28 กันยายน 2547 07:10 น.
tiki
ขอเธอจงโชคดีตลอดวัน
ที่ท้องถนนคนเดินออกพลุกพล่าน
อลหม่านเร่งแข่งแซงซ้ายขวา
อาจมีบ้างขวางชนด้นไปมา
แล้วเห็นท่าท้าวิ่งยิงต่อยกัน
*ควรนะหนอเพื่อนผองให้มองภาพ
สัตว์ต่อสัตว์ยังซึมซาบอาบใจฉัน
พรต่างสัตว์*เมาคลีวอน..สอนตะวัน
ทุกทางนั้นสะดวกกินก่อนสิ้นลม
แล้วไฉนใยคนจึงก่นกร้าว
วิวาทห้าวห้ำหั่นกันขุ่นขรม
คนเหนือสัตว์ เยี่ยง*เมาคลี.*.คลี่คลายปม
น้อมนิยม ชมกัน ผันแผ่ทาง
เขาจะรีบ ..เปิดให้ ได้สะดวก
เขาลุกลวกเร่งร้อนก่อนรุ่งสาง
เชิญเถิดท่านไปเถิดหนาอย่าอำพราง
เราอย่าขวางเบี่ยงต่อขอมรรคา
เชิญดำเนินแคล่วคล่องเหล่าน้องพี่
จงเร่งรี่หาเงินทองคล่องทุกท่า
ให้เขาไปและให้พรย้อนทุกครา
จากถิ่นมาเร่งวันต่างสัญจร
จึงรุ่งเช้าเข้ารับกับแสงสี
ชื่นฤดีมีใจไขอักษร
ถูกโฉลกโชคงานผ่านนาคร
.เอื้ออาทร ..*จงโชคดีตลอดวัน*..(๑)
เห็นชีวิตแต่ละคนอลหม่าน
กิน กาม เกียรติ ลนลาน สะท้านขวัญ
นึกแล้วปลง ชีวิตหนอ..พอเพียงกัน
อย่าข้ามขั้น อย่าขุ่นขึ้ง พึงอภัย
เวลาออกเดินทางข้างท้องถนน
เห็นผู้คนเร่งรีบและผลักไส
กระทบกระทั่งเนื้อตัวกันเร่งไว
แล้วต้องให้นึก เมาคลี ทุกวี่วัน
ในเรื่องนั้น สัตว์ทุกตัวเมื่อตื่นเช้า
ต่างสวัสดี..ทุกก้าว..มิเสกสรรค์
*ขอให้หากินสะดวก* กันและกัน
ต่างน้อมนบคบจำนรรจ์ฉันเพื่อนพนา ..*(๒)
ทิกิ_tiki
(คนไทยเราออกเสียง เช้า ว่า ช้าว
จึงรับสัมผัสกับคำว่า ก้าว ได้ ..ติงไว้ก่อน
ที่ท่านจะมาแย้ง ว่า เอ สระ เอา กับ สระ อา
มันสัมผัสกันไม่ได้ นะคะ)
: 4895 - tiki
: 346397 - 28 ก.ย. 47 - 14:04
*(๑)
๖:๓๙ นาฬิกา เช้าพระอังคาร ๒๘ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๗
..*(๒)
ทิกิ_tiki
เพิ่มเติม ๑๓:๓๐ นาฬิกา เช้าพระอังคาร ๒๘ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๗
26 กันยายน 2547 23:11 น.
tiki
คิดถึงวัน.ฉัน.ฝัน..ถึงเธอ ..จนเคว้งคว้าง
ขับรถกลับตามทาง.....น้ำตาปนสายฝน
เหน็บหนาว ร้าวสุดหัวใจ...ไหนล่ะผู้คน
คิดถึง อย่างไร้ เหตุผล.. เลยหนอตัวเรา
เสียงเพลงร่ำร้อง.. ก้องอยู่ใน..โสตประสาท
ฝันนี้ช่างผิดชาติ...คงบาดหมางเหลือเล่า
อุ่นเอ๋ยอุ่นใจ ปรานี หรือกล่อมเกลา
เดินเดี่ยวบนความเขลา..คนซื่อหรือเผลอใจ
บนเส้นทางยาวไกล..ไปสู่บางขุนเทียน
ขับรถกลับวนเวียน..น้ำตามันก็ไหล
สะพานแขวนเจ้าพระยา..สาดฟ้าแสงไฟ
บนเส้นทางรถเคลื่อนไป..หัวใจมันตรม
ทิกิ_tiki
บนเส้นทางยาวของกรุงเทพ ธนบุรี สมุทรสาคร บางขุนเทียน
ดึกๆยามขับรถกลับมาคนเดียวก็คิดถึงเธอจนเกินกลั้นใจอาลัยอาวรณ์
บอกมิได้ไฉนไยระลึกถึงเธอจนเกินธรรมดา
คงจะฤทธิ์ความงามของ สะพานแขวนเจ้าพระยา..สาดฟ้าแสงไฟ
หัวใจเลยส่งกลอนสิบเจ้าพระยามาให้ดาษดาชม
สะพานแขวนเจ้าพระยา..สาดฟ้าแสงไฟ
ทิกิ_tiki
23 กันยายน 2547 16:38 น.
