7 พฤษภาคม 2547 17:31 น.
tiki
๏ มาแล้ว...ฉันมาแล้ว...จำเลยรัก ? ๚
๏ มาแล้ว...ฉันมาแล้ว...จำเลยรัก
คนที่คุณ......โกรธนัก.....คอยทักฉัน
ถ้าฉันรีบ......คุณก็จีบ....ปากว่าครัน
ว่าไม่สน....ยามจำนรรจ์.....ฉันผิดจริง ๚
๏ มาแล้ว.....ฉันมาแล้ว..นั่งตรงนี้
ฟังวจี.....ข้อกล่าวหา....มานั่งนิ่ง
เป็นจำเลย.....เต็มประตู....ไม่ท้วงติง
ยอมรับผิด......เพราะความจริง.......เป็นเช่นนั้น. ๚
๏ ข้อหาหนึ่ง....พึงฟังว่า....มาหลอกเล่น
มาทำเป็น......เด็กเด็ก....เล็กเล็กนั่น
อ้าวปั้ดโธ่......อายุจริง.....บอกนานครัน
คุณก็หา.....ว่าฉัน.....แกล้งหลอกคุณ ๚
๏ ข้อหาสอง....ถูกจองจำ....ค้ำหลักรัก
ว่าพวกคุณ.......มาสมัคร.....รักหัวหมุน
ว่าฉันปั่น......ป่วนเศียร......เวียนชุลมุน
เอ่อใครขอ.....มาทำวุ่น......เฮ้อฉุนใจ ๚
๏ ข้อหาสาม.......ว่าแฟนมี.....ยังมาหลอก
ทำกลับกลอก.......แกล้งว่า......ทำตาใส
อ้าวคุณน้อง.......พี่เขียนแล้ว.....แต่มาใหม่
ว่าใครใคร......ก็เรียกป้า......(ยังน่ารัก) ๚
๏ ข้อหาสี่.......ว่าฉันนี้.....ชอบหายตัว
มาทำยั่ว.......ให้เวียนหัว.....กันแสนหนัก
โธ่เบอร์โทร.ฯ.......ก็ให้ไป.....เชิญทายทัก
แต่สัญญาน......มันถูกกัก......เรื่องดาวเทียม ๚
๏ข้อหาห้า......ว่าเป็นคน....ช่างโหดร้าย
มาเก็บกาย.......ถอดใจ.......คล้ายคนเหี่ยม
โธ่น้องขา......ใจทุกดวง.....ที่ให้เรียม
พี่จัดเตรียม......หีบไว้......ใส่อย่างดี ๚
๏ ข้อหาหก......ว่าขี้ฮก.....ไม่พูดจริง
ถามอะไร......ก็นิ่ง......เกรงเสียผี
ก็ที่ถาม........หากตอบไป.....ขี้ฮกน่ะซี
ด้วยดังนี้.......พี่เก็บลิ้น......จินต์เข้าฌาณ ๚
๏ พร้อมกลอนนี้ ......พี่ขอร้อง....เหล่าน้องรัก
มาสมัคร......รักพี่.......ดีสงสาร
เป็นพี่น้อง......ในเรือนไทย.....ไปนานนาน
น่าสำราญ........รักกันจริง.......ทั้งหญิง-ชาย ๚
๏ สรุปแล้ว ....ทุกคำถาม.....ตามมาตอบ
ว่ามาชอบ.......กันในกลอน.....นอนตื่นสาย
มาร่ายกลอน.....ตอนดึกกัน......อันตราย
หัวใจคล้าย......หล่นหาย.....กันหลายคน ๚ะ๛-
น่า น่า อย่างอนน่า นะ นะ
ทิกิ_tiki
จารจบเมื่อ ๑๗:๐๐ พระศุกร์ ๗ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
๏ มาแล้ว...ฉันมาแล้ว...จำเลยรัก ? ๚
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
7 พฤษภาคม 2547 08:07 น.
