12 พฤษภาคม 2548 01:20 น.
tiki
บุญ.....พลัดปลิว
ตาสว่างพร่างพราว
เหินหาวก็หันเห
ฤาจิตใจรวนเร
รักเร่ก็ลอยลม
รอคอย..เหมือนลอยคอ
ตัดพ้อพรูพร่างพรม
จะสืบจะสร้างสม
ร้อยคมคารมคลาย
เพียงจิตพิศวาส
สมมาตรก็เปล่าดาย
ปราถนาเพียงผ่อนสาย
ตึงคล้ายกระชากลอย
ชีวิตเพียงหนึ่งว่าว
ท้าร้าวให้หล่นผลอย
ลมปลิวพริ้วพร่างพร้อย
หลงคอย...คงเสียคน
ทิกิ_tikiคืนพระพุธ ๑๑ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘
ตีหนึ่งกับอีก สิบเก้า นาที
กลอน๕ ของข้าพเจ้ามิใช่ยานีนะท่าน
10 พฤษภาคม 2548 00:55 น.
tiki
ลอยไป..หาบุญ
๑
......งานมากมาย...ทำไมง่ายจนเหลือเชื่อ
รับเนื้อเนื้อ..ขับรถตรง คงผ่านท่า
ออกจากบ้านก่อนบ่ายได้เวลา
ไปถึงหน้าสรรพากรตอนบ่ายเบน
๒
แปลกประหลาดไร้คนฉงนใจ
ทำอะไรก็ง่ายคล้ายเด็กเล่น
โทรศัพท์ถามสายส่งคงเกินเกณฑ์
ขอผลัดเวรบ่ายสองค่อยตรองความ
๓
ขับรถไปเหตุไฉนรถไม่ติด
ซ้ายขวานิด. วนไปดู..อู้สุดห้าม
เลี้ยวไปวน สุนันทา วนาราม
สัมผัสความรักท่วมท้นวนจิตใจ
๔
ออกจากวังสุนันทาว่าจะแวะ
มีเวลาเยอะแยะน่าเข้าใกล้
ผ่านห้องสมุดแห่งชาติกลับปราดไป
มุ่งตรงสู่พระใหญ่กลางใจเมือง
๕
คว้าบัวหลวง.พ่วงกุหลาบ..เร่งกราบพระ
หลวงพ่อโต..ชินะ..อย่างปราดเปรื่อง
สู่พระใหญ่..เด่นพลัน..ขวัญประเทือง
ช่างลือเลื่อง..วัดอินทร์ ..ถิ่นใกล้คลัง
๖
กราบพระแล้ว...มองแนว..บ่อน้ำมนต์
เข้าไปนั่ง...จรดล...บนความขลัง
มองพ่อโต...ท่านนั่ง..บนบัลลังก์
เสียงสวดมนต์...กระหึ่มดัง...ชินบัญชร
๗
ปล่อยจิตใจ..ใสสบาย...ใต้โดมสูง
มองสีแดง ทองจูง..ประภัสสร
ฟังเสียงสวด..มิยลยินเป็นคำกลอน
จิตจับตาม...ขอพร..พระพุทธองค์
บันทึกอีกครั้งในค่ำคืนจันทร์ ๙ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘
ก่อนวันไหว้ครูประจำปี..แห่งอาจารย์ ส .ผู้มีพระคุณแด่เรามาเสมอ
เวลาที่ลง เที่ยงคืนกับอีก ห้าสิบนาที ประมาณนั้น
ทิกิ_tiki
8 พฤษภาคม 2548 14:26 น.
tiki
บุญ..พระสงฆ์
ค่ำวันศุกร์สาวน้อยเริงฤทธี
แวบขี่ซีรีส์มาเทียบท่า
ตามนัดแวะรับคุณมารดา
ไปค้างด้วยเพื่อรอท่าไปทำบุญ
เดือนสองเดือนจองไว้ไม่เสียหลาย
ได้ผ่อนคลาย ถวายเพล เพื่อเกื้อหนุน
อุปัฏฐากพระสงฆ์ป่วยช่วยเจือจุน
นับเป็นคุณศาสนา..สถาพร
จึงร้อยกานท์บันทึกให้นึกจำ
เรื่องงามล้ำเพลพระสงฆ์ในอักษร
โรงพยาบาลสงฆ์สาสน์รำลึกนึกงานกลอน
บุญสังวรณ์ จดไว้ในโลกเอย
เป็นอีกช่วงเวลาที่ได้มีโอกาส
นำตนไปทำบุญร่วมกันกับลูกสาวน้อยคนดี
ผู้หาเวลาดีจองบุญไว้ให้แม่ เดือนสองเดือนครั้ง
ให้ได้ไปถวายอาหารแด่พระสงฆ์ผู้อาพาธ
ณ โรงพยาบาลสงฆ์ ใจกลางกรุงเทพฯ
ใครใกล้โรงพยาบาลไหน หากได้เห็นพระสงฆ์
ท่านป่วยอาพาธอยู่ ได้ ดูแลถวายปัจจัยแด่ท่านบ้าง
ก็เป็นกุศลที่ทำให้เย็นชื่นใจในภายหลัง
ทิกิ_tikiบันทึกหน้าจอ ณ บ่ายสองสิบห้านาที
วันอาทิตย์ ๘ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘
บ้านสวน..นนท์
วันนี้ไม่ร้อน ไม่มีแดดแรง
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗
Copyright. All rights reserved
(ภาพพระสงฆ์ จากกระทู้กลอน พี่ดอกแก้ว ขอบคุณค่ะ)
7 พฤษภาคม 2548 19:43 น.
