28 กันยายน 2547 07:10 น.
tiki
ขอเธอจงโชคดีตลอดวัน
ที่ท้องถนนคนเดินออกพลุกพล่าน
อลหม่านเร่งแข่งแซงซ้ายขวา
อาจมีบ้างขวางชนด้นไปมา
แล้วเห็นท่าท้าวิ่งยิงต่อยกัน
*ควรนะหนอเพื่อนผองให้มองภาพ
สัตว์ต่อสัตว์ยังซึมซาบอาบใจฉัน
พรต่างสัตว์*เมาคลีวอน..สอนตะวัน
ทุกทางนั้นสะดวกกินก่อนสิ้นลม
แล้วไฉนใยคนจึงก่นกร้าว
วิวาทห้าวห้ำหั่นกันขุ่นขรม
คนเหนือสัตว์ เยี่ยง*เมาคลี.*.คลี่คลายปม
น้อมนิยม ชมกัน ผันแผ่ทาง
เขาจะรีบ ..เปิดให้ ได้สะดวก
เขาลุกลวกเร่งร้อนก่อนรุ่งสาง
เชิญเถิดท่านไปเถิดหนาอย่าอำพราง
เราอย่าขวางเบี่ยงต่อขอมรรคา
เชิญดำเนินแคล่วคล่องเหล่าน้องพี่
จงเร่งรี่หาเงินทองคล่องทุกท่า
ให้เขาไปและให้พรย้อนทุกครา
จากถิ่นมาเร่งวันต่างสัญจร
จึงรุ่งเช้าเข้ารับกับแสงสี
ชื่นฤดีมีใจไขอักษร
ถูกโฉลกโชคงานผ่านนาคร
.เอื้ออาทร ..*จงโชคดีตลอดวัน*..(๑)
เห็นชีวิตแต่ละคนอลหม่าน
กิน กาม เกียรติ ลนลาน สะท้านขวัญ
นึกแล้วปลง ชีวิตหนอ..พอเพียงกัน
อย่าข้ามขั้น อย่าขุ่นขึ้ง พึงอภัย
เวลาออกเดินทางข้างท้องถนน
เห็นผู้คนเร่งรีบและผลักไส
กระทบกระทั่งเนื้อตัวกันเร่งไว
แล้วต้องให้นึก เมาคลี ทุกวี่วัน
ในเรื่องนั้น สัตว์ทุกตัวเมื่อตื่นเช้า
ต่างสวัสดี..ทุกก้าว..มิเสกสรรค์
*ขอให้หากินสะดวก* กันและกัน
ต่างน้อมนบคบจำนรรจ์ฉันเพื่อนพนา ..*(๒)
ทิกิ_tiki
(คนไทยเราออกเสียง เช้า ว่า ช้าว
จึงรับสัมผัสกับคำว่า ก้าว ได้ ..ติงไว้ก่อน
ที่ท่านจะมาแย้ง ว่า เอ สระ เอา กับ สระ อา
มันสัมผัสกันไม่ได้ นะคะ)
: 4895 - tiki
: 346397 - 28 ก.ย. 47 - 14:04
*(๑)
๖:๓๙ นาฬิกา เช้าพระอังคาร ๒๘ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๗
..*(๒)
ทิกิ_tiki
เพิ่มเติม ๑๓:๓๐ นาฬิกา เช้าพระอังคาร ๒๘ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๗
26 กันยายน 2547 23:11 น.
tiki
คิดถึงวัน.ฉัน.ฝัน..ถึงเธอ ..จนเคว้งคว้าง
ขับรถกลับตามทาง.....น้ำตาปนสายฝน
เหน็บหนาว ร้าวสุดหัวใจ...ไหนล่ะผู้คน
คิดถึง อย่างไร้ เหตุผล.. เลยหนอตัวเรา
เสียงเพลงร่ำร้อง.. ก้องอยู่ใน..โสตประสาท
ฝันนี้ช่างผิดชาติ...คงบาดหมางเหลือเล่า
อุ่นเอ๋ยอุ่นใจ ปรานี หรือกล่อมเกลา
เดินเดี่ยวบนความเขลา..คนซื่อหรือเผลอใจ
บนเส้นทางยาวไกล..ไปสู่บางขุนเทียน
ขับรถกลับวนเวียน..น้ำตามันก็ไหล
สะพานแขวนเจ้าพระยา..สาดฟ้าแสงไฟ
บนเส้นทางรถเคลื่อนไป..หัวใจมันตรม
ทิกิ_tiki
บนเส้นทางยาวของกรุงเทพ ธนบุรี สมุทรสาคร บางขุนเทียน
ดึกๆยามขับรถกลับมาคนเดียวก็คิดถึงเธอจนเกินกลั้นใจอาลัยอาวรณ์
บอกมิได้ไฉนไยระลึกถึงเธอจนเกินธรรมดา
คงจะฤทธิ์ความงามของ สะพานแขวนเจ้าพระยา..สาดฟ้าแสงไฟ
หัวใจเลยส่งกลอนสิบเจ้าพระยามาให้ดาษดาชม
สะพานแขวนเจ้าพระยา..สาดฟ้าแสงไฟ
ทิกิ_tiki
23 กันยายน 2547 16:38 น.
