18 กรกฎาคม 2547 13:26 น.
tiki
๏ ๏ แม่คุณบุญล้น..คำโคลง ๏ ๏
๏ งามใดงานก่อสร้าง.....เลอสรรค์
งามย่อมดุจผิวพรรณ.................ผ่องแผ้ว
ใจงามแม่ปลูกปัน.....................ปานหนึ่ง..เพชรทรวง
ใจแม่แลเลิศแล้ว.....................ลูกนั้นดวงใจ...แม่เฮย ๚
๏ เทิดพระคุณแม่แท้..........สุดสูง
งามกว่าบุญใดจูง...............จักฟ้า
คุณเลิศล้ำเยิรยูง...............ยามย่ำ....รำแพน..
หาสิ่งแทนเทียบหล้า..........แม่นั้นไป่มี...ใดเทียม ๚
๏ รักมารดรหลากน้ำ...........ยามไหล
งามหลั่งรินเริงไกล..................เกริกก้อง
ระเริงล่องเย็นใย....................โยงเยื่อ...อุทร
มิหมดมิพจน์พร้อง..................ท่วมท้นโลกา...มา ต ร ธรรม๚ะ๛-
โคลงสี่สุภาพ
ทิกิ_tiki๚
๑๒:๒๐เที่ยงพระอาทิตย์
ที่สิบแปด...๑๘ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
ขึ้น ๒ ค่ำ เดือน ๘/๘
สยาม..เมืองฟ้างาม..
.กรุงเทพฯ .ประเทศไทย
สงวนลิขสิทธิ์..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
แม่คุณบุญล้น..คำโคลง .มารตาธรรม
ทิกิ_tiki๚
17 กรกฎาคม 2547 05:24 น.
tiki
เทิดแท้แม่เราคำโคลง
ปัจเจกชนหนึ่งนี้..................นามใด..หนอเอย
เขียนย่อมเพียรจารใส..............ฝากหล้า
ฝากธรรมบ่คลายใคล..............ประหนึ่ง...ไกลเลย
งานซึ่งเขียนเอ่ยอ้า.................อกนี้อวลตรอง...ตริตาม
ชาติใดใครเกิดแล้ว............เป็นคน
กรรมย่อมตามพานจน............จักม้วย
วิบากเริ่มแปลงปน.................ยามก่อ...ตนเฮย
กรรมซึ่งหมุนตามด้วย............ดุจล้อเกวียนพัน
วันเราเนาผ่านพ้อง...........ผองชน
ใจแห่งพานมรรคผล...............ก่อเกื้อ
หวนคิดแม่จารดล..................ใดเอ่ย...เทียบแฮ
บุญย่อมตามติดเนื้อ...............แม่นั้นนวลงาม
ผองใดใจคิดแม้น.............ทำบุญ...ใดนา
หันสิมองเกื้อหนุน.................แม่บ้าง
ยามทุกข์ย่อมนึกคุณ..............บุญแม่.....ตนแล
พระแม่เทิดธรรมอ้าง..............ฟากฟ้าธารา...ปฐพี
มือกราบกรานแม่นี้............มารดร.
คุณแม่ดุจสิงขร.....................โอบอุ้ม
สานงานต่อบิดร.....................สืบส่ง....เชื้อเฮย
บุญแม่หมดชาติคุ้ม................ค่าค้ำแทนคุณ...ยากเย็น
โคลงสี่สุภาพ
ทิกิ_tiki
คืนพระศุกร์ ๑๖ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
เวลา ตีสี่ห้าสิบนาที
อย่าไหลหลงพะวงปลื้มดื่มเพ้อฝัน
สะกิดกันอย่าลืมเงาเศร้าซ่อนเห็น
อย่าหลงลืมคำแม่ แม้ยากเย็น
อย่าหลงเฟ้นคำลวง ... แสนห่วงใย
ทิกิ_tiki
304806 - 17 ก.ค. 47 - 06:50
รักใดหาเทียบเท่า
รักของสาวหรือเท่าแม่
พระคุณล้นดวงแด
เห็นลูกสุขแม่สำราญ
: 5053 - ชัยชนะ
: 304855 - 17 ก.ค. 47 - 09:28
อ่านใจคุณชัยชนะใสสะอาด
คอยเขียนพาดวาดความตามใจหนอ
คอยเขียนให้ใจสดชื่นรื่นพะนอ
รู้แล้วก็..อย่าเข็ดขาม..สร้างความดี
เป็นกำลังใจกลับไปให้นะคะ
tiki
305329 - 18 ก.ค. 47 - 01:47
คุณแม่เลิศโลกล้น โลกา
โอบอุ้มลูกเมตตา แน่แท้
กล่อมเลี้ยงแลรักษา ถนอมรักษ์
รักล้นมิพ่ายแพ้ แผ่นฟ้าห้วงหาว
idaho
305352 - 18 ก.ค. 47 - 03:29
สงวนลิขสิทธิ์.ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
เทิดแท้แม่เรา
ทิกิ_ ทิกิ_tiki ๚
15 กรกฎาคม 2547 23:11 น.
tiki
๏ คืนฟ้างำเดือน ๚..
