15 ตุลาคม 2547 12:02 น.
tiki
เมื่อพบแม่บนกองขยะ
ชีวิตนะชีวิตคิดเหวยฟ้า
จับมารดาพลัดหลงพะวงหาย
สิบสามปีหนีหน้าฤๅว่าตาย
บัญชีรายแทงสูญคูณแผ่บุญ
บัดนี้นั้นพบแม่แลตะลึง
เขาบอกถึงหญิงคนแก่แลหัวหมุน
ภาพขยะกองนั้นวันแม่คุณ
รื้อค้นวุ่นหากินถิ่นอำเภอ
บนสองมือปิดหน้าท่าคงเศร้า
ทุกค่ำเช้าฤๅสงสัยไข้เสมอ
บนทางเปลี่ยวแม่คืบคลานผ่านมิเจอ
คงพร่ำเพ้อบ่นบ้าคราเดียวดาย
ช่วยปลดทุกข์บำรุงสุขแก่สตรี
ซึ่งมากมีแกว่งเกร่เร่ร่อนสาย
ในดวงตาบอบช้ำซ้ำซ่อนลาย
อาจละม้ายแม่คุณบุญปลีกทาง
เห็นสตรีบ้าใบ้แม้วัยสาว
เนื้อนมราวเต่งตึงถึงหัวหาง
สวมเสื้อผ้าแปลกประหลาดพาดกายพราง
เมื่อยามสางจิ๊กโก๋จิกพลิกกายรุม
อนาถนักกรุงเทพเมืองสวรรค์
คนเร่ร่อนอนาถนั้นยังนอนสุม
เหล่าคนจรหมอนหมิ่นดิ้นแดชุม
รัฐมิกลุ้มมิหาถิ่นให้กินนอน
เป็นสิบสามปีแม่ลูกพลัดกระจัดหาย
ต่างอำเภอจังหวัดได้พบคล้ายหลอน
ลูกร่ำไห้เคยพึ่งแม่แท้อุทร
อุทธาหรณ์ระวังแม่จะแก่งอม
ขอฝากความยามแก่เฒ่าเจ้าต้องแก่
ฝากดูแม่ไทยทั้งชาติปราชญ์แห่ห้อม
อย่าลืมหลงพะวงหวั่นหันยลยอม
เฝ้าถนอมใจแม่แต่นี้เทอญ
ทิกิ_tiki
เมื่อพบแม่บนกองขยะ
สามวันนี้มีข่าว ญาติพบแม่ต่างอำเภอคุ้ยขยะหากิน
มาบอกให้ลูกๆตามไปดู..ลูกเห็นว่าใช่แม่จริงแท้
ลูกเห็นอยากกอดแม่แม่ก็คอยหลบหาย
จับตัวมากันได้ แม่ก็จะหนีจะต่อสู้ พาไปโรงพยาบาล
บัตรทองก็ไม่มี..ต้องแจ้งอำเภอเพื่อให้พบจิตเวชบำบัด
น่าสงสารเหลือกระไร เพื่อนไทยเอ๋ย แม่ตนจงช่วย
กันดูแลท่านนะ
เขียนเมื่อ ๑๑: ๓๕ นาฬิกา เพลใกล้เที่ยงวันศุกร์
๑๕ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
วันที่ฟ้ามีแดด ลมเหนือมาเย็นสบายกายใจ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗
Copyright All rights reserved
14 ตุลาคม 2547 12:28 น.
tiki
นัยประหวัดถึงประวัติศาสตร์
14 และ 6 ตุลา อย่าพูดถึงมันได้ไหม
มันสะเทือนทราง...
