20 พฤศจิกายน 2550 22:10 น.
tiki
..........จะกัดกันใช่ไหม ?..ไกลไกลหน่อย
จะเขี้ยวหักลิ้นห้อยก็เรื่องท่าน
แต่หนวกหู เพราะ กัด กันทั้งวัน
ขออิฉ้นอยู่สงบ ..กลบเสียงกวน
จะกัดกันที่ไหน ก็ไปเถิด
จะเตลิดกันไปให้หางด้วน
ก็เชิญกัด เชิญเถิด เปิดทางยวน
กระบี้กระบวนเชิญกัด ฟัดกันไป
จะกัดกันทั้งหมด โปรดงดก่อน
ช่วยโปรดย้อนปิดเสียง เขาเขวี้ยงใส่
จะกัดกันทั้งปี ก็กัดไป
โปรดรู้ไว้.."ข้าจะไม่เลือก " กัด" เลย "
ว่าแล้ว....จะไม่ยุ่ง การเมือง ไม่ยุ่งนะจ๊ะ
28 กันยายน 2550 20:34 น.
tiki
และ วันนี้ เสียง ร้อง นุ่ม ทุ้ม ของ คุณ กุ้ง
ก็กลายเป็นประวัติศาสตร์ ของค่ายเทป ที่กำลัง
เลือนหายไป...ตามกระแส...
แต่ สำหรับ ข้าพเจ้า คงไม่มีวันลืม เสียง
ไพเราะ ของคุณ กุ้ง และ บทประพันธ์ บนนี้ ที่
ข้าพเจ้า เขียนไว้ ...เนื่องด้วยแม่ และ อัลไซเมอร์
ขอบคุณ ที่ผลงานของคุณ กุ้ง นั้น เป็นสิ่งที่แม่
ประทับใจ และ ประทับใจข้าพเจ้า จนนำไปเขียน
บทกลอนนี้ไว้...ซึ่งกลายเป็นประวัติศาสตร์แห่งชีวิต ไปแล้ว
๏๏กุ้งค่ะแม่๏๏
๏เสียงเพลงหวานสะท้านสนานรถ
นุ่มหมดจดเนียนหูไม่รู้หาย
เพลงช่างงามหวามสะท้อนไม่ห่อนคลาย
บรรเลงมามากมายให้ซึ้งทรวง๚
๏เพิ่มโทนเสียงนุ่มทุ้มชวนลุ่มหลง
คุณแม่คงร้องคลออย่างหนักหน่วง
แล้วก็หยุดถามทุกครั้งหวังอย่าลวง
ใครฝากปวงเสียงหวานขานแม่ที๚
๏กุ้งค่ะแม่ฉันเหลือบแลแท้นุ่มนุ่ม
มือเกาะกุมพวงมาลัยไม่หันหนี
ขับบรรเลงเพลงในรถจรดราตรี
ให้ชนนีได้ฟังงามท่านหวามใจ๚
๏ท่านหยุดร้องพร้องเพราะเสนาะนั้น
**บอกแม่พลันใครร้อง**...?..ท่านปองไข
ไม่เหลือบแล..ตอบคุณแม่ไปทันใด
กุ้งค่ะแม่ แลทางไป..เมื่อตอบพลัน๚
๏เพลงเทปกุ้งกิตติคุณ...บุญพริ้งเพราะ
เสียงเสนาะเจือ.ความหมาย...เซาะทรายสวรรค์
คุณแม่สุข...อิ่มยิ้ม....พริ้มจำนรรจ์
ร้องเพลงคลอล้อเสียงนั้นตลอดทาง๚
๏กุ้งค่ะแม่ ..กุ้งค่ะแม่แต่ละหน
ราวเสียงฝนหยดผ่านหวานพราวพร่าง
กุ้งค่ะแม่ กุ้งค่ะแม่ แน่..ฝากวาง
ไม่นึกเบื่อเหลือจะอ้าง...กลางคำวอน๚
๏อัลไซเมอร์ถามหาในครานี้
ขอไปที ...ไม่เหน็ดเหนื่อย...ระเรื่อยก่อน
ฝากคำตอบ...สอบอดทน...บนสัญจร
คือละครกุ้งค่ะแม่แด่มารดา... ๚
๏ ...ท่านเพียรถาม..ความเดิมคล้าย...หลายสิบหน
ยังอดทน...ตอบเดิมเดิม...เสริมทุกท่า
แม่เป็นสุข....เสียงเพลงร้อง....ก้องมรรคา
ทางข้างหน้า...ตายังมุ่ง....>กุ้ง..!......ตลอดทาง........๚
๏ทิกิ_tiki ๚
จารจบ ๒๔:๑๐ นาฬิกา
คืนดึกพระอังคาร ๒๖ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
