2 กุมภาพันธ์ 2547 04:12 น.
tiki
อย่ามาคิด........ตามติด........มาชิดเชื้อ.
อย่ามาทำ.......หยิ่ง..เบื่อ.......หรือมาอ้อน
อย่ามาทำ.......เล่นลิ้น.......หรือเว้าวอน
อย่าเลยนะ.......อย่าอาทร.......ให้ยุ่งอุรา
ยี่สิบบาทที่สองของเรา...
เขียนแล้ว..ก็ตรงดี...ก็ต้องนำมาลง...แม้นจะไม่ค่อยอยากลงเท่าไหร่แล้วนะ..!
๒๑.......เพียงมาอ่านน้องน้องเขียนกลอน
๒๒.......ไม่ชอบอ้อน....ลองรัก........ให้หนักบ่า
.๒๓......ไม่ชอบใคร.......มายุ่ง.......มุ่งงานมา.
๒๔........ใครจะว่า.......บ้าแค่ไหน.......ก็เรื่องของเขา
๒๕.......เป็นคนชอบสนุกสนาน
๒๖.......ชื่นบาน.......ไม่เป็นคนเศร้า
๒๗.......ไม่คิดรักใคร.......อย่ายัดเยียดเป็นเงา
๒๘......สันโดษ..ตาม.......ประสาเรา.......ไม่ไร้คู่ครอง.
๒๙......เป็นคน.......รูปงาม.......ผิวสวยแจ่มใส (อะแฮ่ม).
๓๐.......เป็นคน.......หน้าใส.......นัยน์ตาน่าจ้อง
๓๑.......เป็นคนไม่เข็ด..งานยากชอบลอง
๓๒......เป็นคน.......เฝ้าปอง.......ค้นหาใจธรรม์.
๓๓.......ชอบลีลา.......ไปเที่ยว.......ท่องเว็บ
๓๔......ชอบอ่าน.......ชอบเก็บ.......ข้อมูลวิทย์นั้น.
๓๕.......ชอบอ่าน.......ข้อธรรม...พระท่าน..จำนรรจ์
๓๖.......ไม่ชอบภาพ.......อย่างว่านั้น.......ไม่สนจริงจริง
๓๗.......ชอบเอ็ด.......เด็กเด็ก.......บ่อยบ่อย
๓๘......ชอบ.ล่องลอย.......กานท์กลอน.......เข้าสิง
๓๙.......ชอบเข้าอ่าน.......งานดึกดึก.......เมื่อใจนิ่ง
๔๐......คือผู้หญิง.......แกร่งและห้าว.......ร้าว....และหวาน ......
แล้วก็รู้ว่า.......ชีวิต.......ช่างไร้สาระ!
ยี่สิบบาทที่สองของทิกิ
เจ็บในใจ...ขมที่ให้
ทิกิ_tiki .. ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน ..จริงหรือ ?
สี่สิบบาท...สอง..ของทิกิ
2 กุมภาพันธ์ 2547 01:45 น.
tiki
สุดยอดเยี่ยมสร้างพจน์จรดบทอักษร
ร่ายบทกลอนสอนลูกปลูกใจฝัง
รั้งความคิดที่เตลิดเพลิดใจจัง
กลับสู่วังในห้วงรักใครจักมี.
แก้วประเสริฐ.
6104 - แก้วประเสริฐ
รหัส - วัน เวลา : 214300 - 01 ก.พ. 47 - 23:07
ดั่งวันที่เราฝันวันเด็กน้อย
คิดถึงแม่เราที่คอยกอดปลอบขวัญ
เมื่อเราทำหน้าที่มารดานั้น
ควรถ่ายทอดรักทุกวันให้ลูกฟัง
จะพร่ำหา......ทำไฉน.......สู่ใจลูก
ให้รู้ถูก......รู้ว่าแม่........ยังห่วงหลัง
ยังใจจิต.......ใจจ่อ.....ล้อลูกดัง
จะภพหน้า.....ภพหลัง.......ยังเยื่อใย
รำพันผ่าน.......บทกลอน......นี้อีกครั้ง
ให้รู้รัก......ซึ่งคอยรั้ง......แม่ไว้ได้
หากชีวิต.......นี้อุทิศ.......ให้แก่ใคร
จะอุทิศ.....ทั้งชีวิตให้......แต่ลูกยา...+++!!!!!.
มาตา.....พจนา.......๒
ไม่คาดว่าจะเขียนกลอนได้ในคืนนี้
แต่ คุณแก้วประเสริฐ....ก็กระตุกออกมาจนได้...
.ขอบคุณในบทกลอนของคุณแก้วประเสริฐ ซึ่งเป็นกำลังใจให้ นะคะ
ขอบคุณที่สุดค่ะ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
1 กุมภาพันธ์ 2547 15:15 น.
tiki
ยี่สิบบาทแรกของทิกิ
.อย่ามาสนใจเลยว่า.....ข้าฯ..คือใคร
อย่าเลยเธอ..........อย่าสนใจ....อะไรกับฉัน!
