3 กุมภาพันธ์ 2547 00:49 น.
tiki
...............
ในนามของความรัก..ทิกิ..tiki
ฉันวางดาบไว้ตรงนี้ที่รอยช้ำ
ให้จดจำคำหวานซ่านผ่านหู
ให้จดจำรอยคำย่ำความครู
ให้จดจำ..รอยความสู้..ครูคอยเคียง
. .........จะจากไป...ใจก็ฝาก...จากเพียงร่าง
วางดาบข้าง...หัวใจ...ไร้ซุ่มเสียง
วางตอนบ่าย..สลายตัว..อย่ามัวเรียง
จะคืนเบี่ยง..เมื่อบ่ายคล้อย..ร้อยนิทรา
. ......จะนำฝันนำสุขที่คลุกเคล้า
จะนำขึ้นใส่เกล้า..เข้าแบกบ่า
จะนำความ...ลามทุกข์สุข..ของเพื่อนยา
ไปเก็บความ..ตามข้าฯมา..นะดวงใจ...!!!
ภาพคืนหลังครั้งเรายังผาสุก
เคยร่วมทุกข์..จมขื่น...คืนเผาไหม้
น้อยนั้นหวาน...แทบมิได้...อยู่ในใจ
ก็เหยียบย่ำ...ข้ามไป....จนไกลตา
แล้วจะหวัง.....อะไร.......จากใจนี้
รักหมดใจ.....เธอไปคลี่.....มันไร้ค่า
ภาพของเธอ.....ฉันจึงติด......ปิดข้างฝา
แล้วเสียบดาบ....อย่างช้าช้า...เศษกระจาย..!!!!
ในความทุกข์.....ร่วมทุกข์
ในความสุข.....ร่วมสุข
จึงจะนับว่าเพื่อน....ชีวิต
by... ทิกิ_tiki 2004-02-02 06:19:55
. ในนามของความรัก
What a melancholy chorus cries .
Do tears fall down from far away.
With a tearful sorrow..a sleepless night.
Driving the sadness ..with a lonely day...!
yaya hope u enjoy my words.
tiki
จาก : ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
รหัส - วัน เวลา : 214384 - 02 ก.พ. 47 - 07:22
--------------------------------------------------------------------------------
ภาพคืนหลังฝั่งใจให้จดจำ
ทุกถ้อยคำที่เธอพร่ำบอกเสมอ
ว่าจะรักและห่วงใยให้พบเจอ
แต่แล้วก็จบสิ้นไม่พบเจอเสมอเลย
*-*กลอนไพเราะดีค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ*-*
จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา
รหัส - วัน เวลา : 214824 - 03 ก.พ. 47 - 03:31
ภาพคืนหลังฝังใจให้จำจด
ทุกถ้อยพจน์หวานล้ำพร่ำเฉลย
ว่าจะรักและห่วงใยเหมือนดั่งเคย
แต่กลับเผยว่าเป็นลวงทุกห้วงใจ....
จาก : ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
รหัส - วัน เวลา : 214879 - 03 ก.พ. 47 - 09:41
กระเด้นสู่...ล่ใด...ในฟากฟ้า
กระจัดลับ...กระจายลา...ราตรีนั้น
กระเด็นดอน...กระทบจันทร์...ไม่หันมา
กระแตกดับ...ให้ลับลา...ท้องฟางาม...
กลอนเพราะ เนื้อหาเพราะ ชื่อเรื่องโดนมาก ๆ ครับ *-*
มาเยี่ยมนะครับ *-*
จาก : รหัสสมาชิก : 6184 - พู่กันของหูกวาง
รหัส - วัน เวลา : 214846 - 03 ก.พ. 47 - 07:19
กระเด็นจาก....ฟากไหน.....ในฟากฟ้า
กระจัดแม้น.กระจายมา .ราตรีหนึ่ง
กระเด็นดอน...กระทบจันทร์...หันรำพึง
กระจะ.ถึง......จะอึ้งลา..ฟากฟ้างาม...
