19 มีนาคม 2547 16:22 น.
tiki
@_,.-:*`*เก็บสิ่งดีมาใช้ด้วยปัญญา``_,.-:*`@
ผ่านเห็นมา....นานา....สาระพันธุ์
ทุกสังคม.....ทุกชนชั้น......ระดับถิ่น
ผ่านร้อยแปด.....พันเก้า.....ให้ยลยิน
ล้วนดี-ชั่ว.....เคล้าชีวิน.....เป็นสัจจธรรม
สิ่งใดได้.....คล้ายเหมาะสม.....ควรบ่มเพาะ
จงพิเคราะห์.....ให้เจาะใจ.......ให้ชุ่มฉ่ำ
เย็นข้างนอก.....เย็นข้างใน.....ไม่ระกำ
ไม่ระส่ำ.....สั่นไหว.....ทั้งใจกาย.....
อันดี-ชั่ว.....จะรู้คล้าย.....เมื่อภายหลัง
ตัวตายยัง.....คนอยู่.....สิใจหาย
คนหมดทุกข์.....ตายไป.....ก็หมดร้าย
แต่คนอยู่........แทบวอดวาย.....ด้วยผลกรรม
เมื่อรู้ชิด.....สนิทสนม.....พอสมพักตร์
เก็บใจรัก.....ไว้สักนิด.....อย่าชิดถลำ
ค่อยเรียนรู้.....มองทุกด้าน.....ผ่านรสธรรม
ดีมานำ.....ชั่วทิ้งไป.....ไม่ใยดี
**ดีเก็บใช้**.....**ชั่วเก็บ-ละ**.....พระฯ ท่านสอน
ใจเมตตา.....อย่าคิดค่อน.....ไม่ควรที่
เขาไม่ดี.....ก็วางไว้.....รู้ไม่ดี
อธิษฐาน.....ชาติไหนนี้.....ไม่ดี-ไกล
รู้เขาดี.....คิดสรรเสริญ.....เจริญคุณ
ธรรมดีนี้.....ควรอุดหนุน.....นำมาใส่
สร้างในตัว.....ตนเรา.....ให้เข้าใจ
ฉลาดใช้.....แยกคัด.....สัจจะควร
จึงนิยม.....สมมาเกิด.....ประเสริฐคน
มีปัญญา.....พากมล.....ไม่เหหวน
รู้ยึดมั่น.....สรรค์แสดง.....แจ้งทบทวน
รู้ระบอบ.....ชอบกระบวน.....ล้วนคั้นคม
ใครจะดี.....ดีนั้น.....สรรค์มาเก็บ
ใครจะชั่ว.....ไม่ต้องเหน็บ.....ไม่ต้องผสม
เรียนโลกชั่ว.....ยกพันพัว.....มาปรารมภ์
ว่าไม่นิยม.....ขอไม่เป็น.....เช่นชั่วนั้น.....
จึงสะอาด.....ในดวงจิต.....คิดก็ผ่อง
จะหันมอง.....จ้องทางไหน.....ให้สุขสันต์
มีปัญญา.....รู้--แล้ว-วาง.....ทุกข้างพลัน
ปัญญานั้น.....คืออาวุธ.....ผุดในใจ
ถือสันโดษ.....ในความดี.....ที่ตนมี
ทุกวิถี.....เอาชั่ว-ละ.......เอาดีมา-ใส่
ไม่สะทก.....ไม่สะเทือน.....เลื่อนกับใคร
**เอาดีมาใช้.....เอาชั่วไปละ.**......พระฯ ให้จำ
แม้นมิรู้.....แยกมิได้.....คล้ายโกรธ-บ้า
มองที่หน้า.....ร้อนอย่างนี้.....ที่ถลำ
มองที่ใจ.....ใสอย่างนี้.....เย็นประจำ
นั่นแหละธรรม.....อยู่ในใจ.....คบได้ดี
**ดีมาใช้.....ชั่วมาละ**.....นั้นประเสริฐ
สมเป็นคน.....ปัญญาเลิศ.....ใช้ทุกที่
สมเกิดมา.....เป็นมนุษย์.....สุดทางดี
สวรรค์จะก้ม.....ทำพลี.....เพื่อบูชา
เกิดเป็นคน.....ใช้ใจตน.....บนสายกลาง
อยู่ระหว่าง.....นรก-สวรรค์.....สรรค์เห็นค่า
ภพที่เลิศ.....สุดแล้ว.....แว่วพรรณนา
คือโลกา.....ที่เรามา.....ใช้ยึดครอง..
