27 กุมภาพันธ์ 2547 16:31 น.
tiki
คบเด็กเล่านิทาน...
ทิกิ_tiki
ปล่าวมี Collections.นะพี่..!!!..
เมื่อแรกพบสบตาเธอว่า..*หวาน..*
เธอว่าฟ้าประทาน..มาให้หรือ..?
ครั้นฉันง่วง...นอนละนะ..จะตาปรีอ..
เธอก็ยื้อ....ฉวยผ้าห่ม...มาพรมคลุม
เธอบอกว่า**ฝันดี*..ครับที่รัก...
ค่ะ ค่ะ ค่ะ ..อืมม์ ตาหนัก...*รักอุ้มสม..*
ลาในฝัน...ก็แล้วกันนะ...หนุ่มสังคม
แล้วเปิดชม...ภาพในฝัน...สราญตา
มาวันใหม่...หอบกุหลาบมาให้ช่อ.
ทำลับล่อ...แอบเอียงคอ....คล้ายรอท่า
หยิบยื่นให้...แล้วแก้มแดง...แฝงนัยมา
เธอบอกว่า....ชักสนใจ....รู้ไหมคุณ
จากลับล่อ....เธอก็รอ....ในไซเบอร์
ทำงานมา...ต้องหาเธอ....ผู้เกื้อหนุน
เป็นสปอนเซอร์.....หน้าไซเบอร์....ผู้ค้ำจุน
หวานละมุน....ถ้อยคำ....งามล้ำใจ
แม้นว่าขีด....กติกา....อย่าล้ำเส้น
เปิดประเด็น.....ส่งดอกไม้...ก็ว่าใกล้
เดี๋ยวส่งจูบ ส่งรูปปาก..มาจากใจ
ก็ส่งไป....ไม่ว่ากัน...ทั้งวัน..คืน
คนในจอ....ช่างอ้อล้อ....แสนน่ารัก
ให้ทายทัก.....ส่งสาย.....ไม่ต้องฝืน
ใช้แปดนิ้ว ...คอยพิมพ์ไป....ไม่กล้ำกลืน
อยู่ดึกดื่น.....ฝึกพิมพ์ดีด....ไม่กรีดกราย.!!!..
พิมพ์ไปมา.....คราอักขรา.....มาเข้า..*.ใจ.*
นึกสงสัย.....มันมาจากไหน...เจ้า**ใจ**สหาย
ตามติดให้......ยิ้มเก้อค้าง......ไม่จางคลาย
แช้ทกันได้.....ทุกค่ำคืน.....ฝืนนอน..ทน.
มาจากไหน....จากโลกไซเบอร์.....คล้ายเพ้อนะ
ร่ำร่ำจะ.........ปิดจอ........เสียหลายหน
แต่บางครั้ง.....พบเรียบร้อย....ไม่ซุกซน
มอบเบอร์โทรฯ......ไม่ชอบกล.....ก็หลงภัย..
เพียงแต่ถาม....สวัสดี....ที่เช้าตรู่
เธอก็จู่.....โจมถาม....ว่า**ได้ไหม..?*
แล้วเธอก็ถาม....ว่า*ช่วยตัวเอง....แล้วเป็นยังไง.?.*
ต้องตอบไป.....ว่าฉันนั้น**คน..ของ...ประชาชน.....**
* ขออนุญาต....ไม่ตอบนะจ๊ะ..คำถามแบบนี้..?
คุณไม่มี อะไรจะถาม....อีกแล้ว.?...ฉงน..?
ใยไม่ถาม...เรื่องการงาน....เรื่องการคน
ใยมาถาม...คล้าย...สับ ประ ดล....นะคนดี...!!
มีต่างต่าง....มีนานา...มีสารพัด
สุดที่จัด....มาเป็นแฟ้ม....ชีวิตพี่
หากคบพวก.....เธอต่อไป......ชีวิตนี้
ไม่แก่ตาย....หรอกชีวี....แต่ บ้า..ตาย..
