23 เมษายน 2547 00:46 น.
tiki
๏ @..ใจเข้าถ้ำ..@ ๏ ...คำโคลง
๏ แววเนตรหวานฝากไว้...........ตรีงตา
หวานกว่าหวานคำพา.........................ฝากพ้อง
หัวใจพี่ทวนหา..................................คำหยั่ง...ใจเฮย
ใจมิเคยห่างน้อง...............................แนบแท้อิงเธอ ๚
๏ อาลัยไกลห่างนี้...................อาวรณ์
ใจหยั่งคืนสมร.................................แม่ล้ำ
หวานใดเท่าหวานอร........................ยามอ่อน.....เอื้อนเฮย
ใจพี่หวนทวนย้ำ...............................ห่างน้องเพียงกาย ๚
..@... ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,...@ .-:*``*:-.,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``เป็นสิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉันไหม ? ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,...@...-:*``*:-.,_,.-:*``@...*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
๏ ใจเอยเคยมากล้น.................คำใจ
ฤาดั่งเงียบไฉน................................อยู่ถ้ำ
ราวเทียบเปรียบวันใด......................ไกลห่าง.....กันฤา
ไกลบ่ไกลเนตรซ้ำ..........................ห่างแท้ดวงใจ ๚ะ
๏ นึกถึงใครคนไกลเคยห่วงหา
คิดทีท่าเคยหวานละมุนหวน
คิดความรักความใคร่ใครทบทวน
คิดแล้วล้วนเกินด่วนรักต้องหักใจ...๚ะ๛
...@...-:*``*:-.,ฤาฝัน_,.-:*``@...*:-.,_จะต้อง,.-:*`` ขออนุญาต...``@...*:-.,อีกสักวัน _,.-:* `@...*:-.,ด้วยหรือ? _,.-:*.@...-:*``*:-.,_
ทิกิ_tiki
โคลงสี่สุภาพลงเวลา ๐:๑๕..นาฬิกา
กลอน เวลา ๐:๓๕ นาฬิกา
คืนพระพฤหัส ๒๒ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
,_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*ไร้สีสัน :-.,_,.-:*``*:-วรรณะ.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_เพศวัย.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*ไร้ตัว,``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ตน_,.-:*``*:-.,_,.-:**:-
ทิกิ_tiki
@..ใจเข้าถ้ำ..@
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
22 เมษายน 2547 11:28 น.
tiki
@..รักนี้แช่เย็น..@
หากเปลี่ยนได้ปรับใจออกไปหน่อย
จะค่อยค่อยเปลี่ยนปร้บกับมือฉัน
ซึ่งร้อนแรงแฝงดั่งไฟบัลลัยกัลป์
ให้ผ่อนผันเย็นลงให้ตรงนัย
สงสารรักหักยากลำบากยิ่ง
มองทุกสิ่งเคยเห็นเป็นความไข
เคยมองเห็นเป็นความรักปักดวงใจ
บัดนี้ใยรางเลือนเหมือนเปลวควัน
เคยสบตาว่ารักภักดีแสน
บัดนี้แม้นปรายตายังกว่าหมัน
หรือลางเลือนเลื่อนลับไปกับวัน
อันแรมร้างจางจันทร์ในเมษาฯ
ด้วยร้อนผ่าวราวไฟจะไหม้เหี้ยน
รักที่เปลี่ยนราวไฟโหมโลมริษยา
ฉันเปิดน้ำในตู้เย็นเห็นกับตา
ช่องเย็นนั้นยังมีผ้าไว้แช่เย็น
หยิบแผ่นผ้ามาโปะไว้ตรงใจร้อน
ให้เย็นนอนแนบในไล่ทุกข์เข็ญ
บรรจงหยิบหัวใจกระซ่านเซ็น
จำหลักรักไว้ช่องเย็นเผื่อคืนใจ
ใส่ช่องเย็นแล้วเย็นใจลงได้หน่อย
เฝ้าแต่คอยเกรงมันจะมอดไหม้
ขอเมตตารักหักร้อนปะทุใน
เย็นเยือกใจ..เย็นเยือกจาร....งานเย็นทรวง.....
รักน้อยน้อย...รักนานนาน....
ทิกิ
จารเสร็จเมื่อ ๑๐:๓๕
เช้าพระพฤหัสบดี ๒๒ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗..
