14 ธันวาคม 2547 03:00 น.
tiki
ฝาก...ดวงใจให้เธอเยียวยา...
กายเจ็บเพียงเจ็บเนื้อ...........พอทน
ใจเจ็บมันทุรน...........................หวั่นเรื้อ
มีดกรีดกรีดกายตน...................เย็บอยู่....ดีเฮย
จิตผ่าจิตยากเชื้อ.......................เชื่อมช้อยดังเดิม
รำพึงถึงหนึ่งนั้น....................คนไกล
เคยส่งคำหวานใคร....................แต่เช้า
สายเที่ยงบ่ายตามไป..................กวนป่วน...ใดฤา
ตระบัดปลายลิ้นเร้า.....................รุ่มร้อนฤทธี
สิบกว่าวันว่าน้อย..................มากฤา
จำหลักเดือนเต็มสือ.................สั่งถ้อย
ลายลักษณ์ท่านปรนปรือ...........ใจหยั่ง....ตามนอ
คิดแต่คิดคำร้อย.......................ชีพนี้อาวรณ์
ซบกายแนบแผ่นผ้า..............ตารอ
ฤาโหดเหี้ยมจริงหนอ..................ท่าวไท้
กำดวงจิตละออ.........................วานส่ง...หัตถ์แฮ
แตกเสี่ยงสะกัดให้.....................ห่อโพ้นผจง
ยินเสียงกระซิบซ้ำ..................ตามเธอ
เนาถิ่นไหนละเมอ.....................ส่งแล้
วานเก็บกล่องใจเกลอ...............ชูเครื่อง...ยานอ
ถอนพิษรักเรียมแพ้....................พ่ายนี้นิรันดร์
ทิกิ_tikiอดมิได้อีกตามเคยฝากไว้ก่อนนะเจ้าคะ
๒:๒๐ น คืนพระจันทร์ ๑๓ ย่าง ๑๔ ธันวาคมพุทธศักราช ๒๕๔๗
ย่างเข้าขึ้น ๓ ค่ำเดือนอ้าย แล
ฝาก...ดวงใจให้เธอเยียวยา...คำโคลง
สงวนลิขสิทธิ์ตามเคย
Copyright . All rights reserved
12 ธันวาคม 2547 13:52 น.
tiki
ใจอยู่ ที่นี่
แรกจะลาไปธุระกับไทยมุง
พอวันพรุ่งถึงขุนเขาเงาลมป่วน
กระแทกให้ปวดร้าวกร้าวทุกมวล
เกือบสิ้นชีพทันด่วน ณ ตอเรือ
ทนจากเช้า เสาร์ที่สี่ที่บังอาจ
ลมชวาตอัดกระหม่อมล้อมม้วนเสื่อ
เขยิบกายแอบแฝงไว้ใครจุนเจือ
นอนบนเปลเห่กล่อมเหนือภูวังทอง
พอลุกได้หมายว่าหน้ายังยิ้ม
แต่อกร้าวลมทิ่มอยู่ทุกห้อง
แข็งใจลุกทำอะไรร่วมหมู่กอง
เพื่อพี่น้องไทยมุงมุ่งสร้างงาน
วันที่ห้าลมอึงพาห่ากระโชก
ชีพแทบลับโบยโบกละสังขาร
กำหนดจิตคิดสิ่งแท้แต่วันวาน
ผละสังขารหาอาจารย์แห่งโรงเรียน
ได้รถ *พ่อแจ๊ว*ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน
ช่วยยกหนังสือที่ต้องการไปสืบเศียร
วิ่งจากพิษณุโลกโบกเส้นทางสู่โล่งเตียน
บำเพ็ญเพียร สู่เขาค้อ เพชรบูรณ์
ถึงแค้มป์สน ศูนย์พัฒนาศาสนา
แห่งมหาจุฬาลงกรณ์พุทธศูนย์
เข้าสถานี ร้อยจุดเจ็ดห้าอ่าประยูร
ท่านมหาฯ ท่านเกื้อกูล รับโดยธรรม
ว่า ท่านอาจารย์พร รัตนสุวรรณ
ท่านเฉิดฉันสร้างสถานปฏิบัติวัตรเลิศล้ำ
เคยคิดไว้ในใจนานเกินจำ
มีโอกาสจะมาปฏิบัติธรรมด้วยสักที
ขอนำ หนังสือ*แม่*ดิฉันเขียนไว้
มามอบให้จากกรุงเทพ ฯ ถึงที่นี่
ท่านมหาฯ ท่านรับไว้ด้วยยินดี
จึงจรลีจากลากลับวังทอง