ได้มาเกิดด้วยอย่างน้อยร้อยศีลห้า
จึงได้มาเกิดเป็นมนุษย์สุดผุดผ่อง
อยู่ที่ธรรมนำมาเกิดกันก่ายกอง
สุดจะปองหนทางจะสร้างไป
เกิดเป็นคนอยู่บนทางสายกลาง
มีสิทธิ์เดินไปข้างไหนก็ได้
มีสิทธิ์เข้าไปที่ไหนเห็นทุกสิ่งได้ตามใจ
มีสิทธิ์เรียนเทียบสิ่งที่เห็นได้ด้วยปัญญา
ทิกิ_tikit
,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*`` เก็บสิ่งดีสักวันจะได้ไหม? ``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_
..@... ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_ฝันดีนั้น ),.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,ผิดกฎหมาย.-:*``*:-.,_,...@ .-:*``*:หรือไม่ -.,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``เป็นสิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉันไหม ? ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
....@..._,.-:*``*:-.,_. ใน,.-:*``*:-.,,.-:*``*:-นาม .,_,.-:ของ*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ความ_,.-:*``*:-_,.-:*``*:-.,รัก .,_,.-:*``.`*:..-:*``*:-และ.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*``*:-.,_เมตตา,.-:*``*:-.,_,.ต่อ-:*``*:-.,มวลมนุษย์_,.-:*``*-...@-
ทิกิ_tiki
,_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*ไร้สีสัน :-.,_,.-:*``*:-วรรณะ.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_เพศวัย.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*ไร้ตัว,``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ตน_,.-:*``*:-.,_,.-:**:-
19 มีนาคม 2547 03:29 น.
tiki
@ บุฟเฟ่ต์วันพุธ.@
คืนวันนี้.........โอกาสดี.........ได้มาเยือน
เยี่ยมชานเรือน.........คฤหาสน์อาจารย์.........สมการณ์หมาย
รำพึงรำพัน.........มาหลายวัน.........อยู่วุ่นวาย
ดูง่ายดาย.........เมื่อเพื่อนยา.........มาร่วมทาง
ไม่ได้มาสามสี่เดือนเหมือนบ้านใหม่
อาจารย์ได้ต่อห้องรับแขกแปลกออกกว้าง
ยังหรูหราเลิศงามอร่ามมิจาง
สมฝ่ายข้างที่ปรึกษานายธนาคาร ฯ
อาหารวางมากมีคนดีทำ
บุฟเฟ่ต์วางเลิศล้ำคาว-นำ-หวาน
ตามด้วยไวน์รินส่งตรงตระการ
แสนสำราญมองผ่านท่านหญิงชาย
เขม้นมองรูปหล่อบรอนซ์ชิ้นหนึ่ง
มองเผินเผินไม่ซาบซึ้งถึงความหมาย
เขม้นมองจ้องจะเห็น**ผู้กล้า**ชาย
ขี่ม้ามา บ่าสะพายหัวเสือมา.....