.....กุมารี--..นี้กุมาร.....ชาญสมร
เธอช่างอ้อน.......ล้วนจรยุทธ์.....สุดความหมาย
นี่...เขียนมา.....ถึง..*กุมาร*......นะท่านชาย
มิได้หมาย.....ถึงพวกท่าน....ชายชาตรี
ท่านชาตรี.....นี้ข้าฯ .....มิกล้าแตะ
มิกล้าแวะ......มิกล้าตอบ.....ขอบวิถี
มิกล้าล้ำ......เส้นมิกล้า.....เกรงราวี
รู้ท่านมี.........แต่จิตใจ......ใสบวร
รักภาษา.....ของเด็กเด็ก....เขาเสกสรร
ช่างจำนรรจ์.....คุยทุกวัน......ช่างออดอ้อน
แล้วงอแง.....แล้วหงุดหงิด.....แล้วง่วงนอน
ให้ต้องย้อน......ไปห่มผ้า.....แล้วเล่านิทาน...
นั่นคือเด็ก.....ขอพี่ท่าน.....อย่าพาลพาโล
อย่าโมโห.....ว่าคบเด็ก.....มาสร้างบ้าน.....
ไม่มีแน่......รับรองไม่มี.....นะพี่ชายชาญ
แค่เล่านิทาน......ก่อนนอน.....ให้น้องน้องฟัง
เฮ้อ เหนื่อยกะพวกพี่ไซเบอร์ซะจริง นะ...
จะจับผิดหนูไปถึงไหนนะ...เฮ้อ...พี่เพลาๆลมเพชรหึงกันหน่อยเหอะ...
แบบ หนูจะพักผ่อนสมอง ม่ายงั้นจะเล่น แต่เกม puzzle กะ msn ไปจนเช้า
เหมือนเดิมๆนะ...แล้วจะไม่เข้ามาข้องแวะ กะพวกเว็บพี่อีกนะ..ฮื่ม..
27 กุมภาพันธ์ 2547 01:33 น.
tiki
หากจะอยู่คู่ใจในความฝัน
ขอให้อยู่จนสวรรค์ต้องมองหา
ขอความรักในดวงใจกระจ่างตา
ขอความรักอยู่ชั่วฟ้า..ก้องปฐพี...
^o^........
In a shady dark night...
I was like in the. moody blues
My heart felt like crying.
But it is like my ..remedy too.
Every step I walked passing by.....
Something to remember..When I was with you..
But because I was so very young..
Then I would...never know...Who would be so cruel...
ทิกิ_tiki
.....*......
หากมิได้ปราถนาใครจริงจัง
ให้ระวังหัวใจใครคนนั้น
ทุกสัมผัสและทุกความสัมพันธ์
รับผิดชอบต่อกันทุกครั้งไป
หากใครคนหนึ่งเจ็บ
ราวรอยเล็บที่ย้ำใส่
ความเจ็บนั้นฝังใน
และฝังใจกลัวเจ็บคืน
อย่าเห็นเป็นว่าเล่น
ระวังเป็นเช่นฝันสะอื้น
ใจที่เจ็บไม่ยาวยืน
แต่ทิ่มแทงทุกเวลา
ราวสัตว์ที่บาดเจ็บ
ย่อมแปลบเหน็บมิหวนหา
ขอเถิดทุกกิริยา
ทุกทีท่าช่วยจริงใจ..
ทิกิ_tiki
.ในแสงสุดท้ายของยามสนธนา เมื่อสีหมากสุก
กำลังจะลับฟ้าทางทิศตะวันตก
...........
- 26 ก.พ. 47 - 19:47
ถ้าแม้นไม่เคยเคารพตัวเอง...
