4 มีนาคม 2547 04:35 น.

@..สลดใจ...ในโลกิยะธรรม..@

tiki

@..สลดใจ...ในโลกิยะธรรม..@


...@..ในความฝันอันเนิ่นนานแต่กาลไหน

ยังจำได้ความหมายทั้งภาพ-เสียง

ผ่านปฏิบัติ ศีล-วัตร..ชัดพร้อมเพรียง

สวดมนต์..เสียง....ปฏิบัติ ..ชัดพรรณนา


จึงยามดึก......หลับสนิท......จิตดิ่งฝัน

เทพยดา......ท่านนั้น......ท่านมาหา

ทำความเคารพ......แล้วเชื้อเชิญ......**โปรดตามมา**

พาเลียบท่า......ริมกำแพง......แห่งพระนคร


เป็นเมืองใหญ่......หนักหนา......ท่าน่ากลัว

เทพยดา......ท่านก้มตัว......ดูหลบซ่อน

ทำจุ๊ปาก......ให้เงียบเงียบ......ยืนห่างก่อน

แล้วเผยภาพ......เห็นครึ่งค่อน......เมืองนัครา


ฉันยืนนิ่ง......มองภาพ......คล้ายวาบหวาม

ดูเทพบุตร......ล้อมลาม......นางแพศยา

นอนเปลือยกาย......ธุเรศร้าย......ร้องก้องมา

เทพยดา......เผยให้ประจักษ์......รักเสรี


เสียงนางกรีด......หวีดหฤหรรษ์......แหวกชั้นฟ้า

เพศวิปริต......หรรษา......อย่างเร้ารี่

เทพยดา......จุ๊ปาก......**ระวังให้ดี**

เผยเทพบุตร......เล่นจำจี้......กับนางนั้น


แล้วเทพยดา......ท่านหัน......มาส่งจิต

ทั้งกำชับ......เรื่องนิมิต......กามานั่น

อย่าหลงใหล......ใฝ่ต่ำ......ดั่งจำนรรจ์

มนุษย์หฤหรรษ์......เริงร่า......ฟ้าถอนใจ


หากสตรี......ยังเริงท่า......ท้ามังกร

เสพย์สนาน......ตีน-หัวนอน......ดังภาพไข

ตายย่อมเกิด......ไปเป็นเปรต......ดูจังไร

กลัวหรือไม่..?......ท่านถามมา......วาระมอง


เป็นคำถาม......ยากจะตอบ......ลอบถอนใจ

แต่งงานไป......ใจภัสดา......จะหม่นหมอง..?

จะทำไฉน......เกิดเป็นหญิง......นะ นวลละออง

เรื่องในห้อง......ก็ต้องประคอง....เกรงผิดใจ


เทพยดา......ว่าไว้......ก็พากลับ

ยืนคำนับ......แล้วเจรจา......ว่าความใหม่

เราพาท่าน......ไปวันนี้......เพื่อเตือนใจ

โลกิยะ......นั้นไซร้......มันติดพัน


ถ้านัวเนีย......เลียลาม......เกินห้ามจิต

จะวิปริต......ห้ามไม่ได้......แม้นในฝัน

หากดับจิต......เกิดไปโน่น......แดนเปรตนั้น

แล้วฉับพลัน......ท่านก็มลาย......หายวับไป


ยามเมื่อตื่น......แสนสมเพช......สังเวชจิต

เฝ้าครุ่นคิด......ภาพปริศนา......ซึ่งเทพฯ ไข

โลกิยะ.....**.เทพนิมิต**......ได้พาไป

เป็นสัจจะธรรม......ธุเรศใจ......ให้แสยงกาม....@


ทิกิ_tiki
เขียนค่ำคืน ๒๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๗				
3 มีนาคม 2547 16:28 น.

You are a poet in disguised..เธอคงมิใช่กวียุคหิน..

tiki

,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.- 


You  are  a  poet  in disguised.  


 You  are  a  poet  in disguised.

You  came  in  numerous  names  and  motions.

You  loved.  You hated.  You browsed. You chatted.

Then  You  added  me  in  your  connection.


I  am  one  of those  female  figures.

You  dared  say  to  me...and   aroused  me  to  your  collections.

I  neither   accepted   nor  denied   your...proposed  cyber  culture.

For    I   do not  like   staying  behind   my   emotion.  



How  dare  you !; Male  Figure  in  the  Comp..

You  grasped  me  in   your   arms  like  an   easy  passion.

You  took  me  in  your  list  as  if  I  were  in  your  Kingdom.

Where  am  I  from   to  be  in  your....**collections**?