สัมผัสรอบ**ผู้กล้า **ช่างน่าแปลก
ดูคัดแยก...หนังเสือแบก...พาดขึ้นบ่า
หากแกะเป็น....ช้อนมาวาง...ข้างหน้าม้า
สามสี่ตัว เริงเกาะขา....ช่างท้าทาย
ขบปัญหา.....แห่งรูปหล่อ ขอเหตุผล
เสือมันดุ จึงต้องยล....สู่ความหมาย
ใช้แกะล่อ...เข้าตา..เจ้าเสือร้าย
จึงต้องตาย....ด้วยเหยื่อเป็น...ที่เห็นนี้..!!
ทิกิ_tiki 18 มี.ค. 47 - 15:42
คมเขี้ยววาวกร้าวไว้ในลำแสง
ดูกล้าแกร่งเพียงใบหน้าท่าพยัคฆ์ผี
ลำตัวเหลือแต่หนังเชือดหนามาพ่วงพี
**ผู้กล้า** สิ..แยกเขี้ยววาววับจับนัยน์ตา
ทิกิ-tiki
16:30
,_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*ไร้สีสัน :-.,_,.-:*``*:-วรรณะ.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_เพศวัย.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*ไร้ตัว,``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ตน_,.-:*``*:-.,_,.-:**:-
18 มีนาคม 2547 23:13 น.
tiki
@..ท่านปัญญาท่านให้ข้อธรรมได้ล้ำเลิศ
สุดประเสริฐแม้นท่านมาในรถเข็น
ท่านสอนธรรมเพื่อให้ใจร่มเย็น
ให้คนเป็นได้ดูครูในโลง
``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_ ``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_ @..สำนึกก่อนสาย....ก่อนจะตายจากกัน..@
``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_ ``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_
ไม่คิดวันนี้.........เราทั้งสี่.........ได้ไปวัด
พูดชัดชัด.........งานศพเพื่อน.........เหมือนไม่ห่าง
สามีเพื่อน.........ได้จากไป.........คล้ายจืดจาง
ลาจากนาง.........จรหายไป.........ไร้หวนคืน
ได้ฟังเทศน์.........ท่านปัญญาฯ.........มาเทศน์ชัด
สอนธรรมทัศน์.........การครองใจ.........อย่างไม่ฝืน
ให้ดูแล.........ครอบครัว.........ให้ยั่งยืน
ใช้น้ำเย็น.........ลากรักคืน.........สู่บ้านตน.....
มองหน้าเพื่อน.........ไม่เห็นสะเทือน.........กระไรสักนิด
มองหน้ามิตร.........ก็แจ่มใส.........ให้ฉงน
มองสาวสาว.........มาเฝ้าแหน.........กันหลายคน
เพื่อนคงบ่น.........สามีตาย.........คล้ายละคร
มีหลายเบอร์.........มาเจอกัน.........ในงานศพ
ล้วน*น้อยน้อย**.........มากันครบ.........สบสลอน
เพื่อนยิ้มเย้ย.........สามีตาย.........ไม่อุทธรณ์
ไปเสียได้.........จะได้นอน.........ห่อนกลุ้มใจ
มองบุตรสอง.........จ้องตาแป๋ว.........เห็นแล้วเศร้า
มองพ่อเขา.........เพิ่งลงโลง.........โล่งใจหาย
มองทางแม่.........แม่แนะนำ.........เพื่อนเก่านาย
ใจลูกคล้าย.........เหว่ว้า.........น่าฉุกคิด
พ่อเพิ่งตาย.........แม่ทำคล้าย.........จักเปลี่ยนคู่
พินิจดู.........ละครสด.........บทแห่งสิทธิ์
เหล่าคนเมือง.........งามเมลือง.........เฟื่องเป็นนิตย์
ละครชีวิต.........ช่างไขว้เขว.........ดูเหหัน
**น้อยน้อย**ของสามี .........นี่ก็กระไร
มาประกาศตัว.........งานศพได้.........คล้ายสุขสันต์
มาประจาน.........คนตาย.........ทำไมกัน
เกินจำนรรจ์.........ไม่เห็นใจ.........ในลูกเขา
กลับออกมา.........จากงานศพ.........พบละคร
คนลงโลง.........ฝากบทตอน.........ดูอื้อฉาว
คนยังอยู่.........สู้กับกรรม.........ล้วนเรื่องราว
เกรงเกรียวกราว.........ลบหัวใจ.........ให้หมดเวร.....
