14 มีนาคม 2547 13:28 น.
tiki
:-.@,_,.- .นิราศข้ามเจ้าพระยา``*:-.@,_,.-
เช้าวันนี้........รถไม่มี.......จะให้ใช้
คันหนึ่งไป.......พบลูกค้า.......สง่าศรี
อีกคันเครื่อง.......ปรับอากาศ.......เสีย..ซ่อมที
ตัวฉันนี้.......จึงติดรถ.......ต่อรถเมล์
ออกจากบ้าน.......สิบโมงเช้า.......นะเจ้าประคุณ
ยืนเหมือนหุ่น.......รอที่ป้าย.......ดูคล้ายเก๋
รถปรับอากาศ.........สองศูนย์สี่.......ไม่รวนเร
ขึ้นอย่างเท่.......ตีตั๋วมา.......**ท่าน้ำราชวงศ์**
นั่งแอร์เย็น.......อ่านตำรา.......ภาษาอังกฤษ
อ่านแล้วคิด.......คิดแล้วอ่าน.......จารกันหลง
เกือบชั่วโมง.......โยงเจ้าพระยา.......ท่าดิ่งตรง
แต่ท้องร้อง.......จนงวยงง.......หาข้าวกิน.....
มองไปเห็น.......เจ้าเลือดหมู.......สั่งหมูต้ม
สั่งข้าวเปล่า.......ผสมอร่อย.......กว่าร้อยลิ้น
สั่งชาเย็น.......มาตบท้าย.......คล้ายชาชิน
สุขสันต์เสาร์.......ท่าน้ำริน.......สนุกจริง
แล้วจ่ายเงิน.......เจ้าของร้าน.......ขานถามทาง
ข้าม*-ละ-วาง*.......ข้ามเจ้าพระยา.......ข้ามตลิ่ง
จึงจ่ายค่า.......*ข้ามฟาก*.......จากฝั่งจริง
สองบาททิ้ง.......กลิ้ง..ไม่เสียดาย.......ค่าหมายข้าม
ปกติ.......ขับรถไป.......ไม่กังวล
ทางจะพ้น.......ทางจะพัน.......ใครจะหันห้าม
ใจจะดิ่ง.......วิ่งทะนง.......คงใคร่ลาม
ใครก็คร้าม.......จะห้ามปราม.......ดื้อถือดี
มาประสบ.......พบทางข้าม.......**เจ้าพระยา**
มองสายน้ำ.......ซึ่งไหลมา.......ดั่งธารนี้
ดุจธารรัก.......ธารสวาท.......คราดโลกีย์
ช่างกว้างใหญ่.......เกินกายนี้.......จะข้ามไป
มองมัจฉา.......ผลุบโผล่.......โจนโล้คลื่น
คล้ายจุดยืน.......คนคล้ายปลา.......ตะโกนให้
ว่าสายน้ำ.......ช่างเชี่ยวล้ำ.......ระกำใจ
อยากโจนไป.......ออกจากน้ำ.......ล้ำปรัชญา
ปลาโจนน้ำ.......ผลุบโผล่.......ขึ้นโย้เย้
เหมือนคนถือ.......ธรรมเห่.......เป็นภักษา
เจริญธรรม.......ตามทำนอง.......สามเวลา
เริงอักษรา.......เจริญธรรม.......ให้ค้ำใจ.....
มองขยะ.......เกลื่อนกล่น.......บนผิวน้ำ
ถามสักคำ.......เรานี้เหมือน.......ขยะไหม
ชีวิตเรา.......ล่องลอยวน.......บนน้ำไกล
ลอยลอยไป.......ขยะไม่จม.......ไม่ล่มลง
ด้วยเป็นสาร.......พิเศษ.......เวทย์ขมัง
วิทยาศาสตร์.......สร้างโฟมดัง.......ให้ลุ่มหลง
คนใจเหี่ยม.......เหมือนใจขยะ.......ประไม่ลง
ดาบน้ำคง.......ไม่กล้าแตะ.......ข้องแวะ..ลอย
เปรียบชีวิต.......คิดไป.......คล้ายขยะ
วิทยาศาสต์.......อารยะ.......มนะ..ถอย
โฟมตามน้ำ.......ลอยเกลื่อน.......เหมือนใจกลอย
เจ้าเสื่อมถอย.......จากธรรม.......อันล้ำกานท์
มองจากฝั่ง.......ที่จากมา.......**แว่นฟ้าราชวงศ์**
มีเรือใหญ่.......ผูกโยง.......ลอยผสาน
ไว้รอรับ.......ลูกค้า.......ภัตตาคาร
เริงสำราญ.......กิน..กาม..เกียรติ.......เหยียดคนจน
เรือค่อยค่อย.......ข้ามน้ำ.......ยามลมพัด
กลิ่นน้ำชัด.......ฆานประสาท.......คาด....ฉงน..?
