@..สลดใจ...ในโลกิยะธรรม..@ ...@..ในความฝันอันเนิ่นนานแต่กาลไหน ยังจำได้ความหมายทั้งภาพ-เสียง ผ่านปฏิบัติ ศีล-วัตร..ชัดพร้อมเพรียง สวดมนต์..เสียง....ปฏิบัติ ..ชัดพรรณนา จึงยามดึก......หลับสนิท......จิตดิ่งฝัน เทพยดา......ท่านนั้น......ท่านมาหา ทำความเคารพ......แล้วเชื้อเชิญ......**โปรดตามมา** พาเลียบท่า......ริมกำแพง......แห่งพระนคร เป็นเมืองใหญ่......หนักหนา......ท่าน่ากลัว เทพยดา......ท่านก้มตัว......ดูหลบซ่อน ทำจุ๊ปาก......ให้เงียบเงียบ......ยืนห่างก่อน แล้วเผยภาพ......เห็นครึ่งค่อน......เมืองนัครา ฉันยืนนิ่ง......มองภาพ......คล้ายวาบหวาม ดูเทพบุตร......ล้อมลาม......นางแพศยา นอนเปลือยกาย......ธุเรศร้าย......ร้องก้องมา เทพยดา......เผยให้ประจักษ์......รักเสรี เสียงนางกรีด......หวีดหฤหรรษ์......แหวกชั้นฟ้า เพศวิปริต......หรรษา......อย่างเร้ารี่ เทพยดา......จุ๊ปาก......**ระวังให้ดี** เผยเทพบุตร......เล่นจำจี้......กับนางนั้น แล้วเทพยดา......ท่านหัน......มาส่งจิต ทั้งกำชับ......เรื่องนิมิต......กามานั่น อย่าหลงใหล......ใฝ่ต่ำ......ดั่งจำนรรจ์ มนุษย์หฤหรรษ์......เริงร่า......ฟ้าถอนใจ หากสตรี......ยังเริงท่า......ท้ามังกร เสพย์สนาน......ตีน-หัวนอน......ดังภาพไข ตายย่อมเกิด......ไปเป็นเปรต......ดูจังไร กลัวหรือไม่..?......ท่านถามมา......วาระมอง เป็นคำถาม......ยากจะตอบ......ลอบถอนใจ แต่งงานไป......ใจภัสดา......จะหม่นหมอง..? จะทำไฉน......เกิดเป็นหญิง......นะ นวลละออง เรื่องในห้อง......ก็ต้องประคอง....เกรงผิดใจ เทพยดา......ว่าไว้......ก็พากลับ ยืนคำนับ......แล้วเจรจา......ว่าความใหม่ เราพาท่าน......ไปวันนี้......เพื่อเตือนใจ โลกิยะ......นั้นไซร้......มันติดพัน ถ้านัวเนีย......เลียลาม......เกินห้ามจิต จะวิปริต......ห้ามไม่ได้......แม้นในฝัน หากดับจิต......เกิดไปโน่น......แดนเปรตนั้น แล้วฉับพลัน......ท่านก็มลาย......หายวับไป ยามเมื่อตื่น......แสนสมเพช......สังเวชจิต เฝ้าครุ่นคิด......ภาพปริศนา......ซึ่งเทพฯ ไข โลกิยะ.....**.เทพนิมิต**......ได้พาไป เป็นสัจจะธรรม......ธุเรศใจ......ให้แสยงกาม....@ ทิกิ_tiki เขียนค่ำคืน ๒๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๗
,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.- You are a poet in disguised. You are a poet in disguised. You came in numerous names and motions. You loved. You hated. You browsed. You chatted. Then You added me in your connection. I am one of those female figures. You dared say to me...and aroused me to your collections. I neither accepted nor denied your...proposed cyber culture. For I do not like staying behind my emotion. How dare you !; Male Figure in the Comp.. You grasped me in your arms like an easy passion. You took me in your list as if I were in your Kingdom. Where am I from to be in your....**collections**? Go wherever I would like to go. Say whatever I would want to say. Dream whatever I would like to dream. Be whatever I would like to be. I am a woman for today. Not a kind of stones you collected.. in your stone-age. Not a weak woman who will cry in your arms like yesterday And not a charming woman that you always dream of her face..!! ทิกิ_tiki I dont want to write in Thai right now. ,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.