21 พฤษภาคม 2547 03:57 น.
tiki
๏๏กวี..บรรพ์..วรรณพจน์..รจนา๏๏
บรรพ์ หนึ่ง
๏๏กวียุคหิน๏๏
ปางหนึ่ง
๏๏..หัตถากวี..๏๏
๏ กวีนิ้ว.....นับว่า.....คราแรกโลก
ร่ายโศลก.....เปื้อนสี.....รี่ไหลเขียน
นิ้วทั้งห้า.....เปื้อนโลหิต.....ลิขิตเวียน
จงเจาะเขียน.....ขีดฝากรอย.....พรายพร้อยบรรพ์... ๚ ....๑
๏ กวีนิ้ว.....ปลิวปรายแรง......ราวแปรงสี
ร่ายวรรณพจน์......รจน์จินต์กวี......ชี้นิ้วฉัน
กวีนิ้ว......พริ้วปาดป้าย......ร่ายจำนรรจ์
.รจนวรรณ......มฤค..พยัคฆา......ได้ฆ่าไว้.... ๚ ......๒
๏ ด้วยรอยนิ้ว......ประทับพริ้ว......ในริ้วถ้ำ
จารชีวิต......โชกระห่ำ......ระส่ำไหว
จารความเถื่อน......เคลื่อนรอยมือ......คือรอยใจ
ประทับใส่......ถ้ำผา.... ..หัตถากวี..๚ ......๓
๏ทิกิ_tiki ๚
จารจบ ๒๔:๒๕ นาฬิกา
คืนดึกพระพุธ ๒๐ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
๏๏กวี..บรรพ์..วรรณพจน์..รจนา๏๏
๏๏กวียุคหิน๏๏
๏๏..หัตถากวี..๏๏
สงวนลิขสิทธิ
20 พฤษภาคม 2547 01:11 น.
tiki
๏ ๏ ฉันเพียงพบเธอในฝัน ๏ ๏
๏ ในโลกฝันเท่านั้น...ฉันพบเขา
รักรึงเร้า....หวนหา...คราหวั่นไหว
สองสนิท...มิตรถนอม....ราวจอมใจ
จะเย้าหยอก...หลอกอะไร...ก็ไม่เคือง ๚
๏ บัดนี้รัก...เคยหวาน..ซ่าน..จางสี
ในฤดี..เธอมีใหม่..ใยเป็นเรื่อง ?
วาทย์แจ่มแจ๋ว....สาวน้อย...นามกระเดื่อง
เธอฟุ้งเฟื่อง...ฝากฝัน...ทุกวันวาร ๚
๏ ฉันสงบ....ไม่พบเธอ...แม้นในฝัน
ไม่รำพัน....ไม่สุขสันต์....ไม่อ่อนหวาน
ในโลกจริง.....ล้วนทุกสิ่ง.....สุขสำราญ
หน้าที่งาน.....ชื่นบาน....ทุกเวลา ๚
๏ เพียงรำพึง...ถึงวันเก่า...เคยเหงาหงอย
เคยเฝ้าคอย...คิดถึง**คุณ***.....เคยคุ้นหน้า
เคยฟังอ้อน.....ออดฝัน......ทุกวันมา
คำหวานว่า.....หวามอุรา...พาภิรมย์๚
๏ ฤาความหวาน.....ซ่านใจ....ในวันนั้น
ได้แปรผัน.....ผ่านหาย....กลายเป็นขม..?
ไปตามเลศ....คนสอง....ใคร่ลองชม
ฤาระทม......ด้วยสองกล้า......ท้าประลอง ? ๚
๏ ฉันสยบ.....สงบใจ.....ไว้ในกรรม
มองหาธรรม....เทิดใจ....ให้ผุดผ่อง
มององค์เทพ....ผู้พิทักษ์...ถือผ้าทอง
ท่านตระกอง.....พานรอ....ไม่ท้อใจ ๚
๏ ฉันหยิบผ้า....พลิกหน้า....ดูลายสอด
มือลูบลอด.....ลายงาม....คือความไข
ลายผ้าทอง.....ส่องประกาย....ปรายวูบไว
เหมือนชีวิต....จิตวูบไหว.....ไปวันวาน ๚
๏ เพียงน้อยวัน....น้อยเดือน....ซึ่งเคลื่อนไป
เสียงใสใส......ก็ไล่ลับ.....ดับความหวาน
เป็นยาพิษ.....จิตถึงท้อ....ทรมาณ
ฉันจับพาน.....ผ้านั้น.....อย่างมั่นคง ๚
๏ คือภาพธาร....งามตระการ.....ผ่านหล้าโลก
ปล่อยความโศก.....เถ้าถ่าน.....ลอยลงสรง
สละทุกข์......เคยบุกบั่น.....ดั้นจำนง
ที่หมายคง.......ค่าใจ......ล้วนใสเย็น ๏๚ะ๛
๏ ๏ พบเธอในฝัน ๏ ๏
จารเมื่อคืน
จารหน้าจอ จบเดี๋ยวนี้ ๐:๓๕ นาฬิกา
กลางดึกคืนพระพุธ ๑๙ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*`` จะขอฝัน..อีกสักวันจะได้ไหม? ``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_
tiki-ทิกิ
สงวนลิขสิทธิ Copyright ? ....
