9 เมษายน 2547 05:57 น.
tiki
@.*:-.,_, คือฉัน...วัน ...ฝันถึงเธอ--:*``*:-@
ฝันถึงเธอ เธอถึงฝัน...ครวญวันหา
ครวญวันหา หาวันครวญ...รวนน้ำตา
รวนน้ำตา...ตาน้ำรวน.....ปั่นป่วนใจ-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,...@...-:*``*:-.,_,.
-:*``@...*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
ทิกิ_tiki
เพื่อระลึกคืนวัน
ซึ่งบทกลอนเหล่านี้นั้นได้สรรค์สร้าง
ออกจากใจอันแสนเศร้าและอ้างว้าง
อยู่ระหว่างคืนเศร้ากำสรดใจ
....ในระหว่างคืนจันทร์อันเยี่ยมหน้า
และนภาดูเปลี่ยวเปล่าเศร้าไฉน
ใจของฉันเคยมีสัสันอันอำไพ
บัดนี้ไร้วี่แววแห่งแก้วตา...........
ฝากไว้ในคืนอันไร้ดาว
ฝากในคืนลมร้อนผ่าวและฝันปร่า
ฝากในคืนไร้เธอก่อนนิทรา
ฝากนภาให้มาเยือน....ปีกเพื่อนใจ..
........ทิกิ_tiki........
@.*:-.,_, จารไว้ หลังจากที่ไปตอบบทกลอนเพื่อนๆ
ในหน้ารวมกลอนมาทุกคนในราตรีนี้
คงถึงเวลาที่จะจารให้ตนเองสักเรื่อง
ในบรรยากาศเพลงบรรเลงของ George Benson
พร้อมเสียงนุ่มๆของสาวแจ๊ซซ์นั้น
The Day of Wine and Roses.,_,.-:*``*:-@.
4:37
Nite of April 8 to the dawn of April 9th 2004
Bkk.
แล้วเวลา 6: 10 นาฬิกาก็มาสู เมื่อดวงอาทิตย์ สีส้มสุกกำลัง
เคลื่อนขึ้นมาจากฉากบังสีเทาแนวขาว
ฉับพลันรวีโรจน์ก็โผดโผนจนต้องหรี่สายตา
ด้วยมิกล้าประทะแรงจ้าแห่งพลังมหาศาล
หนึ่งราตรีก็สงบลง อย่างเนิ่นนาน
ด้วยทิวาจะมาผ่านอย่างเบิกบานแห่งรุ่งอุทัย
........ชีวิตก็ได้เริ่มต้นขึ้นใหม่อีกหนึ่ง..ทิวากาล........
ทิกิ_tiki...........
8 เมษายน 2547 21:13 น.
tiki
@ เจ็บไม่จำ จำไม่เจ็บ เก็บที่หัว
เก็บที่หัว หัวที่เก็บ....เจ็บล้นเหลือ
เจ็บล้นเหลือ เหลือล้นเจ็บ...เล็บโดนเกลือ
เล็บโดนเกลือ เกลือโดนเล็บ เจ็บดองใจ @
@ เจ็บดองใจ ใจดองเจ็บ...เล็บเธอคม
เล็บเธอคม....คมเธอเล็บ....เก็บไม่ไหว
เก็บไม่ไหว....ไหวไม่เก็บ.....เจ็บบึ้งใจ
เจ็บบึ้งใจ ...ใจบึ้งเจ็บ....เหน็บฉันแรง @
@ เหน็บฉันแรง ...แรงฉันเหน็บ....เก็บไปคิด
เก็บไปคิด ..คิดไปเก็บ....เว็บคนแผลง
เว็บคนแผลง แผลงคนเว็บ...เจ็บซ้าแรง
เจ็บซ้ำแรง แรงซ้ำเจ็บ.....คมเล็บเธอ.. @
@ คมเล็บเธอ เธอเล็บคม...สมใจแล้ว
สมใจแล้ว แล้วใจสม.....ห่มคำเอ๋อ
ห่มคำเอ๋อ ...เอ๋อคำห่ม...ลมเฝ้าเจอ
ลมเฝ้าเจอ...เจอเฝ้าลม...คำสมใจ.. @
@ คำสมใจ....ใจสมคำ..ทำอยากฉัน
ทำอยากฉัน.....ฉันอยากทำ...แกล้งจำไฉน
แกล้งจำไฉน .......ไฉนจำแกล้ง.....แห้งใจใน
แห้งใจใน.........ในใจแห้ง.......แกล้งกลับคำ .. @
@ แกล้งกลับคำ...คำกลับแกล้ง....แสร้งทวงว่า
แสร้งทวงว่า...ว่าทวงแสร้ง ......เธอแกล้งพร่ำ
เธอแกล้งพร่ำ....พร่ำแกล้งเธอ..ใจเผลอจำ
...ใจเผลอจำ.....จำเผลอใจ...ให้แกล้งรัก @
@ ให้แกล้งรัก.......รักแกล้งให้.....ได้..แต่ทุกข์
ได้แต่ทุกข์.....ทุกข์แต่ได้.......ให้แกล้งสัก
ให้แกล้งสัก ......สักแกล้งให้....ใกล้มากภักดิ์
ใกล้มากภักดิ์ ....ภักดิ์มากใกล้........จากให้ฉัน @
@ จากให้ฉัน.....ฉันให้จาก.....มากไร้สุข..
