19 กันยายน 2549 11:41 น.
tiki
....สมัยก่อนแม่ข้าฯ คราน้ำท่วม
อกนั้นอ่วมกิ้งกือแดงแฝงอักโข
ออกจากรูจากดินดิ้นกองโต
ต่ายยั้วเยี้ยชวนโมโห แม่โกรธา
....ไปเร่งไล่บี้มันเห็นกันทั่ว
ต้องล้อมรั้ว กางมุ้ง ยุ่งโทสา
บ้านก็มีมุ้งลวดอวดเต็มตา
กิ้งกือบ้าแดงเถือกเลือกไต่วน
.....เมื่อข้าฯ เล่าให้ย่าฟัง ท่านนั่งนิ่ง
ดูเกรงกริ่งน้ำท่วมโกลาหล
คล้ายเมื่อปีแปดสี่มาประจญ
บอกทุกคน "กึ้งกือเตือน" อย่าเชือนแช
ข้าฯ จึงกลับมาอบรมบ่มมารดร
แต่ท่านย้อน "กิ้งกือบ้าข้าฯไม่แห่"
ปีนั้น(18 -21)น้ำท่วมรุดสุดตาแล
ปลาว่ายแช่ห้องรับแขกแบกแต่โคลน
จึงวันนี้ที่ได้ยินเรื่องแมงบุ้ง
ตอมบ้านยุ่งกรุณาอย่าหักโค่น
เขาหนีน้ำมาเยือนเตือนให้โจน
อย่าเมามัวเล่นโขนละเม็งละคร
.....ข้าฯ ก็เตือนเพื่อนพ้องพี่น้องแล้ว
ตัวข้าฯมิกาจแกล้วดังแต่ก่อน
ได้แต่ปลง สังขาร ทุกวารวอน
เก็บข้าวของขึ้นดอนให้เร่งมือ
ปล่อยมันไปของนอกกายมิวายหวัง
หากน้ำมาบ่าคลั่งดังแจ้งสือ
ก็ ช่างมัน อดีตนั้นเราฝึกปรือ
ไปแย่งยื้อ โกงใคร จึงไม่คง
หากมิพบขโมยโจรก็โดนหลอก
หรือช้ำชอกหลวงทวงสิ่งประสงค์
หรืออัคคีไหม้มอดวอดวายลง
หรือวาตะโหมส่ง วารีนอง
เพราะใน โลก คือ โลกะ นะ สหาย
ต้องวอดวาย แตกพัง ยั้ง จิต หมอง
อย่าเคืองขุ่นวุ่นว่า ตั้งท่าปอง
จงประคองใจไว้ปลงให้เป็น
มาเลย..น้ำ...
หากยังทันหันคว้าอย่าประมาท
คนแก่เขาคิดคาดด้วยเคยเห็น
เราหนุ่มสาว ทุกก้าว มิยากเย็น
รีบรุดเข็นขนของ ย้ายกองเรือน
ทักเขาแล้ว ตัวเรา ก็เศร้าสร้อย
ของคงลอย เท้งเต้ง กริ่งเกรงเกลื่อน
เพราะมิใช่บ้านเราจึงแชเชือน
จะย้ายเคลื่อนทางใดก็ติดตัน
ปล่อยมันไปไม่คิดจิตอย่าข้อง
หากน้ำนองล้นอ่วมท่วมบ้านฉัน
จะมองดูสิ่งของกองไว้นั้น
จมใต้น้ำ "ช่างมัน" ใช่ของเรา
เมื่อ เกิดมา สามสิบสอง ปองติดไว้
ของอะไร แบกไป ก็โง่เขลา
มีแต่แขน ขาหัว ตัวกับเงา
เกิดมาเปล่า ตายเปล่า เชิญเอาไป
เตือนเพื่อนแล้วตัวเราก็ปลดปลง
หากประสงค์ทำลายสลายใส่
ก็เชิญเถิด ดาหน้า มาไวไว
จะนั่งมอง ตาใส ให้เหมือนปลา
ตื่นมาวันนี้ ในบ้านสวนนนท์
มองไปเรือนชั้นเดียวเก่าที่เราเคยอยู่
ขนสมบัติไปอัดไว้ที่นั่นเพราะเรือนนี้ไม่มีที่ว่างจะวาง
