27 มกราคม 2547 09:41 น.
tiki
ฝากรอยฝันไว้บนหน้าตัวอักษร
เป็นเพียงกลอนเรียงร้อยถ้อยภาษา
หากดั่งใจจะถวิลจินตนา
ก็ด้วยฟ้าลิขิตให้จิตวอน.........
แม้นเป็นเพียงความร้อยถ้อยภาษา
ก็จักตรึงลีลา...กว่าคิดข้อน
เมื่อจักฝัน.....คำนึงถึงทุกตอน
คือบทพร.....จากฟ้า.....ฝ่าหัวใจ
ในความเยือกเย็นของลมฟ้า เช้าวันอังคาร8:02 นาฬิกา เวลาเริ่มเขียน 27 มกราคม 2547
เป็นอีกคืนซึ่งชีวิตเรียบง่ายได้ผ่านไป...................
ทำภาระกิจยามเช้า ซึ่งรวมถึงการ ทำความสะอาดภาชนะ ต้มน้ำ ชงอาหารซีรีลมาแก้วหนึ่งแล้วมานั่งหน้าจอคอมพ์เพื่อจะฟังเพลงหวาน.....สลายจิตขมของเรา........
..... มาเปิดหน้าไดอารีที่ฟื้นขึ้นมาได้ หลังจากถูกคนใจร้ายมากลั่นแกล้งวางระบบให้เมื่อเราแก้ใชข้อมูล หรือ ลบหน้านั่น ..ก็จะมาลบไดอารีเราย้อนหลังออกเป็นสิบๆหน้า !
อโหสิกรรม.......
เข้าไปพบงานที่เขียนไว้ในชุด อโหสิกรรม เทวีไร้ใจ ภาค ๕ ภาคจบแล้วต้องคัดมาเขียนไว้ เพราะนี่คือสิ่งที่อยากทำมาตลอดชีวิตที่รสัมผัสความหมาย..แห่งใจ....ว่าเราเป็นใคร.......จากไหนมา....
ข้าฯยอบกาย......ลงเทียบพื้น.....พสุธา
แนบพักตรา.........แทบพระบาท........อยู่เคียงใกล้
สยายผม........คลี่ปูพื้น.......ให้.ชื่นใจ
ขอจงได้........อโหสิกรรม........ที่พร่ำครวญ......(๕๕ )
.....
ความรู้สึกรินหลั่งมาในยามนี้คือ......สุข...สงบ...ระงับจริงๆ
ดั่งว่าได้ชดใช้ให้พระองค์ท่านไปจริง.......
.
.ขอพระองค์.....จงคลายทุกข์.........ให้สุขอุรา
บำเพ็ญธรรม......เพื่อชีวา......อ่าอำไพ.......(๕๔ )
........
.......??
หาก..ไม่เข้าใจโลก..จักรวาล..ภพซ้อนภพ..สภาวะที่บางคนอยู่ในภพที่จิตบริสุทธิ์ถูกแยกไปเก็บไว้.....ในอารักขา..แห่งเมตตามหาศาล.....
.
แต่ด้วยเหตุแห่งนฤพานยังไกลสุดที่จะได้พบ ด้วยยังมีเยื่อใยแห่งตัวตน..ความรักฝังจิตใจ..ความผูกพัน..รักใคร่เยื่อใยแห่งเสน่หาอันสุดที่มนุษย์จะหยั่งไนภาวะมนุษย์...
ในความรัก.....ผูกพันห่วงหา.....และภพสูงด้วยธรรม...ซึ่งยังไม่หลุดพ้นก็ด้วยเยื่อใยแห่งรัก......ห่วงหา....กังวล.....อันแสนบริสุทธิ์นี้เอง......
ความรักแห่งจักรวาล.........
ฉันคงต้องบันทึกความรู้สึกนี้ไว้........นั่นคือเยื่อใยภพภาวะที่ฉันได้เคยสัมผัสความรักสะเทือนอารมณ์ ของธิดาน้อยซึ่งลอยข้ามฟ้ามาให้ตระกองกอด .....So Real in my Dream....