ถึงตอเรือเมื่อพิธี จุดเทียนถวาย
เหล่าหญิงชายชาวบ้านทั่วลานผอง
และนักเรียน บ้านตอเรือ ยืนน่ามอง
ถือเทียนส่อง จุดถวายพระพรชัย
ฉันได้เห็นรอบนอกออกปลื้มด้วย
ยินดีช่วยชาวบ้านให้สดใส
เด็กนักเรียนครูอาจารย์ชาวบ้านไทย
ต่างพร้อมใจเทิดเทียนร่วมบูชา
วันรุ่งขึ้น เตรียมลาพิษณุโลก
จบพิธี จบโศก จบทุกหน้า
จบบทช่วย สังเกตการณ์ที่ผ่านมา
และได้ถึงเวลากลับคืนเรือน
พอถึงถิ่น อาบน้ำ ก็คว่ำหน้า
ซึมและหลับไม่ลืมตาหาใดเหมือน
ถึงตื่นเช้า สาย บ่าย หมายมาเยือน
ยังปวดท้องร้องเตือนไปโรงพยาบาล
ถึงเปาโลเมมโมเรียลบ่ายสี่กว่า
ไข้สูงค่า สั่งเจาะเลือด อลหม่าน
ส่งหมอศัลย์ ทันด่วน ประจัญบาน
ปฏิบัติการ เอ๊กซเรย์ อุลตราซาวนด์
ให้น้ำเกลือ ทันด่วน ก่อนม้วนเสื่อ
เข้าห้องนอน รอเถือ ตอนรุ่งเช้า
แต่สามทุ่มหมอสั่งมาส่งข่าว
ผ่าตัดด่วนระยะไม่ยาว ณ บัดนั้น
จากห้องผ่าตัดรู้สึกตัวตีหนึ่งกว่า
ถูกฉีดยาหลับหมดท่า มันน่าขัน
ล้มแล้วลุก พลิก หงาย อยู่หลายวัน
เมื่อวานนั้นท่านก็จ่ายจากโรงพยาบาล
ได้กลับถิ่นยินดี ยังมีชีวิต
ได้ทำสิ่งกุศลจิตคิดสมาน
แม้นมิได้ช่วยผู้ใดเต็มแรงงาน
แม้นมัวมนในสันดานยังคงคา
แต่อย่างน้อยสิ่งที่ซ่อนในร่างกาย
ได้ถูกผลักออกได้คุ้มหนักหนา
ส่วนจิตใจอยู่ที่ไทยโพมนานมา
แก้ไม่ได้..สักเพลา..ณ เพื่อนไทย
ทิกิ_tiki
วันทีเขียนกลอนเกินเวลารับประทานไปอีกตามเคย
ขี้น ๑ ค่ำ เดือน ๑
พระอาทิตย์ ๑๒ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
กรุงเทพฯ ประเทศไทย
ตัวไปใจอยู่ ที่นี่
ยังคงสงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช ๒๕๓๗
Copy right . All Rights Reserved.
3 ธันวาคม 2547 11:30 น.
tiki
บทสุดท้ายแห่ง
ฉันและเธอ
ฝากบอกเธอคนไกล..ฉันไปแล้ว
ไปให้ลับตาแวว..เคยวาบฝัน
ไปให้พ้น ...คนอย่างเธอ..เผลอรำพัน
จะหาความจริงใจนั้น....มันไม่มี
.. ดึกคงเหงา เร้าวิญญาณ์ ทุกคราเห็น
ที่ซ่อนเร้น....หลบหน้า...คราคิดหนี
ก็เมื่อรัก...ที่ให้...ความไยดี
มันไม่มีค่าเลยที่เอ่ยมา
ยังจดจำ วันที่ให้...ใสต่อกัน
ยังจดถ้อย ทุกคำนั้น..ที่สรรค์ค่า
บัดนี้ถ้อย ร้อยเป็นดวง..ร่วงน้ำตา
ที่มารยา..นั้นคงจบ...อย่าพบวอน
สุดเสียใจ..เหลือกระไร..ใจหนอคน
ซึ่งสับสน...ยังมาซ้ำ..ทำหลอกหลอน
เจ็บถึงใจ...เหมือนใช่เพียง บทละคร
ด้วยคนเล่น...ร้องร่ำร้อน...ตัวฉัน.เอง..???
ทิกิ_tiki
วันที่ซึ้งถึงหัวใจเธอ...
๑๐:๔๕ นาฬิกา ศุกร์ ๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
บทแห่งฉันและเธอ
ธาราทองล่องลี้...........ลับไป
ธารแห่งหวงดวงใจ............บ่พ้น
ธาราท่องแดนไกล.............ไปห่าง..ต้นเฮย
ธารรักฤาจักด้น..................ดิ่งย้อนทอนคืน
บทสุดท้ายแห่ง
ฉันและเธอ
2 ธันวาคม 2547 17:38 น.
