15 พฤศจิกายน 2546 16:53 น.

ตอน ๖ ...ปู่ย่า...ชีวิตฯ

tiki

	โดย ทิกิ( tiki)  กวีคอนโด		

	@	ประวัติข้าง			คุณปู่แปลก		แหวกไม่น้อย
แม่คุณปู่		ไม่ด่างพร้อย		ชาวน้ำท่า
แถบฝั่งน้ำ		นนทบุรี				เจ้าพระยา
บางกรวยล้ำ	ปากเกร็ดหนา		ท่าคนโฑ	.........( ๗๘)

	
	@	ทวดข้างปู่		พ่อของเรา		เล่าฟังว่า
เป็นแขกขาว		ชั้นพ่อค้า			เงินอักโข
ทำธุรกิจ				พลาดเสียท่า		นักเลงโต
ชีวิตดับ				เหลือเด่โด่		คุณปู่เรา.......( ๗๙)

	@	คราคุณทวด		ชาวแขกขาว	ท่านไปลับ
คุณชวดหญิง			พาขยับ			นำไปเข้า
ฝากท่านนาย			รับราชการ		งานท่านท้าว
ตำรวจวัง		งานเฝ้าเจ้า			ราชทินนาม		......( -๘๐)

	@	หลวงให้บ้าน	หลังพระราชวัง		เป็นที่พัก
ได้สบตา		สบพักตร์				แสนวาบหวาม
ศรปักอก		รบเร้าคุณชวด		มาทาบทาม
ขอคุณป้า	-  อาทั้งสาม			ตามสบาย.........( -๘๑)

	@	ในครานั้น		คุณย่า		ได้เรือนเก่า
ปลูกบ้านเข้า		หลังวัดศิริ		อำมาตย์ได้
ที่ป้าอา					ปลูกกันมา		บ้านพี่ชาย
ขุนยนต์	ไซร้		อยู่หลังวัด		ถัดเรือนมา........( -๘๒)

	@	เริ่มแต่งงาน		ดูดีแท้		แม่เหย้าเรือน
ไม่แชเชือน		ทำหน้าที่			ดีหนักหนา
เก่งการครัว		ผัวแสนรัก		สลักอุรา
มีบุตรา				ล้วนเป็นชาย		ได้สามคน.........( -๘๓)

	@	ให้ติดตาม		ความที่ฉัน		จะกล่าวเล่า
อ่านแล้วปลง		นะเจ้า			ประวัติข้น
แค่สืบพงศ์		วงศ์คุณปู่			คุณย่าปน
กี่ชาติค้น		 มอญไทยแยก		แขกอีกพันธุ์.........( -๘๔)
				
15 พฤศจิกายน 2546 11:55 น.

ตอน หก(๖)...คุณย่าฉัน (ชีวิตฯ)+ตอนห้า

tiki




  ชีวิตสอนชีวิต		โดย ทิกิ( tiki)  กวีคอนโด		
ตอน ห้า(๕)		วัยจำความ  (ต่อ)

	@	พ่อโคถึก		ฟังว่า			ประสาโค
นายอวดโต		ดุด่า			ไม่ปราศรัย
เรียกไอ้ควาย		โคฟังคำ		เคียดช้ำใจ
ไม่ยอมเดิน		ลากเกวียนไถ		ให้ระกำ.........( ๖๔)

	@	ครั้นนายเรียก		พ่อโคจ๋า		นันทวิศาล
กลับฮุยเล		ฮุยลนลาน		ถลาถลำ
แม่สอนแล้ว		ก็พูดให้		ใจฉันจำ
จะพูดจา		ทุกคมคำ		น้อมคำนับ.........( ๖๕) 
หมายเหตุได้ลงที่ไทยโพเอ็มในชุดตอนห้าถึงตอนนี้
14 พฤศจิกายน 2546 เวลา 12.40 กระมัง  

    	@	ถึงคุณย่า	จะขอกล่าว			ท้าวความเก่า
เป็นลูกหลาน		ห้องเครื่องเคล้า		ชาวตำรับ
เรื่องฝีมือ			เครื่องลือลั่น			พันสำรับ
ปากกระจับ		ผู้ดีเก่า				เว้าเสียดใจ.........( ๖๖)