ในภาวะที่ สัมผัสทั้งห้านั้นครบถ้วน บริบูรณ์ทั้งรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส !!
ภาวะที่หยั่งลึกเกินฝัน...เกินภาวะ ตกภวังค์....ภาวะที่เปิดได้ด้วยจิตอันบริสุทธิ์แจ่มจ้ากระจ่างนั้น
............................
พระเดชพระคุณสุดที่รัก........
.................................
ข้าฯยอบกาย......ลงเทียบพื้น.....พสุธา
แนบพักตรา.........แทบพระบาท........อยู่เคียงใกล้
สยายผม........คลี่ปูพื้น.......ให้.ชื่นใจ
ขอจงได้........อโหสิกรรม........ที่พร่ำครวญ......(
.
ฉันฝากรอยจูบผ่านไปใน....กระแสลม...
ให้ประดุจกำลังแนบหน้าฝ่าพระบาทจริงๆ...ในมุมไหน หรือนอกมุมของจักรวาล..ในมิติที่ปิดสงบมา..ไม่ต้องสัมผัสความโหยหา.....พ้อ.....เข้ม.....เจ็บ......อย่างที่เคยได้....สัมผัส......แล้วกระตุกใจนั้น
ฝึกหัดเข้าเถิด........อารมณ์สบายๆที่ประสบ.......รักเมตตาดุจกระแสธาราวารีหลั่งสยายไปในบทฟ้าและจักรวาล......
เป็นกระแสคลื่น.....ที่เหนือกระแส Fm หรือ Short Wave ใดใด เทียบได้ ว่าสูงกว่า Lazor ที่มนุย์เพิ่งค้นพบในศตวรรษนี้ .........
แต่มันอยู่มานานหนักหนา กี่ภพ กี่จักรวาล .........
แม้นพระพุทธเจ้า.หลายพระองค์ได้ตรัสรู้..ปรินิพพานผ่านกาลเวลาไป
...............
.................................
.....ความผูกพันคลื่นแห่งจักรวาล ก็ยังคงอยู่...เป็นพลังที่ทำให้ .......
พระอาทิตย์ส่งแสง....
พระจันทร์เปิดเผยโฉม.......
เหตุที่ทำให้คนไม่ยอมพากเพียรให้ทะลุทะลวงไปสู่ห้วงพระนิพพานได้ !!!
ยังคงติดใจในเยื่อมวลแห่งอารมณ์หวานมหัศจรรย์นี้แหละ ......เฮ้อ++
.. ...........คำหวานจารไว้ดุจวางยา
หากคนทุกข์ผ่านมาได้หยั่งได้
ได้รสธรรมหวานละมุนอุ่นดวงใจ
ได้สัมผัสความเย็นใสกระจ่างดวง
ที่คุมแค้นเกาะกุมที่สุมไว้
จะกระเทาะโชนใจให้ลุล่วง
ที่ขมไหม้กลับใสเย็นเห็นเงินยวง
หยุดจาบจ้วงใจตนให้ข้นคำ
...............
........................
. ขอ....ให้ เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้ เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข........ขอ.ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข........ขอ.ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข........ขอ.ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข........ขอ.ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข
26 มกราคม 2547 13:26 น.
tiki
แม่คุณเอ๋ย
ช่างอิสระสมสาวกระไรหนอ
คลี่ปีกกางกระจ่างแสงวอบแว้บแลบท้องฟ้า
เชยชมบุรุษบุษบาได้ทุกค่ำคืนชรมื่นใจกระไรเหลือ
เชยชมกันมั่วกันมิขาดฟาดกันเป็นเบือ
โนมเนื้อช่างอิสระประฟ้าดาว.
นับเมื่อแก่แร่ชะร่านกระนั้นหรือ
ใครเค้าลือว่าเจ้าคาวซะอื้อฉาว
มิได้ซื่อกะผัวรักเลยสักคราว
ผัวลูกจะร้าวจาบัลย์กันอย่างไร.