อย่าตามถาม....วันเดือนปีเกิด....ทำไมกัน ?
อย่ามาหัน....เหเกี้ยวเทียบ....ไปเลียบวัง?
อย่ามาสน ! ....ว่าคนอย่างฉัน....นั้นคืออะไร ?
อย่ามาถาม....ว่าเขียนที่ไหน ?....รังสรรค์แต่หลัง
อย่ามาถาม....ตามเขียนที่นี่....ว่าติดใจจัง!
อย่ามาถาม..ฝัน....วันละหลายครั้ง....แค่มาเขียนกลอน!.......
ยี่สิบบาทแรกของทิกิ
๑....มิได้เข้ามาเพื่อมองหาคู่
๒....มิได้คิดสมสู่กับตัวอักษร ?
๓....มิได้คิดผสมสนิท.......ผิดบังอร
๔....มิได้คิดเว้าวอน....อ้อนบุรุษใด
๕....มิได้คิดว่าอยากหากพบคน
๖....มิได้ใคร่สน....ว่าใครใจใส่
๗....มิได้รูปชั่วตัวดำอันใด
๘....มิได้โง่เง่า....ใจเจ้ามีปัญญา
๙....มิได้หงอยเหงา....หรือเศร้าจิต
๑๐....เพียงคิดกลับมา....อ่านทีท่า
๑๑....รำคาญคนบ่นก็เลยเปิดมา
๑๒....เข้าที่ไร....เจ็บทุกครา....ไม่เข็ดซะจริง.....
๑๓....ถามหาเกมมา....ครานั่งหน้าจอ
๑๔....รำคาญก็ขอ....นั่งอ่านนิ่งนิ่ง
๑๕....จะรู้ไปทำไม?....ประวัติจริงจริง
๑๖....ที่เห็นทุกสิ่ง....ก็เท่าที่มี
๑๗....เป็นคนไม่ดี....และขี้รำคาญ
๑๘....เขียนกลอนสำราญ....มานานนับนี่
๑๙....ไม่ชอบคนว่า....หาเรื่องทั้งปี
๒๐....เขียนกลอนทุกที....หนีโลกไปไกล !
ยี่สิบบาทแรกของทิกิ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
1 กุมภาพันธ์ 2547 02:29 น.
tiki
สิ..ได้พบ.........ตัวตน........ที่ค้นหา
ซึ่งไหลบ่า........มาเป็นล้าน........อักษรฝัน
ซึ่งไหลมา........ทุกวินาที........ที่กดดัน
..บนความทุกข์........รุกล้นนั้น........กลั่นพจนา................( ๑)
.เป็นแนวสาย.........พรายให้เห็น............เป็นเทือกแถว
.รับไม่แล้ว.........ล้นหลั่ง.........พลั่งมาหา
.บนรถ......ถนน.........ในห้อง.........จ้องเข้ามา
อักขรา.........คราได้ฝัน.........อันวาวแวว.............(๒ )
ใครจะพูด.........อย่างไร.........มิได้ยิน
แว่วแต่เสียง.........ไหลริน.........อันแจ่มแจ๋ว
เสียงกวี.........แสนไกล.........ไหลผ่านแนว
ช่างใสแพรว.........ต้องเปิดใจ.........ให้.รับฟัง...............( ๓)
.อือ..น้ำใจ.........ช่างใสสด.........รดมาหา
ไหลจากฟ้า.........แห่งไหน.........ช่างไหลหลั่ง
รินรดใจ.........เย็นใส.........แม้ในภวังค์
ต้องหยุดยั้ง.........ฟังเสียงสันต์.........กัลยา...............( ๔)
.เจ้าแก้วตา.........ยาจิต.........มิตรแม่เอ๋ย
รำพันฝัน.........กระนั้นเลย.........ช่างส่งหา
ฟังเสียงซึ้ง.........จับจิต.........ของลูกยา
ซึ่งอ้อนวอน.........แม่ว่า.........ให้กลับไป..!...............( ๕) .....
จะกางปีก.........หลีกฟ้า.........ไปอ้าห่ม
จับเจ้าผม.........หอมของแม่.........มาชิดใกล้
กอดอ้อมแขน.........แม้นเจ้า.........จะอุ่นใจ
เล่านิทาน.........ขานไข.........ให้ลูกยิน ................( ๖)
เคยโอบประคอง.........สองลูกแม่.........เคยแลหา
ผ่านภาษา.........ใจใส.........ให้หมดสิ้น
จะฝากฟ้า.........ฝากนภา.........ทุกคราริน
ฝากให้ยิน.........ใจหวง.........ห่วงกัลยา ................(๗ )
เจ้าลูกน้อย.........คอยแม่เถิด.........แม่จอมขวัญ
ชีวิตมนุษย์.........นี้สั้น.........สั้นหนักหนา
แม่คงอยู่.........ทำหน้าที่.........แห่งมารดา
โอบลูกยา.........เมืองมนุษย์.........จนวันสุดท้าย !................( ๘)
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน