7 ธันวาคม 2546 20:00 น.
tiki
tiki
@ ในระหว่างวันและคืน
เวลาลื่นไหลไป
สติมาแล้วหลุดไป
มากสิ่งไหล..ไม่คืนมา
@ ความรักมีมอบให้
ทั้งดวงใจ..แม่..ห่วงหา
คิดถึง...รักลูกยา
อยู่ไกลตา..ยิ่งห่วงใย
@ ระลึกวันลูกตัวน้อย
แม่เฝ้าคอยกอดเคียงใกล้
วันเก่าเก่าเจ้าผ่านไป
ไม่เคยหวนกลับคืนมา
@ วันลูกเจ็บป่วยหนัก
แม่มอบรักด้วยห่วงหา
คอยแลเจ้าลูกยา
ทุกเวลาระวังภัย
@ คืนหนึ่ง ณ โรงพยาบาล
แม่มองผ่านเตียงเจ้าไป
รู้สึกสังหรณ์ใจ
สายน้ำเกลือ ระโยงระยาง
@ เจ้าหรือ คือขวัญตาแม่
สองตาแลคอยไข้สร่าง
เจ้าหลับไหลไม่ระคาง
รู้บ้างไหม ใจแม่วุ่นวาย
@ แม่นั้นง่วงจะล้มนอน
บนที่นอนซึ่งเฝ้าไข้
แต่แม่นี้กลับห่วงใย
มองเข้าไปเตียงลูกยา
@ สังหรณ์ใจไฉนเล่า
ลุกควักเจ้าขึ้นแบกบ่า
อุ้มเจ้าออกคอกเด็กมา
กกอกกรนอนหนุนแขน
@ แม่ลากสายตั้งน้ำเกลือ
กอดลูกยาไว้แนบแน่น
วงแขนซ้ายรัดสุดแสน
สงสารแม้นเจ็บตรมตรอม
@ ดูเจ้าหลับในอ้อมแขน
แม่แสนรักแสนถนอม
ยุงมิไต่ ไรมิตอม**
แม่ยอมเหนื่อยและอดทน
@ กลางวันไปทำงาน
กลางคืนเฝ้ายอดกมล
รักเจ้าคือเปี่ยมล้น
คอยกังวลสองตาแล
@ แล้วแม่ก็ผลอยหลับ
กอดลูกพับกับอกแม่
แต่ใจห่วงเจ้าแน่แท้
หลับไปแม้ใจกังวล
@ คือสังหรณ์ในคืนนั้น
ลูก-แม่ อยู่ คู่สองคน
แม่-ลูก ห่วงเปี่ยมล้น
ป้องกันตนได้ทันใด
@ ในยามเคลิ้มกึ่งเคลิ้ม
ญาณแม่กลับสว่างไสว
เห็นนักพรตหลายชาติไซร้
ลอยมาใกล้ที่ปลายเตียง
@ พระฝรั่ง พระจีน ญวน
มาเป็นกระบวนเหลืองมาเรียง
มิใช่มามองเมียง
หากส่งเสียงก้องร้องมา
@ เหล่านักพรตหลายชาติ
เหล่านักบวชหลายศาสนา
รวมพลังพลั่งวาจา
เอื้อมควักลูกยาจากอกแม่
@ เขาแถลงแจ้งเรื่อง
ว่าขัดเคืองเบื้องกระแส
**สองเจ้าไม่รักลูกแน่แท้
ไม่ดูแล*ลูกเรา* ขอตามทวง
@ แม่ร้องว่า**ไม่ได้ไม่ให้*
ไม่ให้เอาไปด้วยแม่หวง
เขาตอบ *สองเจ้าพ่อแม่ลวง
ไม่จักดูลูกให้ดี*
@ หลายชาติพระเทวดา
คืบเข้ามาอย่างเร็วรี่
แต่ไม่ทันด้วยแม่นี้
รัดแน่นดี..ลืมตาตื่น
@ มือขวายังโบกไล่
มือซ้ายรัดลูกไว้แข็งขืน
แม่แย่งลูกด้วยจุดยืน
ด้วยความรักภักดิ์อย่างใจ
@ นานเกินกว่าสิบแปดปี
ทุกนาทียามป่วยไข้
แม่ฉงน...ไม่จนใจ
ดูเจ้าไว้..ด้วยอย่างดี
@ หากจะรักใครสักคน
รักมากล้น..รักเต็มปรี่
คือรักแม่..ให้ลูกนี้
วินาที..แม่แย่งคืน
@ มิให้ใครเอาลูกไป
จะพระชาติไหนแม่ก็ฝืน
แม่กล้าหาญทนหยัดยืน
แย่งชิงคืนเจ้าลูกรัก
@ มาวันนี้สิลูกแกร่ง
มีเรี่ยวแรงแจ้งประจักษ์
สำนึกใดในความรัก
จะหาญหักผลักจิตใจ
@ ระลึกย้อนวันเก่าเก่า
เรื่องของเราที่หมองไหม้
รู้ไหมเล่า ? เจ้าดวงใจ
ทำเพื่อใครทั้งหมดนะเรา ?