มากไร้สุข......สุขไร้มาก.......ทุกข์จากฝัน
ทุกข์จากฝัน......ฝันจากทุกข์....ทุกข์ทั้งวัน..
ทุกข์ทั้งวัน.......วันทั้งทุกข์......รักสุขจริง @
@รักสุขจริง...จริงสุขรัก.......ภักดิ์เธอเหลือ
ภักดิ์เธอเหลือ..เหลือเธอภักดิ์......มักสุงสิง
มักสุงสิง........สิงสุงมัก......ขอจักทิ้ง
ขอจักทิ้ง.......ทิ้งจักขอ.......รักพ้อเธอ @
ทิกิ_tiki
เขียนเมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2547
เวลาเขียนจบ นะคะ 20:00ค่ะ
@กลบทอะไร..ก็มันรักจริงอ่ะ @
ถ้าไม่มีใครหาได้ ก็เป็นผลงานทิกิเอง แล้วกันนะคะ อิอิ
ฝากน้องเรือนไทยทุกคน ไว้พ้อรัก อิอิ
8 เมษายน 2547 11:13 น.
tiki
@กลบทอะไร..ก็ใจมันรักจริง @
@กลบทอะไรใครทราบบอกที@
แบบอยากเขียนขึ้นมาน่ะคะ อิอิ
@ เจ็บไม่จำ จำไม่เจ็บ เหน็บหัวใจ
เหน็บหัวใจ ใจไม่จำ ใจทำเฉย
ใจทำเฉย ใจไม่ช้ำ..ใจจำเลย
ใจจำเลย แจ้งโจทก์เอ่ย..ใจเย้ยใจ
@ ใจเย้ยใจ....ร้องแจ้งโจทย์...อย่าโทษฉัน
อย่าโทษฉัน...เพราะเธอนั้น...แกล้งรักใคร่
แกล้งรักใคร่...ทำมาชิด...สนิทใน
สนิทใน...พอเชื่อใจ...ก็กลับคำ
@ ก็กลับคำ...จำได้ไหม...ใจทวงหา
ใจทวงหา...ทุกเวลา...ที่เธอพร่ำ
ที่เธอพร่ำ....ความใจแจ้ง...แกล้งให้จำ
แกล้งให้จำ...แล้วเธอทำ...แกล้งรักกัน
@ แกล้งรักกัน....มันสนุก....แต่ทุกข์มาก
แต่ทุกข์มาก...ต้องลำบาก...มาแกล้งฉัน
มาแกล้งฉัน.....ฉันไร้สุข....ทุกข์ทั้งวัน
ทุกข์ทั้งวัน.....เพราะใจฉัน....มันรักจริง
@ มันรักจริง...จริงที่รัก...ภักดิ์เธอเหลือ
ภักดิ์เธอเหลือ...จึงไม่เผื่อ...ใครสุงสิง
ใครสุงสิง....ฉันก็ร้อง...ต้องขอทิ้ง
ต้องขอทิ้ง....เพราะรักจริง....ฉันให้เธอ @
ทิกิ_tiki
เขียนเมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2547
เวลาเขียนจบ นะคะ 9 :51 ค่ะ
@กลบทอะไร..ก็ใจมันรักจริง @
ถ้าไม่มีใครหาได้ ก็เป็นผลงานทิกิเอง แล้วกันนะคะ อิอิ
7 เมษายน 2547 23:10 น.
tiki
@ วันผ่านไป...อะไรก็แปลก@
@ เมื่อแรกพบ
....สบหน้าเธอก็รัก
อยากถามทักเธอเป็นใครบอกได้ไหม
ของเธอหนักมาฉันช่วยหิ้วของให้
ส่งให้เธอหมดทั้งใจ..ใจเต้นตุบ
เมื่อแรกรัก
.......น้ำต้มผักเธอว่าหวาน
แกงผักขมเธอชมอร่อยเคี้ยวกับกุบ
ส่งอะไรมารับหมดพุงไม่ยุบ
แกงหอยขมหอยแจงจุ๊บเธอสันทัด
หน้าร้อนลมร้อนว่อนปลิวกระหน่ำ
ลมค่ำ..ค่ำนี้หน้าลมแรงสะบัด
รื้อข้าวของกองมาสารพัด
มองให้ชัดของเก่าเบาราคา
กระดาษเป็นตั้ง เป็นลัง ร้อยแปดพันเก้า
จุดไฟเผาไปทีละใบ...ช่างไร้ค่า
ตัวอักษรเรียงรายคละหน้าตา...
