เวอร์ชั่น เติ้งลี้จีง
คำเตือน กรุณาอ่านออกเสียงให้ถูกต้องนะค๊า 555+
และหากต้องการคำแปล กรุณาสอบถามได้ที่ KIRATI ณ บ้านกลอนค่า
๑. มีนิทังมาล่าวคุงเจ้าขา
เลิงข้าวมาหยุกนั่งแล้วฟังฉัง
ใครหยักยึงเต๊ะท่าม่ายว่ากัง
โน่งนี่นั่งเต็งที่ฟรีซาไต
๒. เจ้าหมูน้อยอาศัยอยู่ในเล้า
ทุกคั่งเช้าย่ำเลิงเพลิงสกใส
ทั้งซาหนุกเริงร่ามิว่าใคร
ต่ั่งเทจายให้หมูน่าลูจริง
๓. เลี้ยววังหนึ่งเกิกเหกเพราะเปกหิว
เข้ามาซิวของลีหลุกผีสิง
ต้องหมูน้อยออกปายล่ายช่วงชิง
เจ้าหมูวิ่งตั้งหลักสู้กักมัง
๔. เฮ้ย..จะมั่กเกิงปายน๊ะไอ้หล่าง
มาทังกั่งแยกเขี้ยว..เหลียวตกหัง
นึกว่าตูจะหนีไม่มีวัง
กัวจงสั่งสักนิ๊กเลิกคิ๊กไป
๕. แสงสงเพกหนักหนา อุ๊ย..น่าขัง
บังอักทังท่าเขื่องหาเรื่องใส่
เจ้าหมูน้อยตั้งกักตาหวักไป
หักมีใครลั๊งเส้งต้งเห็งกัง
๖. ม่ายหวักกัวสักเตื้อแม้เสือสิงห์
จะนั๊งนิ่งไหลลึกหานึกหวั่ง
หมาจิ้งจ่อกพังไหนไม่คัมคัง
หมายประจังต่อหน้าตูท้าดวง
๗. อยู่ในเล้าล่กแล่งแสงซาหนุก
ไร้เรื่องทุกข์ไม่มีใครมาป่วง
แล้วจู่จู่หมาผีมาตีลวง
ทังยียวง..ชะช้า..นึกว่าเซียง
๘. เหวย เหวย กล้าลองลีเข้าตีต่อ
หมูหลอกล่อป้องปักตักให้เหี้ยง
อย่าให้เหลือทั่งขงก้องจงเกียง
ไอ้หมาเพี๊ยงเสียหลักลงปักคู
๙. เจ้าหมูน้อยไล่ขย่้ำคะมำไหง
ม่ายเสียลายสักนิกชีวิกหมู
หมาหังล่วงแหย่เท้าพังเล้าตู
ดกงั๊กหูทังทีม่ายรีรอ
๑๐. หมาหางล่วง อกสู ลง หมูตก
เกือบซีหลกวังวัยนั้งลายสอ
ตาถาหลงขงหลุกเข็งกุกงอ
ปวกตังข้อล้งเอ๋ง..เกงนัยน์ตา
๑๑. ลั่กมังไปวังไว้ใกล้เมรุ
รอวังผุเล้งเกาะเลาะเข้งขา
ไอ้หมาลำนองนิ่งทิ้งกายา
ต้องสิ้งท่าจงต่อกปวกยอกตัว
๑๒. จบนิทังสองใจอ้ายตัวป่วง
มาตีลวงล้วยไปอักไร้หัว
เที่ยวข่งเห็งใครเขาเพราะเมามัว
คิดทังชั่วเจอลีเช่งนี้แล...
แหล่งที่มา....