Go   wherever   I   would  like   to  go.

Say  whatever   I   would  want   to   say.

Dream    whatever   I  would  like  to   dream.

Be   whatever   I  would  like  to  be.


I  am   a  woman  for   today.

Not  a  kind  of  stones  you  collected.. in  your  stone-age.

Not  a  weak   woman   who  will cry  in  your  arms   like  yesterday

And   not   a  charming   woman  that  you   always  dream of  her  face..!!

ทิกิ_tiki
I dont  want  to  write  in  Thai  right now.

,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.- 



,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.- 


......เธอจะรักหรือไม่มันไม่สำคัญ 

บอกซ้ำซ้ำอยู่อย่างนั้นมานานไฉน..? 

แล้วเธอก็พูดอยู่ได้ทุกวันไป 

*ว่าอย่ารักฉันได้ไหมมันไม่มีทาง* 


ฉันก็จะบอกเธอใหม่ว่า..*เธอจะรักหรือไม่ไม่สำคัญ* 

เพราะรักฉันเขียนมันไว้..ซึ่งใจระหว่าง 

มือทั้งสองตระกองแป้นพิมพ์ไม่จืดจาง 

อีกตาสองจ้องไม่ห่างจากหน้าจอ... 


......แล้วจะให้ฉันเลิกรักเธอได้อย่างไร? 

เธอคือหัวใจหลุดหายคล้ายพร่ำพ้อ 

เธอเป็นตัวอักษรอ้อนและรอ 

จะให้ขอไม่รักจอได้อย่างไร...?... 



ทิกิ_tiki 

จากใจแท้จริงของคนหน้าจอ 
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- 


ไปเก็บภาษาไทยมาจาก....   http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_47844.php
มันน่าจะพอทันกันกะ ภาษาอังกฤษ หน่อย
แต่ ขอกลอนเถอะว่า

***...ฉันจึงมาหาคอมพิวเตอร์

เพื่อจะอ่านและดูสิ่งเลิศเลอหลายหลายสิ่ง

มิได้คิดว่าจะพบหนุ่มโลกจริง

หรือกวีดิจิตอล คอมพ์หยิ่งไม่หยิ่งคนใด


ฉันจึงมาอ่านความหมาย

ความในบทกวีนิพนธ์  หรือ ความไข

ฉันจึงมาอ่านแล้วตอบไป

ตามที่ใจฉันปราถนา


อย่ามาเก็บฉันไปเป็นสมบัติ

เห็นชัดชัด เหมือนเก็บหิน ยุคหินหรรษา

อย่ามาคิดว่านี่คือหญิงหรือชายในโลกา

แค่ผ่านมาอ่านแล้วก็จบไป


ฉันเพียงใช้สิทธิ์แห่งความเป็นคน

บนถนนคอมพิวเตอร์นี้อีกสาย

ฉันจึงมาอ่าน มาเขียน และพูดความในใจ

สวัสดีค่ะ คอมพิวเตอร์ตอนบ่าย...เธอสบายดีไหม ?


.@.....ยังอ่อนโยนอยู่ในใจ......@ 

ยังไม่ไปที่ไหนเลยหรือ....? 

,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- 


I am I myself..none is  alike


I am here  beside you , writing.

come ...say with me

I am not   the  one   you  should  love


FOR   I   DO NOT  HAVE  THE  RIGHT TO  LOVE  YOU ..

 NEITHER  TODAY  NOR  TOMORROW.

JUST  LET ME HAVE THE  RIGHT TO SAY  ANYTHING  TO YOU.,

 PLEASE,, DARLING .!

ทิกิ_tiki

ทิกิ_tiki ..*ไร้สีสันวรรณนะ เพศวัย ไร้ตัวตน*


,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-				
3 มีนาคม 2547 11:16 น.

..@....อย่าหวังเลย.....ที่จะหยุดฝัน.....ไม่มีทาง...@

tiki

..@....อย่าหวังเลย.....ที่จะหยุดฝัน.....ไม่มีทาง...@



--------------------------------------------------------------------------------



......@....ในความฝัน...ฉันสงบ...เมื่อพบกัน 

ในความฝัน....ฉันรอคอย..เธอเสมอ 

ในความฝัน...ฉันอยากพบ...และอยากเจอ 

จะตัดใจ....ว่าเพ้อเจ้อ....ยังทรมา...... 


...........ยังวางมือ...ไว้ในมือ...ร้อนเหมือนไฟ 

ยังวางใจ...ไว้ในมือ...ซึ่งค้นหา 

ยังมองตาม....ตาซึ่งมอง...ทั้งสองตา... 