กลิ่นของน้ำ.......กลิ่นของป่า.......กลิ่นของคน
ทุกทุกอย่าง.......มีกลิ่นบน.......บอกทิศทาง
มองฝั่งน้ำ.......ที่ท่าข้าม........ท่า*ดินแดง**
มองไม่เห็น......สีแดง........เลยสักอย่าง
เห็นอาคาร........เก๋งจีน........ศรีสอางค์
บอกเรื่องร้าง........หว่างเวลา........ค่ากรุงธนฯ
.
เรือหางยาว........วิ่งตัดมา........ท่าเร็วรี่
เหมือนท่าที........คนเร่งรีบ........ล้วนสับสน
ข้ามเจ้าพระยา........ตามสบาย........ไม่กังวล
คือความสุข........อัตมภาพตน........บนลำน้ำ.....
เรือข้ามท่า........พากังวล........ให้หล่นหาย
เจ้าพระยา........พาใจสบาย........ได้ชื่นฉ่ำ
มีชีวิต........ตามสายไทย........ไม่ระกำ
ชีวิตน้ำ........ของคนไทย........ล้วนใจเย็น
จากเรือข้าม........ลือนามไป........ใจเรือจ้าง
คนข้ามวาง........เงินให้........ไม่อยากเห็น
ไม่แลหัน........มามองหา........ฝ่าประเด็น
**ครู**นั้นเป็น........แค่เรือจ้าง........ร้างคนมอง
ถึงท่าดินแดง........แปลงกาย........รายตามคน
รถสาธารณะ........จอดรอชน........ไม่หม่นหมอง
มองเลขรถ.............ยี่สิบ...ละลิบล่อง
ขนคนจอง.......ซึ่งข้ามฟาก........จากไปไกล...
คำนึงครวญ........หวนละลิบ........ยี่สิบปี
ธรรมได้ฟัง........มาทั้งนี้........อยู่ที่ไหน
ยี่สิบปี........ธรรมฝังลึก........อยู่ในใจ
จะมุ่งไป........ไหว้อาจารย์........ผู้ขานธรรม
ไปต่อรถ........วงเวียนใหญ่........ใต้*ตากสิน*
ใจระริน........ซื้อโน่นนี่........ริมทางต่ำ
เปิดกระเป๋า........เงินไปไหน........ใจไม่จำ
รีบหาตู้........ธนาคารย้ำ........ว่ากดเงิน
ควานหาบัตร........เอทีเอ็ม........แล้วเต็มที่
บัตรไม่มี........ไม่เอามา........ท่าออกเขิน
เหงื่อแตกซิก........จะทำไฉน........ใจหยอกเอิน
คนไร้เงิน........จะไปยังไง........ใครจะแล ?
เอ้านี่แน่........เบอร์โทรศัพท์........จับในเครื่อง
*ตะวันเอ๋ย*........เคยปราดเปรื่อง........เฟื่องกระแส
เป็นชาวธนฯ........ช่วยฉันหน่อย........คอยมาแล
ตะวันแพ้........บอกทิศทาง........ช่างห่างไกล.....