- ......เธอจะรักหรือไม่มันไม่สำคัญ บอกซ้ำซ้ำอยู่อย่างนั้นมานานไฉน..? แล้วเธอก็พูดอยู่ได้ทุกวันไป *ว่าอย่ารักฉันได้ไหมมันไม่มีทาง* ฉันก็จะบอกเธอใหม่ว่า..*เธอจะรักหรือไม่ไม่สำคัญ* เพราะรักฉันเขียนมันไว้..ซึ่งใจระหว่าง มือทั้งสองตระกองแป้นพิมพ์ไม่จืดจาง อีกตาสองจ้องไม่ห่างจากหน้าจอ... ......แล้วจะให้ฉันเลิกรักเธอได้อย่างไร? เธอคือหัวใจหลุดหายคล้ายพร่ำพ้อ เธอเป็นตัวอักษรอ้อนและรอ จะให้ขอไม่รักจอได้อย่างไร...?... ทิกิ_tiki จากใจแท้จริงของคนหน้าจอ ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ไปเก็บภาษาไทยมาจาก.... http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_47844.php มันน่าจะพอทันกันกะ ภาษาอังกฤษ หน่อย แต่ ขอกลอนเถอะว่า ***...ฉันจึงมาหาคอมพิวเตอร์ เพื่อจะอ่านและดูสิ่งเลิศเลอหลายหลายสิ่ง มิได้คิดว่าจะพบหนุ่มโลกจริง หรือกวีดิจิตอล คอมพ์หยิ่งไม่หยิ่งคนใด ฉันจึงมาอ่านความหมาย ความในบทกวีนิพนธ์ หรือ ความไข ฉันจึงมาอ่านแล้วตอบไป ตามที่ใจฉันปราถนา อย่ามาเก็บฉันไปเป็นสมบัติ เห็นชัดชัด เหมือนเก็บหิน ยุคหินหรรษา อย่ามาคิดว่านี่คือหญิงหรือชายในโลกา แค่ผ่านมาอ่านแล้วก็จบไป ฉันเพียงใช้สิทธิ์แห่งความเป็นคน บนถนนคอมพิวเตอร์นี้อีกสาย ฉันจึงมาอ่าน มาเขียน และพูดความในใจ สวัสดีค่ะ คอมพิวเตอร์ตอนบ่าย...เธอสบายดีไหม ? .@.....ยังอ่อนโยนอยู่ในใจ......@ ยังไม่ไปที่ไหนเลยหรือ....? ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- I am I myself..none is alike I am here beside you , writing. come ...say with me I am not the one you should love FOR I DO NOT HAVE THE RIGHT TO LOVE YOU .. NEITHER TODAY NOR TOMORROW. JUST LET ME HAVE THE RIGHT TO SAY ANYTHING TO YOU., PLEASE,, DARLING .! ทิกิ_tiki ทิกิ_tiki ..*ไร้สีสันวรรณนะ เพศวัย ไร้ตัวตน* ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
..@....อย่าหวังเลย.....ที่จะหยุดฝัน.....ไม่มีทาง...@ -------------------------------------------------------------------------------- ......@....ในความฝัน...ฉันสงบ...เมื่อพบกัน ในความฝัน....ฉันรอคอย..เธอเสมอ ในความฝัน...ฉันอยากพบ...และอยากเจอ จะตัดใจ....ว่าเพ้อเจ้อ....ยังทรมา...... ...........ยังวางมือ...ไว้ในมือ...ร้อนเหมือนไฟ ยังวางใจ...ไว้ในมือ...ซึ่งค้นหา ยังมองตาม....ตาซึ่งมอง...ทั้งสองตา... ยังรู้ว่า....ใจเธอหาย...มิคลายคืน.... ........สำนึกรู้....ชัดชัด...ว่าพลัดหลง ในพฤกษ์พง........ไพรสนธ์.....ของคนชื่น สำนึกรู้.......ยังวางฝัน.....ทั้งวันคืน เพราะความฝัน.....ไม่ขมขื่น....หรือทรมา ........มันสิทธิ์ของฉัน.....ที่จะฝัน....และจะยังฝัน มันสิทธิ์ของฉัน....แม้นโลกจริง...จะหายค่า มันสิทธิ์ของฉัน...หากฝันนี้.....เป็นดั่งยา ที่ประสาน....คืนมา...ซึ่งหัวใจ .........ฉันไม่อยาก....มีชีวิต....เหมือนหุ่นยนต์ ฉันคือคน....และมีใจ.....ที่ชิดใกล้ ฉันมีรัก....มีความฝัน.....แม้นแสนไกล ฉันมีสิทธิ์......เก็บฝันไว้......ใจของฉัน ........เธออย่ามา........เซ้าซี้....ขยี้รัก เธออย่ามา....กระชากหัก.......ซึ่งความฝัน เธออย่ามา....ปลิดใจ....มาโรมรัน.. ..อย่าหวังเลย.....ที่จะหยุดฝัน.....ไม่มีทาง
หน้าส่วนตัว
756
คนนอกอยากจะเข้า...และคนเฝ้าก็อยากจะออก...