พู่กันของหูกวาง
ทิกิเปลี่ยนคำในกลอนต่อให้แล้วค่ะ
-ทิกิ_tiki วัน เวลา : 214885 - 03 ก.พ. 47 - 10:02
กระเด็นจาก....ฟากไหน.....ในฟากฟ้า
กระจัดแม้น.กระจายมา .ราตรีนั้น
กระเด็นดอน..กลอนรำพึง กระทบจันทร์..
.กระจะ.ฝัน.....ครั้น.กระแทก.....กระท้อนไกล..........
แหม พู่กัน...
พี่ขออีกบทและกัน ยังติดใจว่ายังเขียนตอบไม่ดี
ให้ถึงใจน่ะคะ
ทิกิ_tiki
กระเด็นดาบ จากฝัก ปักชี้ฟ้า
กระเด็นข้าม ถามใคร ไหนดาบผม
กระเด็นตก ตรงนี้ กลัวโดนคม
กระเด็นสม จมมิด ชิดปักใจ............ติ๊ก
จาก : สนิมมมมมมมม รัก
รหัส - วัน เวลา : 214911 - 03 ก.พ. 47 - 11:28
กระเด็นมา......แค่เศษ.......ไม่ตัวสั่น
แต่ดาบนั้น.....กระเด็นมา......ข้าฯสงสัย
สนิมคง ......มือลื่น......นะชื่นใจ
ดาบทั้งอัน.......มาหลุดได้.....อย่างไรกัน
อิอิ ไม่ว่ากันนะคะ สนิม..รัก..
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 214915 - 03 ก.พ. 47 - 11:33
บิดาเคยกล่าวให้............หักจำ
ตามแต่บุญมานำ............จึ่งใกล้
กรรมพรากห่างระกำ.......ใจหม่น
ฤาว่าบุญพรากไร้............ชั่วช้าเขยบุญ .....
ทิกิ_tiki
. ในนามของความรัก
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
2 กุมภาพันธ์ 2547 12:52 น.
tiki
สองแม่ลูก.....ผูกกันไว้.....ด้วยใจนี้
แม่...โอบถนอม...เจ้าบุตรี.......คอยสืบสาน.....
ด้วยหมดทั้งใจ......ล้วนด้วยรัก......และวิญญาน
เวลาที่ผ่าน........รักที่มี......มีแต่เธอ
ไม่เคยทิ้ง.....ลูกน้อย.......ไว้ที่ไหน
อาจมีบ้าง.....เลี้ยงไม่ได้.....ประชุมเก้อ
โทรศัพท์......เลี้ยงลูก.......ผูกห่วงเสมอ
แม่อยู่ตรงนี้.......รู้ทุกอย่างนะเออ.......ว่าลูกเป็นฉันใด....!!!!!
......................
...........................
อันที่จริง.............งานเรื่องแม่.........แบบเต็มร้อย.......อยู่ในสมุดกระดาษสาเล่มหนึ่ง
ทิกิ บรรจง print งานขึ้นมากะมือ
ตัด แปะ ตีกรอบ เจาะรู ร้อยเชือก
เซ็นต์ชื่อทุกหน้า
๘๕ บทกลอนแปด
และรวมอัญเชิญพระราชนิพนธ์ เพลงร้อง
*เงาะป่า* แห่งสมเด็จพระปิยะมหาราชอยู่ด้านในหน้าปกหน้า
และ ตบท้ายด้วยบทบรรยายชุดวันแม่ จาก http://www.plangprachachon.com ซึ่งSave เก็บไว้ในไฟล์ในวันนั้น แต่หายหกตกหล่นไป
เสียมาก
งานเล่มนี้เล่มเดียวในโลก
พิมพ์ แปะ เซ็นชื่อทุกหน้า
เสร็จสิ้นเมื่อ ๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
และเฝ้ารอให้ ถึงเช้าวันที่ ๒๕ สิงหาคม ๒๕๔๖ นั้น
หน้าปก มีรูปขนาดเล็ก ปักด้วยมือ แปะทำไปบนกระดาษสาบางๆ
ตามด้วยกระดาษสา หนา
ใต้แผ่นบางเขียนไว้ว่า
* หมดทั้งใจ........แม่ให้เจ้า..tiki*****
.ในสารบาญ มีทั้งหมด...๑๔ ตอน
ซึ่งจะไม่นำไปลงที่ใดเลย
เป็นเล่มพิเศษ สวยงาม........* หมดทั้งใจ........แม่ให้เจ้า..*
จริงๆ
รินน้ำตาเขียน.....ทุกคืน......ทุกคืน
มันไม่ได้ริน
แต่มันหลั่ง...ทะลัก
ฟูมฟาย...