tiki
(กาพย์ยานี ๑๑)
๏ รักย่อมไม่ทำร้าย
บนเส้นด้ายที่ห้อยอยู่
จะคอยจ้องมองดู
ให้มันหรูแกว่งคู่ใจ... ๚
(กลอน๘)
๏ ดี.คือยอดความดีที่เราทำ
ชั่วเรานำทิ้งหมองไม่ผ่องใส
ดี.เราคัดให้เราได้เข้าใจ
ดีเข้าใจไขมาหาความดี... ๚
๏ หากไม่เปลี่ยนจากใจใฝ่ในหลง
หากยังคงชั่วนำค้ำวิถี
จะค้นหาใจฉันในวันนี้
จะไม่พบสิ่งมีดีในนั้น... ๚
๏ ฤาชีวิตจะวายสลายก่อน
**รักแท้ห่อนหาได้**...เธอตอบฉัน
ไม่เริ่มจากตนเองเสียก่อนพลัน
คุณจะหันมองใครในรักแท้ ?... ๚
๏ หากเรามองออกไปในสังคม
ล้วนหลอมบ่มปัญหามาให้แก้
หากเราเริ่มผุดดีในดวงแด
ตอบได้ แน่หากดีเริ่มที่ตน... ๚
๏ หากรักนั้นมั่นคงบนรากฐาน
แห่งการทำความดีที่เห็นผล
จะชูเชิดประเสริฐมนุษยชน
จะเดินบนทางธรรมค้ำโลกา... ๚
๏ ส่งจากเหนือเพื่อใต้ในวันนี้
ส่งความดีให้กันให้ฝันหา
ส่งความดีจากกลางล่างขึ้นมา
อีกซ้ายขวาร่วมมาหาความดี.... ๚
๏ ท่ามความช้ำกำสรดสลดแสน
ชีวิตแม้น..ขึ้น-ลง.. คงเร็วรี่
ในความทุกข์...ฉุกคิด...คุณค่ามี
ยังสรรพจน์....วจี....มีค่าใด... ๚
๏ ขอบพระคุณ พี่น้อง ผองกลอนกานท์
ช่วยประสาน งามพจน์ ..สดใสใหม่
ผลักภาวะ..ทุกข์จิต..ช่วยเปิดใจ
สว่างได้..แกร่งได้..ในพจนา. ๚
๏ สิ่งที่เราให้สังคมชื่นชมนี้
คือความใสความดีที่ยากหา
คือรอยยิ้มเอมอิ่มในอุรา
คือสายตาปรานีที่ให้กัน. ๚
(กลอนเจ็ด)
๏ ขอเรา.. เป็นเพียง.. เสี้ยวสังคม
คำชม... ของเธอ ..ที่ให้ฉัน
ขอเพียง ..ได้เห็น..ในวารวัน
หัวใจ .. ด้านนั้น .. จะนุ่มนวล. ๚
๏ ทุกอย่าง .. ที่ใจ .. ในวันนี้
ความดี ... แผ่ไป. ..ได้กลับหวน
ถึงอื่น ..ไกล-ใกล้ ..ได้คู่ควร
ดีล้วน สู่ใจ.....ใสนิรันดร์........ ๚ะ๛-
ทิกิ_tiki
จารจบ ๗:๓๕ นาฬิกา
เช้าพระศุกร์ ๗ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
๏ รักเริ่มในใจ ๚
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
6 พฤษภาคม 2547 10:19 น.
tiki
๏ ..รักมนุษย์รักแท้ ...๚
๏ ในความรักของมนุษย์สุดประเสริฐ
จะล้ำเลิศหากเป็นรักแห่งการให้
ให้ความอบอุ่นมีน้ำใจ
ให้กันเรื่อยไปแม้นในวันอันมืดมน...๚
๏ ในความรักมนุษย์นี้มีคุณค่า
ก็ด้วยให้ความเมตตาทุกสถล
ก็ด้วยใจอาทร..พรสู่ชน
สัมผัสคน ด้วยใจ แห่งไมตรี...๚
๏ ในความรักมนุษย์พิสุทธิ์แสน
ถึงยากแค้นไม่เคยคิดจะถอยหนี
ให้ความรัก ความเมตตา เอื้ออารี
การให้นี้ ถือเป็นยอด กรุณา...๚
๏ ในความรักมนุษย์ด้วยกันสรรค์มาสร้าง
เมตตาวางไว้เหนือคนจะมีค่า
ให้ถ้อยคำสุภาษิตวาจา
ถูกที่ ถูกเวลา..เทศกาละ ...๚
๏ ในความรักมนุษยชนบนแหล่งโลก
ใจดับโศก...มอบการุณย์...สุนทปาฐะ
มอบชีวิต...สิทธิ์แก่คน...บนมานะ
เสียสละ......สิ่งดี....นี้ให้กัน...๚
๏ รักมนุษย์รักแท้ควรแก่ให้
มอบกันได้จะมีค่าเหนือกว่าฝัน
เป็นรักแท้ ที่แก้ไข ใจจำนรรจ์
ส่งถึงกันซึ้งชีวิต....คิดดีดี
ทิกิ_tiki
พิมพ์หน้าจอจบเมื่อ ๙:๓๘ นาฬิกา
เช้า พระพฤหัสบดี วันครู ๖ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
ทำดีเมื่อใดก็ฤกษ์ดีเมื่อนั้น
๏ ..รักมนุษย์รักแท้ ...๚
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
5 พฤษภาคม 2547 18:36 น.