@ แม่จักอาจพลาดพลั้ง
ไม่รอรั้งฟังคำเจ้า
แต่จงนึกย้อนวันเก่า
งานทุกเหล่า..เฝ้าเพื่อใคร ?
@ สองมือสร้างพัศฐาน
นานัปการทั้งใกล้ไกล
อีกที่ผืนแผ่นดินไทย
สลักไว้ชื่อลูกยา
@ แม่ตั้งจิตในวันนั้น
ระลึกพลันใจหมั่นหา
เจ้านั้นหรือควรเมตตา
มองหน้าแม่ แท้จริงความ
@ แม่เป็นคนสงบนิ่ง
จริงไม่จริงจงสืบถาม
ทุกสิ่งแท้แม่สร้างความ
สืบสามโลกทุกเวลา
@ อย่าฟังใครใส่ร้าย
ฟังให้ได้ซึ่งแม่ว่า
จดจารเขียนบนภารา
ฝากความค่าล้วนจริงใจ
@ จบความยามรำลึก
จงสำนึกแม่ฝากไว้
รักแต่เจ้าเนาเนิ่นใน
คือดวงใจ..และดวงตา
7 ธันวาคม 2546 02:38 น.
tiki
หนึ่งในนิมิต..คุณมาขอ..ดั่งล้อเล่น
หากผลีผลาม ผิดประเด็น..ก็ดับหาย
หากไม่ดื้อด้าน..ไม่มั่นคง..คงมลาย
ป่านนี้จะ ไปอยู่ไหน ก็ไม่รู้
สองพันห้าร้อยยี่สิบเจ็ด..พอศอ ลิขิต
คอมพิวเตอร์แค่แปดบิท..นั่งใช้อยู่
เขียนภาษาเบสิค ..นั่งคุดคู้
ใจเพ่งอยู่กับงานคอมพ์ ..เที่ยงคืนนอน..
ปกติ..ที่จะตื่น..คือตีห้า
แต่คืนนั้น ..ชายร่างใหญ่..มายืนอ้อน
นุ่งผ้าเขียว แววระไว ปลายเตียงนอน
หล่อคมสัน งามงอนกว่าชายใด
**มาเถิดมาน้องยามากับพี่
ไปครองเมืองบาดาลนี้พี่จะให้
เป็นเอกมิ่งมเหสีไม่มีใคร
เธอหนึ่งไซร้ ไม่มีสอง รองจากเธอ**
ฉันร้องหวีดกรีดเสียง*ไม่ไป ไป๊
ไม่เคียงนาค จะเป็นเมียมนุษย์ อย่าเพ้อเจ้อ**
เขายังยืน..ยื้อรำพัน..จำนรรจ์ละเมอ
เฝ้าพร่ำเพ้อ..เรียกร้อง..จะครองใจ
ฉันโมโห แม้นในฝัน พลันผุดสู้
ร่ายคาถา ร่ำสุดกู่..พละพลั่งใส่
- -นะโม พุทธายะ นะมะพะธะ
ชินะ ปัญชะระ ปะริตตัง
มังรัคขะตุสัมปะทา---
ส่งเสียงดังกังวานกว่าคาถาใด
ก้องจากใจ แถมชี้หน้า**อย่าลองดี**
ช่างได้ผล แตกกระจาย..เขาหายวับ
ฉันตื่นผลับ ตกใจ ในเหลือที่
กายนั้นเย็น จากศีรษะ..ปลายเท้านี้
เย็นเยียบ..ใจริบหรี่..ดังหมดญาน..