กลอน...เรื่องหมูหมู ที่ไม่หมู (โคลอน-เทียนหยด-ฉางน้อย)
Thaipoem บ้านเก่า เอามาเล่าใหม่ 555+
คำแปลตามคำขอ...อ่ะจ้า อ่ะเจี๊ยก อะจึ่ย๑. มีนิทานมาเล่าคุณเจ้าขาเดินเข้ามาหยุดนั่งแล้วฟังฉันใครอยากยืนเต๊ะท่าไม่ว่ากันโน่นนี่นั่นเต็มที่ฟรีสไตล์๒. เจ้าหมูน้อยอาศัยอยู่ในเล้าทุกค่ำเช้าย่ำเดินเพลินสดใสทั้งสนุกเริงร่ามิว่าใครต่างเทใจให้หมูน่าดูจริง๓. แล้ววันหนึ่งเกิดเหตุเพราะเปรตหิวเข้ามาซิวของดีดุจผีสิงต้อนหมูน้อยออกไปไล่ช่วงชิงเจ้าหมูวิ่งตั้งรับสู้กับมัน๔. เฮ้ย..จะมากเกินไปน๊ะไอ้ด่างมาทำกร่างแยกเขี้ยว..เดี๋ยวตบหันนึกว่าตูจะหนีไม่มีวันกลัวจนสั่นสักนิดเลิกคิดไป๕. แสนสมเพชหนักหนาอุ๊ย..น่าขำบังอาจทำท่าเขื่องหาเรื่องใส่เจ้าหมูน้อยตั้งการ์ดตวาดไปหากแม้นใครล้ำเส้นต้องเห็นกัน๖. ไม่หวาดกลัวสักเตื้อแม้เสือสิงห์จะน้ำนิ่งไหลลึกหานึกหวั่นหมาจิ้งจอกพันธุ์ไหนไม่ครามครันหมายประจันต่อหน้าตูท้าดวล๗. อยู่ในเล้าโลดแล่นแสนสนุกไร้เรื่องทุกข์ ไม่เคยมีใครป่วนแล้วจู่จู่หมาผีมาตีรวนทำยียวน..ชะช้า..นึกว่าเซียน๘. เหวย เหวย กล้าลองดีเข้าตีต่อหมูหลอกล่อป้องปัดตัดให้เหี้ยนอย่าให้เหลือทั่งขนกล้อนจนเกรียนไอ้หมาเพี้ยนเสียหลักลงปักคู๙. เจ้าหมูน้อยไล่ขย้ำคมำหงายไม่เสียดายสักนิดชีวิตหมูหมาหางด้วนแหย่เท้าพังเล้าตูโดดงับหูทันทีไม่รีรอ๑๐. หมาหางด้วนอดสูโดนหมูตบแทบสลบวางวายน้ำลายสอตาถลนขนหลุดแขนกุดงอปวดตามข้อร้องเอ๋ง..เกร็งนัยน์ตา๑๑. ลากมันไปวางไว้ใกล้เมรุรอวันผุแร้งเกาะเลาะแขนขาไอ้หมาดำนอนนิ่งทิ้งกายาต้องสิ้นท่าจนตรอกปวดยอกตัว๑๒. จบนิทานสอนใจไอ้ตัวป่วนมาตีรวนเรื่อยไปอาจไร้หัวเที่ยวข่มเหงใครเขาเพราะเมามัวคิดทำชั่วเจอดีเช่นนี้แล...