และไม่เคย..หยิ่งยะโสโอหังราวหลงตัวเอง
ประหนึ่งจะเป็นนาร์ซิสซัส ผู้เฝ้ามองบ่อน้ำ
ประกายแสงอาทิตย์และแสงจันทร์
ชีวิต คงไม่ยืนมาจนถึงวันนี้
.......กี่ครั้ง กี่หนที่ราวล่มสลาย
......กี่ครั้ง กี่หนราวโลกจะถล่มทะลาย...
.แล้วก็ผ่านไป...คงเงียบ..เย็น....และนิ่ง
นิ่งเหมือนภูผาที่ต้องนิ่ง.....
.....
แม้นจะมีลาวาวิ่งลอดไปมาอยู่ภายใต้ตืนเขา
ภูผายังต้องยืนราวไร้ความรู้สึกอยู่เช่นนั้น..!!
....
ทิกิ...
..*...
Feb 27,2004
0:18 a.m.
26 กุมภาพันธ์ 2547 17:23 น.
tiki
...ราวควันสีชมพู...
tiki
ที่ยามสอง....มองไป.......ในครานั้น
อายุฉัน......เพิ่งสิบเจ็บ......ยังจำได้
เป็นลูกสาว......หนึ่งเดียว......สวยใสวัย
พ่อเพิ่งพา......ออกไป......งานเต้นรำ
สวมชุดแส็ค......สั้นสี่นิ้ว......ขึ้นเหนือเข่า
สวมถุงน่องบางเบาเร้าดำขำ
ชุดลูกไม้สีชมพูซับในดำ
หืมม์...งามล้ำออกแบบกันมันกับมือ..!!
ในงานแรก......เต้นรำ......แห่งงานบอลล์
สโมสร......วิศวะ......ศิษย์พ่อหรือ?
ลูกศิษย์พ่อ......หล่อเหลา......เร้าร่ำลือ
มาโค้งกาย......ผายมือ......พาเยื้องกราย
เป็นงานแรก......ใจยังอ่อน......เจ้าอ่อนไหว..
มิเคยได้......อยู่ภายใต้......ประคองหมาย
เพลงลีลาศ......บอลล์รูมซึ้ง......ตรึงมิวาย
ยามเต้นคล้าย......ลอยไป......ในวิมาน
โอ!..พี่ขา......ความรู้สึก......ไม่นึกฝัน
พี่สลัก......อ้อมแขนนั้น......ให้ฟุ้งซ่าน
ทั้งยังเด็ก......กระเจิงใจ......ในมือมาร
ดังรักหวาน......ฝากใจ......มิได้เลือน
แต่..พี่...นั้น......น่าเสียดาย......ที่หมายพี่
รู้ข่าวจี๋......ปรากฎกาย......คล้ายเกินเพื่อน
เธอซาบซ่า......เคียงเคล้า......มาตักเตือน
**น้องหรือจ๊ะ......พี่คือเพื่อน...สนิทหัวใจ**
รู้ว่าเขา......มีที่รัก......ต้องหักกล้ำ
เจ็บและจำ......ใจมันโง่......เจ็บไฉน
มิอยากเห็น......อีกทั้งชาติ......เจ็บขาดใจ
ไม่อยากใกล้......ไปให้ไกล......ใยเพ้อลวง..?
เป็นสิบปี......ที่ไม่พบ......สบแต่ชื่อ
.ลงหนังสือ....เขียนหน่วยงาน .สานโชติช่วง
ครั้นวันพ่อ......สิ้นชีวิต......ปลิดปลดปวง
เขาก็ล่วง.....ก้าวมางาน.....พ้องพานตา
คือคำถามที่ยิงมาคราเมื่อพบ
*เราไม่สบ......พบกันนาน.....นานหนักหนา?*
จำแม่นยำ.....ใบหน้างาม.....เทพยดา
*สิบห้าปี...ค่ะพี่ขา.....*..แล้วเมินไป...