๏ นวลแสงงำส่ำเศร้า..........ราตรี.
นรชาติวาดธุลี....................ฝุ่นฝ้า
รจนาด่ำงำดี.......................เดือนดับ....ดังฤๅ
ทะมึ่นเมฆเสกหล้า.............หลบเร้นแรมเคียว ๚
๏ สีดำกำก่ำล้วน..................วิลาส
ราวจิตทาปาดธาตุ..................ถ่านเถ้า
เมียงรติมิบังอาจ....................เทียมเมฆ
อันบดบังรูปเร้า......................รัศมิ์แม้นเดือนซม ๚
๏ ชะรอยคอยหากแม้น.......ดารา
ใครสาปแสนแมนหวา............หลบเร้น
วันโกนกิรยินมา....................เตรียมอยู่...โบสถ์เฮย
ใครเล่าจักเลือกเฟ้น..............อยู่เฝ้าทรงธรรม์ ๚
๏รำพึงตรึงอกข้า...............เนืองนิตย์
ฤๅจักไหลชีวิต.......................เลื่อนแล้ว
โพยมด่ำใจปิด.......................ปานดิ่ง....ธารเฮย
เกรงตกรักดวงแก้ว...............โศกนี้ตรึงทรวง ๚
๏ อาวรณ์ทอนอีกครั้ง........อาลัย
รักเมื่อหวนทวนนัยน์.................นิ่งนั้น
มองเลยผ่านกาลไป................จมจ่อม...ห้วงนาน
พานแต่งามสะบั้น...................บาดแล้วเลือนลา.... ๚ะ๛-
โคลงสี่สุภาพ
๏ทิกิ_tiki ๚
..@..,_,.-:*``*:-.,_ฝันนั้น:-.,_,.-:*`
ผิดกฎหมายด้วยฤา?.-:*`*``*:-.,_,...@ .-:
``*:-.ฤา,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``มิใช่สิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉัน ? ,.-:
*``*:-.,_,.-::-.,_,.-:*``*:-
เคาะแป้นพิมพ์ ..
จารจดลง ณ หน้าเครื่อง
พระพฤหัส.ที่สิบห้า...๑๕ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
เพลา ๒๒:๓๕ คืนแรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๘
สยาม..เมืองฟ้าเดือนเลือนลับ..กรุงเทพฯ .ประเทศไทย
สงวนลิขสิทธิ์ .ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki๚
๏ คืนฟ้างำเดือน ๚..
15 กรกฎาคม 2547 03:08 น.
tiki
ผ่านเหตุผลและกฎเกณฑ์
เกิดมาตามอารมณ์พรมตามเรื่อง
สนุกนักมักประเทืองจินตศิลป์
ไร้เหตุผล ตัวตน บนชีวิน
เสนาะยิน....บันเทิง...เริงอุรา
มองตาม..งามงด...สดใส
รสนิยม..เลิศวิไล..เป็นหนักหนา
ไร้เกณฑ์กฎ ราวกบฏ ไม่นำพา
ไร้สำนึก..รู้สึกค่า...แห่งคนเมือง
อีกกี่ชาติ ..ก็ประหลาด...อยู่เช่นนั้น
อย่ามาสรร หาผ่องผุด...ตามสุดเรื่อง
พลิกระบอบ......ผลัก ชอบ ..ฝัน....ผ่านฟันเฟือง
ผ่าทุกเรื่อง...แซงขวาซ้าย...สลายเกณฑ์
เดิมนิยม เรียกอัตตา...ภาษาเก่า
บัดนี้เรา...ต้องยอมรับ....นับพิมเสน
เป็นปัจเจก..บุคคล...ยลโอนเอน
โยกโงนเงน...หมัดเมา...คล้ายเงาคน
ชีววิถี....ลี้ลับ...กับความฝัน
เริงชีวัน...ไล่ไม่ทัน...หันล่องหน
จับไม่ได้..วุ่นกลาย คล้ายเล่นกล
คือปัจเจก..บุคคล...ศิลปจินต์....
