16 กันยายน 2547 20:11 น.
tiki
วอนน้องกันยุงหน้าน้ำ..คำโคลง
ฝูงยุงชุมเจาะย้ำ ................. เลือดกรัง
บินหวี่หวูวู่ดัง. ................. .........วู่วี้
คันหนอข่วนขาจัง ................. ...ตบแปะ เปาะนอ
ยามค่ำคืนฝนนี้ ................. ......หลีกไว้เป็นดี
ระเบียงเรียงทั่วพื้น................ตรวจตรา
ดูหยั่งเห็นธารา ................. .......ตกข้อง
ตามเก็บทั่วเทมา .................... .จงอย่า หลงเฮย
ยุงปล่องก้นร่ำร้อง ..................... ออกไข้เลือดแดง
ยินเรื่องเมืองท่วมน้ำ..............ทางไกล
แสนห่วงเจ้าดวงใจ....................หลืบริ้น
เกรงยุงปล่องกัดไฉน.................จงหลีกหลบเฮย
ตามตบมิได้สิ้น ................. .......กริ่งแพ้กรรมเวร
ทิกิ_tiki
วอนน้องกันยุงหน้าน้ำ
จารเมื่อ ๒๐: ๐๐ นาฬิกา คืน ขึ้น ๓ ค่ำเดือนสิบ
พระพฤหัสบดีที่ ๑๖ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
กรุงเทพฯยังไม่ท่วมห่วงน้องทางไกล
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๔๗
Copy right , All rights reserved.
16 กันยายน 2547 13:42 น.
tiki
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
๖ คำ หัวใจกลอน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เขียว
เปรียว หา
ตา
ว่า วาย
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ตัก
รัก หาย
ตาย
ท้าย ตรม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
นิ้ว
ลิ่ว ขม
ทม
งม เปรียว
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
รัก
หัก เหี่ยว
เดียว
เลี้ยว เชย
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
พิมพ์
ลิ่ม เอ๋ย
เงย
เลย ลิง...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เขียว เปรียว หา ตา ว่า วาย
ตัก รัก หาย ตาย ท้าย พาน
นิ้ว ลิ่ว ขม ทม งม เปรียว
รัก หัก เหี่ยว เดียว เลี้ยว เชย
**พิมพ์ ลิ่ม เอ๋ย เงย เลย ลิง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
๖ คำ หัวใจกลอน๖ คำ หัวใจแม่ลิง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เขานำสัตว์ป่าไปไว้เขา เขียว
วิ่งปราดเปรียว เลี้ยวล่องเกินมอง หา
ถูกปล่อยไปก็วิ่งพรากจากสาย ตา
เสมือน ว่า คนนั้นไซร้ทำใจ วาย
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
นึกวันมันตัวเล็กคู้อยู่หน้าตัก
สุดแสนรัก คิดไปก็ใจ หาย
แต่หากเลี้ยงต่อนั้นมันคงตาย
จึงสุดท้ายนำส่งป่าพาอกตรม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เคยกอดป้อนขวดนมถือมือนับนิ้ว
ใจละลิ่วสงสารแม่แลขื่นขม
ไอ้ลิงน้อยเกาะอกแม่แลระทม
ร้องระงมเขายิงแม่แม้ปราดเปรียว
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
แม่ลิงตายวายชีวิตเพราะคิดรัก
สุดจะหักรัดลูกไว้ในอกเหี่ยว
ไอ้โจรไพรส่องปืนฆ่าพร่าตัวเดียว
กระสุนเลี้ยวดับชีวิต..ริดลูก เชย
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เพียงต้องการธนบัตรมัดม้วน พิมพ์
เลือดเป็นลิ่มจากแม่ลิงทิ้งอก เอ๋ย
ยิงทิ้งแม่เพื่อลูกลิงวิ่งก้มเงย
แลกเป็นเงิน..อย่าทำเลยโอ้แม่ลิง...
...