tiki
๏ ฤาข้า ฯ ประมาทในรัก ? ๚ บทละครสอง
บทรำพึง ผู้ค้ำธรรม ฯ
องก์นำ ๚
นางในถ้ำ
๏ ในความเงียบเทียบเสียงเพียงในจิต
เฝ้าครุ่นคิดจิตวิถีมีหนไหน
จะถอยหลังหรือเดินหน้ากล้าต่อไป
ก็สุดใจจะฝืนทนบนตัวเรา ๚.
๏ ในห้องหนึ่งพึงสดับตรับคำพระ
ใจมิละยังเตลิดเพริดความเขลา
จะละชั่วยังหม่นกลั้วในมัวเมา
จะคิดเอาจะตะกายให้หมายฝัน ๚.
๏ เจ้าใจดื้อถือแต่ใจไม่ละลด
ไม่สะกดใจตัวชั่วถลัน
ไม่ตระหนักรักใฝ่ใจประจัน
ไม่ตระหนกหุบเหวนั้นอันตราย ๚.
องก์หนึ่ง ๚
ผู้ค้ำธรรม ฯ ยืนรำพึง.........
๏ ผู้ค้ำธรรมฯ ยืนรอท้อข้างนอก
๏ ช่างกลับกลอกใจนั้นยอกออกข้างร้าย
นางนี้หรือดูก็ซื่อทั้งใจกาย
แต่ดื้อด้านไม่ละอายมโนธรรม ๚.
๏ ยังตีรวนหวนไห้ใจยังเจ็บ
ข้าฯไม่เหน็บยืนเพียงเฉยฟังคนพร่ำ
เสียงใจก้องทุกห้องหับคูหาดำ
ใจนางลั่นสักพันซ้ำแต่คำรัก ๚.
๏ ข้าฯกอดอกฟังนางครวญละหวนห้อย
เสียงชอกช้ำพร่ำร้อยดังสร้อยถัก
อือม์ใจคนหม่นหมางช่างแปลกนัก
ใยแค่รักคนต้องคลั่งแทบพลั้งตาย ๚.
องก์สอง ๚
๏ ในภพอันธาตุว่างอย่างตัวข้าฯ
ถึงมองมาก็ไม่เห็นเช่นอย่างหมาย
ไม่มีธาตุสี่ธาตุมาวาดกาย
ดินน้ำลมไฟอย่าหมายมาแตะติง ๚.
๏ เหลือแต่เพียงวิญญานธาตุแห่งหน้าที่
เบื้องบนส่งมานี้มิใช่สิง
แต่ให้คอยมอบหมายงานเป็นจริง
คอยอ้างอิงฝังธรรมค้ำใจนาง ๚.
๏ แต่ข้าฯนี้ มีได้พัก...ตอนหักอก
ให้เจ็บฟกใจเหลือเพื่อถากถาง
ข้าฯคว่ำบาตร ที่คาดรัก เพื่อหักวาง
มอบรักร้าง....ให้หักกลาง...ห่างกายใจ ๚.
องก์สาม ๚
๏ในมือข้าฯ คือผ้าทิพย์แห่งแสงทอง
วาวจรัสเลิศละอองสุดผ่องใส
มหาเทพฯจัดพร้อมน้อมเตรียมไว้
เพื่อคอยวันนางวางไห้ได้หวนธรรม ๚.
๏ แต่บัดนี้ก็เนิ่นนานกว่ากาลไหน
เสียเวลาชีวิตไปใยถลำ
ข้าฯยืนรอผ้าถักทอเริ่มหม่นดำ
นางยังพร่ำจิตฝืนยืนกรรมตน ๚.
๏ ถึงรู้ใจนางแค่ไหนได้แต่รู้
ไม่อาจกู้คืนกลับนับธรรมหล่น
น่าสมเพชเทวษนางช่างดิ้นรน
ปฏักรักมันหักวนอยู่ในใจ ๚.
องก์สี่ ๚
๏ แสนเสียดายปัญญามหาชาติ
เคยเฝ้ากราบเบื้องพระบาท พระยิ่งใหญ่
เคยฟังธรรมขจัดภพสบวินัย
สุดวิสัยสังสารวัฏมัดใจนาง ๚.
๏ **ชะรอยบุญยังหนุนนำยังพร่ำอยู่
สลับกู่...เรียกบุญ-บาป...ธรรมอาบร่าง
ไม่ปฏิบัติ ชัด รูป-นาม..ข้าม ละ--วาง
กามวิสัยจรไม่ห่างไม่ห่อนคลาย ๚.