...................@.............................................@..............................
@....ในความรัก......แต่งงาน.....พานคู่นั้น
ช่างยากเย็น.....ห้ำหั้น.....แล้วบัดสี
ต้องตามใจ.....คุณภัสดา.....ท่านสามี
จะหลบลี้.....ไปไหน.....มิได้เลย
แม้นเคยตั้ง.....เจตนา.....ก่อนแต่งงาน
ว่าจะบริการ.....ทุกอย่าง.....อย่างเปิดเผย
รู้ท่านเชี่ยว.....รักเหลือ.....ไม่เบื่อเกย
พลีสังเวย.....กามสวาท.....ฉกาจฉกรรจ์
ในชีวิต.....คู่ผัว.....และตัวเมีย
มันช่างเพลีย.....แสนละเหี่ย.....เกินหักหัน
ยากห้ามคืน.....ห้ามได้.....แต่ห้ามวัน
เมื่อไหร่หนอ.....จะหมดกัน.....ลงเสียที
มายาพอก.....คนนอก.....ก็อยากจะเข้า
ซึ้งมายา.....คนในอย่างเรา.....อยากออกเหลือนี่
ต่างคิดแล้วเซ็ง.....อยากจะจาก.....มากภาระมี
คิดที่สุดที่.....ผลักภาระนี้....ให้คนช่วยประคอง...
คงเป็นกรรม.....นำปั้น.....จากวันเก่า
ด้วยกรรมเร้า.....เข้ามาจับ.....ให้เรียงสอง
ด้วยเพราะกรรม.....นำชนะ..-..แพ้.....แต่ประลอง
จึงต้องหมอง.....กรรมมัดหมาง.....มิห่างไกล
โน่นก็บุตร.....นี่ก็งาน.....ด้านสามี
หญิงเรานี้.....ภาระบริการ.....เกินขานไข
บริการบุตร.....บริการบ้าน.....งานหมดใจ
ความสุขตน.....อยู่หนใด.....ลืมไว้นาน
..........@**.............................................**@..................................
เพียงอยากจาก.....สลายไป.....ในโลกฝัน
โลกสร้างสรรค์.....ขึ้นเท่านั้น.....สนุกสนาน
โลกของเด็ก.....โลกสดใส.....ไร้การงาน
โลกผสาน.....หวานไฉน.....ที่ใดหนอ...??
**************@@@@@@@@@@@@@@@@******************
คนใจเจ็บ.....ยืนเหน็บ.....อยู่ข้างข้าง
มิอาจห่าง.....ด้วยคำรัก.....เขาจักพ้อ
*ผมรักเธอ*.....*ผมรักเธอ*.....เพ้อขับคลอ
กระไรหนอ.....น่าหน่ายกระไร.....ใยไม่ตรึง..?
ใจฉันข้าม.....ขอบฟ้า.....ไปที่ไหน
ไปแสนไกล.....ไปแสนไกล.....ใจหวนถึง
แอบกระซิบ.....ตัวเองเบาเบา.....ในความคะนึง
***วันเคยซึ้ง.....มันหมดหาย.....สลายหมดแล้ว***
ทิกิ_tiki...*กวีคอนโด..**
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
อังคาร ๒ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
..............@......@..........@..........@
.........@.......@.........@........@...........@
มนุษย์เรามีสิทธิ์จะฝันไหม
ความฝันมันบาปหรือไม่..?