tiki
เขียนกลอนได้ล้ำเลิศเพริดพรายนัก
คำท้าย จักตกหล่นบนทางฝัน
ขึ้นบทใหม่ใจลอยพร้อยรำพัน
จบบทนั้นขึ้นใหม่คำท้ายตรม
ที่รู้สึกสงกาข้าฯสงสัย
เขาต่อท้ายกันไฉนสัมผัสสม
อ่านสะดุดหยุดมองผองคำ คม
ขื่นอารมณ์..ข่มตอบชอบพาที
เขาเปิดกลอน..ข้ามไปก็ใจหาย
เหมือนไม่คล้ายเพื่อนกันมันเสียดสี
เขาตอบสอน ย้อนเยาะ* กลอนเพราะ ดี
แต่สัมผัสท้ายไม่มี.... ฉันจึงวาง**
อย่าไปโกรธโทษเพื่อนที่เลือนลับ
ต่อให้นับ ญาติสนิทคิดหมอนข้าง
เขาก็ผ่านเบ้หน้าท่าอำพราง
เสียสตางค์อ่านขัด..สัมผัสกระ.เด็น..
**รัก สัมผัส รัดอักษร กลอนสุภาพ
ละเอียดอ่อนซ่อนกำซาบให้เล็งเห็น
คำละเมียดละไมอ้อนถึงนอนเย็น
สัมผัสเป็นเห็นงามเหมาะ พริ้งเพราะ กลอน.....***
**...***กลอนบทท้ายนี้เขียน กลอน ๙ คือ วางจังหวะ ๑๒๓ /๔๕๖/๗๘๙
(ซึ่งสัมผัสในจะเป็น...)
คำที่๓ /สัมผัส กับคำที่ ๔ หรือ ๕ หรือ ๖ / คำที่ ๖ สัมผัสในกับคำที่ ๗ หรือ ๘
เช่น รักสัมผัส รัดอักษร กลอนสุภาพ
(หรือ สัมผัส อักษร เช่น ....)
คำละเมียด ละไมอ้อน ถึงนอนเย็น
แต่บางครั้งจะไม่สัมผัสสระในเพื่อคงความขรึมของคำ
ใช้สัมผัสแต่อักษรล้วนย่อมได้
คงจะยกกลอนท่านกวีเก่ามาให้ดูในภายหน้า
รัก สัมผัส กลอนสุภาพ
ทิกิ_tiki
23 กันยายน 2547 02:54 น.
tiki
วาวดาบในซอกผา
* แม้นในฝันวันนภาฟ้าแดงฉาน
กับดาบยาวลากนานอันหดหู่
เช็ดรอยเลือดเกรอะกรังหยั่งคมดู
ตวัดสู้บั่นเศียรผู้เวียนวน
ข้าฯ เก็บดาบสอดซ่อนไว้ในถ้ำ
สำนึกพร่ำยินผู้กล้าน่าฉงน
ย้อนรอยรักรอยร้าวคราวผจญ
เลือดและน้ำตาปนก่นบาดใจ*
*อีกกี่ภพกี่ชาติจะอาจพ้อง
ฤาลอยล่องราวเฟืองขบสบไม่ไหว
ต่างก็หมุนวิถีกรรมอันนำไป
จะหมุนพบกันเมื่อใดใครทำนาย...
ฤาถ้อยคำมั่นคงซึ่งจงรัก
สมานสมัครวิถีกล้าพาหกหาย
กี่รอยดาบอันฟาดฟันอันตราย
ยิ่งลับพรายเลือนพร้อยจากรอยธรรม์.
ข้าฯเก็บดาบวาบแววเข้าแนวหิน
ในดวงจินต์ไหวเศร้าด้วยพราวฝัน
ที่บ่ากว้างคางเหลี่ยมของใครนั้น
ระลึกวันเธอฝากฝัน...แล้วเลือนจาง....
ทิกิ_tiki
ด้วยระลึกงานประพันธ์อันคั่งค้างปลายดาบฯ
๏ ฤาข้า ฯ ประมาทในรัก ?บทละครสอง ๚
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_52839.php
วาวดาบในซอกผา
22 กันยายน 2547 14:32 น.
tiki
เลือกชีวิตเป็นงานสานเป็นหนึ่ง
งานลึกซึ้งฝึกสติมหาผล
มือไม่ว่างทำประโยชน์ให้ผู้คน
ปากสนิทปิดกลไม่เกิดความ
อายุมากเป็นไม้ใหญ่ให้ยืนร่ม
แผ่ใบบ่มแผ่ก้านก่อเกินถ่อข้าม
เป็นคลังเรื่องเล่าแต่ดีมีใจงาม
เป็นนิยามคนเก่าเราชาวไทย
เก่าและแก่แน่นอนไม่บ่อนเบียฬ
ผ่านลาภยศจนเกษียณอายุขัย
เหลือพืชงานอันทรงค่าปัญญาไว
เหลือพืชพจน์รจนาให้แก่ปวงชน
ทิกิ_tiki
จารเมื่อเพลาบ่าย ๒:๐๐ นาฬิกา
วันขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๑๐
พระพุธ ๒๒ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
September 22nd ,2004
สยาม ราชอาณาจักรไทย
Siam, The Kingdom of Thailand.
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗
Copy rights All rights reserved.
พืชใหญร่มใบ