เขาไม่ผิด.....ฉันไม่ผิด.....เราไม่ผิด
แต่สะกิด.....แล้วมันเจ็บ.....คุณรู้ไหม
ไม่มองหา.....ไม่แลตาม.....ไม่ถามผู้ใด
คือวันที่มา.....แล้วคือวันที่ไป.....ไม่พบอีกเลย..!!
ให้มันปิดต่อไปนะคะ..
ทางใครก็ทางมัน..!!!
Babys heart... **ในนามของความรัก...อันเลือนหายไป
ทิกิ_tiki ....
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
26 กุมภาพันธ์ 2547 01:54 น.
tiki
กุมารี...กุมารา...ของข้าฯเอ๋ย
จะจากเจ้า...ไปเลย...ก็คิดถึง
น้ำคำใส...ของเจ้า...ช่างตราตรึง
แจ้ว แจ้ว ซึ้ง ...สุขใจ....ไม่ลืมลา........
บ้างก็ให้...หอมแก้ม....แล้วหอมผม
บ้างก็ให้....ดอมดม...ชมทั่วหน้า
บ้างก็โอบ..กอดรัด....สัมผัสมา
ล้วนพร่ำหา..พาวอน..สุนทรวรรณ
กระนั้นนี้........พี่จะจาก...ไปได้หรือ ...?
ถึงฝึกปรือ...ใจให้เหี้ยม...เพื่อเหหัน
ก็ไม่อาจ.....ตัดใจ....ไปโดยพลัน
คำเจ้าสรรค์........ใสซื่อ.........ฤาจะคลาย ...?
ในอ้อมแขน.....โอบไว้......แม้ในฝัน
เจ้าแก้มใส...ไม่ห่างหัน....มิห่างหาย
พี่โอบเจ้า......ไว้ทั้งหมด....ยังมิวาย...
ใจจะหาย......หากจะห่าง....จะร้างลา...
กุมารา....กุมารี....ของพี่เอ๋ย
ไฉนเลย.....จะจากเจ้า.....ไปจากหน้า...
ตราบชีพวาย.....มลายแม้น.....มิแคลนครา....
จะรักเจ้า.....ตราบชั่วฟ้า....ยังจรดดิน..!!!!
จะตัดใจจากเจ้าได้อย่างไร...???..ภาคต่อ
เด็กมันแรง...แรงบริสุทธิ์...รุดด้วยใจ
สื่อกันง่าย.....ไม่เสแสร้ง...แกล้งถวิล
ปิดประตู...ภาคหัวใจ...ไม่รับยิน
ถ้าจริงใจ....มาจากจินต์...จะเหน็บใจ..
คืนดายเดียวเปลี่ยวจิตกับมิตรไซเบอร์
มองไม่เจอตุ๊กตาเขียวเขียวเกรงเสียวไส้
ลองเปิดออนเอ็มเอสเอ็นเสียทีไร..
ให้หัวใจกระตุกกระตักเมื่อทักเธอ
ไม่อยากออนเอ็มเอสเอนเกรงใจสั่น
ไม่อยากเพ้อ หรือว่าฝัน ให้มันเก้อ
รู้ทั้งรู้ ไม่มีสิทธิ์ จะคิดเจอ
รู้เสมอว่า...ห้ามเผลอ ไปชอบใคร....
ไม่รัก ไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้...ไม่รัก
ไม่รัก ไม่ชอบ...ไม่ชอบ ไม่ชอบ ไม่ใช่
ไม่เก้อ ไม่เจอ ไม่ใช่ ไม่ชอบ ไม่สน...ไม่สน.ใจ..
ไม่เชื่อ ไม่ชอบ ไม่ชม ไม่ใช่ ไม่รู้ ...ไม่รัก....ไม่อยากฟัง....****
เธอจะมาฝากใจอะไรกะฉัน
ฉันมันเหี่ยม...เขาพูดกัน....รู้ซะซี่
แลกกับใจ...เธอนั้นได้...อะไรดี
ต้องย่อยยับ...เพราะฉันนี้...ไม่มีใจ..?