มองดูบ้าน สว่างจ้า น่าอายนัก
นาฬิกา บ่งประจักษ์ อยู่รอบบ้าน
สองโมงเช้าหลับดั่งตายไม่ควรการ
หากตอบญาน ก็ดับสลาย กายฝังดิน
**คุณมาขอ**ก็รู้ไว้ ว่าใจรัก
ได้ประจักษ์ เป็นมเหสีท่านทรงกสินธ์
หากเมืองมนุษย์สุดยุ่งเหยิงดังเพลิงจินต์
ก็ขอยิน ยกบุญ หนุนกายใจ
หากล่วงเกิน พระสมุทร สุดหยั่งลึก
ด้วยความคึก คะนองปาก ฝากไปให้
ขอบพระทัย มารับเอง เกรงหทัย
จะเจ็บช้ำ ระกำใด ในน่านน้ำ ?
โดย tiki [7 ธ.ค. 2546 , 01:49:00 น.]
- -นะโม พุทธายะ นะมะพะธะ
ชินะ ปัญชะระ ปะริตตัง
มังรัคขะตุสัมปะทา---
- -นะโม พุทธายะ -บทพระพุทธเจ้าทั้งห้า
นะมะพะธะ -บทแม่ธาตุทั้งสี่
มักเป็นบทขมังเวทย์แห่งสายอิทธิฤทธิ์
ชินะ ปัญชะระ ปะริตตัง
มังรัคขะตุสัมปะทา--- บทย่อพระชินบัญชร หลวงปู่โต บทสายปฏิบัติและอิทธิพระเครื่องหลวงปู่
ขออภัยที่ต้องนำพระคาถามาแสดงในที่นี้
ด้วยเป็นบทที่ว่าไปในนิมิตจริงๆ
6 ธันวาคม 2546 01:57 น.
tiki
ในราตรีหนึ่งซึ่งนานมาก
ความฝันหากแหวกม่านโชนฉานฉาย
เผยให้เห็นเทพยดาท่าแปลกกาย
เข็นเตียงไข้ของบิดามาจากโรงพยาบาล
บ้านของฉันในวันนั้นอยู่ริมถนน
ข้ามฝั่งไปประหน้าดลคืออีกบ้าน
คือบ้านพ่อแต่พ่อป่วยไปตั้งนาน
ราตรีนั้นช่างเหมือนม่านสว่างโพลง
เทวดานั้นกายใหญ่ไม่ใส่เสื้อ
นุ่งผ้าเขียววาวเจือเงินใช่หยิบโหย่ง
ปล่อยพ่อแล้วก็เหาะข้ามมาท่าโค้ง
คำนับลงเจรจาถ้อยพาที
***ณบัดนี้ถึงเวลาอีกเจ็ดวัน
ตัวข้าพเจ้านั้นมีหน้าที่
ต้องขอตัวพ่อท่านไปเสียที
หมดวาระอายุมีจะต้องไป***
ในความฝันฉันแลมองจ้องบ้านพ่อ
เห็นพ่อเดินจากเตียงรอซึ่งลอยได้
พ่อเดินวนไปดูบ้านนานกระไร
ด้วยจากไปอยู่โรงพยาบาลนานสี่เดือน
จำได้ว่า เทวดามาขอแล้ว
ก็โค้งคำนับลอยแน่วกลับแถวเหมือน
ไปรับพ่อชลอเตียงเยี่ยงลางเลือน
เข็นเตียงพ่อไม่แชเชือนลอยจากไป
ฉันตื่นขึ้นในครานั่นว่าฝันพิศวง
ว่า **คุณขอมา**จะประสงค์จริงหรือไม่
หากก็คิดว่าวิปริตอาหารใด
กินเข้าไปก่อนนอนย้อนรำพึง
แล้วก็ลืมความฝันนั้นเสียสิ้น
น้ำตารินแห้งใจให้หวลถึง
หากได้ขอองค์เทพไว้ได้คราหนึ่ง
คราสองซึ้ง..ไม่อาจได้..ให้เทพทูลฯ
ครั้นถึงวันที่พ่อจากอีกเจ็ดวัน
นึกถึงฝัน..ไม่อัศจรรย์..ไม่เสียสูญ
ไม่ได้เล่า..เล่าใครเขา..จะเกือ้กูล
เหล่าประยูรญาติพงศ์จะสงกา
จึงเก็บความตามเคยเห็นเป็นนิมิต
ไว้ครุ่นคิดเชิงกลอนบวรภาษา
ฝากให้รู้เรื่องของเราเล่าสืบมา
พ่อจากไปนานหนักหนา..กว่าสิบปี !!