	@	ต้นตระกูล		คุณย่านั้น		พันธุ์ทหาร
ทวดปราบเงี้ยว		พม่า..ม่าน..		อยู่หลายสมัย
คราคุณทวด		รบทัพมา			หน้าเวียงชัย
พบคุณทวด		หญิงไซร้			อยุธยา.........( ๖๗)

	@	แม่คุณย่า		ท่านเลือดมอญ		ชาวกรุงเก่า
พ่อคุณย่า			ไม่พาเข้า			กลัวเสียหน้า
คุณย่าของคุณย่า		เป็นต้นเครื่อง		เลื่องพารา
อีกอาป้า..		ล้วนผู้ดี			มีตระกูล.........( ๖๘)

	@	ไม่มีใคร		ยอมรับ			ชาวนาสะไภ้
ถึงทวดท่าน		อ้อนเพียงไร		ค่าเพียงศูนย์
พวกผู้ดี			มียศศักดิ์				อัครประยูร
ไม่เกื้อกูล		สะไภ้บ้านนอก		บอกจบคดี........( ๖๙)

	@	เขาพรากลูก		มาจากแม่		เอ้า..แต่ช้า
คุณย่าจึง			เป็นกำพร้า			สองวิถี
กำพร้าพ่อ			พ่อรบตาย			วายชีวี
กำพร้าแม่			ไม่เคยมี				เห็นหน้าตา	.........( ๗๐)
 


	

  ชีวิตสอนชีวิต		ตอน หก(๖)คุณย่าฉัน     

  	@	ย่าถูกจับ		อยู่ตำหนัก		พระองค์หญิง
ย่าของย่า			สอนทุกสิ่ง	 	 เครื่องทุกท่า
ต้องฝึกครัว		ทำกับข้าว		ตื่นเช้ามา
จากตีห้า				จวบคืนวัน		ขยันงาน.........( ๗๑)

	@	อันสมบัติ		สารพัด			ของพ่อย่า
ด้วยกำพร้า		เหล่าป้าอา		สมัครสมาน
เก็บเป็นหีบ		มิให้ใคร			ไปเจือจาน
ย่ายังเล็ก			พัศฐาน			ค่อยวอดกลาย	.........( ๗๒)

	@	แต่สิ่งหนึ่ง		ซึ่งประสบ		พบว่าแปลก
เป็นปัญญา			ซึ่งคัดแยก		แผกหญิงหลาย
ย่าแตกฉาน		หนังสืออ่าน		อยู่มากมาย
อ่านถวาย			เจ้านาย			หลายพระองค์.........( ๗๓)

	@	ทั้งกลอนรัก		กลอนเศร้า		เคล้านิทาน
กี่เรื่องนั้น			คุณย่าอ่าน			คล่องประสงค์
นับฉลาด			เป็นปราชญ์เปรื่อง		เนื่องจำนง
รู้ระบอบ			รอบเผ่าพงศ์			เหล่าวงศ์วาน.........( ๗๔)

	@	เนื่องเป็นเด็ก		กำพร้า		ย่าอึดอัด
เขาเยาะมา			สารพัด			ซัดจัดจ้าน
ย่าตอบกลับ		จับกระบวน		ล้วนเทียมทาน
หมดเรื่องงาน		ปีนต้นไม้			ไต่เป็นลิง		.........( ๗๕)

	@	ทุกวันนั้น		คุณย่าโลด		โดดโครมคราม
เนื่องในวัง			มีสระน้ำ			อยู่หลายตลิ่ง
ปีนต้นไม้			แล้วโดดน้ำ		ตูมตามจริง
ทวดต้องวิ่ง			วุ่นหา				ย่าแสนดี.........( ๗๖)

	@	ย่าเป็นเด็ก		สนุกเช่นนั้น		อยู่นานมาก
แล้ววันหนึ่ง		เริ่มกระดาก			หนุ่มแอบสี
คือคุณปู่				ท่านเฝ้าประตู		นอกพระธรณี
เป็นพระตำรวจวัง		ชั้นดี			ฝากรักมา.........( ๗๗)
		
				
14 พฤศจิกายน 2546 17:45 น.

