24 กุมภาพันธ์ 2547 01:20 น.

..@..ปีกเธอเริ่มแข็งแกร่งขึ้นแล้วนะคะ..@..

tiki

ไม่เคยลืมวันที่เพิ่งมีเธอ

ขาวใสผมยาวนะเออไล้เรื่อยศอ

ผิวผ่องสีชมพูงามละออ

นัยน์ตาหลับพริ้มพ้อ..ในอ้อมรัก.

ฉันกอดเธอไว้แนบแน่น

เธอเป็นตุ๊กตาซึ่งแสนแปลกนัก

เจ้านายฝากกระเช้ามาให้ประจักษ์

ว่าวันนี้ความจริงที่ทายทักได้มาพบพาน

เธอมาเป็นกำลังใจให้แก่ฉัน

ทำให้ชีวิตฉันสดใสและสนุกสนาน

แม้นน้ำตาที่ผ่านมาจะดูร้าวราน

แต่ปลาศนาการ...อย่างไม่ต้องพยายาม

เธอเป็นคนแปลกเหลือยิ่ง

พยาบาลเยี่ยมหน้ามาถาม

รู้ไหมเธอเป็นเด็กงดงาม

และเก่งมากเหลือเกินนะทรามวัย

ฉันจับเธอมาอุ้มเก้กัง

ไม่คาดหวังว่าจะเป็นคนที่ดีได้

เธอมาเป็นเพื่อนฉันยังไง

เป็นตุ๊กตาตัวใสในชีวิตจริง

เจ้าแก้มใสสีชมพู

เป็นของขวัญสุดหรูกว่าทุกสิ่ง

ฉันยินดีแลกชีวิตกับเธอจริงจริง

ฉันยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อมีเธอ

ไม่ว่าฉันจะไปที่ไหน

เธอติดตามฉันไปเสมอ

เธอเป็นความรัก..เป็นทุกสิ่ง..ที่ฉันไม่เคยพบเจอ

เธอทำให้ฉันดีขึ้น..กว่าที่เคยคิดไว้นะเออ...เธอคนดี...

บัดนี้เธอปีกกล้าแล้วหรือเล่า

เธอเตรียมพร้อมเพื่อจะเล่าเรียนอีกแห่งที่

เธอเก่งมากจนฉันอยากไปสักที

เพื่อให้ชีวิตนี้เธองดงาม...เกินห้ามใจบิน...

แด่ผู้หญิงคนหนึ่ง..:ซึ่งสวรรค์ประทานมาให้อยู่กับฉัน..

707

love

comment

23 กุมภาพันธ์ 2547 17:41 น.

.@......ด้วยปีกแห่งรัก...ข้ามมิติฝัน.....@

tiki

 ....ด้วยปีกแห่งรัก...ข้ามมิติฝัน... 



  *****^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^@ .....v......@^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^****** 



เคยไหม...ในยามดึก และเงียบงัน 

เคยผ่านคำ...จำนรรจ์...ผ่านถ้อย 

เคยใช้เวลา....รินรด....บท...เพลงคอย... 

เคยสานสอย.....ความฝัน...ให้มันเต็ม .....*** 


.ในฝัน....ไม่คิดหัน...หาดอกโศก

ด้วยในโลก...มันจะเศร้า...ราวถูกเข็ม

ใจจะเจ็บ...และว้างเพิ่ม...เกินเติมเต็ม

เธอจะ..เล็ม...ละเลียดฝัน...ฉันทำไม..?. 


สารภาพ......อย่างไม่บาป......ว่าจะฝัน

ข้ามเลือดเนื้อ...แห่งชนชั้น...ที่มันใกล้

ข้ามมิติ....แห่งกวี...ที่มีใจ

ข้าม....คำสอน....ศาสน์ใดใด....ที่ให้มา 


.....รักของเธอ...อ่อนโยน...และบอบบาง

ดูเจือจาง....อยู่ในฝัน....อันส่อง...หา

แม้นจะวาง......บนเส้นด้าย......แห่งกาลเวลา

ซ่อนในปีก...แห่งนภา....อันเลือนไกล..... 