จะขอฝันสักวันจะได้ไหม..?
จะขอฝัน..อีกสักวันจะได้ไหม?
.................จะขอฝัน....ตรงนี้......อีกได้ไหม...?
และจะฝัน....แบบพอสมอัตภาพ..จะได้ไหม ?
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 227863 - 02 มี.ค. 47 - 21:24
..@..คือหน้าที่...อยู่...*.ที่หน้า.*...@..
ทิวาแรงแสงอาบฟ้านภาทัศน์
เมืองจึงชัดไปกว้างตา..เมื่อคราเห็น
รถเป็นแถวบนโทลลเวย์ ดั่งเช้า-เย็น
สนามกีฬาก็เขียวเด่นเห็นแต่ไกล
......ลมยังโชยโปรยผ่านจารเบาเบา
ชีวิตเราทั้งหลาย ก็เริ่มใหม่...
เหมือนนกน้อยเหล่านั้นมันบินไป
ทะยอยมุ่งพุ่งไวในนภา...
......ผ่านอีกวันหน้าที่ย่อมมีขึ้น
จะหลับตื่น...ทุกหน้าที่..อยู่ที่หน้า
ทั้งสองมือ..ของคนเรา...ทำทุกครา
คือมารดา...แห่งปฐพี...มีแต่คุณ.......
.....หากไม่มี..หน้าที่...ชี้การงาน
มนุษย์ก็...ฟุ้งซ่าน...ไม่เกื้อหนุน
ด้วยหน้าที่....การงาน...คือสมดุล
ซึ่งเพิ่มบุญ....คุณค่า...*หน้าที่คน*....
ทิกิ_tiki
8:10-8:20 น.
เช้าพระอังคาร....๒ ..มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๗
**
หากหวังก็เห็นได้ค่า
เหล่าชีวิตในวงวนสังสารวัฏฏ์
ย่อมปรากฎชัดระดะตา
ย่อมรกอุระพา
ให้วิญญาน์จะมืดมน
หากแม้นได้เห็นธรรม
ควรประคองซึ่งใจตน
มองธรรมซึ่งได้ยล
ด้วยอารมณ์อันปรีดา
มองใครที่ไหนซึ่งนอบ
ซึ่งน้อมผลพะวงหา
ก็เพียงเศษช่วงเวลา
อันมุ่งหา..แต่ขีดเขียน
ใครนี้มิระย่อ
จะชื่นชอบระบอบเบียน
รู้แจ้งแก่ใจเวียน
กุมาระกุมารี
อย่าพะวงฤาสงสัย
อย่าแปลกในถ้อยวจี
อย่าคำนึงให้ขุ่นมี
ผ่านราตรีหนึ่งทิวา
ด้วยหน้าที่และการงาน
อันดำรงอยู่ตรงหน้า
ย่อมผ่านในงานพา
ให้วิญญาน์..ยุ่งกับงาน....
ด้วยคารวะค่ะท่าน
ทิกิ_tiki
ถ้อยตอบท่าน * สดายุ*..8:20 น..
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_47782.php
หนึ่งในหน้าที่ซึ่งต้องอยู่ด้วยผู้คน
ย่อมมิหม่นมิบังอาจคาดฮึกหาญ
ย่อมใจเย็นปรานีและสำราญ
ทิ้งรำคาญเพื่อเหล่าชน...บนเมตตา
....คือหน้าที่สำคัญคนทั้งชาติ
หน้าที่นี้ย่อมฉกาจและแก่กล้า
ด้วยต้องข่มใจตนเหลือคณนา
หากถามฟ้า..จะรู้ว่า...ข่มปานใด
ทิกิ_tiki
จารต่อเนื่อง ณ.เวลา 10:27
คือหน้าที่...อยู่...*.ที่หน้า.*..
.. ..@...@.....เก็บน้ำตากล้ำกลืนไว้ข้างใน
ส่งออกไปภาพนิ่งอหิงสา
ส่งออกไปภาพความงามสงบอุรา
สิ่งคืนมาคืองามใจในตนเอง..... .@.. ทิกิ...!.@..
.......เช้าเพื่อชาติ....