tiki
บาลีสันสกฤต
ถูกเจ้านายตืมือถือว่าแย่
*คว้าพจนานุกรมดูนะแม่..ก่อนงานเขียน*
ค่ะเจ้านาย หนูจะจำ คำไว้เพียร
แล้วจะเรียนบาลีที่กระจาย
* ไม่รู้เหตุรู้ผลคนก็เขียน
อ่านแล้วเลี่ยน สัญญลักษณ์ สลักหมาย
จำให้แม่น โดนประจาน...งานแทบตาย
สันสกฤต* สัญลักษณ์* พราย...ให้เพริดความ
ส่วนบาลีชี้นำ คำที่มั่น
สัญญลักขณ์ ญ.นั้นอย่า ซุ่มซ่าม
อย่าสับสน ปนสันสกฤต คิดพจน์ตาม
อย่าล่วงลาม อักขรา ข้าฯ มีครู...*
เขียนไว้วันที่เห็นคำ สัญลักษณ์ กลายเป็น สัญญลักษณ์
เพราะตัวเองเมื่อ 28 ปีที่แล้ว ถูกเจ้านาย จีเอ็มขณะนั้น
เถียงกันลั่น เราแพ้เขาเพราะเขารู้บาลีแท้จริง
บาลี เขียน สัญญลักขณ์ เพราะ ข นำ ณ
คำ บาลี ซ้ำ ญ ญ สองตัว
ส่วนในพจนากรม เลือกใช้ สันสกฤต ก็ต้องเขียน
สัญลักษณ์ เพราะ บาลี ไม่ใช้ ษ นำ ณ นั่นมันสันสกฤต
ดังนั้น ญ หญิง จะมีเพียง ญ หญิงเดียว สำหรับ
สัญลักษณ์..ที่มาจาก สันสกฤต
เห็นหลายหน หลายคน เขียนก็เลย ขอนำมาเขียนเป็นบทกลอน
ไว้ระลึกถึงวันที่ถูกคุณเจ้านายเก่าเธอตีมือตอนเขียนโฆษณา
สัญลักษณ์ของคนหนุ่มสาว อะไรประมาณนั้นค่ะ
สัญลักษณ์ สันสกฤต นะ บาลี
อีกแล้ว ต้องบอกว่า สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติ จะเขียนทุกวัน
ไม่มีคลายเลยค่ะ Copyright . All rights reserved.
2 ธันวาคม 2547 08:37 น.
tiki
ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนยศ
๏ กรกราบศิระเบื้อง.............. พระบาท
นอบถวายพระภูวนาท...............ก่อเกล้า
ห้าธันว์ย่างไทยชาติ.................กระหึ่ม....ก้องเฮย
เทิดอัครมหาราชเจ้า................แผ่นฟ้าแผ่นดิน ๚
๏ พระนามประกาศล้วน..........ภูวดล
ลอยเลื่อนภูมิพล.........................แผ่นพื้น
ประสูติเพื่อฝูงชน.......................ไทยถิ่น...แดนนา
สมมุติเทพครั่นครื้น.....................คร่ำฟ้านาคร ๚
๏ ทรงประสูติ ณ ถิ่นแคว้น.......ทวีปเหนือ.....ไกลเฮย
พระมหิดลฯพ้นเหลือ....................พระแม่
เฝ้าฟูมฟักจุนเจือ.........................พระหน่อ..กษัตริยา
ทรงศึกษาฝึกแท้.........................ช่างกล้าแต่เยาว์ ๚
๏ กลับนคเรศสู่พื้น...................ดินไทย
พระคู่หมั้นวิไล............................แซ่ซ้อง
เถลิงถวัลย์เอกหทัย.................พระแม่..ไทยเฮย
เป็นมิ่งขวัญเกริกก้อง..................คู่ล้นบารมี ๚
๏ เราจักครองแผ่นพื้น..............โดยธรรม
ทรงกล่าวประกาศนำ...................เทิดหล้า
ประชาสุขประจำ.........................ชนม์ชีพ...พระแล
ด้วยเกียรติกษัตริย์กล้า................กล่าวก้องเกริกไกร ๚
๏ ลุห้าธันว์คาบนี้.....................เยือนยล
เถลิงชาติพระชนม์......................ชื่นช้อย
ไทยเชิดพระภูมิพล.....................เหนือยิ่ง...ใครเฮย
กระหึ่มก้องกรานถ้อย.................เทิดฟ้าราชันย์ ๚
๏ ขอ พระองค์ผ่านเกล้า..........จอมไผท
ทรงพระ...ประสงค์ใด....................สบถ้วน
เจริญยิ่ง...พระชนม์ไกล............... กอปรเลิศ...ล้นเฮย
ยืนยศ พระเกียรติล้วน..................เกริกก้องบารมี ๚ะ๛-
ขอถวายพระพรชัย ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า นางนัทธมน พันธุ์คงชื่น วิบูลย์พันธุ์
ผู้ประพันธ์ในนาม ทิกิ_tiki
๏ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนยศ๏ ๕ ธันวามหาราช ๚ะ๛-
พระบรมฉายาลักษณ์ ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาต
โดยกรุณา จาก คุณ *พี่ดอกแก้ว*อภิธรรมออนไลน์
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
หน้าส่วนตัว
748
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
