26 พฤศจิกายน 2546 02:11 น.
tiki
เมื่อเดินไปไม่ได้...จะไปไหน
จะก้าวไปทั้งที่ไร้หนทางหรือ...?
จะก้าวหน้าพบทางตันมันครือครือ
จะให้รื้ออิฐเขาเข้าได้ใย..?
จะถอยหลังก็วนกลับนับลำบาก
หันหลังยาก..ยากจะหาทางแก้ไข
ก้าวไม่ได้ถอยไม่ได้ ทำอย่างไร
คิดแล้วให้..ใจกลุ้มสุมวุ่นวาย
ครั้นไปไหนไม่ได้ ...ก็ยืนนิ่ง
ให้ทุกสิ่งหมดสภาพหมดความหมาย
อยากจะทำให้ตัวเองนั้นละลาย
จะได้กลายไปจากโลกในพริบตา....!!
25 พฤศจิกายน 2546 13:16 น.
tiki
คิดเสมอถึงถ้อยกวีท่านศรีปราชญ์
ใช้เท้าวาดตัวอักษรพื้นทรายฉ่ำ
คราต้องถึงวาระจะพ้นกรรม
ถูกกระหน่ำ...ฟัน.คอดับ ชีพลับวาง..
****ธรณีนี่นี้ ..เป็นพยาน
เราก็ศิษย์มีอาจารย์ ...หนึ่งบ้าง
เราผิดท่านประหาร ...เราชอบ
เราบ่ผิดท่านมาล้าง ...ดาบนั้น...คืนสนอง *************๑
*************๑
โคลงกำศรวลศรีปราชญ์
มีเงินทองนับผองเพื่อน
@ ลาจาก.....ความฝัน......นั้นเสียที
มองตนนี้.. ทุกข์คุกคาม..หลามล้นหมอง
หากยังคิด..ดำเนินไป..ในทำนอง
คือพาลพ้อง..คล้องจนยากลำบากกาย
@ ได้ดำรง คุณค่า ความเป็นคน
แม้นหมองหม่น ยังเร่งรุด สู่จุดหมาย
แม้นยากแค้น ทุกข์สานสอด จ่อวอดวาย
ค่าสุดท้าย ในมือ คืออะไร ??
@ คือค่าคน ทุกข์ยาก ลำบากแสน
ยามได้ยิน คำหมิ่นแคลน คือหมองไหม้
ทุนนิยม ห่มเกียรติเงิน เจริญไกล
เงินหากไร้ **ค่าเพียงดิน*** สิ้นแรงดี
ผู้ดีตกยาก
@ ด้วยมีเงิน เพลินในเกียรติ เสียดยอดฟ้า
เหล่าปวงมิตร ชิดดารา ไม่ถอยหนี
เห็นปวงญาติ ดารดาษ ในปฐพี
เห็นการงาน และหน้าที่ ดียอดตน
@ ครั้นพลาดพลั้ง คราประทัง ชีวิตสู้
เพื่อกอบกู้ ความลำบาก ยาก..ขัดสน
มองแลหน้า เมื่ออ้าปาก ยาก..พิกล
ดูเหมือนคน รวยล้นฟ้า ทุกครามอง
@ ไปที่ไหน ใครไม่เชื่อ เหลืออนาถ
ดูหมดจด สวยสะอาด ประหลาดจ้อง
อีกท่าที ดูมียศ ปรากฏทำนอง
คำเก่าพ้อง **ผู้ดีตกยาก** ลำบากกวี
งานคือสรณะ
@ ยามร่ำรวย มากมิตร ชิดขอบฟ้า
ยามตกยาก ลำบากท่า หมายังหนี
มีเงินทอง นับว่าน้อง นับว่าพี่
เงินไม่มี ไม่รู้จัก ไม่ทักกัน
@ เกรงปะหน้า จะพรรณนา ความทุกข์ยาก
ยามหม่นหมอง พ้องลำบาก ก็เรื่องฉัน
นึกถึงคราว ญาติทุกยาก ลำบากครัน
เคยเกื้อกูล ทูนให้พลัน พอรอดไป
@ แต่วันนี้ คราที่ เราได้ยาก
จะออกปาก หากเขาหยาม หาควรไม่
เสือลำบาก เจ็บในถ้ำ ซ่อนช้ำใจ
แกร่งกว่าใคร ต้องอดทน ผจญเวที
@ ยังขึ้นแท่น ขึ้นต่อสู้ อยู่บนโลก
ร่ายโศลก รำพึงสู้ ไม่คิดหนี
เรื่องงานเงิน จะคืนใช้ ได้ทุกที
ล้วนยาวเหยียด รายการหนี้ กี่แสนล้าน??