ยังรู้ว่า....ใจเธอหาย...มิคลายคืน.... 


........สำนึกรู้....ชัดชัด...ว่าพลัดหลง 

ในพฤกษ์พง........ไพรสนธ์.....ของคนชื่น 

สำนึกรู้.......ยังวางฝัน.....ทั้งวันคืน 

เพราะความฝัน.....ไม่ขมขื่น....หรือทรมา 


........มันสิทธิ์ของฉัน.....ที่จะฝัน....และจะยังฝัน 

มันสิทธิ์ของฉัน....แม้นโลกจริง...จะหายค่า 

มันสิทธิ์ของฉัน...หากฝันนี้.....เป็นดั่งยา 

ที่ประสาน....คืนมา...ซึ่งหัวใจ 


.........ฉันไม่อยาก....มีชีวิต....เหมือนหุ่นยนต์ 

ฉันคือคน....และมีใจ.....ที่ชิดใกล้ 

ฉันมีรัก....มีความฝัน.....แม้นแสนไกล 

ฉันมีสิทธิ์......เก็บฝันไว้......ใจของฉัน 


........เธออย่ามา........เซ้าซี้....ขยี้รัก 

เธออย่ามา....กระชากหัก.......ซึ่งความฝัน 

เธออย่ามา....ปลิดใจ....มาโรมรัน.. 

..อย่าหวังเลย.....ที่จะหยุดฝัน.....ไม่มีทาง				
2 มีนาคม 2547 19:43 น.

..@...พลีเพื่อหน้าที่...@

tiki


คนนอกอยากจะเข้า...และคนเฝ้าก็อยากจะออก...

...................@.............................................@..............................

@....ในความรัก......แต่งงาน.....พานคู่นั้น

ช่างยากเย็น.....ห้ำหั้น.....แล้วบัดสี

ต้องตามใจ.....คุณภัสดา.....ท่านสามี

จะหลบลี้.....ไปไหน.....มิได้เลย


แม้นเคยตั้ง.....เจตนา.....ก่อนแต่งงาน

ว่าจะบริการ.....ทุกอย่าง.....อย่างเปิดเผย

รู้ท่านเชี่ยว.....รักเหลือ.....ไม่เบื่อเกย

พลีสังเวย.....กามสวาท.....ฉกาจฉกรรจ์


ในชีวิต.....คู่ผัว.....และตัวเมีย

มันช่างเพลีย.....แสนละเหี่ย.....เกินหักหัน

ยากห้ามคืน.....ห้ามได้.....แต่ห้ามวัน

เมื่อไหร่หนอ.....จะหมดกัน.....ลงเสียที


มายาพอก.....คนนอก.....ก็อยากจะเข้า

ซึ้งมายา.....คนในอย่างเรา.....อยากออกเหลือนี่

ต่างคิดแล้วเซ็ง.....อยากจะจาก.....มากภาระมี

คิดที่สุดที่.....ผลักภาระนี้....ให้คนช่วยประคอง...


             คงเป็นกรรม.....นำปั้น.....จากวันเก่า

ด้วยกรรมเร้า.....เข้ามาจับ.....ให้เรียงสอง

ด้วยเพราะกรรม.....นำชนะ..-..แพ้.....แต่ประลอง

จึงต้องหมอง.....กรรมมัดหมาง.....มิห่างไกล


        โน่นก็บุตร.....นี่ก็งาน.....ด้านสามี

หญิงเรานี้.....ภาระบริการ.....เกินขานไข

บริการบุตร.....บริการบ้าน.....งานหมดใจ

ความสุขตน.....อยู่หนใด.....ลืมไว้นาน


..........@**.............................................**@..................................


เพียงอยากจาก.....สลายไป.....ในโลกฝัน

โลกสร้างสรรค์.....ขึ้นเท่านั้น.....สนุกสนาน

โลกของเด็ก.....โลกสดใส.....ไร้การงาน

โลกผสาน.....หวานไฉน.....ที่ใดหนอ...??


**************@@@@@@@@@@@@@@@@******************


คนใจเจ็บ.....ยืนเหน็บ.....อยู่ข้างข้าง

มิอาจห่าง.....ด้วยคำรัก.....เขาจักพ้อ

*ผมรักเธอ*.....*ผมรักเธอ*.....เพ้อขับคลอ

กระไรหนอ.....น่าหน่ายกระไร.....ใยไม่ตรึง..?