องก์จบ ๚
๏ แล้วรำพึงถึงตัวข้าฯ ก็เช่นกัน
พ้นภพธาตุสี่นั้นก็ยังสาย
ต้องกำเนิดในภพธรรมยาวนานปลาย
ต้องสังเวชสลดร้ายเวียนว่ายภพ ๚.
๏ มองละครตรงหน้าแล้วข้าฯเหนื่อย
แสนจะเมื่อยในหน้าที่มีประสบ
อีกนานไหม..? กว่าใจนางจะเลือนลบ
แล้วหันคบ...แต่ ธรรมะ พระพุทธองค์ ..?
บทรำพึง ผู้ค้ำธรรม ฯ
๏ ฤาข้า ฯ ประมาทในรัก ? บทละครสอง ๚
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
ขอเชิญอ่าน ตอนหนึ่งต่อเนื่องมาได้ที่
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_52269.php
5 พฤษภาคม 2547 05:14 น.
tiki
๏ โซซัดโซเซบนทางรัก ๚
... ๏ลาแล้วรติรัตติกาล
เวลาผ่านพาเธอผ่านไปจากฉัน
เป็นความงามยามหม่นคนไกลตะวัน
คนอย่างฉันขอลาถึงคราไป ๚
สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙
๏ เพียงธาตุธรรมลุลิบลอยคะคล้อยณชลธาร
ใจฤาจะแหลกราญ ระทม ๚
๏ ภาพเธอยามนระยังมิคลายภวสิตรม
ใจข้าฯก็เหลือข่ม มิวาย ๚
๏ ขอเพียงนางจะมิห่างมิห่อนชวนกราย
วันคืนก็เลื่อนปราย บ่คืน ๚ะ๛-
ทิกิ _tiki
๒๑;๒๐ นาฬิกา
อังคาร ๔ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
๏ มาอ่านงานในฝันอันใกล้ตื่น
อ่านทั้งคืนแล้วใจให้เปลี่ยนหา
เปลี่ยนความฝันไม่ได้ใช้น้ำตา
เปลี่ยนคุณค่าในวันใหม่ให้เป็นจริง ๚
๏
วันร้อนสุดฉันเศร้า
มุดเอาศีรษะแช่น้ำ
ปวดร้าวทุกยาม
ทรมาณหัวใจ ๚
๏ อีกวันฝนหล่น
เสียงหัวใจตนร่ำไห้
บอกตัวเองไปเถิดไป
ไปให้ไกลอย่ากลับมา ๚
๏ แต่ความเคยชิน
เคยผันผินมาพบหน้า
พบเพื่อนพี่น้องกานดา
จึงกลับมาเปิดจอ๚
๏ จันทร์งามยามค่ำแล้ว.............ราตรี
งามย่ำสนธยาสี.............................ส่องพื้น
เย็นแสงเยือกยวนยี.......................ยวงหยั่ง....เงินนอ
ฉาบประกายเร่งรื้น........................ล่อล้ำเริงเย็น๚
๏ งามแสงเดือนเย็นตา
ลมช่วยพาให้ร่มเย็น
ใจงามข้ามลำเค็ญ
แสงจันทร์เด่นเป็นเพื่อนใจ๚
๏ นึกถึงวันที่ปวดร้าว
จ้าวหัวใจใครหนอ
เฆี่ยนตัวเองเสียให้พอ
ท้อเสียจนหม่นใจ ๚
๏ ไม่อยากก้าวไม่อยากเดิน
ไม่อยากเหินไม่อยากไป
ชีวิตทุกข์สุขตรงไหน
จะมีใครรู้ซึ้ง ๚
๏ เก็บตัวเองไว้เงียบเงียบ
ผลาญเวลาคราคะนึง
ไม่มีสิทธิ์จะคิดถึง
บอกวันละหนึ่งร้อยครั้ง ๚
๏ สมน้ำหน้าคราเศร้า
ใจของเราไม่ถมฝั่ง
ความแตกต่างคือฉากบัง
ความพลาดพลั้งคือบทเรียน ๚
๏ จะจากไปใจหวน
ราวโซ่ตรวนลากเกวียน
ไม่เคยพ้นทางเวียน
เจ็บนี้เจียนสลายตน ๚
๏ สมเพชปวดร้าว
หมองใจในกมล
ร้อยเล่ห์อันเวียนวน
ฤาจะพ้นบ่วงกรรม ? ๚ะ๛
ทิกิ_tiki
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