กางประวัติมาอ่านหน่อยสิทูนหัว
อืมม์ แม่ตัวอยู่ในประวัติชัดไม่เห็น
คนตุลาเดินระทมบ่มลำเค็ญ
พวกเรียนเฟ้นเร้นหลีกปลืกสถาบัน
เรียนไม่จบครบกำหนดก็หมดท่า
สิบสี่ตุลาเดินขบวนชวนขยัน
เดินไปทั่วมั่วให้เห็นเป็นคืนวัน
เขายิงกันก็กลับบ้านงานทีวี
เหล่าวีรชนคนอยู่ไม่อยากกล่าว
แต่หนุ่มสาวสนุกนักอักษรศรี
นำประวัติหนังสือเขียนเพียรกวี
เหล่าสิบสีและหกตุลามามองเมิน
มิใช่หลบมิใช่เลี่ยงหรือเบี่ยงบ่าย
แต่สัญญาคาดหมายอยู่สรรเสริญ
อย่าไปล่วงบ่วงความซ้ำดำเนิน
ปล่อยเจริญอัตตาประวัติตน
ปล่อยลงน้ำเจ้าพระยาให้ซาซัด
ล้างหน้าวัดล้างอาถรรพ์มันล่องหน
อย่าเสียชาติเกิดมากล้าผจญ
เกิดเป็นคนไทยแท้อย่าแห่ตาม
พอเสียทีคลี่อักษรวอนทุกเหล่า
ไอ้ที่เขาเขียนบันทึกเหมือนศึกหนาม
ไอ้คนจริงเดินขบวนมันทุกยาม
แต่เกรงขามหลบกระสุนวุ่นชีวา
พอเสียเถิดอย่าเตลิดไปกับเหล่า
เกรงอักษรมาวอนเคล้าทำเก่งกล้า
ลองอยู่ยันกระบอกปืนยืนสองตา
พอเถิดน่า.....อย่ารื้อฟื้น...มาคืนเลย
ทิกิ_tiki
คนเดินขบวนยุคเก่าทั้ง 14 และ6 ตุลา เพียงแต่ว่า
เป็นนิสิต และ นักศึกษาทั้งสองสถาบัน
ประวัติศาสตร์เกิดขึ้นจบแล้วในวันนั้น
วันนี้ พวกเราที่มีชีวิตอยู่
บุญบารมีแล้วในแผ่นดินไทย
อย่าไปพิรี้พิร่ำรำพันวันที่ผ่านไป...
เราไม่อยากพูดถึงมันอีกเลย...กับสือมวลชนคนเคยเห็นหน้ากัน
ในยามเดินขบวน หรือ สถาบันใดที่ไปยืนมอง
ภาพสุดท้าย14 ตุลา คงไม่สาหัสเท่า 6 ตุลา
วันที่อาจารย์ป๋วยร้องไห้ อยู่ตรงหน้าเราที่ลานโพธิ์ ธรรมศาสตร์
สัญญาณเนื้อกระทบปืนนั้น..มันแรง อาจารย์ป๋วยสุดจะทานพลัง
นักศึกษาไหว เดินทางออกนอกประเทศไปอังกฤษ
ลูกศิษย์ไม่ฟังคำทัดทานท่านอาจารย์
ยังจำได้....
พวกคุณคนยุคใหม่ อ่านประวัติศาสตร์การลุกฮือแล้วมัน
ยังมันอยู่หรือไร
สำหรับเราแล้วเราไม่อยากเอ่ยถึง
มันเหมือนสับปะเหร่อขุดหลุมศพมาดู
มันไม่สนุกตรงไหนเลย..นะ ลูกหลาน
ก็แค่นั้นแหละ คนตาย...คนอยู่ทั้งหลายนี่สิ
ที่ทุกข์ระทมอยู่ทั้งประเทศนี้
เขาจะทำอย่างไรจะเป็นอย่างไร มาช่วยกันเถิด
ทิกิ_tiki
14 ตุลาคม 2547 10:26 น.
tiki
สมเด็จฯเสด็จฯใต้
หาคำใดเปรียบพระมหากรุณาธิคุณมิได้เทียมเลย
วอนนภาคราฝากแพร้ว.......พลอยงาม
จารส่งอักขระตาม....................แว่นฟ้า
นัยนะแห่งพระราม..................จักร พงศ์เฮย
วงศ์จักรดัชนีกล้า.....................แกว่งแล้วปรามมาร
จากพระสมุทรโพ้น............พรรณราย
มหกรรมจักรผันกราย...............แปลบป้อง
เชิญพระแม่ขวัญนาย................เสด็จผ่าน..ทิศนอ
พระหัตถ์แม่ปกพ้อง.................แผ่ใต้..ธรณินทร์*
กราบกรานพระบาทแล้ว.........เทพินทร์.ไทยเฮย
สมเด็จพระราชินย์.......................ปกใต้
ศัตรูจู่อรินทร์................................ฐานสั่ง...คุ้มชน
พระแม่เสด็จไซร้.......................ชีพล้วนอันตราย
องค์รามผันจักรแล้ว............ดูแล
สองพระเนตรตามแล................ส่องถ้วน
เบิกพระเนตรฐานแปร...............กลางสู่...ใต้แดน
วงศ์จักรีแลล้วน........................สละแล้วเพื่อไท
สานติสุขเผ่าป้อง...............จองขวัญ
กลางสู่ใต้คืนวัน......................ผ่านนี้
พระแม่เสด็จชีพพลัน..............สละเพื่อ..ไทชน
พสกนิกรชีพลี้........................ล่องใต้วีรสตรี*
สมเด็จฯเสด็จฯใต้
หาคำใดเปรียบพระมหากรุณาธิคุณมิได้เทียมเลย
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า..
