28 พฤศจิกายน 2546 20:36 น.
tiki
โดย ทิกิ( tiki) กวีคอนโด
@ เจอกันครั้งนี้โชคดีมาก
ท่าจะอยากเป็นเนื้อคู่ ดูไฉน
เขียนกลอนหนึ่งแถมซั้งซึ้งมาห้ากระไร
จะถึงไหนก็ถึงกัน..กันอย่าแห้ว
@ เขียนกันจนเมื่อยล้าตาชักลาย
มองละม้ายตอนที่หนึ่งถึงปลายแถว
ถึงไหนก็ถึงกัน...ดั้นสุดแนว
เฮ้ ข้าฯน้อยผิดไปแล้ว ชออภัย
อย่าว่ากันน้า เพื่อนเอ๋ย
28 พฤศจิกายน 2546 20:36 น.
tiki
โดย ทิกิ( tiki) กวีคอนโด
@ โชคชะตาฟ้าลิขิตปิดไม่ได้
กลอนอะไรดังเหลือเกินเพลินเหลือหลาย
ลงบทเดียวเพิ่มอีกห้า..เกือบบ้าตาย
บอกธุระว่าจะไปอีกชั่วโมง
เลยนั่งร้องเพลงเล่นแก้หิวข้าว
หากเป็นสาวผิดนัดก็เรือนโล่ง
หากเป็นหนุ่มเค้าคงด่าห้าชั่วโมง
ก็ทำไงได้ต้องอยู่โยงแก้เพลงกลอน
อิอิ ร้องเพลงไปก่อนนะเธอ
28 พฤศจิกายน 2546 20:36 น.
tiki
โดย ทิกิ( tiki) กวีคอนโด
@ ขอก้มรับกรรมในชาตินี้
ลงกลอนทั้งทีเทมาให้ราวสาวฝน
น้อยใจอุตส่าห์ซื้อเวลาไว้อ่านยล
อลวนกลอนเพิ่มเสริมสมใจ
@ จะแช่งด่าว่ายังไงเชิญไปเถิด
ดูบังเกิดน่าเวทนา ..น่าเสียวไส้
ลงมาได้กลอนตั้งหกเรื่องเคืองกันปะไร
จะลงเรื่องเดียวไซร้ โอ๊ย..ข้าฯน้อยขอขมาก๊ะ
28 พฤศจิกายน 2546 20:36 น.
tiki
โดย ทิกิ( tiki) กวีคอนโด
ขออภัยกราบไปทั่วทิศ
ข้าน้อยผิดกดนานไปให้สงสัย
กลอนหนึ่งบทรดศีรษะตกก๊ะใจ
กลายเป็นได้หกกลอน ..นอนละเมอ
ต้องมาเขียนไหนไหนก็ไหนไหน
อย่าโกรธไปใยเราช่างเพ้อเจ้อ
ก็ไทยโพเค้าใจดีมากนะเออ
ส่งกลอนเดียวแถมพะเรอ..ว่าแล้วไง
28 พฤศจิกายน 2546 20:33 น.
tiki
โดย ทิกิ( tiki) กวีคอนโด
@ มีบางวัน คุณแม่ฉัน ท่านมาหา
รู้ไหมว่า ฉันขี้หวง ห่วงตามต้อย
คอยขว้างค้อน ใส่หนุ่มหนุ่ม ที่แอบคอย
มองแม่ฉัน ตาละห้อย อยากด่ามัน......(๑๘๒ )
@ รักคุณแม่ หวงคุณแม่ มาแต่น้อย
แม้นคุณแม่ หยิกเป็นรอย ยังเพ้อฝัน
ว่าแม่รัก รักเรา สุดจำนรรจ์
ถ้าแม่บ่น ว่านั้น ก็ซ่อนตัว.........( ๑๘๓)
@ มีวันหนึ่ง ซึ่งทุกคน ท่านลืมรับ
หกโมงเย็น ฉันขยับ เลิกเล่นหัวว
ไปยืนคอย ท่ารถเมล์ แสนน่ากลัว
มีพระองค์ หนึ่งฉุดตัว ขึ้นแท็กซี่ .... .......( ๑๘๕)
@ท่านห่วงใย ถามทาง จนถึงบ้าน
ทุกคนกราบ พากย์วิจารณ์ กันเต็มที่
พระภิกษุ รูปนั้น ท่านแสนดี
ส่งฉันแล้ว ก็จรลี เร่งจากไป............( ๑๘๖)