เป็นละคร.........แห่งชีวิต.........ให้คิดหวน
ความรัญจวน.........เหหัน.........มันแสนเข็ญ
ลูก-เมียหลัง.........นั่งกดดัน.........มันชัดเจน
พ่อทิ้งไว้.........รอยแผลเป็น.........ให้ครอบครัว
อุทธาหรณ์.........ชีวิตเพื่อน.........คือเตือนใจ
มองเข้าไป.........บ้านของตน.........ค้นให้ทั่ว
มองความรัก.........ของคู่ตน.........คนใกล้ตัว
เขาไม่ชั่ว.........เพราะรักเดียว.........เกี่ยวหัวใจ
ก้มลงกราบ.........ภัสดา.........ผู้สามี
สะท้อนใจ.........ในวจี.........ที่เธอให้
คือปรกแก้ว.........กั้นเกศ.........กั้นเภทภัย
บ้านของเรา.........เป็นบ้านได้.........ให้เพื่อนเกลอ
สำนึกนี้.........ไม่มี.........ที่ใครสอน
**ท่านปัญญา**.........ท่านเทศน์วอน.........สะกิดเสมอ
ใช้น้ำเย็น.........น้ำคำ.........พร่ำ*รักเธอ*
รีบอย่าเก้อ.........ก่อนจะจาก.........พรากความตาย
มองคู่เขา.........ความตายพราก.........จากไปลับ
มองคู่เรา.........ถือว่านับ.........ว่ายังไม่สาย
ยังสามารถ.........ทิ้งบาดหมาง.........ไว้ข้างกาย
ก่อนจะเสียดาย.........ที่มองไม่เห็นเงา.........เขาคนดี
,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*`` ฝัน..จะได้ไหม? ``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_
.@.....ท่านปัญญาท่านให้ข้อธรรมได้ล้ำเลิศ
สุดประเสริฐแม้นท่านมาในรถเข็น
ท่านสอนธรรมเพื่อให้ใจร่มเย็น
ให้คนเป็นได้ดูครูในโลง ......@
..@... ยามเมื่อมี.....ชีวิต....สิทธิ์แห่งฝัน
ธรรมทั้งนั้น........ค่อยสร้างฝัน....อันโอ่โถง
ธรรมล้วนล้วน......ร้อยชีวิต.....ให้เชื่อมโยง
ดั่งพานโพง.......โล่งส่อ.........เพื่อล่อปลา@..... .
...@..คืออ่านงานอักษรจรมาจาร
เพื่อให้เสพย์สมานสานคุณค่า
ปัญญาธรรมอ่านพลิกผันทุกวันเวลา
เพื่อให้ปัญญาใสกระจ่างในทางธรรม......@..
.@.....ทุกบทกลอน...แต่ก่อนมา...ไม่ล้าเลย
ไม่เคยเฉย..นิ่งไม่ตอบ...ชอบให้ขำ
มาบัดนี้...จึงได้เห็น...เธอระกำ
เธอจึงช้ำ..ไม่บาปกรรม...เพราะทำดี........@
@...*:-.,_ยืนอยู่นั้น......ค้นบทธรรม......ทุกคำกล่าว
ว่าไม่ได้.....ก็อื้อฉาว......อยู่อึงมี่
จึงบางครั้ง......ก็ปลดเปลื้อง.....ที่ว่าดี
เล่นละดร.....ให้ดูที่.....ให้ข้นเค็ม,.-:*.@...