๏๏..กุ้งค่ะ..แม่๏๏
สงวนลิขสิทธิ์
บทกลอนนี้ ก็เป็นหนึ่งที่คัดนำลง หนังสือ แม่จ๋า ที่ออกแต่ปี 2547 นั้นไว้เช่นกัน
....อ่านที่ไร ก็ " อ่อนปวกเปียกในใจ " ทุกที
เพราะวันนั้น ก็ไม่เหมือนวันนี้
วันนั้น แม่แรกๆ เริ่มเป็นอัลไซเมอร์
แม่ยังรู้จักลูกอยู่...!!!!
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
กลับมาถึงบ้าน เอา ค่ำๆ กำลังนั่งดูทีวี ดูข่าว
แล้ว ต้องสะดุ้ง เพราะ ข่าว " กุ้ง กิตติคุณ" รถคว่า
ขอไว้อาลัย ให้ คุณ กุ้ง กิตติคุณ พร้อมด้วย บทกวี
" กุ้งค่ะแม่ " ที่เขียนไว้ ณ Thaipoem.com และ
ได้ลงพิมพ์ในหนังสือตนเอง คือ แม่จ๋านั้น
ที่มา
54198 26 พ.ค. 47 - 00:55 ๏๏กุ้งค่ะแม่๏๏ 2042 127 17
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem54198.html
21 กันยายน 2550 14:08 น.
tiki
๏..น้ำท่วมเศรษฐกิจแล้............เล็งพัง
มิใช่เป็นอนิจจัง.............................โจทก์กล้า
ย้อนหลายหลากปียัง.......................พออยู่...ทนเฮย
สามสี่ปีผ่านหน้า.............................แม่นแล้วระทม ๚
๏.. แตรกป่าข่มป่าแล้ว...............มิพอ
อธิบฯป่ารอมอตอ...........................เจือกให้
นอบกายต่ำคลานคลอ.....................ตีนท่าน...ทัก*1เอย
มือส่งพันโฉนดไว้.........................แผ่โพ้นปวงประชา ๚
๏.. โทรทัศน์คราติดกล้อง............ตามกรู
นั่งเด่นประธานหรู..........................เชิดหล้า
มือแจกส่งโฉนดพรู........................พนาผ่อง...โล้นแน
กระพริบเนตรอย่าช้า......................ป่าไม้หมดเมือง ๚
๏.. อาทรเอื้องกร่างแท้...............ประเทศไทย
ไม้บ่มีบัลลัย...............................เยี่ยงนี้
สามปีส่งตักษัย............................เมืองเทวษ...เทียวแม่
มีแต่โคลนแต่ขี้...........................แม่ไม้ตุงธาร ๚
๏.. อนิจจังประเทศร้อง..................ระงม
ใครน่ะแตรกป่าขรม......................ก่อนกล้า
จะไล่จับมือดม...........................ตามเก็บ..ได้ฤๅ
รวยร่ำเสียเลิศฟ้า........................ถ่มแท้ไทยจน.. ๚๛
เชิง(กระ)อัก
นอบกายต่ำคลานคลอ.....................ตีนท่าน...ทัก*1เอย
วันนั้นในสามสี่ปีก่อน พอดีเปิดทีวีกลางวัน โทรทัศน์ประเทศไทยถ่ายทอดสด
พ่อเอ๊ย ดูรายการแล้วเกือบตกเก้าอี้ นายทัก*1ประธานาธิบดีนั้น นั่งกลาง
ส่วน รอม่อตอ นั้น คลาน เจ้าค่ะ คลาน จริงๆในจอ เข้าไปส่ง โฉนดที่ดิน
ที่อ้างว่า เสื่อมสภาพ จัดแจกให้ประชาทางเหนือ ม่วนแต้...