ครั้นนึกถึงเวลาน้ำท่วมบ้านแม่ ข้าวของเรา เปียกแฉะ
พลัดหายกระจายหมด ก็ปลง ไม่อยากคิดอะไร
จะทิ้งก็ยังไม่อยากทิ้ง เพราะล้วนสิ่งที่ซื้อหามาด้วย
น้ำเงินน้ำพักน้ำแรงทำงานหลายสิบปี
ช่างมัน
ดูมันกองอยู่ตรงนั้น
ช่างมัน
แล้วก็มาเขียนเตือนเพื่อนทุกคน
ส่วนตัวเรา เตือนไปก็ไร้ที่เคลื่อนย้ายอีกแล้วหนอ
ปลงไว้ ณ เพลา ๑๑:๒๕ นาฬิกา วันอังคาร ๑๙ กันยายน พุทธศักราช
tiki_ทิกิ
14 กันยายน 2549 14:34 น.
tiki
.....เฮ เฮย เฮ ฮะ ฮ้าย..........ฮวกเฮย
แตรกป่า..สืบ สังเวย.............กี่ครั้ง
โคลนซุงท่อนกอดเกย...........กำศพ....ไทยนา
ไทรักไทยสุดยั้ง..................ท่วมแท้ถาวร
.....ราบรอนขอนป่าล้วน........ธรณี
แตรกซะอิ่มอกพี.................แต่ช้า
สูฤาสุดวิ่งหนี......................ตามบาป..แบ่งเฮย
ศพท่อนซุงเหว่ว้า................ทอดทิ้งตามทาง
.....เหง่งหง่างฮึมเห่ฮ้าย........ลมครวญ
เสียงย่อมแบกปลายหวน......ห่าฟ้า
พฤกษากู่กำสรวล................สาปส่ง....ใดฤา
ใดก่อบาปกรรมช้า..............แช่งล้วนนรกชัง
....เสียงครวญครางคร่ำเคล้า.....ปฐพี
พฤกษ์พ่างพวกตรูมี................แต่อั้น
ซุกซีกซากกาลี.....................ลอยแก่น...อกเอย
ฝนสั่งกระชากชั้น.................เชิดทั้งธารา
.....เสียงปี่ปีศาจไม้...............ดงไพร
เหนืออิสานลงไป.................ออกซ้ำ
ซุงซากล่องลากไกล............นัยน์หลั่ง...น้ำแฮ
ตาแม่ชุ่มฉ่ำช้ำ....................ทั่วทั้งแดนไทย
....สาสน์ไศลพฤกษ์ส่งสร้าง.......เรืองศรี
ฝากแม่พระธรณี.................ทั่วแคว้น
อัคคีสั่งวารี..........................กำสรด...ส่งเอย
วายุพัดเกลือกแม้น..............ล่มแล้วฤาไทย
.วันที่ภาพน้ำแดงคลองประปายังติดตราเต็มทรวง
วันที่เสียงข่าวสองเดือนที่แล้วเรื่องไม้ซุง"ธรรมชาติ" หล่นร่วง
ล้มมาเองเต็มธาร...ยังอื้ออึงหู
ฝากบทประพันธ์นี้ไว้ ณ เว็บไซท์แห่งนี้ ชั่วกาลนิรันดร์
tiki_ทิกิ
บันทึกไว้ ณ บ่าย ๑๔:๓๒ นาฬิกา วันพฤหัส ๑๔ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๙
เรือนนนทบุรี..
