20 เมษายน 2547 13:15 น.
tiki
.สยามกุก....สยามก๊ก...ชาติพันธ์ผู้คน......ผู้พกความร่าเริงเบิกบานสนุกสนาน...มาแต่ตำนาน
....ดังว่า ชาวตะว้นออกไกลโพ้น..ผ่านมาเพื่อหาธรรม...ได้พบดินแดนหนึ่ง ผู้คนล้วนล้นงาม คีตศิลป์ เริงระบำรำฟ้อน..ยิ้มแย้มแจ่มใสราวเทวดานางฟ้า..มิปาน
.......สยามกก.........
๏ ลูกยอ...แด่ใจน้อยน้อย ๚
๏ .ในสังคม...แสนขมขื่น...ในเรื่องร้าย
คอยแต่ส่ง....คำให้ท้าย...และหนุนหลัง
ให้ฟาดฟัน....กันให้หม่น...บนความชัง
เด็กของเรา....ถูกกดฝัง...คำติเตียน ๚
๏ แต่ที่นี่....ที่พลีให้....ใจน้อยน้อย
คำเรียงร้อย...คอยสถิต....คำเสถียร
คือลูกยอ....ให้ใจน้อง...ผู้ปองเพียร
มารักเรียน...เขียนกลอนกัน...วันร้อนใจ ๚
๏ ก้าวเข้ามา....แต่ละคน...ดูหม่นนัก
หอบความรัก...หอบกันมา....อัธยาศรัย
มาที่นี่.....เขียนทุกที....ที่กลอนไทย
จะแบบไหน....ขอต้อนรับ...ประคับประคอง๚
๏ สองมือนี้....ที่พลีให้....ในหน้านี้
คือมือที่....คอยดูแล...จะปกป้อง
จะคอยให้.....หัวใจน้อย....ค่อยปรองดอง
รักเพื่อนผอง.....ทุกงานกลอน....ไม่คลอนแคลน ๚
๏ จะกลอนบ้าน...กลอนร้านถิ่น....ชีวินไหน
จะกลอนหก เจ็ดอะไร...แปดสุดแสน
จะกลอนเก้า...จะกลอนสิบ...หยิบรำแพน
จะสิบเอ็ด...สิบสองแม้น....ยาวกว่านั้น ๚
๏ ทุกรูปแบบ....ทุกลีลา...มาที่นี่
คนคนนี้....คอยยืนข้าง....อย่าประหวั่น
คอยส่งให้....กำลังใจ...เป็นสำคัญ
อย่าผลุนผลัน...อย่าผลีผลาม...ต้องตามคืน ๚
๏ คือลูกยอ....ที่ทอให้....ใจเป็นสุข
คือไร้ทุกข์.....คอยห่มให้...ใจอย่าฝืน
คือสนุก....ซึ่งได้เห็น...เป็นบทยืน
แต่ละคืน....แต่ละวัน....สรรค์ลูกยอ๚
๏ ใจน้อยน้อย....ของคุณนั้น....ฉันถนอม
ยุงอย่าไต่.....ไรอย่าตอม.....ขอค้อมศอ
เข้ารองรับ....ดาบที่ฟัน....มาบั่นคอ
ใครเคยท้อ.....รับลูกยอ.....นี้ไปที๚
๏ ที่สรรค์ให้....สานหัวใจ....ใครน้อยน้อย
ถักทอร้อย....กลอน-โคลง-ฉันท์......กาพย์ เรืองศรี
มาเถิดมา....เขียนไปกัน.....สรรค์พจี
รจนี.....กี่จังหวะ.....จะดูตาม๚
๏ ใครเขาว่า....บ้าลูกยอ....อย่าท้อถอย
พัฒนา....วันละน้อย....ค่อยค่อยถาม
จะร่ำเรียน....จะเขียนอ่าน...สานกลอนงาม
ให้สยาม.....ได้ร่ำลือ.......คนถือยอ ๚
๏ พี่ปลูกไว้....ไม้ต้นนี้....ที่ยอยศ
ให้ปรากฎ......ให้สืบไว้......จากใจหนอ
เป็นกลอนเก้า.....อ่านยาวนัก.....จักร้อยทอ