เจ้าก็แร่ก็ร่านคะนองนัก
เจ้าแร่รักเหลือประมาณเกินขานไข
แล้วลูกเจ้ามองแม่แท้สลดใจ
เจ้าแม่เอ๊ยสมสู่กะใครทั้งภารา
พระหน่อเนื้อเหลือที่จะทานทด
เจ็บปวดนักแสนสลดชาติเจ้าขา
ก็แม่นั้นลืมพระนาม คำ **มารดา**
อันมีค่า........ไปทอดกาย......ให้ชายเริง
. ........อย่าโกรธลูก.....ไปเลย.....เอ๋ยแม่หญิง
ด้วยสัตย์จริง...หญิงงาม.....ทรามยุ่งเหยิง
ไทยจะล้วน.......มองนั่ง....ซังกระเซิง
ลูกจะเบิ่ง.......แม่ไม่กลัว.....มั่วทั้งเมือง
.
.....ลูกมันแย่........ถ้าแม่แก่.........ลูกมันโคตร
...........ลูกมันโหด......ไม่รักแม่......นามกระเดื่อง...
ก็แม่จ๋า.......ข้าฯแต่งกลอน........มาเนืองเนือง
ว่า...ด้วยเรื่อง.....เริงชู้.......ดูระอา
ณ.บัดนี้.....ฝากแม่สาว.......คาวแรกรุ่น
เนื้อละมุน......ผู้พิศมัย......กามทุกท่า
เธอสะอิ้ง.........หลากล้วน.......ชวนกรีฑา
ระเริงหลั่ง....สั่งฟากฟ้า.......อย่ามามอง
. ......แต่แก่ตัว.......จะชั่วไฉน.......ไปคิดดู
ลูกหลานเจ้า.......จะอดสู.......เจ็บช้ำจ้อง
อย่ามาได้.....ร้องไห้.......น้ำตานอง
สุภาษิต........พี่สอนน้อง....ไม่มองมา
เขียนให้คิด........สะกิดแล้ว.......ก็ยักไหล่
อย่ามาทำ.......เชยบัลลัย..........มาแส่ว่า
ก้โน้มเนื้อ.........ของข้าเอง.......อย่าพรรณนา
เรื่องอะไร.......ของยายย่า........มาแส่ดู
ก็เอาเถิดนะแม่คุณ........แม่ทูนหัว
จะอยากชั่ว.......ก็ชั่วไป.......ไม่ต้องอดสู
อย่ามาร้องไห้........ตอนแก่ละ..........โฉมตรู
บอกให้รู้.......ว่าลูกหลาน......เค้าจะระอา
เมื่อยามแก่........แม่ไม่.......มีใครเลี้ยง
ลูกจะกตัญ..ญูเยี่ยง........ก็เสียหน้า
กระอักกระอ่วน.......ชวนสมเพช....เวทนา
ลูกหลานตา........ปริบปริบมอง.....จ้องพิสดาร
ขออย่าไทย......อย่าเป็นเช่นนั้น.......เลยลูกเอ๋ย
จะรักไว้........ในใจบ้างเอย......สนุกสนาน
อย่านำออก......ให้ปอกลอก.....กันสำราญ
พี่รำคาญ....เห็นทุกคืน.......ไม่ชื่นใจ
พี่ออกสังคม......เห็นทุกวัน.....ก็ชั้นเพลีย
แสนละเหี่ย.......ความประพฤติ.......เด็กรุ่นใหม่
อีกห้าสิบปี..ข้างหน้า.......นะพี่ไทย
สังคมเรา........จะเป็นไฉน.?........ช่วยบอกที !!!!!!!!!
แบบว่าเห็นสาวยุคใหม่ใจถึงชอบเล่นกิ๊กกัน
ก็ขอถามปัญหานี้แหละว่า......
???????????? จากพี่ ใจติดจรวด
แต่มีศีลรั้งความประพฤติ.*******
26 มกราคม 2547 07:43 น.
tiki
.เมื่อยังเล็กเป็นเด็ก ...ร้องว้อแว้
คือ*สมบัติ* ของพ่อแม่เจ้าเห็นไหม ?