เดชะบุญ........ฟ้าเมตตา........เจ้าข้าฯน้อย
รถเมล์น้อย ........หนึ่งหกสี่........เคลื่อนมาใกล้
เขียนข้างรถ........ห้าบาท..สาย........คล้ายช่วยไว้
กระโดดขี้น........โดยเร็วไป........ไปศาลายา
นั่งประมาณ........ว่าอ่านหนังสือ........ไปหลายรอบ
อ่านจนว่า........หลับฝันชอบ........มอบใจหา
ตื่นอีกที........ เกือบสี่แยก........แหวกคนมา
ยืนเจอหน้า........สะพานลอย........คอยหาธรรม
ออกจากบ้าน........สิบโมงเช้า........เจ้าข้าเอ๋ย
ลอยตามลม........เจ้าพระยา..เลย........ให้นึกขำ
ถึงที่หน้า........มูลนิธิ........อภิธรรมฯ
ช่างงามล้ำ........ในเวลา ........บ่ายกว่าพอดี ..!!
จึงฝากงาน........กานท์กลอน ........สมรว่า
นิราศล้ำ........ข้ามเจ้าพระยา........ในคราที่
สงบเย็น........เย็นใจ........ใสใสดี..
ทุกทุกที่......ที่ทุกธรรม........งามล้ำใจ
,_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
,_@,.-:*``*:-.,กวีนั้นหรือ......คืออิสระ....ผ่านลำแสงไฟเบอร์อ๊อพติค,_@,.-:*``*:-.,
,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,. ในนามของความรัก ......แห่งอิสระสื่อวรรณกรรม..ทุกแขนง
-
.:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.- -
,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,..
ทิกิ_tiki
13 มีนาคม 2547 00:42 น.
tiki
..@...สุนุทรีย์.....รสชีวิต ..@
ภาคเต็ม... .@..เพื่อเวลา.....สำราญ..@
* @...... *เงินมิใช่......พระเจ้าของคน**..........@
.@.ทฤษฎี.......เศรษฐศาสตร์......ทุกชาติพ้อง
เสรีต้อง......มิใช่คั้น......ผันเงินเสมอ
เศรษฐกิจ......ทุกชนิด......ที่พบเจอ
มนุษย์ทำงาน......นานนักเธอ......ต้องพักกาย @
.@.สิทธิ์ของคน.......เมื่อพักกาย......ย่อมได้พัก
อารมณ์รัก......ไม่เครียดคุ......ปะทุพ่าย
เพลินในงาน......สานอารมณ์......พรมใจกาย
ชีวิตจะคลาย......สงบในงาน......ผ่านเวลา..@
.@.นี่คือเสียง......ทฤษฎี.......มีมานาน
คนยอมทิ้ง......เงินมหาศาล......สำราญค่า
เพราะเป็นคน......ย่อมมีสิทธิ์......ในวิญญาน์
งานเพียงนิด......ขอเร้นค่า......เริงใจคน@ .....
.@.**งานเพื่อเงิน.**......พอสันฐาน......ประมาณหมาย
ใจและกาย......จึงตั้งไว้......ไม่สับสน
เรียบเรียงใจ......สุขในงาน......ไม่ผลาญตน
**เงินมิใช่......พระเจ้าของคน**......คร่าเวลา..@
,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*`` ความฝันมันบาปหรือไม่..? ``@...*:-.,_,.-:**``*:-.,_,.-:*``@...*:
ภาคต่อ.......
>..@..ในงานคิด......สร้างสรรค์.......ฝันกำหนด
งานร้อยพจน์.......รจนี.......อันมีค่า
เป็นงานใจ.......เร่งรุด.......พิสุทธิ์พา
เป็นความงาม.......อันมีค่า.......สถาพร.@
.@คือความงาม.......สุนทรีย์........แห่งชีวิต
งามประสิทธิ์.......ดังดนตรี.......แห่งอักษร
งานร้อยโยง.......โคลง--ฉันท์.......ร่าย--กาพย์--กลอน
ร่ายความสุข.......สดับพร.......แห่งปัญญา...@
.@งานพากเพียร.......เมื่อเขียนดี.......วจีมิตร
นิ่งสนิท.......เย็นในใจ.......ไขคุณค่า
รินหลั่งพจน์.......รจน์ปลอบโยน.......โอนอ่อนมา
ย่อมตรึงตา.......ตรีงใจ.......ในครรลอง.@
.@.พักผ่อนกาย.......พักผ่อนใจ......ในน้ำมิตร
เพลินชีวิต.......เพลินสุนทรีย์.......ที่เกี่ยวข้อง
ประเทืองใจ.......ในน้ำคำ.......อันคลอคลอง
เงินมากอง.......มิเทียบสงบ.......พบสัจจธรรม.@
. ในนามของความรักแห่งมิตรภาพ.. ซึ่งเงินซื้อหาไม่ได้
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
12 มีนาคม 2547 20:10 น.