ไหนว่าไม่เจ็บไงล่ะ
ไหนว่าไม่สนใจ
ไหนว่าไม่แคร์
ไหนว่าชาตินี้เราอย่าพบกันเลย.......
ชาตินี้ ลูกคนเดียวเลี้ยงได้....พูดไว้อย่างนั้น
ก็ต้องพบพานด้วยจำเป็นอยู่ครั้งสองครั้ง
ลูกคือสมบัติล้ำค่ำ........เป็นเพชรเม็ดงามที่แม่
เฝ้าเจียระไนคนเดียว......ลำบาก ท้อทด
ทุกข์ ทรมาณ สร้าง....ส่งประกาย....เป็นพลังคนเก่ง คนดี.....คนงาม.....คนสวย......คนฉลาด
ของประเทศชาติคนหนึ่ง
.....
วันที่เขาอายุ สิบเดือนนิดๆ
แม่คนนี้......ปฏิเสธ สมาคมสตรีไทย สภาสตรีสังคมสงเคราะห์อะไรในวันนั้น ที่เชิญให้ไปเป็น
กรรมการจัดงาน วันแม่แห่งชาติ.......ด้วยเหตุผล
ส่วนตัวบางประการว่า
เมื่อลูกเรายังไม่มีใครดูแลนอกจากเราเนี่ยนะ
ขอทำหน้าที่แม่ตัวเองให้สมบุรณ์ที่สุดก่อนเถอะแล้วจะไปทำหน้าที่แม่เพื่อชาติ ในวันหน้า
..........
ทิกิหยิบสมุดเล่มนี้มากางอ่านตรงหน้า
น้ำตาไม่หลั่ง และไม่รินแล้ว
นึกขำนิดๆด้วยซ้ำไปในการ ลงแส้.....ให้ไอ้เด็กดื้อ คนนี้มันรู้สึก ว่าอย่าลอยละลิ่วปลิวไปในสังคม อันหรูหราของเธอให้มากนัก
แม่คนนี้......คนที่สละทั้งชีวิตเพื่อสานรอย สร้าง
เธอให้งาม....ให้ใครบางคนต้องแอบมายืนมอง
อยากจ้อง อยากเห็น..อยากรู้ว่าเพชรเม็ดงามนี้
ใครหนอ.....ทำไมไม่ใช่ของเรา....นั้น
แม่ทำสำเร็จเหมือนกัน.......
ทำสำเร็จแบบแทบจะไม่เคย ว่าพ่อของเธอสักคำให้เธอรู้สีกเสียใจ......คำน้อย...มิเคยได้.ประณามเธอ.....
คำน้อย....แม้นอยากจะลงดาบตัดคอเธอประจาน
แต่สำนึกเสมอว่า.....นี่แหละกรรมจากอดีตชาติ
ของเราได้กระทำไว้ และในภพนี้เรามิยอม รับความทุกข์ระทมนั้นตลอดชีวิตต่างหาก....