ครั้นเติบโต..งามพร้อม..ละม่อมละไม
เป็นดวงใจของชายดีมีวิชา
ก็เปลี่ยนมือ..เป็น *สมบัติ* ของสามี
ขยับตัว..ทีจะต้องรอพ้องท่า
เป็น *สมบัติ* ฤา มีสิทธิ์ ติดกายา
เพียงสมค่า..ติดฝาชม..บนเรือนชู
หากวันใด ได้ตกเหล่า..เผ่าพงศ์พันธุ์
ได้เลื่อนชั้น.*สมบัติ* สำคัญ..อันเลิศหรู
เจ้าตัวน้อย..คอยคั้นคาด..มาดริปู
*แม่ของหนู* ต้องอยู่ใกล้..ไม่ร้างลา
ถ้าเปลี่ยนมือ..เป็น*สมบัติ* ที่พลัดหลง
จากเผ่าพงศ์...ลงเสมือน..เปื้อนคุณค่า
เป็น *สมบัติ* อยู่นอกสิทธิ์ ..พิจารณา
คำมารดา..จางคุณค่า..ตกล่าไป
แล้วมารดา..ใจสิทธิ์..อิสระ
เจ้า ว่าจะ เป็น *สมบัติ* ของหน้าไหน?
หรือต้องตก เป็น*สมบัติ* ของชาติไทย
ใครบอกได้..*สมบัติ* ใคร? ช่วยพิจารณา !!.....
25 มกราคม 2547 19:45 น.
tiki
อันเนื่องมาแต่****เทวีไร้ใจ********
ใครบางคนรอแล้วรอเล่า
ไม่สงบ
ด้วยภาระผูกพันใจ
เมื่อขออโหสิกรรมและให้เจริญในธรรม
กรรมก็ระงับดับด้วยเมตตาพิสุทธิ์.
..........
บนเส้นทางสายเดี่ยวและเปลี่ยวใจ
ธรรมะไล้อาบน้ำใจให้เที่ยงแท้
ธรรมคุ้มครองใจไว้ให้แน่วแน่
รักษาชีพชีวิตแม้..จะดายเดียว
ด้วยหาคน...สักคนไซร้..เข้าใจยาก
จะลำบาก.....ถ้าพรั่งพรู..สู่เพียงเสี้ยว
ธรรมะบท......สะกดกลั้น...ไว้คนเดียว
แม้นแลเหลียว...จะสนทนา..ประสาธรรม
.ด้วยวิสัย...ผู้ดู...อย่างรู้ได้
จึงตามไป...มองทุกอย่าง..คว้างถลำ
คนอื่นมอง...ไม่ตรองตรึก..นึกว่ากรรม
ที่กระทำ...มันหวนคืน...ให้ขื่นใจ
หากมิได้..! ล้วนสำนึกคอยตรึกค่า
ที่อุตส่าห์...ค้นหา...มาขานไข
โลกแสงสี...เสียงสะอื้น...กลืนกับใจ
ทั้งรักใคร่...เริงพะวง..อย่าสงกา..
รักก็ง่ายหน่ายก็เห็นเป็นคืบศอก
รูปก็หลอกเสียงก็หลงพะวงหา
กลิ่นก็ชื่นรสก็ชวนล้วนโอชา
สัมผัสพาเพลิดเพลินเกินพอดี
รู้แจ้งโลกแจ้งธรรมยิ่งน้ำทิพย์
เย็นดื่มจิบ เย็นสติ เย็นวิถี
ความยั่งยืนฝืนใฝ่ โลกไม่มี
รูปนามนี้ อนิจจัง ใช่ยั่งยืน
ใจสว่าง ล้างอาลัยไตรลักษณ์จบ
ใจสงบ บริสุทธิ์วิมุตติตื่น
ใจสะอาด ปราศราคินสิ้นวันคืน
ใจสุขชื่น ชีพเสถียรไม่เปลี่ยนแปร **๑**
บนเส้นทางสายเดี่ยวและเปลี่ยวใจ
ธรรมะไล้อาบน้ำใจให้เที่ยงแท้
ธรรมคุ้มครองใจไว้ให้แน่วแน่
รักษาชีพชีวิตแม้..จะดายเดียว
.....