บทกวีเพื่อหน้าที...สำเร็จลงด้วยใจอันแกร่งกล้า...และที่คุณๆ เขียนมาเรียกว่า
HardCore ถ้าไม่ได้เสียงอันเหี้ยมหาญของดนตรีเมทาลิค ผสานลีลาของ คลาสสิคในยุคเมทาลิค ดิจิตอลนี้ ....เราคงไม่มีปัญญาสลัดตัวตนที่เกาะหนาของเรามาปล่อยงานอัน...นิ่งสนิทดังหินผาเมตตานั้นได้....
........ใครจะเรียกว่าบทกลอน กวีนิพนธ์อันใดก็ตาม........
เราเรียกว่า ..งานจากใจของเรา...อย่างเดียวเท่านั้น........
...............บทงานของเรา....ไปวางไว้ สามบ้าน สี่บ้านไซเบอร์....ให้เป็นสาธารณ
ประโยชน์แก่ผู้คนที่ปราถนารินล้นเมตตาใจจากใครที่เจ็บปวดรวดร้าวในภาวะการณ์
ของสังคม ที่นำไม้บันทัดมาบันทึกพฤติกรรมผู้คน..............
**....เรายังยืนยันว่า....มนุษย์ย่อมมีเสรีภาพในความคิดฝัน ความรู้สึก สำนึก
และ ใจของมนุษย์ย่อมได้รับการคุ้มครอง เนื่องด้วยมันเป็นภาวะสากลแห่งจักรวาล
มันเป็นภาวะสันติภาพ...ที่จะส่งแรงพลังไปทั่วจักรวาล....
.....** เราไม่ปฏิเสธการสงครามระหว่างมนุษยชาติ...เพราะความขัดแย้งมันมาพร้อม
กับการเกิดของเซลตัวแรกในโลก...และภาวะที่ สัตว์ที่มีพละกำลังกว่าย่อมครอบครอง สัตว์ที่อ่อนแอกว่า...****
.........ในภาวะสันติสงบของใจมนุษย์นั้น......
หากไม่ประหารใจอันอ่อนแอของตนเสียก่อน.....
.ใจอันเข้มแข็งด้วยหน้าที่นั้นจะมิมีวันผงาดขึ้นมายืนอยู่..
เพื่อดำรงภาวะสังคมอันสงบสุขในการอยู่ร่วมกันของมวลมนุษย์เลย..........
....* มนุษย์ผู้กล้า...ย่อมยืนแถวหน้า.....
สตรีเพศผู้กล้า ย่อมยืนเคียงแถวหน้าคู่กับบุรุษผู้กล้าเช่นกัน.....
จะด้วยในฐานะสตรีเพศผู้ควรได้รับการให้เกียรติ โดยมิได้สืบเชื้อสายต่อเนื่องมากัน
หรือมิได้ต้องสนองภาวะเนื้อหนังมังสาต่อกันก็ตามที.....
......**.......แต่ในสัจจะแห่งมวลมนุษย์นั้น.....
..............เราต้องการสตรีผู้กล้าหาญเด็ดเดี่ยว........
.........เยี่ยงที่เราต้องการปราถนาจากมนุษย์ผู้ชายเช่นกัน......****
............บันทัด นี้ ขอคารวะสตรีเพศแม่แห่งจักรวาลทุกคน.......
ทิกิ_tiki....กวีคอนโด
จารเพิ่มเติม 12:35-12:50 นาฬิกา
พระอังคาร ๒ มีนาคม พุทธศักราช..๒๕๔๗
กรุงเทพมหานคร..อมรรัตนโกสินทร์..ฯ
ข้อคิดวันนี้ :::
เมื่อเรามอบหมายงาน ก็หมายความว่า
เราต้องมอบอำนาจ การจัดการและการตัดสินใจให้เขาด้วย
ขอให้มีความสุขกับการทำงานในวันนี้นะค่ะ^o^
(ข้อคิดวันน้จาก เมล์ สมศรีน็อนสต๊อป@bangkokcity.com)
. ในนามของความรัก ..แด่มนุษยชน
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
Lovings
tiki เลิฟ 2 คน
Lovers
1 คน เลิฟtiki
Lovings
tiki เลิฟ 1 คน