ผู้ประพันธ์ในนามทิกิ_tiki
จารเมื่อ ๙:๕๕ เช้าพระพฤหัสวันครูฟ้าขาวพราวหมอก
กลางเมืองรัตนโกสินทร์ แก้วอักษรา
๑๔ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตด้วย
มีความรู้สึก ซึ้งใจในพระมหากรุณาธิคุณ
ที่ทรงเสี่ยงอันตรายเสด็จพระราชดำเนิน
ลงแดนใต้แม้นในวันที่มีภัยแวดล้อมรอบด้าน
เพื่อทรงเป็นมิ่งขวัญกำลังใจแก่พสกนิกร
ข้าพเจ้ากำลังเขียนบทกลอนเรื่องชาติพันธุ์สยามอยู่
ก็มีอันฉุกคิดรำลึกสำนึกพระวีรสตรี..
แล้วให้สำนึกรู้สึกเป็นล้นพ้นประมาณมิได้
ว่าเรานี้หนอ สำเริงสุขอยู่ใต้พระมหากรุณาธิคุณ
อันสุดประมาณ
ข้าพระพุทธเจ้าระลึกแล้วมิอาจที่จะนิ่งเฉยได้
รู้สึกพระองค์ทรงกระทำนำไปเยี่ยงวีรสตรีผู้กล้าโดยแท้
ข้าพระพุทธเจ้ามิอาจอดใจไว้ได้ที่จะไม่เขียน
บทนิพนธ์เพือเทิดพระเกียรติพระองค์ท่าน
ควรมิควรแล้วแต่จะทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า
นางนัทธมน พันธุ์คงชื่น วิบูลย์พันธุ์
ผู้ประพันธ์ในนาม ทิกิ_tiki
: 4895 - tiki
: 357768 - 14 ต.ค. 47 - 10:40
ในระหว่างที่ข้าพระพุทธเจ้ากำลังเขียน
บทกลอนงานคีตกวีเกี่ยวเนื่องด้วยเรื่อง
ชาติพันธุ์สยามอยู่นั้น
มารำลึกโดยพลัน
พระมหาบารมีพระองค์ท่านนั้นประดุจ
พระมหาวีรสตรีผู้กล้า ระลึกแล้วสำนึกอย่าง
ล้นเหลือมิอาจกลั้นความรู้สึกที่ว่าพระองค์ท่านนั้นมีค่ามหาศาลปานใดท่านกลับ
เสด็จลงไปปลอบขวัญให้ทั้งชาติเห็นว่าใน
ยามหน้าสิ่วหน้าขวานนั้น
มิได้ทรงระย่อยั่นหวั่นเกรงผู้ใดในดินแดนสยามนี้เลย
ทรงทอดพระมหากรุณา เปล่งพระเมตตา..ยิ่งกว่าแสงตะวันฉาย...
สมพระบารมีพระจักรีวงศ์แห่งสยามโดยแท้
มิได้เสียดายหวั่นเกรงภัยอันตรายแห่งชีวิตเลยแม้สักนิด...
ขอถวายพระพรทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า
: 4895 - tiki
: 357791 - 14 ต.ค. 47 - 11:06
12 ตุลาคม 2547 21:18 น.
tiki
บทกลอนแด่เพิ่อนไทยโพเอ็มดอทคอม
ณ ที่นี้มีใจใสเกลื่อนกลาด
แววแห่งวาทย์บาดใจให้ใหลหลง
บ้างเขียนหวานไพเราะเจาะคำตรง
บ้างเขียนลงด้วยคำกลอนสะท้อนตน
ณ ที่นี้มีใจใสอย่างซื่อ
หากยึดถือเกินการพาลฉงน
ขอมีเพียงคุณมาอ่านงานได้ยล
ก็ขอบคุณเป็นล้นพ้นเหลือจดจาร
ณ ที่นี้มีเพียงความเคียงเพื่อน
ไม่ลบเลือนเลอะลดว่าหมดสาส์น
คอยเฝ้าดูเฝ้าตอบชอบทุกกาล
คอยสมานค่าถ้อยทั้งร้อยพัน
ณ ที่นี้อิสระวาทะหอม
ฤๅกระดาษเพียงย้อมซึ่งสีสัน
ขอเพียงเพื่อนมีใจใฝ่กำนัล
คนขยันมาเขียนเพียรจนตาย
ณ ที่นี้มีคุณ และ มีฉัน
ซึ่งผูกพันพูดจาหาความหมาย
เพลงอักษรกลอนโคลงโยงกระจาย
ได้สืบสายบ้านไทย..ใสนิรันดร์
ทิกิ_tiki
๒๐:๕๐ นาฬิกา คืนพระอังคาร
๑๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
ก้าวเข้ามาที่นี้เวทีใหญ่
กลอนผ่านไปทุกวันมันมากเหลือ
อ่านไม่ทันงานผ่านเกินจานเจือ
ขอเพียงเชื่อมั่นใจคงได้ดี
: 4895 - tiki
: 343487 - 23 ก.ย. 47 - 20:01
ณ ที่นี้มีที่ว่างให้วางฝัน
ถ้อยจำนรรจ์จรดจารผ่านภาษา
สื่อสัมพันธ์วรรณกรรมนำวาจา
สรรค์สร้างมาฝากไว้ให้ชื่นชม
: 4920 - พี่ดอกแก้ว
: 356788 - 12 ต.ค. 47 - 22:06
: ณ ที่นี่ มีเธอ มีฉัน
ร่วมห่วงใย ใส่ใจผูกพันธ์
จับมือกันก้าวเดินสู่ฝัน
อันมั่นคง
: นางสาวสีฝุ่น
: 356793 - 12 ต.ค. 47 - 22:13
ขอบคุณ นางสาวสีฝุ่น
ขอบคุณสีฝ่นนางสาว
ขอบคุณจนได้เรื่องราว
มาก้าวจับมือมั่นคง
: 4895 - tiki
: 356797 - 12 ต.ค. 47 - 22:15
มาบอกแค่ว่า...
ณ...ที่นี่..
เรามีเรา...
: 6421 - ภูตะวัน ตะวันรอน
: 356829 - 12 ต.ค. 47 - 22:52
เอา..เอามาฝาก..
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2392
เรามีเรา
แหวน ฐิติมา สุตสุนทร : : Key C
แต่ก่อนแต่ไร ไม่เคยอุ่นใจ
โดดเดี่ยวเดียวดาย ข้างกายไม่มีใครสักคน
ฝ่าทางชีวิต ทุกข์ภัยผจญ
ฝ่าลมและฝน ก็โดยลำพัง
แต่มาวันนี้ คลุกคลีกับเธอ
อยู่เคียงกับเธอ แล้วทำให้ใจมีพลัง
จะเดินต่อไป ไม่ยอมหยุดยั้ง
หากเดินพลาดพลั้ง ฉันยังมีเธอ
เราสองเคยผ่านชีวิต โดดเดี่ยว
สองเราเคยเหนื่อยและท้อ เต็มที
หนทางยังอยู่แสนไกลจากวันนี้
เพียงเรามีเรา หากจะเดินไปทางใด ไม่หวั่น
จับมือกันเดินด้วยใจอดทน
หากใครสักคนล้มลงฉุดมือกันขึ้นไป
จะฝ่าประจันทุกข์อันตราย
กอดคอกันไป ไม่กลัวภัยพาล
เราสองเคยผ่านชีวิต โดดเดี่ยว
สองเราเคยเหนื่อยและท้อ เต็มที
หนทางยังอยู่แสนไกลจากวันนี้
เพียงเรามีเรา หากจะเดินไปทางใด ไม่หวั่น
จับมือกันเดินด้วยใจอดทน
หากใครสักคนล้มลงฉุดมือกันขึ้นไป
จะฝ่าประจันทุกข์อันตราย
กอดคอกันไป ไม่กลัวภัยพาล
จับมือกันไป ไม่กลัวภัยพาล
กอดคอกันไป ไม่กลัวภัยพาล...