ค่ากระสุน..ชีวิตแม่..
ทิกิ_tiki
จารหน้าจอ บ่ายโมง สิบห้านาที
วันขึ้น ๓ ค่ำ เดือน ๑๐
พระพฤหัส ๑๖ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
กรุงเทพฯเมืองฟ้าสีฟ้าผสมเมฆสีเทาลอยฟ่องทั่วฟ้า
สยาม.ราชอาณาจักรไทย
สงวนลิขสิทธิ์..ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช ๒๕๓๗
Copyright ..All rights reserved
16 กันยายน 2547 02:54 น.
tiki
๏ เกียรติของงาน
๏ เกิดมามีสิบนิ้ว พริ้วพนม
ผ่านชีวิตขื่นขมตรมเงื่องหงอย
ทนเอ๋ยทนบาดจิตคิดเฝ้าคอย
รอสวรรค์เลื่อนลอยคล้อยบุญมา ๚
๏ เมื่อเป็นเด็กยามเศร้าเฝ้าสงสัย
เหตุไฉนไม่ร่ำรวยด้วยยศฐา
โน่นเขามีนี่เราจนหม่นวิญญาณ์
จนเติบกล้ามีโอกาสฉกาจพลัน ๚
๏ เข้าทำงานสานอักษรพรร้อยแก้ว
เขียนทุกแนวโฆษณาค่าสื่อสรรค์
บทวิทยุโทรทัศน์งัดจำนรรจ์
ทุกหน้าสื่อสิ่งพิมพ์นั้นฉันเขียนจาร ๚
๏ จากเงินน้อยร้อยเข้าพันเหยียบขั้นหมื่น
ค่อยแช่มชื่นสดใสในแก่นสาร
มีโอกาสสร้างตนบนผลงาน
ได้ขับขานชื่อสกุลใกล้ขุนคลัง ๚
๏ ดูเด็กน้อยปัจจุบันหันมาคิด
ตัวยังนิดชีวิตเริ่มประเดิมหวัง
เงินอาจน้อยร้อยงานอย่าพาลชัง
ชีวิตยังอีกนานฝ่าด่านไกล ๚
๏ ค่อยค่อยอดค่อยออมถนอมสู้
ที่ผ่านมาย่อมเป็นครูรู้จดใส่
เหลือเส้นทางอีกยาวนั้นมั่นก้าวไป
สู่เส้นชัยเกียรติตน..คนทำงาน..๚ะ๛
ทิกิ_tiki
จารจดลงเวลา.ณ. หน้าเครื่องตี ๒: ๑๕ นาที
คืนพระพุธ.ที่สิบห้า...๑๕ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
ขึ้น ๒ ค่ำ เดือน ๑๐
สยาม..เมืองฟ้ามหานคร ราชอาณาจักรไทย
สงวนลิขสิทธิ์..ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช ๒๕๓๗
Copyright ..All rights reserved
16 กันยายน 2547 02:38 น.
tiki
๏ โคลงสู้ชีวิต
๏ เกิดมามีสิบนิ้ว............. พนม
ชีวิตผ่านขื่นขม...................เรื่องร้อย
ทนเอ๋ยบาดจิตตรม............. ตกขื่น
รอเลื่อนสวรรค์คล้อย...........เคลื่อนให้นาบุญ ๚
๏ เป็นเด็กยามฉุกเศร้า........สงสัย
คือเหตุมิรวยใด .................ก่นด้วย
เขามีนี่เราใจ.......................จนหม่น...วิญญาณ์
จนเติบใหญ่มิม้วย..............เก่งกล้าฉกาจพลัน ๚
๏ กรรมผลวิบากรั้ง.........ทางพัน
ทำแต่สิ่งบุญสรรค์..........กลับล้ม
ชีวิตมิผ่านวัน..................ลุหลัก....ใจเอย
ผลแต่งยืนหยัดก้ม..........บากหน้าดายเดียว ๚ะ๛
ทิกิ_tiki
จารจดลงเวลา.ณ. หน้าเครื่องตี ๒: ๑๕ นาที
คืนพระพุธ.ที่สิบห้า...๑๕ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
ขึ้น ๒ ค่ำ เดือน ๑๐
สยาม..เมืองฟ้ามหานคร ราชอาณาจักรไทย
สงวนลิขสิทธิ์..ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช ๒๕๓๗
Copyright ..All rights reserved
14 กันยายน 2547 20:04 น.