ตั้งใจจะเขียนเรื่อง ปัจเจกบุคคล หรือ individuality ...individualism
มาเป็นเวลาเดือนได้แล้วมังคะ แต่หาเวลาเขียนมิได้ งานไม่หลั่งออกมาเพิ่ง
สรุปมาได้เดี๋ยวนี้เองค่ะ...ไว้จะขยายความบ้างสักนิด วันนี้ขอลาหน้าจอก่อน
เป็นหนึ่งในความคิดเห็นส่วนบุคคล ..ในการมองมุมกว้าง ดึงตัวเองขึ้นเบื้องบน มองลงมาด้วยตานกอินทรีย์ มิได้เจาะจงสรรพสิ่ง หรือ ชีวิตใครเป็น
เอกบุคคล ใดใด ทั้งสิ้น
จึงขอท่านอย่าได้วิตกกังวลว่าไปพาดพิงถึงใคร เปรียบการเขียนงาน
ของข้าพเจ้า คือแนวสารคดี มากกว่าจะเป็นบทกลอนตามอารมณ์หวั่นไหว หรือ เรื่องสั้นจินตนาการ ขออภัยทุกท่านไว้ล่วงหน้า โปรดอย่าเข้าใจผิดแม้สักนิดเลย
ทิกิ_tiki
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
คืนพระพุธ ๑๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
เวลา ตีสองครึ่ง
ชาติตะวันตกแม้จะยกย่องความสามารถส่วนบุคคล เป็นที่ยิ่ง ก็ยังถือว่า สังคมส่วนใหญ่เป็นแบบฉบับรากฐานประพฤติ ปฎิบัติ จริยะธรรมและมโนพฤติเป็นเกณฑ์ ระเบียบและระบอบแห่งสังคม เป็นมาตรฐานแห่งสังคมผู้เจริญแล้ว
เห็นทีจะต้องหยุดปรัชญา ปัจเจกบุคคลไว้เพียงเท่านี้ก่อน
อ่านต่อได้ที่ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2848
รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 303807 - 15 ก.ค. 47 - 11:09
พุทธิปรัชญา คือ ปัญญาธรรมบริสุทธิ์
14 กรกฎาคม 2547 11:50 น.
tiki
๏ มีลูกคน...จนไป..กี่....สิบปี ? ๚ ..
๏ คำโบราณขานไว้ให้ตระหนัก
อันความรักปลูกฝังเข้ายังราก
เหมือนโคพุ่งขวิดใจ..ไปลำบาก
จะซ้ำซาก..ลากชีวิตคิดให้ดี ๚.....
๏ ครั้งแรกรัก จะ อ่อนหวานซาบซ่านเหลือ
ไม่เคยเผื่อวันจะกลายรักหายหนี
โบราณว่ามีลูกคนจน..สิบปี
แต่รักนั้น..ถึงตามี...ก็บอดดวง ๚ ..
๏ เมื่อแรกเริ่มแรกประเดิม..ก็อ่อนหวาน
จวบไปนาน ..วัยวาร ก็เลยล่วง
ชีวิตรัก จาก หวานชื่นกลายขื่นทรวง
ที่เคย หวง..ห่วงกัน .......พลันมลาย...๚ ..
๏ แล้วแบกภาระบนบ่าอย่างล้าล้วน
ลูกเป็นพรวนคือของขวัญวันรักสลาย
นั่นก็ใช้ กิน เล่น เรียน เพียรเข็นกาย
ชีวิตหม้ายคนไทยคือใช้กรรม ๚ .......
...
๏ คือเพื่อนฉัน..มากคู่ ผู้ร้างรัก
ทิ้งไม่ได้ให้ประจักษ์ รักถลำ
เจ้า หน่อเนื้อน่าสงสาร ตาดำดำ
รักระกำ คือผองแม่เศร้าแท้จริง ๚
๏ ต่างก้มหน้าก้มตา ฝ่าลำบาก
เห็นต่างคน..ทนยาก หากก็หยิ่ง
แม่ทั้งหลายผู้ตรากตรำ..ค้ำ บุญทิ้ง
ต่างทุ่มให้ทุกสิ่ง กระเสือกกระสน ๚
๏ ก่อนมีคู่ ดูให้ดี ทุกทีท่า
ประมวลค่ารักนิรันดร์.. พลัน หมองหม่น ๚
ชีวิตรัก เฆี่ยนกระหน่ำ..เมื่อยามจน
จะทุกข์ทน...ตรมท้อ...ทรมาณ ๚
ทิกิ_tiki
เคาะแป้นพิมพ์ ..
จารจดลงเวลา.ณ. หน้าเครื่อง
พระพุธ.ที่สิบสี่...๑๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
แรม ๑๓ ค่ำ เดือน ๘
สยาม...กรุงเทพฯ .ประเทศไทย
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
๏ มีลูกคน...จนไป..กี่....สิบปี ? ๚