อ้อ..ลืมบอกไป..
ถ้าเราร้องให้ฟัง..เพราะกว่านี้อีก..
: 6421 - ภูตะวัน ตะวันรอน
ณ ที่นี้..เพียงคำนี้มีสุขแล้ว
ณ ที่นี้..ใจผ่องแผ้วแววสดใส
ณ ที่นี้..มีความรักความจริงใจ
ณ ที่นี้..พี่รักน้องเพื่อนคล้องใจ..บ้านไทยโพม
: prajanyimm
: 356868 - 12 ต.ค. 47 - 23:23
ณ ที่นี้ พระจันทร์ยิ้มปริ่มเปี่ยมสุข
ใครซึ่งทุกข์เห็นพระจันทร์ฝันยาวแสน
ขอพระจันทร์ขอข้าวขอแหวนแทน
พระจันทร์แม้นความหมายแห่งสายใจ
: 4895 - tiki
- 12 ต.ค. 47 - 23:39
ณ ที่นี่ มีความคิด อันแรงกล้า
เรียงร้อยหล้า ฟ้าสมุทร ให้หยุดนิ่ง
เรียงร้อยรส บทกวี ที่พักพิง
ได้แอบอิง สิงสู่ คู่กันไป
ณ ที่นี่ มีไออุ่น ที่โอบกอด
รู้สึกปลอด ความเหน็บหนาว ดังใจหมาย
รู้สึกปลอด เปลวไฟร้อน ให้ผ่อนคลาย
อุ่นสบาย ชุ่มชื่นใจ Thai Poem.com
.................................................
^ ^
: 10161 - NonSense
: 356919 - 13 ต.ค. 47 - 01:06
ณ ที่นี่ ฉันมีซึ่งความสุข
อาจมีทุกข์บ้างบางหนคนว่าฉัน
แต่ไม่เกินเดือนเดียวปล่อยเกลียวพัน
ก็คลายขึ้งสามัญทุกคำคืน
ณ ที่นี้ ฉันมีซึ่งมิตรสหาย
ล้วนมากหลายทักทายไม่แสร้งฝืน
มาต่อกลอนนอนอ่านหัวเราะครืน
หน้าระรื่นเจ้าเด็กน้อยคอยตามจาร
ณ ที่นี่ คือถิ่นที่มีสุข-ทุกข์
ที่ปลอบปลุกซุกไซ้คนไกลบ้าน
ที่เอื้อนอ้อนอิงอกวกเว้ากานท์
มี ณ บ้านเรือนโคมThaipoem.com
4895 - tiki
: 356993 - 13 ต.ค. 47 - 09:20
ที่นี่อบอุ่นเสมอ
ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
: 6541 - ปลาวาฬสีน้ำเงิน
: 357005 - 13 ต.ค. 47 - 09:40
ณ ที่นี้ยังมีความรักสองเรา
แม้ว่าจะร้อนหรือหนาว
ณ ที่นี้คือความอบอุ่นในใจ
: น้ำผึ้งหวาน
: 357022 - 13 ต.ค. 47 - 10:12
ณ ที่นี้มีตัวฉันอันกระจ่าง
มีเส้นทางก้าวเดินเผชิญฝัน
มีผองเพื่อนจับมือไว้ไปด้วยกัน
มีรางวัลรอเราอยู่สู้ต่อไป
น้ำตาจะไหลอะพี่ทิกิ
ผมเป็นไรเนี่ยะ -_-.?
: 9532 - extreme life
: 357062 - 13 ต.ค. 47 - 12:03
อืมมมมม
มาอ่านแล้วนะครับ น่าสนใจในบทกลอนดี
: เพกาป่า (เพลงกลางป่า)
: 356775 - 12 ต.ค. 47 - 21:43
^_^........
: plaing_piu
: 356873 - 12 ต.ค. 47 - 23:29
http://fm.jorjae.com/CatList.php?SongCID=3&gText1=ฝ&gText2=
เอามาฝาก
: 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
: 357081 - 13 ต.ค. 47 - 12:14
: ^_^ คิวยาวขนาดนี้ ไม่อบอุ่นได้ไงคะ
: 9011 - คนเมืองลิง
: 357129 - 13 ต.ค. 47 - 13:19
อิอิ เพราะมีเธอ...ณ ที่นี้จึงสวยงามมาก
..เพราะมีเธอ โลกแห่งความฝันของเมก จึงสมบูรณ์
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
: 7555 - เมกกะ
: 357281 - 13 ต.ค. 47 - 19:52
ณ ที่นี้
โอบกอดด้วยมิตรไมตรีของเพื่อนผอง
ทั้งพี่ ป้า น้า อา หรือว่าน้อง
ล้วนสุขล้นจนคับห้องหัวใจ...
ยิ้ม ยิ้มจ้า
: วาพราวค่ะ
: 357389 - 13 ต.ค. 47 - 20:59
จารเมื่อ ๒๐:๕๐ นาฬิกา คืนพระอังคาร
๑๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
ณ ที่นี้
12 ตุลาคม 2547 11:36 น.
tiki
หวานปานน้ำผึ้ง
ลืมไปนิดจากอาทิตย์มิตรในเมือง
ขอย้อนเรื่องเดินคลองถมชมของขาย
จะเดินกลับกำลังว่านะตาลาย
เห็นใส่หาบกระจาดขายเป็นรูพรุน*
* เจ้าผึ้งหวานตาลายคล้ายหลงเมือง
บินตามเรื่องอยู่กับรังช่างหัวหมุน
น้ำหวานบีบไปขายคล้ายการุณย์
ที่เหลือจุนตัวอ่อนอ้อนให้กิน*
*เข้ารุ่งขึ้นกลิ่นอวลชวนให้หอม
เจ้าสองหมาเลิ่กลั่กล้อมดอมถวิล
นี่แน่ะเจ้ารวงผึ้งอบ..ฤๅพบยิน
แต่มันผินหน้าไปไม่รบกวน
เศษนมผึ้งคือตัวอ่อนร้อนพออุ่น
ผสมน้ำผึ้งเจือจุนให้กลิ่นหวน
หอมมันหวานปะแล่มแย้มทบทวน
คล้ายรสมวลรังผึ้งเผาเราเคยลอง
ได้กับยาสีดำ น้ำ *เส้กตี๋*
บวกฟ้าดีทะลายโจรโผนอีกกล่อง
อาการปวดพอทุเลาเข้าทำนอง
คล้ายฟ้าล่องหายามาให้ชิม
วันนี้เช้าได้ยา มาสามสิ่ง
ครบดียิ่งพอหน้าตาหน้าจิ้มลิ้ม
ไม่ครางโอ๊ยครางเง้าไม่เพราพริ้ม
ทิศหรดีเลี่ยงประจิมพบยาดี
อาการปวดพอทุเลามาเข้านั่ง
ทวนคำสั่งสิ่งต้องทำอย่างเร็วรี่
แต่ก็แอบมาเขียนกลอนย้อนพจี
ฝากน้องพี่อ่านผึ้งหวานสำราญใจ
ทิกิ_tiki
ลืมเรื่องต่อจากมิตรในเมืองไปชมเมืองทิศ
ตะวันตกเฉียงใต้(หรดี) เมืองเก่าแห่งกรุงเทพฯ
ที่มีถนนเจริญกรุง New Road ถนนแรกใน
สมัยรัชกาลที่ ๕ ตั้งอยู่ ได้ชมตึกเก่าโบราณ
ที่เขาขึ้นทะเบียนอนุรักษ์ไว้ สวยงามน่าชม
จารเมื่อ เพล ๑๑:๐๐ นาฬิกาพระอังคาร
แรม ๑๔ ค่ำเดือนสิบวันโกน
๑๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
กรุงเทพมหานคร ..ศูนย์กลางการค้าราชอาณาจักรไทย
Bangkok .Siam ,The Kingdom of Thailand
หน้าส่วนตัว
957
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