tiki
ชวนต่อกลอน ๘ด้วย ๖ คำ หัวใจกลอน
เขียว
เปรียว หา
ตา
ว่า วาย
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ตัก
รัก หาย
ตาย
ท้าย ตรม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
นิ้ว
ลิ่ว ขม
ทม
งม เปรียว
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
รัก
หัก เหี่ยว
เดียว
เลี้ยว เชย
เขียว เปรียว หา ตา ว่า วาย
ตัก รัก หาย ตาย ท้าย พาน
นิ้ว ลิ่ว ขม ทม งม เปรียว
รัก หัก เหี่ยว เดียว เลี้ยว เชย
ชวนน้องมาลองใหม่อีกรอบ
เชิญดูเหล่านักกลอน เข้ารอบรอบที่แล้วได้ที่
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=3277
นะคะ
ลองอ่าน คนล่าสุดที่เพิ่งส่งมานะคะ
ก้าวแห่งฝันของฉันมันเหน็บ หนาว
น้ำค้าง พราว เกาะกราวในเงาฝัน
จะฝันต่อก็ท้อใจให้พัวพัน
เมื่อฟ้าลั่น ให้รันจวนครวญคำราม
เพราะคนดีคนไกลที่ใจชิด
มาตัดมิตร รอนสิทธิ...หนักเกินหาม
ด้วยเธอคือภาพฝันของโมงยาม
ยังเกรงขาม แต่อยากถามความจริงจัง
มิอยากเป็นเช่นก่อนเก่ากระเง้า งอด
เมื่อใจ จอด มิรอดพ้นรักเจียน คลั่ง
มิอยากทำการใดให้ใจ พัง
มิอยาก รั้ง แต่ชิงชังการตรอมตรม
จะจดจารณ์คำฝันคำรักร้อย
เพื่อรอคอยอย่างหงอยเหงาให้สา สม
เผื่อความฝันจะกลับมาให้ชื่นชม
ขอดอม ดมจ่อมจมความเดียวดาย
: 7470 - วนัสนันท์
: 337826 - 14 ก.ย. 47 - 18:25
คิดเขียนกลอนนอนมองใบไม้เขียว
ดูปราดเปรียวเรียวไหวให้เนื้อหา
สวยสีสันนิมิตจิตตรึงตา
วอนลมว่าสวยสมลมอย่าวาย
อิอิ ขอแจมสักบทค่ะ
ทิกิ_tiki
เห็นพี่สาววิ่งห้อมอไซด์ เขียว
ดูปราด เปรียวกว่าใครในคู หา
กลัวไม่ทันพวกพ้องเห็นสอง ตา
ไม่ได้ ว่าอะไรกลัวใจ วาย
ถืออะไรมาหนาไว้หน้า ตัก
บอกน้อง รักทานไหมดีใจ หาย
ไปแย่งยื้อซื้อมาแทบบ้า ตาย
ผลสุด ท้ายหิ้วมายังว่า ตรม
ขย่มปอกลอกเกี่ยวยังเสียว นิ้ว
หนามแหลม ลิ่วกินยากลำบาก ขม
ร้องหามีดให้ลั่นดันบรร ทม
ข้านั่ง งมแกะทุเรียนเสมียน เปรียว
แล้วอย่างนี้ยังบอกว่าไม่ รัก
มีดก็ หักมือเยินมันเกิน เหี่ยว
เคราะห์ยังดีเกินบนมีผล เดียว
ทีหลัง เลี้ยวร้านมะขามน่ะทราม เชย
จาก : รหัสสมาชิก : 7067 - กุ้งหนามแดง