..@..........คำทักทายนี้ย่อมคล้ายกำลังใจ
ที่มีให้มีได้ในไทยโพเอ็ม
เพียงนึกทักเติมหทัยให้อิ่มเต็ม
กำลังใจให้นี้เข้มแด่ทางบุญ...........@
..... @.........ในแต่ละบทรสอักษร
บ้างสังวร คอยสอนมิตร...จิตเกื้อหนุน
บ้างรักใคร่...คอยโอบเอื้อ เกื้อคำคุณ
บ้างเกื้อหนุน ถ้อยอักษร....ร้อยกลอนกานท์........@
. @.......ในบางขณะจิตใจอันไหลอลวน....ของมนุษย์สุดประเสริฐ
คงบังเกิด.....อารมณ์...อาวรณ์.....สะท้อนสะท้าน
หากไม่ทันภัยอารมณ์ผสมของมาร
จะตกบ่วงกรรมประจานผลาญตนเมื่อตาย.......@
.@.......ซึ่งน่าเสียใจ...เมื่อยามมีชีวิตอยู่...ไม่รู้ตัวว่าไหน บุญ...บาป
มารู้ซึ้งซาบ....เมื่อร่างอาบ...รดน้ำศพยามบ่าย
กระนั้นวิญญาน์ของผู้ตาย..
..จะสงบสบายได้อย่างไร.......@
.@.......สำนึกคงร้อนรนและค่นแค้น....
คงเจ็บแน่น...กรรมชั่วตนเอง..ที่เห็นได้
คงคั่งแค้น...มองแฟนตนเอง...ช่างมีภัย
เป็นภรรยาชนิดไหน....โอ้ไทยเอ๋ย...........@
...@...............ชีวิตครอบครัว..ของผัวเมีย
ดูเถิดดูไว้เสีย....จึงพร่างเผย
หากพลาดพลั้ง..ในโลกีย์...สีจนเคย
จะพลาดเลย...เข้านรก..ตกอบาย.......@
@..เป็นเพียงบทรำพึง.......คะนึงหน้าเพื่อน
เห็นไม่เศร้าโศกเยือน..... ระรื่นเกลื่อน..สามีตาย
เลยฉงนไม่หาย .........
. กลายมาเป็นบทกลอน...?..@
.@.......เยาวชนอายุไม่มากหากเข้มนัก
เธอย่อมจัก...เหนื่อยล้า.........กล้าอักษร
ยืนตรงกลาง....จึงผ่านทาง....ในคำกลอน
อาจยอกย้อน... ..หยุดร้อนคำ....พร่ำทั้งปวง....@
..@.......อันคนดี ยังมี อยู่มากมาย
อย่าได้คิด ทุกคนร้าย.. ...ให้เป็นห่วง
น้องทั้งหลาย.. ยังสาวสู้...... ดูคู่ควง
คนรักเรา....ดีรักห่วง...อย่างจริงใจ.......@
ก้มลงกราบ.........ภัสดา.........ผู้สามี
สะท้อนใจ.........ในวจี.........ที่เธอให้
คือปรกแก้ว.........กั้นเกศ.........กั้นเภทภัย
บ้านของเรา.........เป็นบ้านได้.........ให้เพื่อนเกลอ
....@..._,.-:*``*:-.,_. ใน,.-:*``*:-.,,.-:*``*:-นาม .,_,.-:ของ*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ความ_,.-:*``*:-_,.-:*``*:-.,รัก .,_,.-:*``.`*:-...@-
ทิกิ_tiki
,_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*ไร้สีสัน :-.,_,.-:*``*:-วรรณะ.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_เพศวัย.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*ไร้ตัว,``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ตน_,.-:*``*:-.,_,.-:**:-
18 มีนาคม 2547 16:52 น.
