3 สิงหาคม 2547 11:55 น.
tiki
เดินจากสามอิทธิบาท..คาดวาระ
จาก ฉันทะ ..วิริยะ..จิตตะมุ่ง
วิมังสา..ล้ำค่า มาปรนปรุง
แม่ทัพทุ่ง..ฆ่าฟุ้งซร่าน..ด้วยงานตน
วิมังสา..ค่าสันทัด จัดเจนตอบ
คือระบอบหมั่นส่องสอบ..ตอบเหตุ--ผล
หาข้อคิด พิศเวียนเจาะ กระเทาะกล
ให้ยินยล....ปุจฉา..วิสัชนา
ราวแหวกออกจากคอกขังซึ่งบังคับ
จิตพ้นจับ เนื้อหนัง..ฤ มังสา
มองทะลุ ผ่านผิวหนัง..อันบังตา
เห็นเส้นเลือด..กล้ามเนื้อ..ค่า..อัตตาตัว
คือคำถามยามสอดส่ายย้ายดวงจิต
ได้เพ่งพิศผ่านสาระปะทะหัว
ก็เพียงก้อนเนื้อหนึ่งซึ่งหม่นมัว
ใช้งานผ่าน..เย้ยยั่ว..มนุษย์เรา.
ได้เกิดมาสมค่า..ราคาชั่ง
กิโลหยั่งวางให้เห็นเด่น..ความเขลา
เกิดกินเกาะกามเกียรติแก่กอง..เกลา
หักสันดอน..ผ่อนโง่เง่า...พ้นเงากรรม
ให้ใช้งานเป็นเครื่องชี้สิ่งลี้ลับ
ถามเส้นทางวางจับเรื่องชื่น..ฉ่ำ
ได้ทางใหม่..ใสพิสุทธิ์...รุจน์กระทำ
วิมังสา.....ยกบุญค้ำ...จนชำนาญ..
คือสี่เหล่าอิทธิบาท...ประกาศก้อง
พระพุทธองค์ทรงพร้องประศาสน์สาส์น
สู่สำเร็จทุกวิชา..ทุกอาการ
สู่ยืนนาน..อายุ..บรรลุธรรม.....
อิทธิบาท ๔..วิมังสา
ฉันทะ ..
วิริยะ
จิตตะ
วิมังสา..
อิทธิบาท ๔
ทิกิ_tiki
เคาะแป้นพิมพ์ ..
จารจดลงเวลา.ณ. หน้าเครื่อง
เมื่อ ๑๑:๓๐นาฬิกา เพลาใกล้เที่ยง
พระอังคาร ที่ ๓ .สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
แรม ๓ ค่ำ เดือน ๘/๘
สยาม..กรุงเทพฯเมืองฟ้าแจ้งจางปาง..ประเทศไทย
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
๏ วิมังสา..๔ แห่งอิทธิบาท ๏
2 สิงหาคม 2547 18:36 น.
tiki
ผ่านไปผ่านมา
ผ่านไปคืนอักขรา
๏ คอยงานพิมพ์หน้า...ค่ากระดาษ
ฝันฝาดฝาดก็ผ่านตนคนใจหมอง
รองานพิมพ์ปริ่มมา..ตาคลอคลอง
อัสสุชลไหลต้อง..ห้องหัวใจ ๚
๏ ระลึกวันฝันหนาวเมื่อคราวนั้น
ระลึกวันคนใจหินหมิ่นไฉน
ร้าวระลึกสำนึกปร่าล้าข้างใน
เขานั้นเห็นเป็นเช่นไร..ใจยังตรม ๚
๏ คนมาอ่าน..นานมาเขียน..เพียรอักขระ
ใจนี้จะสุดหยั่ง..ฟังเสียงขรม
ล้วนเหน็บเจ็บเสียบบ่าประคารม
แต่ชื่นชม..งานที่ทำ...สำนึกตัว ๚
๏ ด้วยใจรักจึงผลักงานออกสานค่า
ใจล้นบ่าความสุขปลุกคุ้มหัว
ใจนี้หลั่งล้นค่าเกินตามัว
กลับเทิดทั่วคืนค่า...อักขราครู ๚ะ๛-
ทิกิ_tiki
๑๘.๒๐นาฬิกา เพลาย่ำค่ำสนธยา
พระจันทร์ ที่ ๒...สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
แรม ๒ ค่ำ เดือน ๘/๘
สยาม..กรุงเทพฯเมืองฟ้าโปรยฝน ..ประเทศไทย
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ผ่านไปคืนอักขรา
ทิกิ_tiki
1 สิงหาคม 2547 23:28 น.