กลอน...คั่น...นักกลอน

tiki

เขียนกลอนเพื่อสำราญ

ให้ได้เพื่อนบ้านสักคน

ให้ได้ยินเสียงหัวเราะ

ให้ห่างไกลใครบ่น

เราต่างก็เป็นคน

ฝัน..ฝัน..เช่นเดียวกัน

อย่าเย้ย..อย่าเยาะ

อย่าปึ้ง...อย่าปั่น

อย่าง้าง..อย่าแง่ง

อย่าโหมแรง..แข่งฝัน

มาเป็นนักกลอนเรือนไทย

รักกันดีอย่างทุกวัน

สิ่งใดที่ขัดกัน

ลิ้นกับฟัน..ก็..อภัย

ใครว่าเป็นลูกแหง่

ร้องหาแม่ก็ร้องไป

เราจะเป็นอะไร

ก็แค่คนมาเขียนกลอน

แล้วมาอ่านให้สนุก

ให้เป็นสุขในอักษร

อ่านเชิงเพื่อนเขียนกลอน

แล้วให้นอนหลับฝันดี				
14 พฤศจิกายน 2546 13:22 น.

ตอน ห้า.... (๕) วัยจำความ..ชีวิต..ฯ.

tiki


@	พอยามว่าง		จากเรียน	เข้าห้องสมุด
ก้มหน้างุด		คว้าหนังสือ 		ทุกเล่มอ่าน
ศิลปะ		วาดเขียน		ก็ชำนาญ
อีกร้องเพลง	ดนตรีสำราญ		ชื่นบานนัก		.........( ๕๔)

	@เวลาเรียน	ก็เหมือนเล่น	เย็นในใจ
ฟังคุณครู	ท่านไซร้		ให้เก็บกัก
ท่านมอบศิษย์	เล็๋กเล็กนั้น	ด้วยความรัก
คอยทายทัก	บอกกล่าว		เล่าวิชา	....( ๕๕)

	@	เป็นชีวิต	ที่น่ารัก		ยามฉุกคิด
ถึงมวลมิตร		จิตของฉัน	แสนหรรษา
พวกเด็กเด็ก	เรียนและเล่น	เป็นเวลา
เก่งทั้งนั้น		เรื่องภาษา	บทกวี.........( ๕๖)



ชีวิตสอนชีวิต		โดย ทิกิ( tiki)  กวีคอนโด	
		  	@เวลาเรียน	ขับร้อง		หรือเล่นรำ
เจ้างามขำ		ร้องและเล่น		เป็นทุกที่
บนตำหนัก		มีหลายสิ่ง			เครื่องดนตรี
ของเจ้าจอม	ท่านนั้นมี			แม้นเปียนโน..............( ๕๗)

	@	เป็นเวลา	สนุกสนาน		ตามประสา
ไม่ต้องคิด		เครียดทำหน้า		ว่าข้าฯโก้
แต่มีบ้าง		ว่าบางครั้ง			ก็คุยโว
แล้วอวดโต		เบ่งทับกล้า		ท้าทายทัก.........( ๕๘)

	@	ที่ซอยหนึ่ง		ศรีย่าน		ที่อาศัย
สิบกว่าปี	จำขึ้นไว้		ใจจำหลัก
บ้านเลขที่		หกเจ็ดแปด		พิงพำนัก		
เป็นแหล่งพัก	ในวัยเยาว์		เจ้าจำดี.........( ๕๙)

	@	เมื่อยังเล็ก		แม่พาไป	จ่ายตลาด
สิ่งไหนขาด		แม่จดไป		ได้ถ้วนถี่
ซื้อทุกอย่าง		ตามรายการ		ที่ควรมี
ทุกทุกที่			แม่พูดว่า			กากี่นั้ง.........( ๖๐)

	@	กากี่นั้ง	คืออะไร		นะจ๊ะแม่
ภาษาจีน		ทั้งหลายแหล่		แม่ไม่สั่ง
สอนให้รู้		พูดไว้			คนไม่ชัง
กากี่นั้ง			คือญาติมิตร		สนิทกัน.........( ๖๑)