5 ธันวาคม 2546 06:25 น.
tiki
ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบที่นี่
ให้ตะโกน อีกกี่ที ก็บอกว่า
ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ชอบ ทุกเวลา
ไม่มีใคร มาแกล้งว่า แกล้งด่าเรา
ไม่มีใคร มาคอยห้าม ห้ามความคิด
ไม่มีใคร มาสะกิด ให้จิตเศร้า
ไม่มีใคร มาปิดกั้น สัญญานเรา
มีแต่คน มาแหย่เย้า เพราะชอบกัน
จึงบอกว่า ชอบ ชอบ ชอบ ชอบที่นี่
และจะบอก อีกทุกที ที่มีฉัน
เพราะเป็นเพียง กวี ไม่สำคัญ
จึงขอแอบ แนบนิรันดร์ ชั่วชีวี
Poem ID : 35240 - ผู้ชม 56 ผู้ตอบ 4
Written by : tiki
Posted by : tiki
Source : -
Date - Time: 16 มิ.ย. 46 - 11:11
Note : คนอะไร ใจง่าย ชอบไปหมด ฮึเรา
E-Mail : nickmanthanakorn@hotmail.com
URL : http://www.2mouth.com/nickmanthanakorn
ICQ : -
ส่งให้เพื่อน เพจ-มือถือ เก็บหน้านี้ไว้ Bookmark แจ้ง Admin
ความคิดเห็น : มิตรภาพ อยากจะทราบ มาจากไหน
มาจากไกล หรือว่าใกล้ ให้ค้นหา
หรือว่ามา จากชุมชน คนไกลตา
หรือว่ามา จากเว้บไซต์ มากมายนี้
ล้วนแต่มิตร ชิดใกล้ ให้อบอุ่น
หวานละมุน ตรึงใจ จากทุกที่
ล้วนแต่ยิ้ม อิ่มใจ และไมตรี
มิตรภาพ มากมี (ที่)นี่ทุกวัน
ล้วนแต่คน ชอบกลอน พรกวี
ล้วนแต่มิตร ไมตรี ยากที่ฉัน
หากก้าวเดิน จากไกล เสียใจพลัน
มาทุกวัน เพราะอุ่นใจ ในน้ำคำ
อันน้ำใจ วาจา คารมวาด
ช่างเก่งกาจ ฉกาจคิด จิตดื่มด่ำ
นี่แหละค่า มิตรภาพ จากน้ำคำ
ตราในจิต ตรึงประจำ แต้มในใจ
จาก : tiki
รหัส - วัน เวลา : 149577 - 16 มิ.ย. 46 - 15:49
พิษรัก ธนูพราน
tiki
เจ้ากวางน้อย วิ่งเล่น อยู่กลางทุ่ง
จิตหมายมุ่ง กินใบไม้ ณ.ชายป่า
บัดดลนั้น นายพราน ชาญวิชา
เผ่นโผนมา ขึงสาย ปลายธนู
อันด้วยจิต คิดร้าย จึงร่ายมนต์
โก่งธนู ผ่านลมบน ฆ่ากวางนั่น
เจ้าตัวน้อย ลอยละลิ่ว ปลิวจาบัลย์
ดับชีวิต กวางอาสัญ เพราะธนู
เปรียบเด็กน้อย ไร้คนคอย จะปลอบขวัญ
วิ่งกระเจิง โรมรัน กันสุดกู่
ในเว็ปไซท์ มากมาย นะโฉมตรู
ปะทะพราน คารมดนู รู้พิษใจ
ด้วยพรานรัก เจนเล่ห์ เสน่หา
เด็กเหว่ว้า หงอยเหงา เข้าใจไหม
จึงเตลิด เปิดเปิง กระเจิงไพร
ทั้งสิ้นไร้ วิชาคิด ปิดใจตน
ด้วยพิษรัก หวานล้ำ กำซาบซ่าน