@ ความเป็นมิตร นั้นเลือนกลาย หายไปไหน
สอบจิตใจ นับมิตรได้ สายไหนต้าน
บุญคุณลูกค้า ท่านมีเกียรติ ไม่เหยียดใช้งาน
คำนับงาน**ค่าของคน*** ล้นราคา
24 พฤศจิกายน 2546 16:40 น.
tiki
ท่านคือกวีผู้ผงาดปราชญ์ฟ้าไทย
ดูยิ่งใหญ่ พิมพ์เล่มไหนก็ หมดเกลี้ยง
ฉัน..คนเขียนกลอน..ร้อนใจเรียง
อยากเห็นงานขานอยู่เพียงพิงกำแพง
ท่าน...ชี้หน้า.**.บ้าหรือไม่..ในการนี้
ส่งกลอนที่..ควรพิมพ์ได้..หมายเงินแข้ง
กลับเทลง..หน้าอินเตอร์เน็ต..คงผิดสำแดง
จะลงแดง..หิวตาย..มิงายงม ??**
ฉันร้องขอวิงวอนย้อนออดอ้อ
*น้องเพียงขอ..ดูท่าที..กวีขรม
ดูว่าใครไหนจะฝ่าประคารม
ดูว่าคมภาษาเรายังเข้าที*
ท่านดูเกรี้ยวโกรธามหาพิโรธ
ไม่รู้โกรธมาจากไหนว่าอึงมี่
**เออลงไปเถิดอินเตอร์เน็ตซึ่งแสนดี
มันจ่ายเงินให้เจ้านี้สักบาทไหม??**
** บอกออินเตอร์เน็ตกระดิกเท้าเฝ้าเลือกเฟ้น
เขามิได้จ่ายเงินให้เจ้าเล่น..เจ้าเห็นไหม
ตัวเจ้าทุกข์..เขานั้นสุขนั่งเย็นใจ
หากจะโง่ ก็โง่ต่อไป..ไร้ราคา***!!!
อีกสิบเหตุผล..ก็จนด้วยเกล้า..เพราะเขาไม่ฟัง
ฉันถึงนั่ง..ใจนั้นเหนื่อย ให้เมื่อยล้า
งานเขียนลงคอมพ์คอมพ์เดี้ยงก็แสนอัปรา
อีกเมื่อลงดิสค์ ดิสค์กลับเสียท่า ไม่ปรากฏความ
กวีคนยาก..กวีกำแพง.. กำแหงกวี
กวีคนโง่..โง่ควายกวี..กวีคนหยาม
กวีคนจน..กวีลงแดง..กวีคนทราม
กวีโหลยโท่ย..กวีลนลาม..หุนหันกวี
เถิดคุณท่าน. ท่านผู้ยิ่งใหญ่ ในสมาคมคนเขียน
น้องขอกราบเรียน จะวนว่าน้อง อย่าข้องหมองศรี
อย่าเหยียด อย่าหยามอย่าลาม ไปคนดีดี
คนที่เขามี จิตใจกวี ที่อิสระงาน
ถามพี่สักนิด พี่คิดตอบน้อง อย่าให้หมองเศร้า
เขียนเรื่องสั้นให้เขา แล้วเขาเบี้ยวค่าเรื่อง..หรือน้อง..ต้องด้าน??? !!!!!
ต้องตามไปล่า โทรฯหาทุกยาม..เบิกความประจาน
แล้วต้องซมซาน ลงให้เขาฟรีมิมีตอบมา??
เอาเถิดน้องนี้ ยังมีแรงอยู่ พอต่อสู้โลก
จะไม่ทุกข์โศก จะไม่งอแงไม่ร้องฟ้องหา
จะเขียนในหนังสือ จะเขียนลงในเน็ต ไม่คิดเข็ดอุรา
หากพี่จะว่า พี่ก็ว่าไปใจน้องพอเพียง
กินอยู่ประหยัด อยู่อย่างขัดสนอยู่อย่างจนยาก
ที่ต้องลำบากก็เพราะตัวเองเกรงใจเขาเยี่ยง
ที่ต้องเป็นหนี้ก็เพราะนายทุนท่านใหญ่แท้เพียง
ท่านคอยหลีกเลี่ยงไม่จ่ายเงินให้ใช้แต่ทำงาน !!!!