งามละออ......กลอนเก้าไทย......ไว้ยอคน ๚
๏มาเถิดน้อง.....ผู้ปองรัก...อักษรศรี
สานไมตรี...ที่กลอนงาม...อย่าฉงน
กลอนลูกยอ...ล้อคนงาม....ทุกทุกคน
ยอยศใคร....ก็ยศคน...คือคนไทย ๚ะ๛
๏ ด้วยรักเพื่อนพ้องพี่น้องไทยทุกคน
เชิญมาดลยลกลอนไม่มีหลักการ
กลอนธรรมดา กลอนตลาด กลอนชาวบ้าน
จะเพลงฉ่อย เพลงถิ่นฐาน เพลงบ้านใคร เพลงอะไร
ก็นำมาเขียน มาเวียนอ่าน มาสนาน ให้สมญานาม
........สยามกุก....สยามก๊ก...ชาติพันธ์ผู้คนผู้พกความ
ร่าเริงเบิกบานสนุกสนาน...มาแต่ตำนาน
......สยามกก.........
๚
๏ เราคือไทย...
สิทธิ์เสรีแห่งใจ
มีสิทธิ์ขานไข
ความงามบันลือ
อักขระแห่งใจ
เขียนไประบือ
เขียนงานยึดถือ
หลักงานแห่งใจ ๚ะ๛
เขียนยาวไม่ได้ต้องการ Rating ไม่ได้ต้องการ Fanclub
เพราะเขียนยาว นี้ น่าเบื่อเหลือกระไร นะคะ
กลอน นี้ จะลงกลอนแปดตามความเคยชิน
อยู่หลายครั้ง แต่บังคับตนเอง ให้เขียนกลอนเก้า
ให้คงเห็นเป็นหลักการของงานกลอนเก้า
เชิงงานเก่าครูไทยบางท่านที่จารไว้ในสมัยเดิม
ให้สืบเนื่องต่อไป ด้วยการเล่นคำ สัมผัสกลบทนั้น
งานกลอนเก้าจะสืบทอดงานกลบทไปได้ดียิ่ง
ขอฝาก งานลูกยอ ไว้ยอท่านทุกคนที่นี่ ด้วยความรัก
และนับถือในท่านผู้เขียนผู้รจนางานในที่นี้ทุกท่านค่ะ
ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัย
ลูกยอ...แด่ใจน้อยน้อย
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
20 เมษายน 2547 00:55 น.
tiki
@...ฤาเปลี่ยนแปลง..?@
@ มองฟ้า...มองดิน..ถวิลหา
มองตา...มองคน...มองไม่เห็น
มองรัก...มองร้าว..ถึงคราวเป็น
มองไกล....ประเด็น....ต้องเปลี่ยนไป
@..ฤาถาม...ความเห็น...แสวงหา
ฤาว่า....ใจล้า....แบกมิไหว
ฤาฝัน...สลาย....มลายไกล
ฤาเปลี่ยน....แปลงได้....ในพรุ่งนี้
@..ถามตน...ถามใจ...ใยมาทน
ถามคน....เคยฝัน....พลันหลบลี้
ถามหา....เคยรัก...เคยภักดี
ถามรัก.....ฤดี.....เพียงจะวาย
ทิกิ_tiki
จารจบ ๐:๓๐
คืนจันทร์ ๑๙ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
เพลงกรรม....นำพา...ให้เวียนพบ
เพลงรบ.....แทนรัก....หักสลาย
เพลงร้าว....เยือนย้ำ....จำมิวาย
เพลงร้าย.....ทิ้งยาก....กากความชัง
ทำไม ทำไม ใยคุณถาม
ทำไม...หนอยาม...เมื่อแลหลัง
สำนึก....ทุกบท.....ช่างพลาดพลั้ง
จะรั้ง....คืนหวน.....ก็รวนเร