ทะลวงผ่าน จารมา ดังห่าฝน
ลูกธนู อาบพิษรัก พุ่งพรวดชน
อกสามศอก ยังทุรน แทบมรณา
เขาเสกสรรค์ ปั้นแต่ง อักขระ
เจือน้ำผึ้ง พร้อมพิษรัก อันแรงกล้า
เสียบใจคน ทุรายทุรน เล่ห์รักพา
จิตแตกพร่า สลายไป ในวรรณกรรม
โอ้..อนาถ พ่อแม่ อยู่แต่ไหน
ขอวอนให้ อาบน้ำผึ้ง อันหวานฉ่ำ
เคลือบลิ้นพ่อ ลิ้นแม่ เพื่อแก้กรรม
ความหวานล้ำ พอจะช่วย ขออวยชัย
มอบความรัก สุดฤทธิ์ คิดเสียเถิด
ก่อนลูกน้อย จะเตลิด ถึงพิษไข้
ด้วยพิษรัก ร้ายกาจนัก ยากหักใจ
วัยเรียนไซร้ พิษวัยรัก น้อมทักมา
วอนครอบครัว อย่ามัวยุ่ง ไม่พูดกัน
อย่าหุนหัน ช่วยปลอบจิต คิดหรรษา
ล้อมรักไว้ ให้ลูกรัก พักกายา
ในอ้อมรัก บิดร..มารดา ข้าฯ อวยชัย
Poem ID : 35306 - ผู้ชม 39 ผู้ตอบ 2
Written by : tiki
Posted by : tiki
Source : -
Date - Time: 17 มิ.ย. 46 - 13:31
Note : เฮ้ อ เ ว ท นา สะ นะ นี้
E-Mail : nickmanthanakorn@hotmail.com
URL : http://www.2mouth.com/nickmanthanakorn
พี่เว็บมาสเตอร์คร้าบ แก้นาฬิกาหน่อย
tiki
เวลาที่หมุนกลับไม่ได้
-
เรื่องมันเศร้า และ ยาวมาก คงยากนะ
ด้วยเวลา มันจะจะ กะไม่ถึง
คือเมื่อเขียน หน้าจอเรา เฝ้าคำนึง
เวลาซึ้ง ตอนนี้ คือที่มา(11:15 )
แต่เมื่ออ่าน กวีใทย ใจฉงน
ตามไม่ได้ ใจคน บ่นแทบว่า
อื๋ยย..ไม่ได้เมา ไฉน มันลายตา
มันเขียนว่า (11:50) อย่างนี้ อี๊...มันงง
tiki
รหัส - วัน เวลา : 149319 - 15 มิ.ย. 46 - 11:55
15 มิ.ย. 46 - 11:54
ถึงคุณเว็บ มาสเตอร์ Thaipoem
อย่ามิบเม้ม เวลาอิฉัน มันน่าฉิว
(13:10-12:33) สามสิบหก นาที ที่มันปลิว
ลอยละลิ่ว หายไป ในกาลเวลา
หรือพี่มี มิติ ที่ไม่ถึง
แอบอยู่ ตรงที่หนึ่ง ไม่เห็นหน้า
เขาว่า บนสวรรค์ ชั้นฟ้า
เพียงหนึ่งวัน มันมีค่า เป็นร้อยปี
หรือว่า พี่ มัวแต่เหาะ ขึ้นขึ้นลง
เวลาคง เสียมากหน่อย รึไงพี่
หรือว่า รถมันติด คิดให้ดี
ขอเถอะพี่ เปลี่ยนให้หน่อย น้องน้อยใจ
ไม่เช่นนั้น น้องงง แสนกงเต๊ก
ตอนแรก คิดว่าอิฉัน นั่นเป็นไข้
หรือว่าเมา พิษรัก กลอนรักไซร้
อะ อิ นะ ไม่เป็นไร แก้ให้(หน่อย) แล้วกัน นะ
เพราะ รัก หวง ห่วง หา จึง มา บอก
จาก : tiki
รหัส - วัน เวลา : 149333 - 15 มิ.ย. 46 - 13:20