All rights reserved ๏ทิกิ_tiki ๚
19 พฤษภาคม 2547 08:50 น.
tiki
๏ ๏ ....ผ้าคลุมไหล่... ๏ ๏
๏ พี่คลี่ผ้าคลุมไหล่เพื่อให้เจ้า
เงยหน้าเถิด....รับเอา....ผ้าคลุมพี่
พี่ถักทอ....กับมือเอง...ด้วยชีวี
ด้วยฤดี....ของพี่เอง....ไม่เกรงใคร๚
๏ ผ้าพี่ไม่...ไร้เดียงสา....อย่างใครเขา
แต่หัวใจ....พี่นี้เอา.....เข้ามาใส่
มันซื่อซื่อ.....พี่นี้ถือ.....มาหมดใจ
มาเทให้.....สอดสานใส่....ในผ้าน้อย๚
๏ คลุมเจ้าไว้....หากเจ้าไร้....ใครจะพึ่ง
ให้คำนึง....ถึงคำเอ่ย.....เคยใช้สอย
ด้วยเหตุผล.....บนโลก....โศกซ่านคอย
เป็นร่องรอย......อาดูร.....พูนน้ำตา๚
๏ พี่เปิดใจ.....ให้ฟัง.....กี่ครั้งแล้ว
เจ้าดวงแก้ว......เคยแน่แน่ว.....หรือไม่หนา..?
ก็แต่เห็น.......ลวงเล่ห์.......รวนเรมา
เดินโซซัด.......เซกายา.....กี่คราครั้ง๚
๏ พี่ก็เซ....น้องก็เซ.....เร่หารัก
ผ้าทอทัก....รักและร้าง.....กลางความหลัง
มันเป็นจริง.....ทนไม่ได้.....ใจจึงพัง
ก็ไม่รั้ง......ให้เจ้าฟัง......กรดหัวใจ๚
๏ ทรมาณ....เจ้านี้นาน.....มาแรมเดือน
เจ้าคือเพื่อน......ไม่เลือนรัก.......ไม่ผลักไส
ฤาจะทน......ฝนกรด....ที่รดไป
เปียกแสบให้......เจ็บระกำ....เกินช้ำทน๚
๏ เจ้าคือเพื่อน.....ไม่เชือนแช.....แน่กว่าอื่น
คอยหยิบยื่น.....ช่อรักให้.....ไม่บ้าบ่น
ไม่ทุกข์ท้อ.....แม้นจะเจ็บ.....อยู่พิกล
ยังเวียนวน......ตามวอน.....คอยอ้อนอึง๚
๏ แค่เรื่องเก่า.....เจ้ายังร้อน....ไม่ห่อนหยุด
แล้วโลกจริง.....ฤาจะผุด....ลมเพชรหึง
ซ้ายก็เขา.....ขวาก็เรา......เฝ้าคำนึง
อย่าปั้นปึ่ง.....ฟังคำจา......พี่มาวาง ๚
๏ เมื่อวันเจ้า....เข้ามา...ท้าทายพี่
ว่าไม่มี.....รักเสียหรอก....อย่าบอกอ้าง
พี่ก็เตือน....หญิงและชาย....อย่าหมายจาง
เล่นกับไฟ.....จะไหม้พร่าง....เผาเป็นจุณ๚
๏ พี่ไม่ทวง....ใจเจ้า....อันเขลานั้น
แต่นึกวัน.....เจ้าไม่ฟัง....นั่งหัวหมุน
แต่บัดนี้....รักทั้งใจ.....เทหมดบุญ
ให้เป็นทุน....ทาบไหล่ ....เจ้าให้พอ๚
๏ ด้วยวัยเจ้า...ยังเยาว์นัก....รักอีกมาก
ให้เจ้าฝาก....ให้เจ้าฝัง....คลั่งเต็มศอ
พี่ไม่ผูก....เจ้าไว้.....ไม่พะนอ
เพียงคลุมบ่า......ค่าเคล้าคลอ.....รักพี่มี๚
๏ พี่เทใจ...ให้ทั้งใจ...เอาไปเถิด
จะเตลิด....เพริดไปไหน....ก็ใจพี่
จะตามรู้.....เป็นคู่ใจ.....ในกวี
รักพี่นี้.....ฝากชิดใจ.....ไปนิรันดร์๚ะ๛
,...@.:-.,_,.-:*`` ฝัน..อีกสักวัน ได้ไหม? ``@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_
,.`@...,_,....*:-.,_,.-:*``จะขอฝัน....ตรงนี้......จะได้ไหม...? ``@...*:-.,-:*.@...-:*``*:-.,_
๏ ๏ ....ผ้าคลุมไหล่... ๏ ๏
๏ทิกิ_tiki ๚
จารหน้าจอ จบเดี๋ยวนี้ ๘:๑๕ นาฬิกา
เช้าพระพุธ ๑๙ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
18 พฤษภาคม 2547 13:41 น.