tiki
@ บุฟเฟ่ต์วันพุธ.@
คืนวันนี้.........โอกาสดี.........ได้มาเยือน
เยี่ยมชานเรือน.........คฤหาสน์อาจารย์.........สมการณ์หมาย
รำพึงรำพัน.........มาหลายวัน.........อยู่วุ่นวาย
ดูง่ายดาย.........เมื่อเพื่อนยา.........มาร่วมทาง
ไม่ได้มาสามสี่เดือนเหมือนบ้านใหม่
อาจารย์ได้ต่อห้องรับแขกแปลกออกกว้าง
ยังหรูหราเลิศงามอร่ามมิจาง
สมฝ่ายข้างที่ปรึกษานายธนาคาร ฯ
อาหารวางมากมีคนดีทำ
บุฟเฟ่ต์วางเลิศล้ำคาว-นำ-หวาน
ตามด้วยไวน์รินส่งตรงตระการ
แสนสำราญมองผ่านท่านหญิงชาย
เขม้นมองรูปหล่อบรอนซ์ชิ้นหนึ่ง
มองเผินเผินไม่ซาบซึ้งถึงความหมาย
เขม้นมองจ้องจะเห็น**ผู้กล้า**ชาย
ขี่ม้ามา บ่าสะพายหัวเสือมา.....
สัมผัสรอบ**ผู้กล้า **ช่างน่าแปลก
ดูคัดแยก...หนังเสือแบก...พาดขึ้นบ่า
หากแกะเป็น....ช้อนมาวาง...ข้างหน้าม้า
สามสี่ตัว เริงเกาะขา....ช่างท้าทาย
ขบปัญหา.....แห่งรูปหล่อ ขอเหตุผล
เสือมันดุ จึงต้องยล....สู่ความหมาย
ใช้แกะล่อ...เข้าตา..เจ้าเสือร้าย
จึงต้องตาย....ด้วยเหยื่อเป็น...ที่เห็นนี้..!!
ทิกิ_tiki 18 มี.ค. 47 - 15:42
คมเขี้ยววาวกร้าวไว้ในลำแสง
ดูกล้าแกร่งเพียงใบหน้าท่าพยัคฆ์ผี
ลำตัวเหลือแต่หนังเชือดหนามาพ่วงพี
**ผู้กล้า** สิ..แยกเขี้ยววาววับจับนัยน์ตา
ทิกิ-tiki
16:30
,_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*ไร้สีสัน :-.,_,.-:*``*:-วรรณะ.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_เพศวัย.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*ไร้ตัว,``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ตน_,.-:*``*:-.,_,.-:**:-
18 มีนาคม 2547 02:44 น.
tiki
@..ท่านปัญญาท่านให้ข้อธรรมได้ล้ำเลิศ
สุดประเสริฐแม้นท่านมาในรถเข็น
ท่านสอนธรรมเพื่อให้ใจร่มเย็น
ให้คนเป็นได้ดูครูในโลง
``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_ ``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_ @..สำนึกก่อนสาย....ก่อนจะตายจากกัน..@
``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_ ``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_
ไม่คิดวันนี้.........เราทั้งสี่.........ได้ไปวัด
พูดชัดชัด.........งานศพเพื่อน.........เหมือนไม่ห่าง
สามีเพื่อน.........ได้จากไป.........คล้ายจืดจาง
ลาจากนาง.........จรหายไป.........ไร้หวนคืน
ได้ฟังเทศน์.........ท่านปัญญาฯ.........มาเทศน์ชัด
สอนธรรมทัศน์.........การครองใจ.........อย่างไม่ฝืน
ให้ดูแล.........ครอบครัว.........ให้ยั่งยืน
ใช้น้ำเย็น.........ลากรักคืน.........สู่บ้านตน.....