ชีวิต....เปลี่ยนไป...ในโลกนี้
ชีวิต...มากมี....ที่หันเห
ชีวิต...ราวคลื่น....ในทะเล
ชีวิต...ว้าเหว่.....ในจาบัลย์
มิได้...พบเธอ...บนความจริง
ก็อิง....อกเธอ....ในโลกฝัน
สัจจะ...ชีวิต...มีเพียงนั้น
ทุกขัง..อนันต์....อนิจจัง
ใดใด....ในโลก....ราวฝัน
ใดใด....สามัญ....ก็แค่ฝัง
ใดใด...สูงส่ง....เหนือบัลลังก์
ใดใด...อนัตตัง....ทุกขังเจือ
..@... .-:*``*:-.,_ฤา,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``มิใช่สิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉัน? ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
คือน้ำตาลปานน้ำตาหาใดเทียบ
ฤาจะเปรียบน้ำตาลกรดกำสรดเหลือ
จะย้ายยกน้ำตาลตกบนอกเกลือ
คงกลวกเกลื้อเป็นผลึกลึกรันทด
ชีวิต....มีขึ้น ...ดังตะวัน
ชีวิต...มีผัน.....ลงสลด
ชีวิต...จิตใจ....จริงไม่คด
ชีวิต....ท้อทด....นะดวงใจ
เวลา...เนิ่นช้า...คราเราทุกข์
เวลา....หาสุข....ได้ไฉน
เวลา....พาฝัน...อันเปลี่ยนไป
เวลา....กาไว้....แต่รอยกรรม
ทิกิ_tiki
๑๐:๓๕- ๑๑-๓๐ นาฬิกา
เช้าพระอังคาร ๒๐ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
ท่อนหลังนี้ตอบเพื่อนทั้งหมดยกมารวมไว้ด้วยกันค่ะ
ขอบพระคุณ
@...ฤาเปลี่ยนแปลง..?@
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
19 เมษายน 2547 12:49 น.
tiki
. ละอองรัก.. ลุรัถยา
ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒
๏ ละอองน้ำชะอุ่มซ่าน.........ละอองหวานจะดูดดื่ม
ละอองรักผลิปลาบปลื้ม.........ละอองครึ้มคุครวญคราง ๚
๏ ลุรอยลูบระหว่างเนื้อ........ผิว์ราวเผื่อระหว่างกลาง
ระริกไหวลุไหลหว่าง............ผิว์ไฟฟางสิแทรกซอน๚
๏ ฤทัยวนจะเว้าแหวก........จะแทรกมิดจิตบังอร
.ละเอียดคาสิว่าร้อน..............ดุจรสป้อนประชิดชม ๚
๏ ทิวาวันลุราตรี...................ดั่งฤทธีธฯคำคม
อุกอาจอ้างจะได้สม...............รึเพียงลมธฯโปรยปราย...๚
๏ จรดภุชงคประยาตฉันท์ ..........ดั่งรมย์นั้นกระเจิดกราย
จะลุกลามกับเพลิงร้าย.............................สิแผดเผาเพราะเร้าใจ ๚ะ๛
ทิกิ_tiki
๑๒:๐๕
จันทร์ ๑๙ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๗
. ละอองรัก.. ลุรัถยา
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
19 เมษายน 2547 01:24 น.