tiki
๏จิตตะ ๚
๏ เห็นหลายสิ่งหลายอย่างวางข้างใจ
มิกำหนด...กำสรดไล้...ใจห่างหาย
เวลาเลือนเลื่อนลางจางจากกาย
แล้วก็กลายจากใจในต่อมา ๚...
๏ ข้ามกำหนดเกิน.จำจด. .จัดตกกรอบ
เกินระบอบมิใส่ใจในคุณค่า
เวลาเลือนจางจากกายจางไกลตา
เกินคว้ามากำหนดวางทางดำเนิน ๚ ......
๏ไกลจิตตะ... ปฏิพัทธ์....เสน่หา
เกินเวลา เกินดวงใจ ให้ห่างเหิน
ไม่ พิเคราะห์ ตรวจสอบหา ค่าประเมิน
หน่าย..ยับเยิน...จึงจืดจาง...ห่างเกินการ๚
๏จิตตะ คือกำหนด ปักบทใจ
เทียวสอดส่องพิเคราะห์ใส่...ใจทุกด้าน
คอยประมวล เอาใจใส่...ในกิจการ
ให้เบิกบาน..ทุกงานการ.. สมค่าควร ๚ ....
๏คือพิเคราะห์ ...กำหนด ทุกบทใจ
คือสอดส่อง แก้ไข ใช้กระสวน ๚
คือมุ่งหมั่น...คิดคั้น สรรค์ทบทวน
คือใจล้วน จดจ่อ..รอผดุง ๚
๏ ด้วย ฉันทะ ใจรัก ..มรรค เพียร ค่า
ใจอุตส่าห์ ทบทวน กระบวนพุ่ง
คือความหมาย แห่งจิต คิดปรับปรุง
จิตตะ มุ่ง..ทบทวนเคล็ด...สำเร็จการ ๚ะ๛-
``*:-.ฤา,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``มิใช่สิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉัน ? ,.-:
*``*:-.,_,.-::-.,_,.-:*``*:-
ทิกิ_tiki
รูปโดยกรุณาจากดายเดียว ณ บริเตน
เคาะแป้นพิมพ์ ..
จารจดลงเวลา.ณ. หน้าเครื่อง
เมื่อ ๒๓.๐๐นาฬิกา เพลาดึกดื่น
พระอาทิตย์ ที่๑ ...สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
แรม ๑ ค่ำ เดือน ๘/๘
สยาม..กรุงเทพฯเมืองฟ้างามไสว..ประเทศไทย
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
๏จิตตะ ๚
31 กรกฎาคม 2547 21:34 น.
tiki
๏ วิริยะ ๚ .