มองหน้าเพื่อน.........ไม่เห็นสะเทือน.........กระไรสักนิด
มองหน้ามิตร.........ก็แจ่มใส.........ให้ฉงน
มองสาวสาว.........มาเฝ้าแหน.........กันหลายคน
เพื่อนคงบ่น.........สามีตาย.........คล้ายละคร
มีหลายเบอร์.........มาเจอกัน.........ในงานศพ
ล้วน*น้อยน้อย**.........มากันครบ.........สบสลอน
เพื่อนยิ้มเย้ย.........สามีตาย.........ไม่อุทธรณ์
ไปเสียได้.........จะได้นอน.........ห่อนกลุ้มใจ
มองบุตรสอง.........จ้องตาแป๋ว.........เห็นแล้วเศร้า
มองพ่อเขา.........เพิ่งลงโลง.........โล่งใจหาย
มองทางแม่.........แม่แนะนำ.........เพื่อนเก่านาย
ใจลูกคล้าย.........เหว่ว้า.........น่าฉุกคิด
พ่อเพิ่งตาย.........แม่ทำคล้าย.........จักเปลี่ยนคู่
พินิจดู.........ละครสด.........บทแห่งสิทธิ์
เหล่าคนเมือง.........งามเมลือง.........เฟื่องเป็นนิตย์
ละครชีวิต.........ช่างไขว้เขว.........ดูเหหัน
**น้อยน้อย**ของสามี .........นี่ก็กระไร
มาประกาศตัว.........งานศพได้.........คล้ายสุขสันต์
มาประจาน.........คนตาย.........ทำไมกัน
เกินจำนรรจ์.........ไม่เห็นใจ.........ในลูกเขา
กลับออกมา.........จากงานศพ.........พบละคร
คนลงโลง.........ฝากบทตอน.........ดูอื้อฉาว
คนยังอยู่.........สู้กับกรรม.........ล้วนเรื่องราว
เกรงเกรียวกราว.........ลบหัวใจ.........ให้หมดเวร.....
เป็นละคร.........แห่งชีวิต.........ให้คิดหวน
ความรัญจวน.........เหหัน.........มันแสนเข็ญ
ลูก-เมียหลัง.........นั่งกดดัน.........มันชัดเจน
พ่อทิ้งไว้.........รอยแผลเป็น.........ให้ครอบครัว
อุทธาหรณ์.........ชีวิตเพื่อน.........คือเตือนใจ
มองเข้าไป.........บ้านของตน.........ค้นให้ทั่ว
มองความรัก.........ของคู่ตน.........คนใกล้ตัว
เขาไม่ชั่ว.........เพราะรักเดียว.........เกี่ยวหัวใจ
ก้มลงกราบ.........ภัสดา.........ผู้สามี
สะท้อนใจ.........ในวจี.........ที่เธอให้
คือปรกแก้ว.........กั้นเกศ.........กั้นเภทภัย
บ้านของเรา.........เป็นบ้านได้.........ให้เพื่อนเกลอ
สำนึกนี้.........ไม่มี.........ที่ใครสอน
**ท่านปัญญา**.........ท่านเทศน์วอน.........สะกิดเสมอ
ใช้น้ำเย็น.........น้ำคำ.........พร่ำ*รักเธอ*
รีบอย่าเก้อ.........ก่อนจะจาก.........พรากความตาย
มองคู่เขา.........ความตายพราก.........จากไปลับ
มองคู่เรา.........ถือว่านับ.........ว่ายังไม่สาย
ยังสามารถ.........ทิ้งบาดหมาง.........ไว้ข้างกาย
ก่อนจะเสียดาย.........ที่มองไม่เห็นเงา.........เขาคนดี
,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*`` ฝัน..จะได้ไหม? ``@...*:-.,_,.-:* `@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_
....@..._,.-:*``*:-.,_. ใน,.-:*``*:-.,,.-:*``*:-นาม .,_,.-:ของ*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ความ_,.-:*``*:-_,.-:*``*:-.,รัก .,_,.-:*``.`*:-...@-
ทิกิ_tiki
,_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*ไร้สีสัน :-.,_,.-:*``*:-วรรณะ.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_เพศวัย.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*ไร้ตัว,``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ตน_,.-:*``*:-.,_,.-:**:-
หน้าส่วนตัว
1502
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