อักขราเธอจัดมาเคยค่าหรู..?
เวลาที่ผ่านไป
ลมหายใจของฉันยังมีอยู่
กระดาษตราครุฑเธอจักคอยมองดู
เงินเพียงสิ่งสู้ค้นหาสาระใจ
วันเวลาเหล่านั้น
เธอผ่านมันเห็นเหมือนฉันมองเห็นไหม
ทุกบ้านทุกหลังเธอทิ้งทุกลังไว้
เธอบอกใครจะขนไปไม่สนใจขนไปเลย
ฉันอยากหันหลังให้ชีวิต
เธอคิดเหมือนฉันไหม?เพื่อนเอ๋ย
วัยเยาว์ผ่านเข้ามาเคยคุ้นเคย
วันนี้เปรยเธอแปลกปร่า....น่าเสียดาย
มิตรภาพอันยาวนาน..เคยสานต่อ
รักเธอก่อ ...แต่วันนี้...ราวสูญหาย
สิ่งยึดเหนี่ยว...เธอคนเดียว....มาทักทาย
รักที่คล้าย....ไม่รู้จัก...รักอะไร..?
เคยจูงมือเดินด้วยกันในวันก่อน
บัดนี้ย้อนจูงกันมันเก้อไฉน
ในความรักหลักของเรามันผ่านไกล
เหลือเพียงลมหายใจของแต่ละคน.... .
เหตุใดเรานี้ราวคนแปลกหน้า
กาลเวลาพาฝันผันฉงน
ผ่านวัยเยาว์วัยเขลาอันซุกซน
หมดแล้วคนเคยรักกันมันแปลกจริง..@
ทิกิ_tiki..............
21:27...............
..7เมษายน 2547
วันผ่านไป...อะไรก็แปลก
7 เมษายน 2547 09:10 น.
tiki
@..ปานแก้ว..ร่วง....สลาย..กราว..@
๏ น้ำตารินหยดท้น..................ราวธาร
ดวงจิตขมเข็ญผ่าน.........................ทุกข์ข้อน
เหน็บร้าวดั่งทรมาณ.........................เจ็บขื่น....ขมเฮย
ใจดั่งเพลิงสุมซ้อน..........................อกข้าฟกตรม. ๚
๏ เงียบสนิทดิ่งก้ม...............สุดลึก
ใจมิอาจอยากนึก............................ปวดร้าว
ฤารักจักตกผลึก.............................หนักแน่น.....ไฉน
นัยน์หลั่งชลเรียมกร้าว...................เกลือกกลิ้งตกตรม ๚
๏ ใส..น้ำตาหยดร้อย..............รอยแก้ม
เศร้า..สะเทือนเดือนแรม...............มืดคล้าย
ใจ.เจ้าใช่สิ่งแซม...........................ชิงแข่ง....แก้วดวง
บางสิ่งในโลก..สลาย.......................ยากแท้กลับทวน ๚
๏ รักข้าฯเอ๋ยล่วงล้ำ..................เลยลึก
ใจจิตคิดตกดึก................................ชอกช้ำ
ดวงใจคร่ำระทึก...............................ปานร่วง...สลายกราว
มนะเสียดเพียงพล้ำ...........................เพลี่ยงแพ้รอยกรรม ๚ะ
ทิกิ_tiki
จารเมื่อ ๘:๐๐ นาฬิกา
พุธ ๗ เมษายน พ.ศ.๒๕๔๗
@..ปานแก้ว..ร่วง....สลาย..กราว..@
๏ เรียมร่ำกำสรดไห้...............ขื่นขม
ไม่เท่าจิตระทม...................ดึกช้ำ
ใจกอปรป่วนไห้ห่ม.............ใดข่ม...ตาวัน
ใจจักหากทิ่มซ้ำ.................สิร้อยพันตาย.,_,๚ะ๛
.-:
.,_,.-:_@,.-:
ทิกิ_tiki
14:35
พุธ ๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
หน้าส่วนตัว
645
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