@..รักนี้แช่เย็น..@
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
21 เมษายน 2547 16:39 น.
tiki
@..เพียงวันผ่านไป..ใจผ่านตาม..@
ใครคนนี้........วันนั้น........ฉันฝันหา
มองแววตา.......ร้าวลึก......รู้สึกไหม
อีกรอยฝัน.........อันซ้อน......ซ่อน.ภายใน
เคยบ้างไหม....จะแลเห็น....วันเป็นตาย
ปล่อยชีวิต......คิดไป......ไร้ทิศทาง
ปล่อยให้ห่าง............หวังหวาม...........ไหวข้ามหาย
วิโยคนั้น................สำคัญ...............มิใช่กาย
หากคงคล้าย........เสียงหัวใจ.............ใครรวดร้าว
เนิ่นเวลา......พาใจ.....ให้หายลับ
ที่ซึมซับ......อยู่เพียงไหน......ใครเหน็บหนาว
ลมเมษา........พุ่งผ่าน........พาลร้อนผ่าว
สำนึกคราว......ใครบางคน......หล่นข้ามใจ
ใบไม้แห้ง......แกร่งดาย......ปรายปลิดปลิว
ชีวิตลิ่ว......ละล่อง......ปองหนไหน
จะเหลือสิ่ง......ใดยับ.....แหลกกับใจ
เหลืออะไร.......เหลือสิ่งใด..?......ไม่เห็นเลย
เหลือเพียงซากไฟรักสลักลึก
แน่นผนึก...ตกตะกอน..ห่อนหับเผย
จะเพียงซาก...แห้งผาก....ฝากลมเปรย
พริ้วชิดเชย.....แซะพรวน...ปรวนเศษลม....
..
ไปตามทิศ..ทางลมแรง.ระแหงดิน
ซากความหวัง.....พังภินท์.....ปานเศษผม
อันเบาไร้.........ลมไล่เป่า.....เบาเบาพรม
คือเศษซม....ซานรัก.....ภักดิ์ปรนปรือ
รู้ว่าไฟ..รอบลาม..ข้ามไม่ได้
ผ่านกองไฟ...แห่งกาม...ข้ามได้หรือ?
ราวจะแหลก...แปลกยับ...ลงกับมือ
รักที่ถือ...คือกองไฟ....ไหม้ร้อนแรง
ทิกิ_tiki
จารจบเมื่อ ๑๕:๔๘
พระพุธ ๒๑ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
@..เพียงวันผ่านไป..ใจผ่านตาม..@
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
21 เมษายน 2547 05:50 น.
tiki
@..โคลงตอบคำ..@
๏ ชีวิตกรรมแน่แท้.........จับวาง
ดีส่งมาเป็นหาง...............ห่อหุ้ม
วิบากชั่วนำทาง...............พาหล่น..ร่วงเฮย
กรรมไม่ดีนำกลุ้ม...........แน่แท้ใดเทียม. ๚
๏ ยอกรวอนกราบแล้ว.........ทั่วทิศ
ศีลส่งตนสนิท.................น่าพ้อง
สมาธิปัญญาชิด...............ไกลเสื่อม...ธรรมแฮ
สติคือเพื่อนร้อง................เร่งแท้ชูทัน๚
๏ สุข...มีใจนี่แล้ว.............เย็นงาม
ทุกข์...รอบราวไฟลาม............เร่าร้อน
ที่....ใดอยู่กลางกาม................ใจต่ำ....ตกแฮ
ใจ...ย่อมยอกซับซ้อน..............ท่วมรู้ใจตน. ๚
๏ สอน...ใจใยยากแท้...........ใดทัน..
