1 กรกฎาคม 2546 11:03 น.

ลำดับ ๑๙ : ปลายดาบฯ(ตอน ๒-๓)

๑๙ : ปลายดาบ ตอนที่ ๒.......... ตามติด

จากวันนั้นถึงวันนี้ดูทีหรือ
คอยยึดถือหยิบหมวกมาสวมใส่
นึกถึงยิ้มพริ้มเพราเจ้าทรามวัย
ยามปาดดาบปราบไวในสายตา...(๘)

รอยหมวกขาดไม่ประหลาดเท่าขาดหาย
มองหนใดเธอหายเร้นไม่เห็นหน้า
ฉันแตะหมวกเบาเบา เร้าอุรา
คิดถึงท่าแสนร้ายมิวายคะนึง(๙)

นับจากวันนั้นมาถึงครานี้
ฉันอยากพบเธอเต็มที่สักทีหนึ่ง
ท่าตวัดปลายดาบมายังตราตรึง
หากเงื้อเสียบคงจะซึ้ง....ยินดีตาย(๑๐)

คนหมู่บ้านของฉันนั้นก็ดูแปลก
เห็นสวมแทรกหมวกใบใหม่กันมากหลาย
เป็นสีขาวพอผมถามก็ยิ้มอาย
ถามว่าซื้อมาจากไหน ก็ยิ้มกัน.....(๑๑)

เขาว่าเธอหายไปในถ้ำเขา
พรานว่าเห็นเป็นรอยเงาเมื่อบ่ายนั่น
ยินข่าวเธอ... จะเป็นอะไรก็เป็นกัน
ตัดสินใจกระชั้นก้าวตามรอย......(๑๒)

ที่หน้าถ้ำมืดดำดูสลัว
ถึงน่ากลัวก็จะเข้าไม่คิดถอย
แตะผนังผาหลึบ...คืบเข้าคอย
ตัวฉันลอยหล่นไปในเวิ้งพง.....(๑๓)

เจ็บที่กายแต่ว่าใจไม่ยักเจ็บ
กลับดีใจใช่เลยที่ฉันหลง
ตะปุ่มตะป่ำ คลำดูรู้ว่างง
พบซอกหลืบอีกคืบลงสุดโค้งคู ...(๑๔)
ทิกิ_tiki

ตอนที่ ๓........... ยินดีตาย

มีแสงสลัวระรัวเหลือง เรื่อเรืองขึ้น
ครั้นยินเสียงฝีเท้า กระทบหู
ผ้านุ่มเบา โบกสะบัดอยู่หน้าตู
ดาบวาววับยกชู แตะใต้คาง......(๑๕)

แสงตะเกียงวาบมาตกลุกวาบ
ไฟสีนิล จ้องจาบทั้งสองข้าง
เสียงหัวเราะ เบากระหึ่ม ฟังครึมคราง
เจ็บตรงข้าง เธอกระชั้น คั้นที่ปลาย....(๑๖)

มาทำไมอีกเล่า เจ้าเด็กน้อย
แล้วปลายดาบก็เลื่อนปรอยมาข้างใต้
เจ็บต้นคอกระไรหนอ...ขออย่าตาย
เออกระไร แม่นักรบพบพอดี.......(๑๗)

ผมสบตา กล้าประกายไฟนิลนั้น
หน้างามพลัน นวลแอร่มแจ่มรัศมี
เออหนองาม ฉันเฉิดเลิศอินทรีย์
จะออกไปหรือตายที่นี่ ก็บอกมา.....(๑๘)

เฮ่อ...เสียงเอยเสียงใด ช่างไพเราะ
ช่างงามเพราะ ไปทุกอย่างดั่งฝันหา
ผมจ้องมอง ตาประกบ ไม่หลบตา
ตอบช้า ช้า ยินดีตาย....หมายพบคุณ...(๑๙)

ปลายดาบกดจิกไหล่ ผ้าไหลร่วง
แปลบปลาบทรวง เธอกลับควงดาบไปหมุน
มีอะไรตามทำไม ช่างว่ายวุน
แล้วปลายดาบก็ผลักรุน รุกเข้าไป....(๒๐)