tiki
@ ๑๓ มีนาคม สี่รอบคุณดอกแก้ว
ผู้หญิงคนหนึ่ง.....เป็นมากกว่าผู้หญิง
เสียสละในชีวิตจริงมิเหนื่อยล้า
เป็นผู้มีใจอันงามอยู่ทุกครา
มีศรัทธาต่อศาสนามาเนิ่นนาน
จากประวัติมากมายได้อ่านมา
และพบปะหน้าตาคราเคยผ่าน
ไปพบพ้อง ณ. วัดโพธิ์....ธรรมตระการ
ได้ประสาน....ฟังธรรม....อันล้ำใจ
วาระนั้น....คือศศิธร...เมธางกูร
เผ่าประยูร.....อาจารย์บุญมี.....ที่เลื่อมใส
ครั้นต่อมา....มูลนิธิ....ได้ย้ายไป
ยังที่ใหม่......พุทธมณฑล....ดังศรัทธา
ยามเมื่อท่านอาจารย์บุญมีท่านบวชพระ
คุณศศิธร.......คือสาระ....เข้มหนักหนา
ท่านอาจารย์ .......บุญมี......ท่านจะมา
สอนวิชา......วิปัสสนา.....ประชาชน
อีกหลวงพ่อ.....หลายองค์......คงได้สอน
ให้บทตอน.....อภิธรรม.......ได้ส่องสถล
คราอาจารย์........บุญมี.....ท่านวายชนม์
คุณศศิธร.....ผู้งามพ้น.....เป็น บุษกร
ได้รู้ความ.....คนหยามเธอ.....มาหลายครั้ง
จิตใจตั้ง......พิจารณา........คราคนค่อน
ได้พบเห็น.......เธอทุกท่า.....ทุกบทตอน
หากจะย้อน.....ยืดยาวมา......กว่ายี่สิบปี
แม้นจะมิ ได้ไป...พุทธมณฑล
ภาระล้น.....ติดขัด......ชัดเหลือที่
แต่บุญนั้น .....ก็ยังนำ.......ให้ชีวี
ได้พบพา......เธอนี้.....ที่ออนไลน์
ยังเคารพ....ครูบา....ทุกพระองค์
นบจำนงค์.......ด้วยบารมี.......แม้นมิใกล้
บัดนี้เธอ.....คือ**ดอกแก้ว**ผู้แววไว
รักละไม.....แด่เยาวชน.....คนรักกวี
ได้พบเห็น.......เธอมานาน.....ทุกด้านนัก
ได้พบพักตร์.......รักตัวตน.....ของคนนี้
เธอคือแสง.......แห่งธรรม.....นำชีวี
ขอทุกคน.......โปรดยินดี.......สี่รอบชนม์
ย้อนมาเขียน........เวียนมาจาร........กานท์**ดอกแก้ว**
งามเพริศแพร้ว.......ร่มกวีไทย.......ใสเลิศล้น
ขอเพื่อนชาว........ไทยโพเอ็ม........โปรดเยือนยล
มอบอักษร.........อีกสักหน.......วันเกิดเธอ
ในนามเพื่อน thaipoem.com
ทิกิ_tiki
12 มีนาคม 2547 11:26 น.
tiki
..@...ในฝัน.......อันไร้น้ำตา..@..
..@...ที่ซุกกาย.......นั้นคล้าย.......กลางหมอกฝัน
ใครคนนั้น.......ยืนอยู่.......มิรู้หมาง
สองแขนเขา.......ผสานสู่มือ.......สื่อออกกาง
.เหลี่ยมคมคาง.......นิ่งสนิท.......กว่ามิตรใด.