ชีวิตนี้จึงรักลูกสุดสวาทขาดใจมิมีใดปาน
และงานนี้ก็เป็นงานระหว่างแม่ลูกเท่านั้น
เคยเล่านิทานให้กัน เสมอเสมอก่อนนอน
ถึงลูกแมวขี้อ้อนดื้อดึง ชอบทำอะไรที่แม่ห้าม
ชอบทำอะไรที่ผาดโผนโจนทะยานด้วยสนุกสนาน
สำเริงบันเทิงใจเหลือแสน.......
และก็น่ายินดี.....ที่ลูกสาวน้อยนั้น เหมือน
คุณยายผู้มีระเบียบและหยิ่งในศักดิ์ศรีนั้น
ไม่เหมือนแม่คนนี้......กวีเอาแต่ใจ...อะไรทำนองนี้........
2 กุมภาพันธ์ 2547 04:12 น.
tiki
อย่ามาคิด........ตามติด........มาชิดเชื้อ.
อย่ามาทำ.......หยิ่ง..เบื่อ.......หรือมาอ้อน
อย่ามาทำ.......เล่นลิ้น.......หรือเว้าวอน
อย่าเลยนะ.......อย่าอาทร.......ให้ยุ่งอุรา
ยี่สิบบาทที่สองของเรา...
เขียนแล้ว..ก็ตรงดี...ก็ต้องนำมาลง...แม้นจะไม่ค่อยอยากลงเท่าไหร่แล้วนะ..!
๒๑.......เพียงมาอ่านน้องน้องเขียนกลอน
๒๒.......ไม่ชอบอ้อน....ลองรัก........ให้หนักบ่า
.๒๓......ไม่ชอบใคร.......มายุ่ง.......มุ่งงานมา.
๒๔........ใครจะว่า.......บ้าแค่ไหน.......ก็เรื่องของเขา
๒๕.......เป็นคนชอบสนุกสนาน
๒๖.......ชื่นบาน.......ไม่เป็นคนเศร้า
๒๗.......ไม่คิดรักใคร.......อย่ายัดเยียดเป็นเงา
๒๘......สันโดษ..ตาม.......ประสาเรา.......ไม่ไร้คู่ครอง.
๒๙......เป็นคน.......รูปงาม.......ผิวสวยแจ่มใส (อะแฮ่ม).
๓๐.......เป็นคน.......หน้าใส.......นัยน์ตาน่าจ้อง
๓๑.......เป็นคนไม่เข็ด..งานยากชอบลอง
๓๒......เป็นคน.......เฝ้าปอง.......ค้นหาใจธรรม์.
๓๓.......ชอบลีลา.......ไปเที่ยว.......ท่องเว็บ
๓๔......ชอบอ่าน.......ชอบเก็บ.......ข้อมูลวิทย์นั้น.
๓๕.......ชอบอ่าน.......ข้อธรรม...พระท่าน..จำนรรจ์
๓๖.......ไม่ชอบภาพ.......อย่างว่านั้น.......ไม่สนจริงจริง
๓๗.......ชอบเอ็ด.......เด็กเด็ก.......บ่อยบ่อย
๓๘......ชอบ.ล่องลอย.......กานท์กลอน.......เข้าสิง
๓๙.......ชอบเข้าอ่าน.......งานดึกดึก.......เมื่อใจนิ่ง
๔๐......คือผู้หญิง.......แกร่งและห้าว.......ร้าว....และหวาน ......
แล้วก็รู้ว่า.......ชีวิต.......ช่างไร้สาระ!
ยี่สิบบาทที่สองของทิกิ
เจ็บในใจ...ขมที่ให้
ทิกิ_tiki .. ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน ..จริงหรือ ?
สี่สิบบาท...สอง..ของทิกิ
2 กุมภาพันธ์ 2547 01:45 น.
tiki
สุดยอดเยี่ยมสร้างพจน์จรดบทอักษร
ร่ายบทกลอนสอนลูกปลูกใจฝัง
รั้งความคิดที่เตลิดเพลิดใจจัง
กลับสู่วังในห้วงรักใครจักมี.
แก้วประเสริฐ.