โปรดเถิด...อย่ามาฝาก..ใครไว้กับฉัน
ฉันไม่รับประกัน..มันอาจเผล อ ...เข้าให้
แบบอาจคิด...ว่าเป็นคน...เคยพบเจอ มาไกล
แล้วเธอ...จะเสียใจ ฉันเพ้อเจ้อ...รักเขาแทน..
กาลเวลาพาใจให้แปลกเปลี่ยน
เคยจำเนียรเจียนใจจะขาดแสน
เคยรักมากหากนานนานพาลคลอนแคลน
มองละแม้นสวาทวาย..ฤาหน่ายใจ..?
เยื่อใยดวงใจมนุษย์นี่แปลกแท้
แปลกเหลือแต่จะเปิดอ่านเกินขานไข
แปลกซะไม่มีแปลกดีเหมือนหลายใจ
แปลกซะเหลือด้วยไม่เบื่อผู้ใดก็แอบชม... ........
เวลาจักช่วยพา...ลา...เลือน....ลับ
ดุจสายน้ำ.....ไม่ไหลกลับ....ปรับ...ผสม...
สาอะไร....ใจจะเป็นตะกอน...ก้อน...ตก....ตม
ที่ปรารมภ์....วันนี้คล้าย....กลาย...เวลา.....
***@@@@@@*************@@@@@@@@@@@********
หากจะอยู่คู่ใจในความฝัน
ขอให้อยู่จนสวรรค์ต้องมองหา
ขอความรักในดวงใจกระจ่างตา
ขอความรักอยู่ชั่วฟ้า..ก้องปฐพี...
^o^........
Babys heart...******
ฉันมันไม่รู้อะไรทั้งนั้นในวันนี้และวันไหนไหน
เพราะหัวใจยังสะท้านไหวจนเจ็บจนชา
ฉันจะไม่ขอฟังเธอพูดอีกสักหน ...................แต่จะขอพูดเพียงว่า
ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันหน้า...ฉันก็คงรักคุณ
Babys heart...******อย่าร้องไห้เล้ย..อ่านกลอนใหม่อีกรอบนะคะ
*****เขียนไว้เมื่อ คืน 24 กุมภาพันธ์ 2547 เวลาประมาณ 22:45 นาฬิกา
แต่เห็นว่าจำเป็นต้องนำลงต่อ
ขอให้มีความสุขกับการทำงานในวันนี้นะค่ะ^o^........
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
***************@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@*********
ทิกิ_tik
,มาอ่านงานบทนี้ทั้งหมด และ ดูคำตอบกันไปมาทั้งหมดนี้ ได้เห็นความอบอุ่น ความรัก ความ
ละเอียดอ่อนระหว่างใจของแต่ละคนอย่างเด่น
ชัด จนอยากจะฝากกลอนบทนี้ไว้ว่า
นี้คือความรักในโลกไซเบอร์ซึ่งสวยงามมากเกิน
กว่าที่มนุษย์จะมองข้ามไปนะคะ...
เป็นความรู้สึกทั้งหมด ตั้งแต่ หัวเรื่อง..
บทกลอนแต่ละบท...
ลีลาของน้องแต่ละคนที่เข้ามาหา..
มาเพ้อ..
มาครวญคร่ำ..
มาสะบัดสะบิ้ง
มาเย้าแหย่
มาแผ่ใจใสใส
มาออดอ้อน
เชื่อว่า...ความรู้สึกระหว่างมนุษย์เฉกนี้
เป็น..สีสวยในโหลลูกกวาดที่น่าเก็บไว้ชื่นชม
ชื่นชมคุณค่าจิตใจของแต่ละคนที่ถ่ายทอดมาไว้
ณ หน้าไซเบอร์นี้ค่ะ
ขอความสุข ความมั่นคง ความเชื่อมั่นในความรักระหว่างมนุษยชาติ ซึ่งไม่เกี่ยวพันกับ
เพศวัยนะคะพึงมีแก่ท่านผู้ได้อ่านทุกท่าน
ให้มีความสุขและสมหวังในความรักเสมอไปค่ะ
...*....