ด้วยหาคน...สักคนไซร้..เข้าใจยาก
จะลำบาก.....ถ้าพรั่งพรู..สู่เพียงเสี้ยว
ธรรมะบท......สะกดกลั้น...ไว้คนเดียว
แม้นแลเหลียว...จะสนทนา..ประสาธรรม
แต่บางคนมิได้หา.......ก็มาเอง
มาแบบคลื่น...ซึ่งครื้นเครง...บทเพลงย้ำ
หากชีวิต........ใยปั่นป่วน.......รวนคะมำ
ก็เพราะกรรม.....นำสร้าง........ทางไว้เอง
จึ่งกำหนด....กฎบุพเพ...สันนิวาส
ค่อยเป็นไป....อย่ารุกฆาต...อย่าข่มเหง.......
กรรมนั้นย้ำ.......เตือนอยู่แล้ว.......ไปตามเพลง
กล่อมบรรเลง.....รักล้นอยู่.......หมู่เดือนดาว..
ไม่ต้องการพานพบจบแล้วรัก
เพราะเคยกับอกหักรักรวดร้าว
จึงไม่ต้องการแล้วนะกับรักในทุกคราว
เพราะไม่อยากรวดร้าวและปวดหัวใจ........**(๒)
.
ที่อยากได้......ก็ไม่ได้.....ใยขื่นขม
จะอภิรมย์........สมรัก.........ก็หาไม่
ที่ไม่รัก........กลับพัวพัน........คั้นยั่วใย ??
นี่แหละไซร้........เพลงกรรม......ทำกันมา....
**๑**
จาก : รหัสสมาชิก : 4956 - มาแตง
รหัส - วัน เวลา : 209915 - 23 ม.ค. 47 - 09:25
........**(๒)
จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา
รหัส - วัน เวลา : 210239 - 23 ม.ค. 47 - 22:43
บทกลอนที่ไม่มีเครื่องหมาย ดอกจันทร์กำกับ คืองานเขียน ของ (ทิกิ_tiki ) เอง.......
25 มกราคม 2547 06:35 น.
tiki
เพียงอยากไปอยู่ที่ไหนสักแห่งหนึ่ง...
ซึ่งความรัก...ความคืดถึง...นั้นสดใส
สดใสเปล่ง....เมตตาจ้า...ประทะตา...ประทะใจ
ในจักรวาล.....เวิ้งว้างใส..........แต่ไกลตา
หากจะรัก....ด้วยสองมือ....เข้าถือสิทธิ์
จะโอบถนอม.........ไว้แนบชิด.....ให้ซบบ่า
จะไม่คิดว่า เจ้าเป็นคน......เลยขวัญตา
ยิ่งคิดว่า.......เป็นลูกหมา.......จะกอดใจเย็น.....
ฉันจึง..ปราถนา.จะบิน.....ไป
สู่ความเวิ้งว้างสุดสายตาใจใครจะแลเห็น
ในจักรวาล.......อาบสีทองผ่องจันทร์เพ็ญ
กลืนความเย็นแห่งจักรวาลลงซ่านทรวง
ดุจเม็ดทราย.....สลายเมื่อใดก็ไม่รู้
ชีวิตนั้น.จะหดหู่....อยู่ห้องหวง
สลัดคราบ......การวนเกิด......มายาลวง
ผ่านทั้งปวง........ละอัตตา.......ฆ่าให้ทัน
แต่ละคนบนทางที่ห่างไกล
ต่างแบกใจของใครต่อใคร...ขี้นไหล่นั้น
บางดวงใจ...ก็เป็นเพียงความผูกพัน
แต่ใครบางคนนั้น..รันทดใจ
เพียงอยากไปอยู่ที่ไหนสักแห่งหนึ่ง...
ซึ่งความรัก...ความคืดถึง...นั้นสดใส
สดใสเปล่ง....เมตตาจ้า...ประทะตา...ประทะใจ
ในจักรวาล.....เวิ้งว้างใส..........แต่ไกลตา
......................***************************************..........................
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
.......................*****************************************........................
ทั้งหมดนี้มอบให้น้องทุกคน พี่ เพื่อน คน...ใครก็ได้ที่มาอ่านกลอนนี้
ขอสันติสุข.......สู่ท่าน
.....ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็น