รหัส - วัน เวลา : 338033 - 14 ก.ย. 47 - 22:29
แมลงวันตัวนั้นมันหัวเขียว
แสนปราดเปรียวบินว่อนร่อนแลหา
จนมาเกาะตรงจมูกของตุ๊กตา
ใครก็ว่า อย่าไปกอดจะวอดวาย
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
หยิบตุ๊กตามาวางตรงกลาง ตัก
ด้วยแสนรัก แสนหวงห่วงใจหาย
คิดจะตีแมลงวันให้มันตาย
ผลสุด ท้าย มือสกปรกยิ่งอกตรม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
แผ่อุ้งมือออกมาทั้งห้า นิ้ว
ตบลอยลิ่ว ทนฝืนแม้ขื่นขม
ตุ๊กตาปลิวติดฝาน่าระ ทม
ร้องระ งม ซบปกหลังหนังสือเปรียว
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เป็นคราวเคราะห์ดวงใจคนไร้ รัก
เห็นจมูกหัก ตุ๊กตาแล้วหน้าเหี่ยว
เหตุเกิดเพราะแมลงวันนั้นตัวเดียว
กรรมลด เลี้ยว สนองโทษจำชดเชย
จาก : me
: 338088 - 15 ก.ย. 47 - 01:50
อยู่ดีดีโดนลูกหลงจนตาเขียว
เพื่อนปราดเปรียวเลี้ยวหายไม่ต้องหา
โดนลูกหลงชกเข้าที่เบ้าตา
รู้สึกว่าสับสนจนวุ่นวาย
ตำรวจมาพาใจเต้นตึกตัก
เพื่อนที่รักเพื่อนแท้แลห่างหาย
บางคนถูกลูกหลงจนปางตาย
ผลสุดท้ายใครเล่าเฝ้าตรอมตรม
พวกเจ้าทุกข์มากันพลันชี้นิ้ว
พวกนี้แหละ ลิ่วล้อก่อเรื่องขม
ลูกหลานฉันนั้นต้องทุกข์ระทม
ร้องระงม ตรมไม่วายหายปราดเปรียว
ลูกของใครใครเขาก็เฝ้ารัก
ใยหาญหักจักฆ่าฟันมันห่อเหี่ยว
ต่างสถาบันล้วนอยู่กันในชาติเดียว
จงลดเลี้ยวลดละจะชมเชย
: 9011 - คนเมืองลิง
: 338309 - 15 ก.ย. 47 - 14:07
คนอะไรเกิดมาบ้าสีเขียว
ดูปราดเปรียวสดใสสุดใจหา
มีธรรมชาติคุกรุ่นในดวงตา
ใครก็ว่าเธอรักป่าไม่วางวาย
เธอหยิบเอาบอระเพ็ดวางบนตัก
ด้วยความรักสุดตัวเหมือนกลัวหาย
เธออยากลองชิมให้ได้ก่อนตัวตาย
สิ่งสุดท้ายที่ใจอยากจากอกตรม
บอระเพ็ดสีเขียวจางวางบนนี้ว
แล้วดีดลิ่วเข้าปากฝากรสขม
เป็นรสชาตที่สุดแสนระทม
ช่างโง่งมสมน้ำหน้าซ่าปราดเปรียว
แม้สีเขียวเป็นสิ่งที่เธอรัก
คงต้องหักใจจากพืชก้านเหี่ยว
ขอเถอะนะบอระเพ็ดแค่อย่างเดียว
จะไม่เลี้ยวไปหามาชมเชย
: 9532 - extreme life
ขอชื่อที่อยู่ทั้งสองท่านช่วยส่งที่
nickmansl@hotmail.com ค่ะ
หน้าส่วนตัว
1617
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
