25 เมษายน 2550 03:12 น.
tiki
สองมือกอบอักษรช้อนขึ้นฟ้า
ยิ้มหวานโปรยกานท์มาดุจความฝัน
นัยน์ตากร้าวกร้านแกร่งเกินสามัญ
นัยที่ฉายฉานนั้นดุดันจริง
หวนคิดถึงวันเก่าเราเคยหลง
คำหวานจารบรรจงส่งทุกสิ่ง
หรือว่าโลกแหลกสลายเมื่อคายทิ้ง
ทำเหมือนปลิงดูดเลือดจนเผือดจาง
แสงระวีสาดสว่างกระจ่างแจ้ง
ความจึงแดงให้เห็นยาวเป็นหาง
แสงสูรย์เผากระไอไล้เป็นทาง
โลก-สวรรค์ อำพราง..ก็เปิดเปิง....
ฉันห่มผ้าผืนนั้นนั่งอยู่นิ่ง
บนความจริงเจ็บจัดกัดหลง-เหลิง
ไม่เหลือเลย ไม่เหลือรอย พร้อยกระเจิง
เหลือแต่..ฟาย นั่งเบิ่งเล็งโลกันตร์
tiki_ทิกิ
เขียนไว้ให้แก่ความรู้สึกบางรู้สึกที่มันมอดไหม้
ราวโดนแสงเลเซอร์เผาเกรียมข้างยานอวกาศ
ตีสาม คืน อังคาร ๒๔ ต่อ เช้าพุธ ๒๕ เมษายน
พุทธศักราช ๒๕๕๐ ณ เรือนนนทบุรี แหล่งยุงลาย...
3 เมษายน 2550 05:55 น.
tiki
ก้าวเท้าออกนอกบ้าน
หวังความสำราญแห่งไหน
โลกนั้นหรือแสนกว้างใหญ่
โลกใบนี้น้อยหนักหนา
เหลียวมองไม่เห็นอกแม่
ชะเง้อชะแง้ทุกท่า
โอ้ฝันเก่ายังตรึงตรา
บัดนี้ชรามาเยือน
ฉันอยากซุกเพียงที่น้อย
ทำตัวเล็กจ้อยหาเพื่อน
แต่วันผ่านไปย้ำเตือน
โลกเลือนล่องหายดายเดียว
หรือชีวิตนี้แค่นั้น
เพียงฝันหลายคาบข้องเกี่ยว
โลกเอ๋ยกว้างใหญ่จริงเจียว
โลกเล็กเพียงเสี้ยว..ทรงจำ
เขียนไว้หลังวันที่วิ่งยุ่งๆวุ่นๆ
ผ่านอะไรมากมาย คิดถึงความรู้สึกในวัยเยาว์
ที่อับเฉาหล่นหายไปนานแล้ว
tiki_ทิกิ
คืนที่ตื่นมานั่งพิมพ์งานให้คนอื่น
พระอังคาร ๓ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๐
หน้าส่วนตัว
1416
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