โอ๊ย พี่เว้บมาสเตอร์
เปิดมาใหม่ก็เจอ ห่างกัน สี่สิบ
สิบห้าสอง ลบ สิบสิบสอง ลองถี่ยิบ
ห่างกัน ถึง สี่สิบ ในวันนี้
น่าพี่นะ พี่นะคะ พี่มาสเว็บ
มาช่วยเก็บ เวลาคืน ให้tiki
เดี๋ยวจะ โพสให้เห็น เป็นของดี
เวลาที่นี่ 10:16 ยกให้ดู
จาก : tiki
รหัส - วัน เวลา : 149473 - 16 มิ.ย. 46 - 10:56
มาอีกที พี่เว็บจ๋า ใช่ว่าแกล้ง
นาฬิกา คงสำแดง แผลงผิดนั่น
แต่เครื่องจักร ทวนเวลา สารพัน
อาจหมุนหัน ทวนกลับ จับนาที
แต่ชีวิต ที่ผ่านผัน เร่งวันลับ
ไม่อาจได้ คืนกลับ กระไรนี่?
ด้วยฟากฟ้า ไม่ขยับ ปรับนาที
จึงแก่ลง ทุกที่ เวทนา
ด้วยกุศล ผลบุญ ที่ทำไว้
ด้วยเวลา น้อยไซร้ ไม่คอยท่า
ขอให้ทุก วินาที คือเวลา
ที่มีค่า ควรการ งานทำดี
จาก : tiki
รหัส - วัน เวลา : 149670 - 16 มิ.ย. 46 - 19:40
Poem ID : 35319 - ผู้ชม 27 ผู้ตอบ 3
Written by : tiki
Posted by : tiki
Source : http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_35210.php
Date - Time: 17 มิ.ย. 46 - 17:43
Note : เพ่ เปลี่ยน ที สิ เค้า บอก มา สอง วัน แล้ว นะ เพ่
5 ธันวาคม 2546 02:30 น.
tiki
@ วันสุดท้ายของพ่อ
ฉันมัวแต่รอสิ่งใดอยู่
แม่โทรฯตามหลายหนให้ไปดู
บอกแม่อย่ายุ่งพ่อจะยังอยู่อีกนานวัน
@ แต่แล้วก็ต้องไปกราบพ่อ
ซึ่งนอนรอชุดขาวเต็มยศ อยู่อย่างนั้น
ในห้องเก็บศพโรงพยาบาลตำรวจกระนั้น
คือภาพสุดท้ายที่ฉันตามเข้าไปกราบกราน
@ พ่อขา
ลูกบอกพ่อว่าจะซื้อของถวายเอาไปบ้าน
ลูกจะซื้อถังสังฆทาน
ถวายพระให้พ่อท่านในยามเช้า
@ คืนนั้นทั้งคืนพ่อเข้าฝัน
ลูกชายฉันนอนหัวร่อพ่อล้อเล่น
พ่อแต่งกายชุดหล่อประจำทุกเช้าเย็น
มานั่งเล่นล้อหลานในบ้านเรา
@ ตื่นเช้า ไปที่บ้านพ่อ
ถือถังถวายพระที่รอจะไปเข้า
จุดธูปบอกพ่อถือบุญเอา
ไปกับถังสังฆทานเช้าพ่อเอาบุญ
@ ลูกเป็นลูกแบบไหน
เวลาสุดท้ายพ่อจะปิดตาไม่เกื้อหนุน
ปล่อยแม่ร้องไห้คนเดียวชุลมุน
อ้างว้างไม่การุณย์พ่อสักคน
@ พ่อขา
หากเลือกได้ลูกจะไม่เมินเฉย
จะรีบไปกอดพ่อไว้อย่างเคย
แต่ผ่านเลยไปพบพ่อ...แค่รอบุญ...@
กราบเท้าพ่อในวันพ่อ
ด้วยรักและเคารพถึงพระคุณพ่อเป็นที่ยิ่ง
หน้าส่วนตัว
700
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