หยิบหนึ่ง. สิ่ง..หยิบไว้นิ่ง...สิ่งในมือ
แล้วฝึกปรือ....ฝึกทำ...ราวล้ำค่า
บัดเดี๋ยวนั้น หยิบอีกอย่าง..ซึ่งวางมา
แข่งเวลา...พาตน...วนจมงาน
มาเรื่อยเรื่อย เป็นระลอก...กระฉอกล้น
บ่มวิญญาณ...อันผู้คน...บ่น..เล่า ขาน
ว่าใครหนึ่ง..พึงสดับ..ตรับวิญญาณ
ช่างซอมซ่อ...ซ่อนพ้องพาน...วุ่นงานตน
จบไปหนึ่ง. ..พึงหมายสอง. ...ลองคิดเขียน
จิตนั้นเนียน......เวียนบรรจง...คงหลายหน
สมาธิ....แน่นหนัก...ปักกลางมน
ดูชอบกล...วนแต่งาน..ขานมิฟัง
จบไปสอง. ..ประลองหมาย..ย้ายไป สาม
จิตคงความ...งามงด..จรดหน้า..หลัง
มองหนึ่ง.แรก..อันแบกล้า..กล้าพลัง
คล้ายห่างฝั่ง...มานาน..พาลซีดตรม
ดูอีกฝั่ง ดังไกลห่าง...ช่างเหนื่อยอ่อน
ใจมิซ่อน..ความเหนื่อยล้า..พาขื่นขม
แต่หากเพียร.. ทำอีกหนึ่ง....อย่าเพิ่งจม
อย่าระทม...จับอีกครั้ง..อย่างตั้งใจ
คือความเพียร.. .. วิริยะ ..ชนะพาล
คือสืบสาน...สร้างตำนาน..งานคนไข
ตั้งเดินหน้า...ฝ่าขวากหนาม..ข้ามพ้นภัย
มุ่งพันไกล...ห่างตน...บนทางงาน
หากไร้ความ...แน่นหนัก..แห่งศักดิ์ศรี
ใจอาจรี่...ไหลล้า...คราไร้ฐาน
แต่ถือเพียร.. ... วิริยะ ...ปะทะจาร
ทุกหนึ่ง.นั้น...ส่งพุ่งผ่าน...สู่ สิบ..ชัย
ส่งให้ตน...เดินบนทาง..แห่งรางเลือน
ส่งเสมือน...เป็นเพื่อนเทียน..เพียร.. ธาตุไข
ส่งบรรลุ...มุจุดหมาย...ดูคล้ายไกล
จุดสว่าง...เส้นทางให้..ชนะตน
๏ วิริยะ ๚ .
๏ ความเพียร.. นี้คือหนึ่งในบารมีสิบทัศ ๚ .
เป็นลำดับสองแห่ง อิทธิบาทสี่ ต่อมาจาก ฉันทะ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_58186.php
วางไว้ให้ด้วยใจเพียรเขียนงานกลอน...
คืน พระเสาร์ ๓๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
เพลาดึก ๒๑:๑๐ นาฬิกา คืนวันพระใหญ่ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘/๘
ฟ้าเย็นกรุงเทพฯเมืองงามยามดึกดื่น...ประเทศไทย
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
๏ วิริยะ ๚
30 กรกฎาคม 2547 23:39 น.
tiki
คือฉันทะ....นะความรัก....สมัครเสมอ
...........วางคำเพ้อ...คำฝัน....วันหลายหน
....รักนั้นเกิด นั้นก่อ...ท้อ...ก็ทน
..วางคำหวาน....จารมิหม่น...มิหมางใจ
ด้วย ฉันทะ...คือตัวนำ....คือคำค่า
รัก...ด้วยผองหัทยา....นำมาใส่
รัก...ในงาน...อันสรรค์สร้าง...พร่างละไม
ละมุนรัก....สลักไว้....ในผองกานท์
ด้วยความรัก ...จักนำทัพ....ไปปรับศึก
ด้วยความรัก...จักโหมฮึก...แล้วห้าวหาญ
ด้วยความรัก..แม้นจมปลัก...ก็เบ่งบาน
สอดประสาน....งานด้วยรัก....ถักละมุน......
รักนั้นคือแม่ทัพนับเป็นหนึ่ง
ใจไม่รักใครจักซึ้ง ถึงเกื้อหนุน
ใจไม่รัก แม้นดีเลิศ ประเสริฐคุณ
ก็ว้าวุ่น ทิ้งขว้าง ร้างจาบัลย์
คือผู้ใหญ่...ให้เรียนรู้...ดูเยาวชน
วางสิ่งไรให้ได้ผล..บนทางสรรค์
ให้เด็กรัก...ในงาน...ผสานกัน
จะบากบั่น..มิคั้นวาทย์.....ศาสตร์สุนทร
วางไว้ให้ด้วยใจรักกลอน
คืน พระศุกร์ ๓๐ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
เพลาดึก ๒๓:๕๔ นาฬิกา คืน ขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๘/๘
คืนฟ้าเย็นกรุงเทพฯเมืองงามยามดึกดื่น...ประเทศไทย
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
ฉันทะ