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4709182/W4709182.html#6
ครรโลง..แตรกป่า
4 กันยายน 2549 21:42 น.
tiki
อาลัย Steve Irwin คนล่าจรเข้ The Crocodile Hunter
http://www.msnbc.msn.com/id/14663786/
เขาคือคนคนนี้ที่เราว่า
"เซี้ยวจังป๋า" พยัคฆาต้องถอยหนี
เล่นกับเสือ เขี้ยวงู กู่ไพรี
จรเข้ ที่ใดมี หมอขี่แสดง
....เมื่อกลางวันหันจอเพื่อส่งไฟล์
รับเมล์หมายแบบเฟอร์ฯลูกค้าแจ้ง
พลันสายตาเจอข่าว จิตเปลี่ยนแปลง
ข่าวแสลง"สตีฟ เออร์วิน."ด่าวดิ้นตาย
http://www.msnbc.msn.com/id/14663786/
...เคยเห็นเขาในรายการ "Discovery"
เห็นทุกที ขี่จรเข้ ร่อนเร่ขาย
เป็นคนดังออสซี่ ที่เสียดาย
ความสามารถมากมายต้องดับลม
...เพราะไปถ่ายใต้ทะเลระหว่างเกาะ
ว่ายลัดเลาะเจอกระเบนเวรอุ้มสม
หางกระเบนแทงทะลุ อกฟุตรม
หางแหลมคมมัจจุราชขาดชีวี
...ไว้อาลัยให้คนเก่งเช่น "สตีฟ"
ไยด่วนรีบเสี่ยงตายวายวิถี
งานถ่ายทำเพื่อชนทั่วธานี
โลกทั้งนี้ไว้อาลัยให้แด่คุณ
ขอแสดงความเสียใจ แก่ Steve Irwin
แม้นคุณ และ พวกของคุณจะไม่รู้จักฉัน
แต่ฉันก็รู้จักคุณ และ ทีมงานคุณมานาน
tiki_ทิกิ
ขอร่วมไว้อาลัยด้วยนะคะ
........แล้วมาถึงจุดหนึ่งไม่อาจฝืน........
........ต้องกลับคืนสู่ที่มาเมื่อแรกเห็น...
.......ถึงจากกายความดีก็ยังเป็น.........
.......ยังนึกเห็นนักเล่นชาละวัน........
%%
...........ฝากดอกไม้นี้ไปออสเตรเลีย...........
ตันส้มค่ะ 04 ก.ย. 49 - 22:36
%% ขอแสดง ความไว้อาลัยด้วยคนค่ะ..เพราะกุหลาบ
ก็ชอบสตีฟมากค่ะ...สารคดีของเขาเป็นเอกลักษณ์
ของตัวเองมากค่ะ....
White rose 04 ก.ย. 49 - 23:04
# %%: ขอร่วมไว้อาลัย
กับการจากไปของคนดี ๆ และมากมีในฝีมือ
ด้วยคนนะค่ะ
ผู้หญิงไร้เงา
04 ก.ย. 49 - 23:18
ตอนได้ยินข่าว ตกใจมากเลย..
ลูกเค้าก็ยังเล็กมาก..
ขอไว้อาลัยด้วยคน
ละอองน้ำ 05 ก.ย. 49 - 07:48
ความคิดเห็นที่ 9 : หมายเลข 609759
เข้ามาร่วมไว้อาลัย สตีฟ เออร์วินค่ะ
ถึงตัวจากไปแต่ชื่อเสียงยังอยู่
และยังคงอยู่ตลอดไปนะค่ะ
กับผลงานความดี
และความสามารถของเขา
ดอกบัว 05 ก.ย. 49 - 08:08
#12 : ใจหายครับ
ทุกทีที่ดูจะรู้สึกว่าเขากลมกลืนกับสัตว์มาก
แต่ถ้าผมเป็นสตีฟ
ก่อนผมตายผมจะพูดคำว่า
คุ้มค่าแล้วชีวิตนี้
ขอร่วมอาลัยแบบสุดซึ้งแด่สตีฟ
extreme life 05 ก.ย. 49 - 14:40
# 13 : เสียดายมากครับ..
ขอร่วมไว้อาลัย..