สือ...สบปัจจุบัน......................มากล้น
สังฆ...มณฑลวรรณ...................บุญส่ง..แลเฮย
ราช..บรรณให้ค้น....................อ่านล้วนควรธรรม.. ๚ ......(ทิกิ_tiki)
สี่ .... มือปีนป่ายขึ้น จับดี
ตีน ...... อาจเผลอเหยียบที่ กิ่งแห้ง
รู้ ....... มากวิชามี กล้าเก่ง
พลาด ........ผิดอย่าเสแสร้ง รับได้แก้ไข.. ...(ชัยชนะ )
๏ ปราชญ์....ความรู้ท่วมท้น............กายตน
ยัง...อาจพลาดตกปน.....................แปดเปื้อน
รู้...มากหากหลงกล.......................มนต์บาป...เบือนแล
พลั้ง...ผิดจิตแยกเยื้อน...................ย่างย้ายฤาทัน๚ะ๛- ......(ทิกิ_tiki)
โคลงธรรมนำจิตน้อม.....อัญชลี
แด่พระพุทธมณี.............เทิดเกล้า
สร้างสรรค์สู่วจี..............เสริมจิต
สู่ทิศงามอะคร้าว...........ช่วงชั้นชีพกุศล
อนุโมทนาค่ะคุณทิกิ ขอบคุณมากนะคะ
จากดอกแก้วค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 4920 - พี่ดอกแก้ว
รหัส - วัน เวลา : 256527 - 22 เม.ย. 47 - 15:53
http://board.thaimisc.com/dokgaew13
๏ ทิวาเยือนรุ่งเช้า........แสงใส
อภิธรรมนำใจ......................สู่หล้า
ธรรมธาตุแหล่งธรรมใด........เพียรสู่...ดูเฮย
ผลซึ่งดีดังฟ้า.......................แจ่มแจ้งกลางใจ ๚ะ
..@ขอให้มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ..@ จาก ทิกิ_tiki
]บทสุดท้ายตอบที่
http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=dokgaew13&topic=1198
นำโคลงกลบท สี่ตืนรู้พลาด จากคุณชัยชนะขึ้นเสริมด้วยค่ะ งานดีมาก
@..โคลงตอบคำ..@
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚
20 เมษายน 2547 22:44 น.
tiki
@..กามเทพ เล่นตลก .@
วันที่เราเริ่มคุ้นคุณและฉัน
แสงสดนั้นท้องฟ้าใส งามไล้สวย
โลกดูงาม ทุกยามคุณหนุนเอออวย
ช่างแสนสวยเหมือนสวรรค์บันดาลใจ
แสงชีวิตสดชื่นขึ้นไล้สี
ราวมณีเจิดฟ้านภาใส
คือพูดจาคุ้นกันสัมพันธ์ไกล
ล้วนอิ่มเอมเปรมในฤทัยเรา
แล้วถึงวันรักเปลี่ยนเจียนจางสี
แสงมณีก็พลันจางจากใจเขา
อุปสรรครักนั้นเกินบรรเทา
กำแพงแก้วตั้งรายเข้ามารอบตัว
คือศรรักหักทิ้งยิ่งกว่าร้าว
ด้วยปลาบแปลบแสบราวทุกข์ห่มหัว
ไร้น้ำตารินรอนห่อนเมามัว
ราวรื้อรั้วรักยั่วเยือกอุรา
เกิดเมื่อใดไหนหนอรักหนักจารลึก
ไร้สำนึกตรึกนานกาลผวา
ไร้สังหรณ์ด้วยไม่มีซึ่งทีท่า
แล้วรักมาแทรกซ้อนซ่อนอย่างใด..?
คือชอกช้ำซ้ำจิตจนเสียขวัญ
ไร้ถ้อยคำจะรำพัน...มันสั่นไหว
ประมาทหน้าว่าไม่รัก..เป็นมิได้
แล้วกระไรใจเจ็บเหน็บกระนั้น
เมื่อเอ่ยถึงความรักมักจะทุกข์
ไม่อิ่มสุขดั่งใครเขากล่าวขวัญ
ขณะเดียวผู้อื่นเทียวมารักกัน
ก็ร้องไห้รำพัน...ฉันไม่รัก
นี่แหละฤทธิ์กามเทพเสพสนุก
ใครเขาทุกข์รักผิดคิวอกลิ่วหัก
เจ้าหัวร่อขบขันเขายิ่งนัก
แล้วเจ้าจักรู้ซึ้งถึงรสร้าว
แต่ละคนแต่ละใจช่างไหวหวั่น
ดูเช่นฉันปลีกตัวเงียบอกร้อนผ่าว
นึกถึงคุณทีไร น้ำตาพราว
น้ำตาราวทำนบกั้นมันพังทะลาย
@...ฤากามเทพ เล่นตลกเป็นอุปนิสัย ?.....@
สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