ความฝัน...บนห้วงหาว...และดาวเดือน

ซึ่งขับเคลื่อน......ออกจากใจ....ซึ่งฝันใฝ่

หลีกฝันร้าย...อันหนักอึ้ง...แทบขาดใจ

โบยบินไป....สู่ความฝัน...นิรันดร์จริง.... 


ในภาวะ.......แห่งวาระ....จะจากไป

เธอจะตัดใจ....ได้กระไร....จากทุกสิ่ง..?

ใคร?จะตัด...มายาได้..ใจระวิง

หัวใจยิ่ง....จะเจ็บเผชิญ...เกินจาบัลย์ 


ที่รัก.
..เธอคือ....น้ำผึ้งแสนหวาน

เธอคือ..น้ำตาล...ของความฝัน

เธอคือ...น้ำหวาน...ของวารวัน

เธอคือ...สีสัน..ของวันวาร... 


ที่รัก...?

จะมีคำใด..ไว้จัก...เรียกเธอได้....?

เธอก้าวเข้ามา...เมื่อใด ?.....โดยมิได้เรียกขาน..?

ก้าวข้าม...มิติมา..ดั่งสวรรค์ประทาน

อย่างอ่อนหวาน...และอาจหาญ...จนหมดใจ..!!..... 


ที่ปีกฟ้า...ห่มฟ้า..ให้หายหนาว

เอื้ออะคร้าว....ราวรุ้งหวาน...ซึ่งซ่านใส

ยืนมองภาพ....ของเธอ..ลางเลือนไป

..เพื่อรับได้...ใจบางคน...บนเมตตา...!!!!  




. ในนามของความรัก  

ทิกิ_tiki 
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน

978

love

comment

23 กุมภาพันธ์ 2547 02:01 น.

..@ ....ฝัน..ฉันให้คุณ......@..

tiki

เราฝันเพราะฝันเราเป็นสุข

เราฝันและเราสนุกกับความฝัน

เราฝันและเราหัวเราะกันทั้งวัน

เราฝันทั้งกลางวัน และ กลางคืน.....***



.ในฝันเราไม่ผิดและไม่บาป

ในฝันเราซึ้งซาบซึ้งหวานชื่น

ในฝันเรามีสิทธิ์มีจุดยืน

ในฝัน...เราใช่อื่น...คือตัวเอง



สารภาพ.........ว่าอย่างไร..........ไม่สารภาพ

สารภาพ.........ว่าไม่บาป...ใยข่มเหง

สารภาพ.........ว่าไม่กลัว...ใจไม่เกรง

สารภาพ.........ด้วยบทเพลง...แห่งดายเดียว



ว่ารัก...นี้คือสิทธิ์...แห่งอิสระ

ว่ารัก....จะ...เกินใคร...ใจข้องเกี่ยว

ว่ารัก.....จัก.....เจียมใจ......ไม่ปราดเปรียว

ว่ารัก...บ่ม..จันทร์เพียงเสี้ยว.....ยังคงคอย


ชื่นใจ........ด้วยจะฝัน.....ถึงวันละนิด

ชื่นใจ.........ด้วยจะคิด.........ถึงวันละหน่อย

ชื่นใจ......ใกล้หรือไกล.......ไม่หลุดลอย

ชื่นใจ........ให้คำถ้อย........ร้อยมาเรียง...



เราฝัน...

.ในฝัน...

สารภาพ........

ว่ารัก............
...
ชื่นใจ.............


ทุกคืนก่อนนอน


.....คือบทกลอน....ก่อนนิทรา

คือความรัก....ความหวัง

คือความฝัน...มายา...

คือร้อยเล่ห์...เสน่หา...

คือภาษา...แห่งสวรรค์...