25 กุมภาพันธ์ 2547 18:09 น.
tiki
@...คนมันเหี่ยม....ตอน ๑....@
โปรดเถิด......อย่าเอาใจ.....มาฝากกับฉัน
เพราะหัวใจ.....เปลี่ยนย้ายวัน.....ละหลายหน
ฉันมันชา.....มิค่อยรับรู้.....ใจผู้คน
ฉันมันเศษคน.....มิค่อยสน.....อะไรใคร..(๑ )..
โปรดเถิด.....อย่าเอาใจ.....ไปรักกับฉัน
คนอย่างฉัน.....มันเคยรัก.....ใครที่ไหน..?
ฉันนั้นฝึก.....ตัวเองไว้.....ไม่มีหัวใจ
ฝีกให้แกร่ง.....ไม่แพ้ภัย.....ในโลกา......( ๒ )..
โปรดเถิด.....อย่าให้ฉัน.....ไปรักกับใคร
จะให้ฉัน.....ไปรักใคร.....ให้เขาบ้า
ที่ผ่านมา.....ฉันก็เบื่อ.....เหลือระอา
มองเห็นหน้า.....ก็เห็นใจ.....ใครทุกคน......( ๓ )..
.เขาฝึกฉัน.....มาให้เป็น.....เช่นโคตรโหด
ฟ้ายินชื่อ.....ก็พิโรธ.....โกรธทุกหน
ดินระอา.....ธาราเลี่ยง.....ฟ้าเบี่ยงบน
สวรรค์สาป.....นรกขอพ้น.....ไม่พันพา.....( ๔ )..
. ในนามของความรัก
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
@********************************^.....^*******************************@
@...คนมันเหี่ยม....ตอน ๒....@
คนข้างข้าง ......นี้เขา.....เลี้ยงฉันไว้
เขาเลี้ยงแล้ว....กักเก็บไว้....แทบเป็นบ้า
เขาบอกรัก......ฉันหนัก......รักเมตตา
เขาพร่ำว่า......ชาตินี้......ต้องมีกัน.........(๕ )..
วันทั้งวัน.....ฉันก็อยู่.....ของฉันอย่างนี้
วันฉันเหมือน......เครื่องจักรมี.......ดีได้ฝัน
วันหลบเหี่ยม...แอบอ่านเขียน....พัลวัน
วันทั้งวัน......แอบฝึกตน....เผื่อมีใจ......( ๖ )..
.แต่รู้อย่าง.....เดียวรักเด็ก....เจ้า บริสุทธิ์
เจ้าช่วยหยุด.....ยื้อยุดฝัน....ฉันสดใส
รักกุมารา.....กุมารี....ผู้เยาว์วัย
ผู้สดใส.......ไร้พิษแยก.....ให้แปลกแยง.....( ๗)..
ใจเด็ก.....มันบริสุทธิ์
ใจมันรุด.....มาร้อยใจ.....ให้แปลกแฝง
ใจน้อยน้อย.....ร้อยรักไว้.....ใครแสดง
ใจน้อยน้อย.......ซื่อยอนแยง.....เยี่ยงเยาวธรรม......( ๘ )..
คนมันเหี่ยม.........บอกอยางไร....ใจมันเหี่ยม
แต่ตระเตรียม.....ให้โหดโหด....เหี่ยมระห่ำ
แต่คนเหี่ยม......แพ้ใจเด็ก.....เต้นระบำ
เด็กมันย้ำ....เอ้า...พี่เหี่ยม อ้ำ.....หม่ำเสียหรอก........( ๙ )..
. ในนามของความรัก.....แบบเหี่ยม เหี่ยม น่ะ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
หน้าส่วนตัว
1258
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