@ ส่วนพวกฉัน คงวิ่งเล่น รอบโรงเรียน
คอยป้วนเปี้ยน ไปทุกตึก ทุกซอกได้
พอยามเย็น วิ่งริมบึง วิทยาลัย
ถอดถุงเท้า จับปูใส่ สนุกพลัน...............( ๑๘๗)
@ ระหว่างนั้น คุณปู่ย่า คราใกล้จาก
บ้านที่ท่าน จองไว้หาก สร้างเสร็จนั่น
ท่านเตรียมเก็บ ข้าวของ ลงกล่องกัน
ส่วนตัวฉัน วิ่งวนถาม ข้ามไปมา..........( ๑๘๘)
@ ไม่มีใคร รักฉัน นั้นแน่แท้
มาเย้าแหย่ พอวิ่งเล่น แล้วหนีหน้า
แต่ผู้ใหญ่ ท่านอึดอัด เอือมระอา
ลูกสะไภ้ แม่ภัสดา ล้วนเรื่องราว..........(๑๘๙ )
ชีวิตสอนชีวิต โดย ทิกิ( tiki) กวีคอนโด
ตอน สิบสี่(๑๔) วัยเด็ก แสนสนุก (ต่อ)
@ ฉันนั่งดู ทุกท่าน เขาเก็บของ
ดูวิธี จัดลงกล่อง แม้แสนเศร้า
ต่อไปนี้ ไม่มีปู่ ย่าของเรา
ใครจะเข้า ดูแลฉัน มันเหมือนพัง..........( ๑๙๐)
@.พวกเราเล่น อยู่ในบ้าน หลังใหญ่นั้น
ผู้ใหญ่ผัน ย้ายออกไป ไม่เหลียวหลัง
บ้านดูเรียบ เงียบเกินไป ไม่เสียงดัง
ตรงข้ามฝั่ง ก็ย้ายไป ญาติไม่มี...........(๑๙๑ )
@ แม่จัดจ้าง ญาติมาคน คอยรับใช้
ชื่อแม่แจ๋ว เธอจ้านใจ จนเหลือที่
ยามแม่อยู่ เธอเรียบร้อย มองดูดี
พอแม่ไป ทำงานนี้ เธอหายไป.................(๑๙๒ )
@ ก็เธอมี แฟนหนุ่ม กระเป๋ารถ
พาฉันขึ้น จรบท เที่ยวไปได้
จับขึ้นนั่ง เที่ยวรถเมล์ ไปตั้งไกล
สายสิบสี่ สิบหกไซร้ ช่างเชียวชาญ.........( ๑๙๓)
@ ไปทุกวัน เที่ยวทุกวัน กระแป้นแหล่น
แต่นแตนแต๊น นั่งรถเมล์ ไปรอบบ้าน
จากศรีย่าน ถึงสุริวงศ์ คงชำนาญ
วิ่งอยู่นาน แม่ไม่รู้ ดูจำเป็น........( ๑๙๔)
@ ชีวิตช่าง สนุกสนาน ไปอีกอย่าง
นังแจ๋วนั้น สร้างโลกกว้าง ให้พบเห็น
แม้นคุณพ่อ ฟังคลาสสิค ทุกทุกเย็น
แต่นางแจ๋ว หน้าทะเล้น ลูกทุ่งลาว..................( ๑๙๕)
@ แล้วยังแถม ลิเก เหล่ฟังแหล่
อีกลำตัด เขาเกี้ยวแก้ หนุ่มเกี้ยวสาว
ไหนจะฟัง ละครรัก ผูกเรื่องราว
นี่คือมนต์ นางสาว บ้านนอกเธอ................(๑๙๖ )
@ ระหว่างนั้น คุณปู่ย่า คราใกล้จาก
บ้านที่ท่าน จองไว้หาก สร้างเสร็จนั่น
ท่านเตรียมเก็บ ข้าวของ ลงกล่องกัน
ส่วนตัวฉัน วิ่งวนถาม ข้ามไปมา..........( ๑๘๘)
@ ไม่มีใคร รักฉัน นั้นแน่แท้
มาเย้าแหย่ พอวิ่งเล่น แล้วหนีหน้า
แต่ผู้ใหญ่ ท่านอึดอัด เอือมระอา
ลูกสะไภ้ แม่ภัสดา ล้วนเรื่องราว..........(๑๘๙ )