tiki
เขียง
ผมเป็นเขียงใบใหญ่ในประเทศ
พอเกิดเหตุหมูมันร้องจ้องขึ้นเขียง
สาเหตุเพราะควายมันคันมันเดินเอียง
ด้วยนกเอี้ยงมันถกเถียงเต็มหลังฟาย
ผมเป็นเขียง....มิมีเอียง...ไปฝักใฝ่
นิ่งรอไป...ตามหน้าที่...คลี่ขยาย
ถึงนกเอี้ยง..ตีกันหล่น...ลงมาตาย
มิขยับ..เริงร่าย...กรายพ้องพาน
รอแต่หมู หรือ ควาย...ผู้ไร้สมอง
รอกฎเกณฑ์ ทั้งผอง..มาผสาน
เขียงอย่างผม..มิเคยตรม...มิซมซาน
อยู่กับงาน...เชือดหมู..ผู้ท้าฟาย...
ทิกิ_tiki
เขียนฝากกระแสข่าวนกเอี้ยงเลี้ยงฟายเฒ่า
จั้มเบ้าเหยียบหมู หมูโมโหชนฟาย...
ไม่รู้เมื่อไหร่ คดีดังจะขึ้นเขียง..
เขียงใจเย็น..รอ..
อันเนื่องมาจากกระทู้ * ชิดซ้าย *
พร้อมตามติด ไปยัง กระทู้ พาดพิง*** ทั้งหลาย
มิวิจารณ์ผสมโรง แต่เป็นฝ่ายจดบันทึกความใกล้พินาศ
แห่งหน้าจออันยิ่งใหญ่..มิรู้เมื่อไหร่..หลังคาจะถล่ม
เจ้าประคุณน้อ เจ้าประคุณ..วุ่นวาทะกันเหลือเกิน
๑ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘
ร้อนแรงท่ามสวนมะม่วง..นนท์
ประเทศไทย
ทิกิ_tiki
5 พฤษภาคม 2548 19:22 น.
tiki
ขอบคุณ...ทุกน้ำใจ
กว่าจะมาเป็นมิตรคิดให้มาก....
ฟังลมปากเสแสร้งแกล้งผลักไส
มิตรคือมิตร..สัมผัส..ชัดน้ำใจ
มิตรคือใคร...คิดดี..ไมตรียืน
บางครั้งเพื่อน..ดวงขึ้น..บึกบึน...กร่าง
ปลูกไมตรี..อย่ารู้ร้าง..จึงแช่มชื่น
บางครั้งเพื่อน..ดวงตก..หกกล้ำกลืน
เพื่อนที่ฝืนคบกัน..ควรหันมอง
จะรู้มิตรชิดหน้า..คราลงต่ำ
หากโดนซ้ำถลำว่าคราหม่นหมอง
เห็นคุณค่ามิตรแท้...แค่ประคอง
ผู้ตระกอง..ช่วยฉัน..วันล้มมา
ขอขอบคุณทุกไมตรีที่บ้านกลอน
จะล้มหลับ...หรือตื่นนอน..อ้อนภาษา
วันที่ล้ม..เพื่อนตรงนี้...มิบีฑา
ต่างเข้ามา..ช่วยหนุน..เป็นบุญเรา
..คือน้ำใจ..Thaipoem..มิตรเรือนไทย.
.เหมือนเชื้อฟืน โหมไฟ...กันอับเฉา
ถึงวันนี้...พอเงยหน้า..ตามองเงา
คิดวันเก่า...วันที่ทุกข์ มิสุขใจ
คือเพื่อนพ้องน้องพี่เรือนนี้เอง
มิข่มเหงคอยส่งเสริมเพิ่มสดใส
กลบความทุกข์ คืนสุข..เปี่ยมฤทัย
ขอฝากไว้..คำขอบคุณ...บุญเพื่อนมี
ขอขอบคุณทุกน้ำใจบ้านเรือนไทย
เมื่อมองย้อนกลับไปวันที่เคยสับสนอลหม่าน
เข้ามาในบ้าน Thaipoem.com เหมือนคนตาบอด
เดินชนโน่นชนนี่...ทุกข์บ้าง สุขบ้าง..มาสองปี
บัดนี้ ที่ทุกข์ร้อนหนักหนาสาหัสก็ผ่อนคลายลง
ชีวิตก็แช่มชื่นขึ้น เย็นขึ้นบนอากาศร้อนสาหัส
แต่คนเราอยู่ด้วยมิตรและ น้ำใจ...น้ำใจจาก
ทุกท่านที่นี่ เป็นยาหล่อเลี้ยงใจชาวกลอนทุกคน
ขอบคุณ..
ขอบคุณ...ทุกน้ำใจ
ทิกิ_tiki
หน้าส่วนตัว
1376
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