tiki
๏๏หยุด..!๏๏
๏หากฉันยังก้าวต่อไปในวันนี้
มันจะดี...หรืออย่างไร...ให้คิดเห็น
ชั่ว..ทิ้งดี..นี้สังคม...บ่มบำเพ็ญ
บอกเนื้อเย็น...สวยกว่าวัย...ใสกว่าเงา ๚
๏บุญทำมาแต่คราไหน...ใครจะรู้ ?
บุญเคียงคู่...จากภพไหน...ใจร้อนเร่า
นี่มันบาป....สาปวาง...ข้างญาณเรา
นรกก้าว....ย่างหา.....พระยายม ฯ ๚
๏คนเรานั้น....มันจะดี...ที่คบหา
เจรจา....อ่อนหวาน...ค้านความขม
แต่หากใจ...ดึงดื้องง....หลงคารม
บุญจะล่ม....ลงบาป...เหมือนสาปวาง.. ๚
๏โอ้ละเน้อ....ดวงเดือน....ก่อนเลือนลับ
ถ้อยนั้นขับ.....ซับน้ำตา....แก้มสองข้าง
ริมปากเกลี่ย.....ผ่านละมุน.....อุ่นมิจาง
สำนึกวาง.....หว่างอารมณ์.......บาปพรมดำ ๚
๏กระแสเจ้า....เร้าป่วน.......รัญจวนจิต
ทิ้งชีวิต....อนาคต......สลดถลำ
ใจสะท้าน.....คร้านจะสู้.....สู...มันกรรม
ใจระยำ......มันตอบกลับ....จะอัปรีย์ ๚
๏อนิจจา....เจ้าเล่ห์ร้อน.....รักก่อนหน้า
ฝืนชะตา.....ข้าฯจะหลบ.....เร้นหลีกหนี
จะยั้งหยุด......มุดฝ่า.....หาญวารี
อันกรากเกรี้ยว....เชี่ยวทวี.....สะท้านสะเทือน ๚
๏๚ะ๛
๏ทิกิ_tiki ๚
สามบทแรกจารเมื่อคืนก่อนจะหลับพร้อมรอยน้ำตาสองแก้ม
สามบทหลัง จารหน้าจอ จบเดี๋ยวนี้ ๑๒:๑๕ นาฬิกา
เที่ยงพระอังคาร ๑๘ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
๏๏จะหยุดไม่ไหวเสียแล้วละหนอ...๏๏
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
18 พฤษภาคม 2547 00:52 น.
tiki
๏๏เจ็บเสียจนบอกไม่ถูก๏๏
๏หลอกใครได้หลอกไป..จะไม่ว่า
แต่อย่ามาหลอกฉัน...มันคนซื่อ
ไม่กะล่อนร้อยลายกลายระบือ
ไม่ร่ำลือแค่ลวงเล่นเห็นโง่จริง ๚
๏ฤาว่าเกิดมาไม่เคยต้องมือชาย
มาละม้ายทวงถามตามทุกสิ่ง
พอลับหลังขยิบตา...ทำโลดลิง
ล้วนทุกสิ่งเปิดหน้าโฉมตาแล ๚
๏ที่ร้อยเล่ห์เซซวนไม่หวนไห้
เจ็บข้างในก็เจ็บไปใช่ว่าแส่
ใจมันเอื้ออาทรร้อนดวงแด
เนื้อก็แล่ทาเกลือไว้เผื่อชน ๚
๏ก็ทำได้ ทำไป นะไอ้น้อง
กอดประคองให้เห็นเห็นอยู่ทุกหน
ยังมีหน้ามาบอกว่าแสนซน
หรือว่าคนมันไม่เคยเลยแอบลาย ๚
๏ก็สารภาพว่าพี่ทาบไม่มีติด
ไม่มีสิทธิ์เข้าใกล้ชิดจนเกือบสาย
แค่เห็นสองประคองใกล้ใจจะวาย
เสน่หาฤาจะคลาย...ท้ายก็ลวง....๚ะ๛
ทิกิ_tiki
๏๏เจ็บเสียจนบอกไม่ถูก๏๏
จารเมื่อ ๐:๑๔ นาฬิกา
คืนพระจันทร์ ๑๗ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
ประเทศไทย...
...สงวนลิขสิทธิ