เป็นเวิ้งคู ดูประหลาดผมพลาดล้ม
เธอก็ก้ม หิ้วผมขึ้นมาใหม่
เหมือนกระแสไฟฟ้าวิ่งเข้าใจ
แปลบปลาบปลาย มือคว้าไขว่ ใจช็อคเลย.....(๒๑)

ลำดับ.. ๑๐ : ปลายดาบ ตอนที่ ๓......... ยินดีตาย
ทิกิ_tiki

ท่วงทำนอง หน้าตา ไม่น่าเศร้า
หรือปวดร้าว เพียงใด อย่าไหวหวั่น
ซ่อนไว้หลัง นางน้องน้อง ผุ้ผ่องพรรณ
ล้วนโศกศัลย์ เพราะไข้หลี มีมากมาย
อยากออกปาก ฝากบอก คุณสาวสาว
ว่าเห็นบ่าว พวกหนุ่ม ชุกชุมหลาย
ประคองตน ประคองจิต ประคองกาย
ให้ไว้ลาย จอมยุทธดี สตรีไทย (นะจี)

จาก : tiki (แอบมาเหมือนกัน )
: 154410 - 06 ก.ค. 46 - 02:04

26 มิถุนายน 2546 03:04 น.

ลำดับ ๑๘ : น้อมเศียร คารวะครู

tiki

น้อมเศียร คารวะครู

นิ้วทั้งสิบ ขึ้นพนม ก้มเกศา
ด้วยจิตข้า ฯ ขอระลึก ถึงครูภู่
เปรียบยิ่งกว่า เบื้องปฐม บรมครู
ขอเชิดชู ทุกบทกลอน คอยสอนใจ

ความจำหลัก ทักทุกบท สอนทุกบาท
ไทยเป็นชาติ กลอนกวี ที่ยิ่งใหญ่
เพราะครูนั้น ถ่ายวิชา ทุกคราไป
หวังเพื่อให้ ศิษย์ระลึก ฝึกจดจำ

ทุกบทกลอน ทิ้งให้คิด สะกิดเสมอ
ยามพลั้งเผลอ ยินคำสอน ครูวอนสั่ง
คอยปลุกปลอบ ใจให้สู้ ครู..ทุกครั้ง
สติตั้ง เพียรอยู่ มิรู้คลาย

จึงกราบบาท กลบท จรดหน้าผาก
ว่าถ้าหาก ดวงจิต คิดขึ้นได้
ขอให้ครู รับรู้ อยู่มิวาย
ข้าฯนั้นไซร้ ระลึกบุญ พระคุณครู

ทิกิ_tiki

สงวนลิขสิทธิ์..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
น้อมเศียร คารวะครู

26 มิถุนายน 2546 01:50 น.

ลำดับ ๑๗ : ปลายดาบที่เฉียดปลายหมวก

tiki

ลำดับ ๑๗
ปลายดาบที่เฉียดปลายหมวก

ยินคำลือ เล่าอ้าง ว่าเธอกล้า
ลากดาบยาว เร่ร่อนมา จากท่าไหน
เขาว่าเธอ เดินเดี่ยว และเปลี่ยวใจ
บ้างว่าไร้ ยศฐา บรรดามี

อีกเธอซุ่ม หมวกสวม ลงปิดหน้า
ท่าทีช้า เคร่งขรึม ฤาเป็นผี
บ้างว่าเธอ เคร่งคล้าย เป็นยายชี
บ้างว่าเธอ แสนดี ด้วยดายเดียว

ลางคนว่า เธอสำรวจ ผู้ตรวจการ
เตรียมประหาร พวกนอกคอก ออกเข็ดเขี้ยว
หันไปมอง ไม่เคยทัน สักวันเชียว
รอเธอเลี้ยว แล้วก็หาย จากสายตา

จึงวันหนึ่ง ซึ่งฉัน นั้นอยากรู้
ไปซุ่มดู ด้วยอยาก จะเห็นหน้า
เธอเปิดหมวก เผยโฉม ประโลมตา
ท่าสง่า หวานซึ้ง ตะลึงมอง