	@	แม่สอนว่า		เจรจา		คราต่อรอง
คนขายของ		ไม่ชังหน้า		ว่าเย้ยหยัน
พูดจาเพราะ		สุภาพมี			ดีสารพัน
ทุกชนชั้น			เขาจะชอบ		คิดตอบความ.........( ๖๒)

	@	เปรียบเช่นโค		นันทวิศาล		นิทานเก่า
ถูกเตะถีบ		ถองด่าเอา		เข้าคราดหาม
ถูกเทียมเกวียน		เทียมไถ		ไม่พยายาม
ฟังคนลาม		ด่าทอ			ไม่พอใจ.........( ๖๓)
 


ชีวิตสอนชีวิต		โดย ทิกิ( tiki)  กวีคอนโด		
ตอน ห้า(๕)		วัยจำความ  (ต่อ)

	@	พ่อโคถึก		ฟังว่า			ประสาโค
นายอวดโต		ดุด่า			ไม่ปราศรัย
เรียกไอ้ควาย		โคฟังคำ		เคียดช้ำใจ
ไม่ยอมเดิน		ลากเกวียนไถ		ให้ระกำ.........( ๖๔)

	@	ครั้นนายเรียก		พ่อโคจ๋า		นันทวิศาล
กลับฮุยเล		ฮุยลนลาน		ถลาถลำ
แม่สอนแล้ว		ก็พูดให้		ใจฉันจำ
จะพูดจา		ทุกคมคำ		น้อมคำนับ.........( ๖๕)
				
13 พฤศจิกายน 2546 21:57 น.

ตอน สี่(๔)....วัยอลวน ..ชีวิตสอนชีวิต

tiki

ตอน สี่	(๔)	วัยอลวน.....ชีวิตสอนชีวิต		โดย ทิกิ( tiki)  กวีคอนโด	


     	@	คุณพ่อหา		ลูกหมา		เอามาให้
เจ้าซีซ่าร์		นั้นไซร้		ตัวเท่าเมี่ยง
เป็นหมาพันธุ์		หมาแม้ว	มาให้เลี้ยง
ถึงเป็นเพียง	เจ้าหมา		ก็น่ารัก	.........( ๔๓)
	
	@	เวลาเศร้า	หรือปวดร้าว	ก็นั่งเล่น
แบ่งขนม		เจ้านั้นเป็น		เพื่อนใฝ่ฝัก
ชวนวิ่งเล่น		ยามสำราญ		กันยิ่งนัก
ถ้าแม่ทัก		ข่มขู่หา	ก็ลากัน	.........( ๔๔)

	@...ค่ะคุณแม่	หนูมาแล้ว	แจ้วแจ้วหนู
แม่ขู่ฟู่		หนูยิ่งรัก	แม่ยิ่งนั่น
แม่ฉันสวย		เทพธิดา		วิลาวัณย์
แต่ทำไม		แม่นั้น		จึงดุจริง.........( ๔๕)
	
	@	แม่ชอบไป		คบคุณหญิง		หยิ่งทั้งหลาย
แม่ไปไหน		หนีบฉันไป		บ้านคุณหญิง
บ้านท่านใหญ่		ทรัพย์สมบัติ	มากทุกสิ่ง
ฉันเหมือนลิง		วิ่งลุกลน	ซนทั้งวัน	.........( ๔๖)

	@.วันหนึ่งบ้าน	นั้นมีงาน	เลี้ยงยิ่งใหญ่
คุณหญิงได้	สั่งจับฉลาก		จัดของขวัญ
ฉันไปถึง		เห็นเก้าอี้		เล็กเล็กพลัน
ร้องไห้ลั่น		จะเอาเก้าอี้	ตัวนี้เลย	........( ๔๗)

	@	คุณแม่โกรธ	พิโรธนัก	จะตีว่า
คุณหญิงแป๊ด	ท่านมาหา	ยิ้มแย้มเฉย
ว่าทิกิ		อยากได้นัก	ป้าให้เลย
ฉันดีใจ		วิ่งเต้นเสบย	เก้าอี้นั้น.........( ๔๘)

	@	คราวนี้แหละ	เริ่มแล้ว	แม่แก้วเอ๋ย
อยากได้อะไร		ชักเริ่มเคย		ร้องไห้ลั่น
ลงดิ้นพราด	จะเอาอะไร	ได้ทั้งนั้น
เอาแต่ใจ	ตัวพลัน  ...	มันไม่ดี.........( ๔๙) 