ร้อยแปดพันเก้า 05 ก.ย. 49 - 14:5
31 สิงหาคม 2549 18:08 น.
tiki
...สองวันนี้ แม่ทองดีดูวุ่นวาย
เฝ้าคาบลูกโยกย้ายไปที่อื่น
ท่าทางเจ้าหล่อนมิแช่มชื่น
คน ต้องยื่น มือคบ ชวนหลบภัย
....ต้องให้ขนใส่กล่องล่องขึ้นบ้าน
ย้ายสถานจากครัว กลัวลมใส่
หากปล่อยแม่วิ่งคาบงาบป่วนไป
เจ้าสองตัวนี้ไซร้อาจตายฟรี
....จึงให้มันนั่งจ่องส่องไฟฉาย
มองละม้ายตัวละครฟ้อนสุขี
เฝ้าเลียหน้าเลียหลังแม่ทองดี
แม่อย่างนี้สมเป็นแม่แน่กว่าคน
นำรูป ลูกทองดีมาฝากให้ชมซักหน่อยค่ะ
ย้ายขึ้นก่อนหาย
29 สิงหาคม 2549 18:41 น.
tiki
ไป๒ คงเหลือ ๓
แล้วเจ้าก็ลับ....หาย
......อยู่กันมา ปีกว่าที่เห็นเห็น
นับเจ้าเป็นเพื่อนเราเจ้าของเรื่อง
ทุกวารวันร้องขู่ดูประเทือง
ทำปราดเปรื่องบรรดาศักดิ์หนักเอาการ
.....จะเอาอะไรร้องไว้ให้คนรู้
จะอยากข่มหาคู่ร้องลั่นบ้าน
เป็นเพื่อนแสนน่าขำ..ชวนสำราญ
อยู่กันนาน เป็นปี..ที่น่าจำ
....แต่บัดนี้เห็นทีมีแต่รูป
ไร้รอยจูบ กอดรัด..ฟัดขยำ
เจ้าเร้นหนี ไปไหน..ไห้..ระกำ
โอ้.แสนช้ำ..ชีวิตที่สอง..ของเจ้าแมว
เจ้าโมเม
รอดจากงูกินปีที่แล้ว
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา..นอนอยู่ใต้รถ ตอนฉันกำลังสตาร์ทเครื่องออก
เห็นกันภาพสุดท้ายที่เดินบิดกายไปทางเคาน์เตอร์หน้าบ้าน
พอวันจันทร์เมื่อวานกลับบ้าน
มันก็หายไปนับแต่กลางวันวันศุกร์นั้น
..."คงเป็นตัวผู้ตามหาตัวเมีย" คนที่บ้านบอก
" ฉันว่า มันไม่ส่งเสียงเรียกเลย ธรรมดาส่งเสียง ม้าววว ลั่นบ้าน
มันคงถูกงูกินไปแล้วละมัง"
......ไปแล้ว..ไปแล้ว เจ้าไปลับ
ดูท่าคงมิกลับ..อย่างแน่แน่ว
เหลือแต่รอยรักนั้นอันพรายแพรว
ไปแล้ว .เจ้า.ไปลับ..ไม่กลับคืน...
......แล้วเราก็ต้องปลง..ส่งหน้าเศร้า
ในชีวิตสี่เท้าอันสุดฝืน
สุนัขหาย..แมวก็หาย..มิยั่งยืน
เรามิชื่น...คงอยู่..ดูมันจร
เฮเลนหายไป ...แล้วสามวันนี้ โมเมก็หายไปอีก
ไปแล้ว...๒ คงเหลือ ๓
...เหลือแม่ทองดี..กับลูกของมันอีกสองตัว
คราวหน้าใครจะหายไปอีกล่ะหนอ ...?
จารไว้ ณ เรือนนนทบุรี
เย็นย่ำสนธยา ๑๘:๕๐ นาฬิกา
อังคาร ๒๙ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙
ไป๒ คงเหลือ ๓
หน้าส่วนตัว
1288
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