เธอสางผม ยาวสลวย ปล่อยมวยผม
ฉันงมงม งวยงง คงแต่จ้อง
เธอชะม้อย ข้อนตา หันมามอง
ยิ้มแล้วตวัด ดาบจ้อง เฉียดพริบตา

ฉันเผ่นโผน โจนหาย แทบวายวอด
หัวใจเต้น โอ๊ยแทบจอด ไม่เป็นท่า
วิ่งหนีปรู๊ด กรูดเกรียว เลี้ยวหลบมา
รอยหมวกขาด คือราคา ค่าได้ชม

แล้วนอนฝัน ทั้งวัน ด้วยระทึก
จเต้นตึก หลงเสน่ห์ แม่มวยผม
กลัวก็กลัว แต่หัวใจ ก็อยากชม
จะฝ่าคม ดาบอีกครั้ง ..ขอตั้งใจ

ทิกิ_tiki
สงวนลิขสิทธิ์..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved

24 มิถุนายน 2546 14:27 น.

ลำดับ ๑๖ : กลอนดีมีราคา

tiki

หลากคนถาม ความนัย ใคร่หวนหา
หลายคนมา เฝ้าคิด สะกิดถึง
อีกหลากหลาย เขียนมา หน้าบึ้งตึง
ทำแข็งขึง ตึงตัง พลุพลั่งเมือง

แต่ตัวฉัน กำลังยุ่ง อยู่นุงนัง
บอกเจ้าของ ร้านดัง อย่าทำเขื่อง
ส่งตัวอย่าง มองไม่รู้ ว่าเรื่อเรือง
หรือดำเหลือง หรือเงินวาว เอาไรดี ?

อันนี้ยาว อันนี้สั้น อันกระชับ
อันนี้นับ ยิ่งใหญ่ ไม่ชุบสี
อ้าวอีกอัน ทำท่า พอดี พอดี
ไม่เห็นมี ที่ฉัน นั้นต้องการ

นี่พ่อคุณ กลอนของพ่อ ก็ดีหรอก
มันแข็งแกร่ง และไม่ลอก เป็นแก่นสาร
ไม่เอาเหล็ก ลอกแล้ว เดี๋ยวประจาน
เจ้าของบ้าน เค้าโมโห แล้วโกรธา

ฉันนั่งเลือก อยู่เป็นนาน พาลลมเสีย
นี่พ่อคุณ อย่าละเหี่ย เพลียสีหน้า
เอ้าทั้งหมด สั่งแล้ว คิดเงินมา
กลอนพวกนี้ มีราคา น่าติดประตู

แล้วดีใจ พอสมควร ออกจากร้าน
แบกท้งกล่อง ไปบ้าน ลูกค้าอยู่
สั่งคนงาน ออกมาจัด วัดประตู
และหน้าต่าง ติดคู่ ดูกลอนงาม

ทิกิ_tiki

23 มิถุนายน 2546 15:12 น.

ลำดับ ๑๕ : กระต่ายในอพอลโล่

tiki

กระต่ายในอพอลโล่

แหวกฟ้า เวียนว่าย ในจักรภพ
กระต่ายซบ ทรวงหา เจ้ายาหยี
เหตุไฉน ไปดาวเทียม ไม่ถึงซักที
จอห์นเกล็นนี้ ไม่ดีจริง แอบทิ้งเรา

เค้าขึ้น อพอลโล่ แล้วจับหนู
กระต่ายน้อย ตัวผู้ ช่างอับเฉา
เนี่ย ตั้งแต่ เป็น วัยเยาว์
มาซมเซา ฉกรรจ์ รอวันตาย

เค้าบอกลง ดวงจันทร์ หมื่นวันแล้ว
แต่ทำไม้ ถึงไม่เห็น แม่กระต่าย
ในดวงจันทร์ อยู่ที่ไหน จ๊ะ ตายาย
บอกด้วยนะ เค้าอ๊ายอาย กระต่ายซึม

ทิกิ_tiki