ชีวิตสอนชีวิต		โดย ทิกิ( tiki)  กวีคอนโด	
		ตอน สี่(๔)		วัยอลวน  (ต่อ)
        
	@	ช่างร้ายเหลือ	คุณแม่ว่า	ระอาแสน
จะมีใคร		ร้ายเหมือนแม้น		เท่าเจ้านี่
พอไปบ้าน		ญาติคุณแม่		เขายินดี
หอบตุ๊กตา		มาเร็วรี่	อวดให้ดู.........( ๕๐)

	@	ทว่าฉัน	นั้นแสนโกรธ	พิโรธบ้าง
จะเล่นก็	.....	ไปแอบข้าง		แถมข่มขู่
ไม่ให้เล่น		ไม่เป็นไร		ไม่อยากรู้
นี่แน่กล่อง		คว่ำกลิ้งอยู่		เกลื่อนทั้งกอง.........( ๕๑)

	@	คราวนี้ครา		เห็นหน้าหนู	เขากรูห่าง
รู้ว่าช่าง		แกล้งเขา		เข้าทั้งผอง
คุณแม่รู้		ถูกบ่นว่า		หน้าไม่มอง
เข้าทำนอง		หมาหัวเน่า		อับเฉาจัง.........( ๕๒)
	
	@แล้ววันหนึ่ง	เมื่อฉัน		นั้นสอบได้
ประถมสาธิต	สุนันทาลัย	ซึ่งแม่หวัง
ได้ที่สาม	เข้าไปนั้น		ดูเด่นดัง
เริ่มเรียนยัง	ที่ใหม่		ชักได้การ	......( ๕๓)

	@	พอยามว่าง		จากเรียน	เข้าห้องสมุด
ก้มหน้างุด		คว้าหนังสือ 		ทุกเล่มอ่าน
ศิลปะ		วาดเขียน		ก็ชำนาญ
อีกร้องเพลง	ดนตรีสำราญ		ชื่นบานนัก		.........( ๕๔)

	@เวลาเรียน	ก็เหมือนเล่น	เย็นในใจ
ฟังคุณครู	ท่านไซร้		ให้เก็บกัก
ท่านมอบศิษย์	เล็๋กเล็กนั้น	ด้วยความรัก
คอยทายทัก	บอกกล่าว		เล่าวิชา	....( ๕๕)

	@	เป็นชีวิต	ที่น่ารัก		ยามฉุกคิด
ถึงมวลมิตร		จิตของฉัน	แสนหรรษา
พวกเด็กเด็ก	เรียนและเล่น	เป็นเวลา
เก่งทั้งนั้น		เรื่องภาษา	บทกวี.........( ๕๖)

 
กลอนบทนี้
จึงขอทดแทนพระคุณชาติที่รักของข้าฯ
จึงขอทดแทนพระคุณศาสนาซึ่งบ่มจิตใจมา
จึงขอทดแทนพระคุณพระบรมราชวงศ์ซึ่งหล่อเลี้ยงตระกูลปู่ยาตายายข้าฯ
จึงขอทดแทนพระคุณพ่อ พระคุณแม่
จึงขอทดแทนพระคุณครูทุกคน ทุกสถาบันที่เรียนมา
เริ่มแต่สตรีวรนาฏ...ที่เก่าที่เดิม..บนถนนที่มีรถรางวิ่งเดิมนั่นแหละค่ะ
อนุบาลละอออุทิศ
ประถมสาธิตวิทยาลัยครูสวนสุนันทา...
....เท่านี้ก่อน....
และที่จะเว้นขอบคุณมิได้เลย คือท่านเจ้าของเว็บทั้งหลายที่กรุณาให้คุณทิกิ tiki 
ไปเขียน เขียน เขียนไว้เปลืองหน้าเว็บเค้านั่นแหละ ค่ะ				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟtiki
Lovings  tiki เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟtiki
Lovings  tiki เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟtiki
Lovings  tiki เลิฟ 0 คน
  tiki
ไม่มีข้อความส่งถึงtiki