ดั่งแม่เหล็ก.......ดึงดูด.......ให้เคลื่อนเข้า
สู่อ้อมแขน.......อันว่างเปล่า.......ซึ่งยื่นให้
สู่อ้อมแขน.......ซึ่งกอดรับ.......ประทับใจ
ความอบอุ่น.......แล่นผ่านใย.......ในนิทรา
ไร้สรรพ.......สำเนียง.......เสียงผสาน
ดุจเมตตา.......แห่งชายชาญ.......ผู้หาญกล้า
ผู้ยืนรอ.......ยืนเคียง.......มิเมียงมา
แต่แขนกล้า.......โอบรับ.......ประทับทรวง
ไม่มีเสียง.......สิ่งใด.......บอกให้รู้
ว่าหัวใจ.......นั้นหดหู่.......อยู่เต็มห้วง
ในอ้อมแขน.......อันแข็งแกร่ง.......แรงล้นดวง
เธอโอบรับ.......ประทับทรวง.......ไว้นิ่งนาน
คือสื่อใจ.......จากใจ.......ซึ่งให้หมด
ด้วยรินรด.......เป็นน้ำใจ.......อันใสผ่าน
คือปราถนา.......จะซับน้ำตา.......นิรันดร์กาล
ฝันจึงผ่าน.......นานนัก.......จักประคอง
ดั่งหัวใจ.......ใครคนนั้น.......ผู้ผันหา
โอบถนอม.......ให้นาฏยา.......หายหม่นหมอง
คือแขนคู่.......ทรงพลัง.......ตั้งตระกอง
จะจดจำ.......ร้าวละออง.......และอุ่นไอ......
ทิกิ_tiki
สองแขนกอด.....คางกดไว้....ให้แนบอก
ไร้คำเพ้อ.....คำพก...ยกขานไข
มีเพียงใจ....ถ่ายทอด...เทผ่านใจ
สลักไว้...ว่ารักห่วง....หวงทุกยาม.....
ทิกิ_tiki
..@...,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ขอฝัน_,.-:*``*:-จะ.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,...@ .-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-ได้ไหม.,_,.-:*``*:-.,_,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*`` มนุษย์เรามีสิทธิ์จะฝันไหม ``@...*:-.,_,.-:*
@.-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*`` ความฝันมันบาปหรือไม่..? ``@...*:-.,_,.-:*
..@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*`` จะขอฝันสักวันจะได้ไหม..? ``@...*:-.,_,.-:*
,,.-...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*`` จะขอฝัน..อีกสักวันจะได้ไหม? ``@...*:-.,_,.-:*
,.-:*``*:-.,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*``จะขอฝัน....ตรงนี้......อีกได้ไหม...? ``@...*:-.,_,.-:*
..@... ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_ฝันนั้น ผิดกฎหมายหรือไม่,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,...@ .-:*``*:-.,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``เป็นสิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉันไหม ? ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
11 มีนาคม 2547 19:52 น.
tiki
. .@..เพื่อเวลา.....สำราญ..@
* @...... *เงินมิใช่......พระเจ้าของคน**..........@
.@.ทฤษฎี.......เศรษฐศาสตร์......ทุกชาติพ้อง
เสรีต้อง......มิใช่คั้น......ผันเงินเสมอ
เศรษฐกิจ......ทุกชนิด......ที่พบเจอ
มนุษย์ทำงาน......นานนักเธอ......ต้องพักกาย @
.@.สิทธิ์ของคน.......เมื่อพักกาย......ย่อมได้พัก
อารมณ์รัก......ไม่เครียดคุ......ปะทุพ่าย
เพลินในงาน......สานอารมณ์......พรมใจกาย
ชีวิตจะคลาย......สงบในงาน......ผ่านเวลา..@
.@.นี่คือเสียง......ทฤษฎี.......มีมานาน
คนยอมทิ้ง......เงินมหาศาล......สำราญค่า
เพระเป็นคน......ย่อมมีสิทธิ์......ในวิญญาน์
งานเพียงนิด......ขอเร้นค่า......เริงใจคน@ .....
.@.**งานเพื่อเงิน.**......พอสันฐาน......ประมาณหมาย
ใจและกาย......จึงตั้งไว้......ไม่สับสน
เรียบเรียงใจ......สุขในงาน......ไม่ผลาญตน
**เงินมิใช่......พระเจ้าของคน**......คร่าเวลา..@
. ในนามของความรัก
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
หน้าส่วนตัว
1103
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