กราบคุณพี่ผู้อบรมสั่งสอนให้น้องเขียนหนังสือให้ติดอันดับท้อปเท็น
แต่น้องยังเป็นคนไร้สาระประสาในเน็ต
ไม่มีพ้อคเก้ตบุ๊ค ไม่มีชื่อเสียง ไม่ลงกินเนสส
ทางพี่สมาคมคนเขียนอยู่ยอดเจวํด ตัวน้องติดดิน
กราบสวัสดีคุณพี่ที่เคารพรักของน้องที่นี่ ทั้งๆที่รู้ว่าพี่ไม่เข้าเน็ต!!
21 พฤศจิกายน 2546 19:41 น.
tiki
@ จดจดจ้องจ้อง อยากคล้องพวงองุ่น
ว้าวุ่นวาบหวิวในชิวหา
วุ่นวายอยากกินอยู่ทุกครา
หาญกล้าออกปากอยากรับประทาน
@ ครั้นองุ่นชี้แจงเรื่องปุ่ยขาด
อีกน้ำท่าไม่สามารถเลี้ยงให้หวาน
ด้วยคนส่งสปอนเซอร์ไม่เจือจาน
พวงองุ่นงามตระการแต่ขาดเงิน
@ ได้ยินแล้วตกใจเปิดไปลับ
รีบลี้เร้นไม่คำนับดั่งหงส์เหิร
แถมเหยียดหยามลามไปทั่วกลัวเผชิญ
เข็ดขยาดพลาดเหลือเกินกลัวถูกปลิง
@ น่ายินดีที่เขาไกลไม่มาจ้อง
แล้วร่ำร้องแหกกระเชอ กับทุกสิ่ง
อง่นเปรี้ยว องุ่นเปรี้ยว เสียวเข็ดจริง
หัวเราะกลิ้ง..อง่นยังหวาน...งานคอยเงิน!!!
21 พฤศจิกายน 2546 15:04 น.
tiki
จะพยายามละกังวล
ด้วยใจมักดลให้ตีกรอบ
จะพยายามรอบคอบ
ขจัดกรอบความคิดนั้นออกไป
ด้วยการแต่งกานท์กวีคือสิ่งรัก
มุมานะนักหนาสุขใจใส
ได้ปลดปล่อยบางสิ่งบางอย่างภายในใจ
บอกเป็นนัยทางชีวิตที่วกวน
- -
ขอบคุณสำหรับมิตรและสิ่งดีดีค่ะ
จาก : independent
รหัส - วัน เวลา : 186567 - 20 พ.ย. 46 - 20:08
งานกวีอิสระ..
.จะปะทะพายุแค่ไหน
จงโบยปีกแผ่ออกไป
ด้วยนิยามในอิสระการ
อย่าจำกัดไว้ในกรอบ
ฝ่าระบอบด้วยอาจหาญ
ทุกลำแสงทิวาวาร
ใจต้องผ่านด้วยกานท์กลอน
อย่าวิจารณ์ฤาเข่นฆ่า
อย่าบีฑาเชิงอักษร
อย่ามุ่งร้ายด้วยบั่นทอน
ใจเร่งร้อนหยามใจตน
อย่าฟังความริษยา
ล้วนเต็มด้วยอกุศล
ใจดีงามมุ่งใจตน
จะฝ่าพ้นปวงผองภัย
กวีคือผู้อิสระ
เขียนภาพจะจะสว่างไสว
กวีเขียนยิ่งสิ่งใด
งามพิสุทธิ์ในใจกระจ่างตา
กวีคือผู้แม้น
ลิขิตแขวนไว้ข้างฝา
ด้วยภาพวิจิตรแห่งนัยนา
หัทยาของผู้จาร
และการเสพย์บทกวี
สิ่งเหล่านี้เป็นยาสมาน
งามรังสรรค์สวรรค์ประทาน
ชื่นซาบสำราญเมื่ออ่าน..บทกวี
ทิกิ_tiki