tiki
เขียนกลอนได้ล้ำเลิศเพริดพรายนัก
คำท้าย จักตกหล่นบนทางฝัน
ขึ้นบทใหม่ใจลอยพร้อยรำพัน
จบบทนั้นขึ้นใหม่คำท้ายตรม
ที่รู้สึกสงกาข้าฯสงสัย
เขาต่อท้ายกันไฉนสัมผัสสม
อ่านสะดุดหยุดมองผองคำ คม
ขื่นอารมณ์..ข่มตอบชอบพาที
เขาเปิดกลอน..ข้ามไปก็ใจหาย
เหมือนไม่คล้ายเพื่อนกันมันเสียดสี
เขาตอบสอน ย้อนเยาะ* กลอนเพราะ ดี
แต่สัมผัสท้ายไม่มี.... ฉันจึงวาง**
อย่าไปโกรธโทษเพื่อนที่เลือนลับ
ต่อให้นับ ญาติสนิทคิดหมอนข้าง
เขาก็ผ่านเบ้หน้าท่าอำพราง
เสียสตางค์อ่านขัด..สัมผัสกระ.เด็น..
**รัก สัมผัส รัดอักษร กลอนสุภาพ
ละเอียดอ่อนซ่อนกำซาบให้เล็งเห็น
คำละเมียดละไมอ้อนถึงนอนเย็น
สัมผัสเป็นเห็นงามเหมาะ พริ้งเพราะ กลอน.....***
**...***กลอนบทท้ายนี้เขียน กลอน ๙ คือ วางจังหวะ ๑๒๓ /๔๕๖/๗๘๙
(ซึ่งสัมผัสในจะเป็น...)
คำที่๓ /สัมผัส กับคำที่ ๔ หรือ ๕ หรือ ๖ / คำที่ ๖ สัมผัสในกับคำที่ ๗ หรือ ๘
เช่น รักสัมผัส รัดอักษร กลอนสุภาพ
(หรือ สัมผัส อักษร เช่น ....)
คำละเมียด ละไมอ้อน ถึงนอนเย็น
แต่บางครั้งจะไม่สัมผัสสระในเพื่อคงความขรึมของคำ
ใช้สัมผัสแต่อักษรล้วนย่อมได้
คงจะยกกลอนท่านกวีเก่ามาให้ดูในภายหน้า
รัก สัมผัส กลอนสุภาพ
ทิกิ_tiki
23 กันยายน 2547 02:54 น.
tiki
วาวดาบในซอกผา
* แม้นในฝันวันนภาฟ้าแดงฉาน
กับดาบยาวลากนานอันหดหู่
เช็ดรอยเลือดเกรอะกรังหยั่งคมดู
ตวัดสู้บั่นเศียรผู้เวียนวน
ข้าฯ เก็บดาบสอดซ่อนไว้ในถ้ำ
สำนึกพร่ำยินผู้กล้าน่าฉงน
ย้อนรอยรักรอยร้าวคราวผจญ
เลือดและน้ำตาปนก่นบาดใจ*
*อีกกี่ภพกี่ชาติจะอาจพ้อง
ฤาลอยล่องราวเฟืองขบสบไม่ไหว
ต่างก็หมุนวิถีกรรมอันนำไป
จะหมุนพบกันเมื่อใดใครทำนาย...
ฤาถ้อยคำมั่นคงซึ่งจงรัก
สมานสมัครวิถีกล้าพาหกหาย
กี่รอยดาบอันฟาดฟันอันตราย
ยิ่งลับพรายเลือนพร้อยจากรอยธรรม์.
ข้าฯเก็บดาบวาบแววเข้าแนวหิน
ในดวงจินต์ไหวเศร้าด้วยพราวฝัน
ที่บ่ากว้างคางเหลี่ยมของใครนั้น
ระลึกวันเธอฝากฝัน...แล้วเลือนจาง....
ทิกิ_tiki
ด้วยระลึกงานประพันธ์อันคั่งค้างปลายดาบฯ
๏ ฤาข้า ฯ ประมาทในรัก ?บทละครสอง ๚
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_52839.php
วาวดาบในซอกผา
22 กันยายน 2547 14:32 น.
tiki
เลือกชีวิตเป็นงานสานเป็นหนึ่ง
งานลึกซึ้งฝึกสติมหาผล
มือไม่ว่างทำประโยชน์ให้ผู้คน
ปากสนิทปิดกลไม่เกิดความ
อายุมากเป็นไม้ใหญ่ให้ยืนร่ม
แผ่ใบบ่มแผ่ก้านก่อเกินถ่อข้าม
เป็นคลังเรื่องเล่าแต่ดีมีใจงาม
เป็นนิยามคนเก่าเราชาวไทย
เก่าและแก่แน่นอนไม่บ่อนเบียฬ
ผ่านลาภยศจนเกษียณอายุขัย
เหลือพืชงานอันทรงค่าปัญญาไว
เหลือพืชพจน์รจนาให้แก่ปวงชน
ทิกิ_tiki
จารเมื่อเพลาบ่าย ๒:๐๐ นาฬิกา
วันขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๑๐
พระพุธ ๒๒ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
September 22nd ,2004
สยาม ราชอาณาจักรไทย
Siam, The Kingdom of Thailand.
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗
Copy rights All rights reserved.
พืชใหญร่มใบ
หน้าส่วนตัว
1124
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