ใจฉันข้าม.....ขอบฟ้า.....ไปที่ไหน

ไปแสนไกล.....ไปแสนไกล.....ใจหวนถึง

แอบกระซิบ.....ตัวเองเบาเบา.....ในความคะนึง

***วันเคยซึ้ง.....มันหมดหาย.....สลายหมดแล้ว***


ทิกิ_tiki...*กวีคอนโด..**
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
อังคาร ๒ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗


             ..............@......@..........@..........@

.........@.......@.........@........@...........@


                   มนุษย์เรามีสิทธิ์จะฝันไหม
                            
                     ความฝันมันบาปหรือไม่..?


                     จะขอฝันสักวันจะได้ไหม..?

                   จะขอฝัน..อีกสักวันจะได้ไหม?

.................จะขอฝัน....ตรงนี้......อีกได้ไหม...?

             และจะฝัน....แบบพอสมอัตภาพ..จะได้ไหม ?


        จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki  
 รหัส - วัน เวลา : 227863 - 02 มี.ค. 47 - 21:24  
				
2 มีนาคม 2547 09:22 น.

..@..คือหน้าที่...อยู่...*.ที่หน้า.*...@..

tiki

..@..คือหน้าที่...อยู่...*.ที่หน้า.*...@..



          ทิวาแรงแสงอาบฟ้านภาทัศน์
เมืองจึงชัดไปกว้างตา..เมื่อคราเห็น
รถเป็นแถวบนโทลลเวย์ ดั่งเช้า-เย็น
สนามกีฬาก็เขียวเด่นเห็นแต่ไกล

......ลมยังโชยโปรยผ่านจารเบาเบา
ชีวิตเราทั้งหลาย ก็เริ่มใหม่...
เหมือนนกน้อยเหล่านั้นมันบินไป
ทะยอยมุ่งพุ่งไวในนภา...

......ผ่านอีกวันหน้าที่ย่อมมีขึ้น
จะหลับตื่น...ทุกหน้าที่..อยู่ที่หน้า
ทั้งสองมือ..ของคนเรา...ทำทุกครา
คือมารดา...แห่งปฐพี...มีแต่คุณ.......

   .....หากไม่มี..หน้าที่...ชี้การงาน
มนุษย์ก็...ฟุ้งซ่าน...ไม่เกื้อหนุน
ด้วยหน้าที่....การงาน...คือสมดุล
ซึ่งเพิ่มบุญ....คุณค่า...*หน้าที่คน*.... 
 

ทิกิ_tiki
 8:10-8:20 น.
เช้าพระอังคาร....๒ ..มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๗

**
หากหวังก็เห็นได้ค่า

  เหล่าชีวิตในวงวนสังสารวัฏฏ์
ย่อมปรากฎชัดระดะตา
ย่อมรกอุระพา
ให้วิญญาน์จะมืดมน

หากแม้นได้เห็นธรรม
ควรประคองซึ่งใจตน
มองธรรมซึ่งได้ยล
ด้วยอารมณ์อันปรีดา

มองใครที่ไหนซึ่งนอบ
ซึ่งน้อมผลพะวงหา
ก็เพียงเศษช่วงเวลา
อันมุ่งหา..แต่ขีดเขียน

ใครนี้มิระย่อ
จะชื่นชอบระบอบเบียน
รู้แจ้งแก่ใจเวียน
กุมาระกุมารี

อย่าพะวงฤาสงสัย
อย่าแปลกในถ้อยวจี
อย่าคำนึงให้ขุ่นมี
ผ่านราตรีหนึ่งทิวา

ด้วยหน้าที่และการงาน
อันดำรงอยู่ตรงหน้า
ย่อมผ่านในงานพา
ให้วิญญาน์..ยุ่งกับงาน.... 


ด้วยคารวะค่ะท่าน
ทิกิ_tiki

ถ้อยตอบท่าน  * สดายุ*..8:20 น..
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_47782.php


         
            หนึ่งในหน้าที่ซึ่งต้องอยู่ด้วยผู้คน
ย่อมมิหม่นมิบังอาจคาดฮึกหาญ
ย่อมใจเย็นปรานีและสำราญ
ทิ้งรำคาญเพื่อเหล่าชน...บนเมตตา

....คือหน้าที่สำคัญคนทั้งชาติ
หน้าที่นี้ย่อมฉกาจและแก่กล้า
ด้วยต้องข่มใจตนเหลือคณนา
หากถามฟ้า..จะรู้ว่า...ข่มปานใด   
 

ทิกิ_tiki
จารต่อเนื่อง ณ.เวลา 10:27
คือหน้าที่...อยู่...*.ที่หน้า.*..