tiki
.@.ในความเป็นจริง..สิ่งที่คุณไม่รอ.@
ที่รัก
สงสารคุณใจแทบขาด
เลือดสาดจากใจทั้งสี่ห้อง
น้ำตาไหลหลั่งท่วมเจิ่งนอง
นั่งจ้องตัวเลขจนตาลาย
หมดสมัยที่คุณไม่รับรู้
แต่ทุกอย่างที่มีอยู่ไร้ความหมาย
อิสรภาพคือสิ่งที่อยากได้
ขอเพียงให้คุณแบ่งไปให้หมดกัน
แบกภาระหลายวาระจนเหนื่อยอ่อน
คุณมาย้อนจะอ้อนขออย่าได้ฝัน
ทนมามากหมดทุกอย่างเพราะใครนั้น
คุณรู้ดีกว่าฉันอยู่มากมาย
หมดเวลามาคร่ำครวญล้วนเพ้อเจ้อ
ไปรัก*เธอ* รักใหม่นั้น... ไปหมั้นหมาย
ส่วนคนนี้...คุณเก็บไว้...เผื่อสุดท้าย
เผื่อเดินกลับ...มาจอดป้าย....คู่ใหม่..หมาง
ก็เปิดทางดีดี....ตีไม่ได้
ค่ากฎหมายล้วนมีสิทธิ์...อยู่หลายอย่าง
ที่ดินเรามันแพงทุกตาราง
สิ่งปลูกสร้างถึงรกร้างก็ราคา
อย่าเลยอย่า...อย่าปฏิเสธ..เรื่องทรัพย์สิน
ขอกันกินมากกว่านี้ยังง่ายกว่า
แต่บัดนี้...คุณจะแยก...แตกจากหน้า
ค่าการหย่ามันสูงมากจากที่เห็น
ขอเพียงเรา...ได้จากกันแต่โดยดี
นับจากนี้ชีวิต..ใช่ของเล่น ?
คุณคือคุณ...ฉันคือฉัน...นั่นประเด็น
แต่ทรัพย์สิน..มันไม่เว้น..จะรอใคร
อย่าอาวรณ์....อย่างอนง้อ...ฉันอย่างนั้น
รอทุกวันให้คุณคิด...เคยคิดไหม?
มาบัดนี้....เรื่องของเรา...สุดทางไป
เหลือเพียงแต่...แบ่งหัวใจ....ไปครึ่งดวง
ทิกิ_tiki
เวลาลงงาน 1:02
คืน 18 เมษายน 2547
คือน้ำตาลปานน้ำตาหาใดเทียบ
ฤาจะเปรียบน้ำตาลกรดกำสรดเหลือ
จะย้ายยกน้ำตาลตกบนอกเกลือ
คงกลวกเกลื้อเป็นผลึกลึกรันทด
๑๐:๓๕
ยามสายพระอังคาร ๒๐ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
.@.ในความเป็นจริง..สิ่งที่คุณไม่รอ.@
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
19 เมษายน 2547 01:06 น.
tiki
..... ..หวานมากก็แพงมากนะคะ ที่รัก
คุณเพิ่งมาสารภาพในคืนนี้
ว่าทุกทีไม่คาดคิดเป็นมิตรได้
แต่เมื่อพบคุณก็รักจนปักใจ
ทำอย่างไรให้ได้ฉันไปครอบครอง
ดูทีหรือ...คบกันนาน...ไม่ขานเนื่อง
พอมีเรื่อง.....ปรึกษา...กลับหม่นหมอง
คุณควักแหวน ..เพชรมา...ตีตราจอง
แต่ขอร้อง...มีเป็นหีบ....รีบให้ดู
ขอให้ฉัน...นั้นมี...ชีวีสุข
ขอสนุก.....สำราญ.....เพื่อน-งาน..คู่
ขอความรัก.....ในอักขรา.....ทุกครารู้
ขอความสุข....จงมาสู่....ชีวิตฉัน
ที่คุณขอ...ยังไม่ให้...ให้ไม่ได้
อย่าว่าฉัน...จะแก่ตาย....เกินจะฝัน
รออีกนิด...นะคะ ...ขอนานวัน
ให้แก้ไข.....เรื่องงานนั้น.....ให้ผ่อนคลาย
แล้วจะมอบใจนี้..ให้คนดี
ให้คุณมี...ความสุข....ที่รุกหมาย
อย่าเคืองขุ่น.....ขอการุณย์.....อย่าวุ่นวาย
รอมาได้....เพราะหวานม่าย....ต้องจ่ายแพง
ทิกิ_tiki
อนาคตเศรษฐีนี
เวลาลงงาน 0:45
คืน 18 เมษายน 2547
..... ..หวานมากก็แพงมากนะคะ ที่รัก
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