ทุกใจ......ที่รินรด

ทุกบทกลอนที่ประพันธ์

ทุกสิ่งซึ่งเก็บฝัน

ทุกจำนรรจ์...ฉันให้คุณ....

..........................ทิกิ_tiki  

คืนใจฝัน....อาทิตย์ 22 กุมภาพันธ์ 2547 .
..0:55 นาฬิกา...เวลาจบบทกลอน

***(: ทิกิ_tiki  223244 - 22 ก.พ. 47 - 08:16  )

690

love

comment

22 กุมภาพันธ์ 2547 02:16 น.

โหมเวที ๓ รจนากามา... ...

tiki

เอาละวะ ไอ้เด็กร้าย...มาใกล้ปู่

ปู่ขอดู..เอ็งเขียนไร..ไว้เบื้องหลัง

เฮ่อ..พวกเอ็ง..พวกชอบทำ ศาสนาพัง

อย่ามาหวังจะข้ามภพ...สบนิพพาน

แค่อ่านกลอน..รักพากย์..กระดากข้า ฯ ?

เดี๋ยวจะพาไปดูท่า...เสพย์สมาน

แปะไว้เหนือ...ศาลา..ประชาคาร

เมืองเนปาล.....กามสูตร....จงรุดดู!!!...........

เอ้อครับครับ....พวกกระผม...ประณมไหว้

รีบคลาไคล..ลอยไกล...ไปตามปู่...

โห!!! ส่อง เทเล่.....ดูตาเหล่...เลยนะครู

ท่าร้อยชู้ กามสูตรนี้ปู่...ดียังไง..??

เออ !.....สมัยหนึ่ง...โรคห่า..ซ่าระบาด

คนของชาติ...ก็ตายเหี้ยน..มิเหลือให้

เจ้าแผ่นดิน..แห่งเนปาล..จึงจารไว้

เพื่อจะให้พวกลูกหลาน..ได้อ่านดู

ให้ช่างแกะ..สลักไว้...เป็นนาฏกาม

เสพย์อร่าม..อะร้าทรวง..ทวงฤทธิ์คู่

ให้เหล่าชน...เยาวประชา..รุดมาดู

ได้จับคู่..รู้เรียนรัก...จักเพิ่มพล

ดังนี้แล..ที่มา..แห่งกามาสูตร

เจ้าจงรูด..บัตรเครดิต..ให้โกลาหล

ซื้อตั๋วบินไปดูงานซ่านกมล

จงไปยลท่าของดีที่โลกจาร

แฮ่ะ แฮ่ะ ครับ..ปู่ท่านครับ..ผมจะไหว้

ขอบพระทัย..ปู่ให้เพียร...ไปเวียนอ่าน

ให้ไปซื้อ..ตั๋วเครื่องบิน..ไปเนปาล

ไปสถาน...กาฎมาณฑุ....คุสูตะกาม

แล้วจะพา..น้องพี่..ไปส่องกล้อง

เขม้นมอง..เงยหงาย..ให้ล้นหลาม

ให้ซาบซ่า...จำจด..ทุกบทงาม

ได้เลิกถามว่า..**เค้าทำยังไงกัน??**

แค่ไปดู..รู้ไว้ลูก..ให้ชัดชัด

แค่ว่าปลูกไว้..เผื่อหัด..บันทัดฐาน

เผื่อคู่เจ้า..จะได้เร้า..เกษมสำราญ

มีลูกหลาน..เต็มเมือง..ให้เลื่องลือ

มันจะวอนให้พี่แก้วว้ากข้ามเว็บซะมั้ยละเนี่ย

ปอลอ พี่แก้วเจ้าขา
รับรองได้ว่า เมื่อไปน่ะ ซึ้งมากที่ได้เหยียบแผ่นดินประสูติแห่งพระพุทธองค์
เป็นที่แน่นอนที่สุดว่าซาบซึ้งกว่าสิ่งใด แต่ศิลปวัฒนธรรมก็เป็นเรื่องต้องดูค่ะ
อ้ะค่ะ..