6104 - แก้วประเสริฐ
รหัส - วัน เวลา : 214300 - 01 ก.พ. 47 - 23:07
ดั่งวันที่เราฝันวันเด็กน้อย
คิดถึงแม่เราที่คอยกอดปลอบขวัญ
เมื่อเราทำหน้าที่มารดานั้น
ควรถ่ายทอดรักทุกวันให้ลูกฟัง
จะพร่ำหา......ทำไฉน.......สู่ใจลูก
ให้รู้ถูก......รู้ว่าแม่........ยังห่วงหลัง
ยังใจจิต.......ใจจ่อ.....ล้อลูกดัง
จะภพหน้า.....ภพหลัง.......ยังเยื่อใย
รำพันผ่าน.......บทกลอน......นี้อีกครั้ง
ให้รู้รัก......ซึ่งคอยรั้ง......แม่ไว้ได้
หากชีวิต.......นี้อุทิศ.......ให้แก่ใคร
จะอุทิศ.....ทั้งชีวิตให้......แต่ลูกยา...+++!!!!!.
มาตา.....พจนา.......๒
ไม่คาดว่าจะเขียนกลอนได้ในคืนนี้
แต่ คุณแก้วประเสริฐ....ก็กระตุกออกมาจนได้...
.ขอบคุณในบทกลอนของคุณแก้วประเสริฐ ซึ่งเป็นกำลังใจให้ นะคะ
ขอบคุณที่สุดค่ะ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
1 กุมภาพันธ์ 2547 15:15 น.
tiki
ยี่สิบบาทแรกของทิกิ
.อย่ามาสนใจเลยว่า.....ข้าฯ..คือใคร
อย่าเลยเธอ..........อย่าสนใจ....อะไรกับฉัน!
อย่าตามถาม....วันเดือนปีเกิด....ทำไมกัน ?
อย่ามาหัน....เหเกี้ยวเทียบ....ไปเลียบวัง?
อย่ามาสน ! ....ว่าคนอย่างฉัน....นั้นคืออะไร ?
อย่ามาถาม....ว่าเขียนที่ไหน ?....รังสรรค์แต่หลัง
อย่ามาถาม....ตามเขียนที่นี่....ว่าติดใจจัง!
อย่ามาถาม..ฝัน....วันละหลายครั้ง....แค่มาเขียนกลอน!.......
ยี่สิบบาทแรกของทิกิ
๑....มิได้เข้ามาเพื่อมองหาคู่
๒....มิได้คิดสมสู่กับตัวอักษร ?
๓....มิได้คิดผสมสนิท.......ผิดบังอร
๔....มิได้คิดเว้าวอน....อ้อนบุรุษใด
๕....มิได้คิดว่าอยากหากพบคน
๖....มิได้ใคร่สน....ว่าใครใจใส่
๗....มิได้รูปชั่วตัวดำอันใด
๘....มิได้โง่เง่า....ใจเจ้ามีปัญญา
๙....มิได้หงอยเหงา....หรือเศร้าจิต
๑๐....เพียงคิดกลับมา....อ่านทีท่า
๑๑....รำคาญคนบ่นก็เลยเปิดมา
๑๒....เข้าที่ไร....เจ็บทุกครา....ไม่เข็ดซะจริง.....
๑๓....ถามหาเกมมา....ครานั่งหน้าจอ
๑๔....รำคาญก็ขอ....นั่งอ่านนิ่งนิ่ง
๑๕....จะรู้ไปทำไม?....ประวัติจริงจริง
๑๖....ที่เห็นทุกสิ่ง....ก็เท่าที่มี
๑๗....เป็นคนไม่ดี....และขี้รำคาญ
๑๘....เขียนกลอนสำราญ....มานานนับนี่
๑๙....ไม่ชอบคนว่า....หาเรื่องทั้งปี
๒๐....เขียนกลอนทุกที....หนีโลกไปไกล !
ยี่สิบบาทแรกของทิกิ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
หน้าส่วนตัว
1358
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