ผลล่ะเป็นไง
ป่าหมดเขา ตอท่วมเมือง
น้ำป่ามาประเทือง ไม้ฟ่องเต็มธาร
ผลงานของ รอม่อตอ ห้อย เขาละ กับ ประธานาธิบดี ทัก
เฮ้อ
28 สิงหาคม 2550 20:17 น.
tiki
อัคคี เผาผลาญ รานฤทธิ์
ศักดิ์สิทธิ์เชิงรุกบุกฆ่า
แห่ไล่ล้อมทิศวนา
มิเว้นชีวาผู้คน
มองกรีซ ท่วมมิด กองเพลิง
มองไทย อย่าเบิ่ง สับสน
เผาไฟ จุดไล่ วกวน
สุดท้ายไฟลนอาดูร
หกสิบชีวิตกรีซเศร้า
อัคคีปลิดเจ้าดับสูญ
ขอส่งใจเอิ้อเกื้อกูล
สั่งไฟกองกูณฑ์ดับลง
........................................
...แต่ไฟในใจเร้าลุก
คอยปลุกตาตื่นประสงค์
ความอยากมนุษย์มั่นคง
คือไฟดำรงโลกีย์
tiki_ทิกิ
-------------------------------------------------------------------------------
Let's pass our deep regrets
and our sympathy to
the 64 passed away on fire in Greece...
Hope it will be extinnguished ...as soon as possible.
God bless you all.
ภาพ จาก http://www.msnbc.msn.com/id/20473326/
ดูข่าวทีวีหลายวัน อยากให้ ทำฝนหลวงช่วยกรีซจังเลย
ใครหนอ จะช่วยดับไฟได้ ..
Greek blazes...ส่งใจสู้ไฟป่าชาวกรีซ
22 สิงหาคม 2550 00:16 น.
tiki
เวลาของฉันนั้นเหลือน้อย
ขอดรอยสรวงสวรรค์บันดาลหลั่ง
ชีวิตเหมือนดิ่งสู่ภวังค์
ฝันฝังฝากแท้แต่เนิ่นนาน
ทุกวันฉันเฝ้าเร้ารุก
เพื่อปลุกตนตื่นทุกสถาน
หันหลังจากภพอดีตกาล
เพื่อผ่านภพใหม่ในไม่ช้า
เวลาของเราเท่าเหลืออยู่
เกินกู้กอบกลบสู่ภพหน้า
ร่องรอยความเก่าเร้าพรรณนา
มิช้าก็ผ่านกาลจากพลัน
จักเหลือสิ่งหรือถือว่าเลิศ
จักเกิดภพใหม่ในสวรรค์
ฤๅเกิดนรกแล้งแจ้งกัปกัลป์
ดีชั่วเสกสรรค์จากวันนี้
นั่นรอชีวิต*เจ็ดสาย
*เปรดหนึ่ง*อสุรกาย*ภูตผี
*สัตว์สารพัดโลกโลกีย์
*คนคลี่*เทพ-*พรหมห่ม*นิพพาน
เล็งแล้วทอดถอนหัวใจ
จักไปแห่งใดท่านขาน
จักอยู่อย่างอยากอีกนาน
ฤๅคิดดับปราณปรัตยุบัน
เวลาของเราก็เหลือน้อย
ฤๅต้องคิดคอยเทพผัน
ที่มีตัวเราเท่านั้น
ตนพึ่งตน..แน่ะ สวรรค์ ท่านเล็งรอ....
ตัวตนแลชีวิต...