.. ..@...@.....เก็บน้ำตากล้ำกลืนไว้ข้างใน

ส่งออกไปภาพนิ่งอหิงสา

ส่งออกไปภาพความงามสงบอุรา

สิ่งคืนมาคืองามใจในตนเอง.....     .@.. ทิกิ...!.@.. 


.......เช้าเพื่อชาติ....

บทกวีเพื่อหน้าที...สำเร็จลงด้วยใจอันแกร่งกล้า...และที่คุณๆ เขียนมาเรียกว่า
HardCore  ถ้าไม่ได้เสียงอันเหี้ยมหาญของดนตรีเมทาลิค ผสานลีลาของ คลาสสิคในยุคเมทาลิค ดิจิตอลนี้ ....เราคงไม่มีปัญญาสลัดตัวตนที่เกาะหนาของเรามาปล่อยงานอัน...นิ่งสนิทดังหินผาเมตตานั้นได้....

........ใครจะเรียกว่าบทกลอน กวีนิพนธ์อันใดก็ตาม........
เราเรียกว่า ..งานจากใจของเรา...อย่างเดียวเท่านั้น........

...............บทงานของเรา....ไปวางไว้ สามบ้าน สี่บ้านไซเบอร์....ให้เป็นสาธารณ
ประโยชน์แก่ผู้คนที่ปราถนารินล้นเมตตาใจจากใครที่เจ็บปวดรวดร้าวในภาวะการณ์
ของสังคม ที่นำไม้บันทัดมาบันทึกพฤติกรรมผู้คน..............

         **....เรายังยืนยันว่า....มนุษย์ย่อมมีเสรีภาพในความคิดฝัน ความรู้สึก สำนึก 
และ ใจของมนุษย์ย่อมได้รับการคุ้มครอง เนื่องด้วยมันเป็นภาวะสากลแห่งจักรวาล
มันเป็นภาวะสันติภาพ...ที่จะส่งแรงพลังไปทั่วจักรวาล....

.....** เราไม่ปฏิเสธการสงครามระหว่างมนุษยชาติ...เพราะความขัดแย้งมันมาพร้อม
กับการเกิดของเซลตัวแรกในโลก...และภาวะที่ สัตว์ที่มีพละกำลังกว่าย่อมครอบครอง สัตว์ที่อ่อนแอกว่า...****


.........ในภาวะสันติสงบของใจมนุษย์นั้น......
หากไม่ประหารใจอันอ่อนแอของตนเสียก่อน.....
.ใจอันเข้มแข็งด้วยหน้าที่นั้นจะมิมีวันผงาดขึ้นมายืนอยู่..
เพื่อดำรงภาวะสังคมอันสงบสุขในการอยู่ร่วมกันของมวลมนุษย์เลย..........


....* มนุษย์ผู้กล้า...ย่อมยืนแถวหน้า.....
สตรีเพศผู้กล้า ย่อมยืนเคียงแถวหน้าคู่กับบุรุษผู้กล้าเช่นกัน.....
จะด้วยในฐานะสตรีเพศผู้ควรได้รับการให้เกียรติ โดยมิได้สืบเชื้อสายต่อเนื่องมากัน
หรือมิได้ต้องสนองภาวะเนื้อหนังมังสาต่อกันก็ตามที.....

......**.......แต่ในสัจจะแห่งมวลมนุษย์นั้น.....
..............เราต้องการสตรีผู้กล้าหาญเด็ดเดี่ยว........
.........เยี่ยงที่เราต้องการปราถนาจากมนุษย์ผู้ชายเช่นกัน......****


............บันทัด นี้ ขอคารวะสตรีเพศแม่แห่งจักรวาลทุกคน.......


ทิกิ_tiki....กวีคอนโด
จารเพิ่มเติม 12:35-12:50  นาฬิกา
พระอังคาร  ๒ มีนาคม พุทธศักราช..๒๕๔๗
กรุงเทพมหานคร..อมรรัตนโกสินทร์..ฯ



  ข้อคิดวันนี้ ::: 
   เมื่อเรามอบหมายงาน ก็หมายความว่า
เราต้องมอบอำนาจ การจัดการและการตัดสินใจให้เขาด้วย 

 
ขอให้มีความสุขกับการทำงานในวันนี้นะค่ะ^o^ 

(ข้อคิดวันน้จาก เมล์  สมศรีน็อนสต๊อป@bangkokcity.com)

. ในนามของความรัก ..แด่มนุษยชน 
ทิกิ_tiki 
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน 				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟtiki
Lovings  tiki เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟtiki
Lovings  tiki เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟtiki
Lovings  tiki เลิฟ 0 คน
  tiki
ไม่มีข้อความส่งถึงtiki