เห็นเขาเขียน..กลอนกัน..แล้วฉันหล่ะนั่งอ่านซะ..เพลิดเพลิน..บังเอิญหรือก็เปล่าเลย..บอกใจ..ใช่อออือตัวหนังสือ..บทกวี..ตรงที่เดิม
นิ้วกระดิก..คลิ๊กรัว..ไม่มั่วนิ่มนั่งอมยิ้ม..เล็กน้อย..แล้วค่อยเริ่มหลังพิงฝา..ไม่ท้อ ..เข้าต่อเติมบรรจงเจิม..ผูกคำ ..มายำรวม
ด้วยมิได้..นัดหมาย..เพื่อนชาย-หญิงอยากรู้จริง..บ้านใคร..โดนน้ำท่วมทิ้งคำถาม..ฝากไว้..ไม่กำกวมสระอวม ..อ่วมองค์.. งง! จุงเบย
คำง่ายง่าย..คิดเป็น..เหมือนเข็นครกคำตลก..ต่อไป... ยังไงเหวยคำซึ้งซึ้ง..หอมหวาน... อ๊ะ! ผ่านเลยคำเคยเคย..โครงเครง...บรรเลงลง
เพราะอะไร..ไม่มี.. หรือมีหว่าอยากเข้ามา..ทายทัก... หอบรักส่งเหงาเหงาฟัง..สักนิด... อย่าคิดปลงเถอะนั่งก๊ง.. ก๊งกัน... ให้มันเมา
เขาพาฉัน..ออกไป.. ไหนไม่รู้สีข้างถู..ถลอก... รีบบอกเขาชักเตลิด..เปิดเปิง... บันเทิงเราวันเก่าเก่า..วนเวียน...มิเปลี่ยนแปลง
กลับมายืน..กินลม..นั่งชมต่อ(แตน)ยังไม่ฝ่อ.. ขุดเจาะ.. เสาะแสวงอักษรเพี้ยน..ประจำ..เคยสำแดงมีเว้าแหว่ง.. เวิ่นเว่อ..และเซอร์ซัง(กะตาย)
ทนทนอ่าน.. หน่อยน๊ะ..จ๊ะคันหูมานั่งดู.. เอ็มวี.. มีสมหวัง"อ๊อดแิอด" ดูไป ไม่เสียตังค์หรืออยากฟัง.. หญิงลี..ไม่มีเธอ (เปิดดูเอง ยูตู๊ป)555555
จบดื้อดื่้้อ(เงียบ) แบบนี้แหละ แหะ แหะ .....
เงียบงันในวันเหงาฟ้าหม่นเทาสิ้นแสงสีก่อนมีกลับไม่มีหลงรูปรอยพลอยรำพึงไขว่คว้าเป็นเจ้าของได้ครอบครองเพียงคิดถึงกระหยิ่มเพราะดื้อดึงเลยร้อนรุ่มหลงระเริงมิเคยสมปรารถนามารมายาลวงจนเหลิงหลอกล่อขวัญกระเจิงไม่ฟังใครคอยประวิงสุดท้ายที่หมายมั่นทางสู่ฝันคงยากยิ่งมิอาจจะช่วงชิงด้วยไม่เหลือแม้เยื่่อใยราตรีที่เนิ่นนานรัตติกาลทำหวั่นไหวนับวันจะห่างไกลคนทรมานรอกาลเยือนเงียบงันในวันเหงาเหลือเพียงเงาอยู่เป็นเพื่อนชีวิตที่บิดเบือนไม่เที่ยงแท้นั่นแหละจริง!
เห็นคนอื่นวนเวียนมาเขียนส่งอยากจะลงไปเล่นดังเช่นเขาดูซิบ้านหลังใหม่เท่ห์ไม่เบารีบเลยเราล๊อคอินด้วยยินดีกดครั้งแรกแปลกนักมิยักผ่านเครื่องไม่อ่านเหมือนเคย..งงเลยนี่พยายามต่อไปไม่รอรีสิบนิ้วคีย์ระวิงลิงยังอายไม่มีเสียงตอบรับครับพี่น้องจดจดจ้องยืนยันแต่ดันหายทำได้เพียง..อ่า..เอ่อ..เนวเวอ-มายจิบสปายนั่งรอหน้าจอเลย...อิอิคงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะพบจึงมิอาจจะจบโดยนิ่งเฉยที่ที่แสนอบอุ่นและคุ้นเคยเพลง "รักเอย" ลอยลมมาห่มจินต์บ้านหลังนี้มีเราทุกเช้าค่ำเปรียบดังน้ำรดใจไม่มีสิ้นอักษราบรรเลงเพลงชีวินต่างโบยบินเสรีทุกวี่วันเพราะในบ้านหลังนี้ยังมีรักต่างฟูมฟักบ่มใจคนไกลฝันก่อนจะจบหากรักและผูกพันคลิ๊กหัวใจ..ยืนยัน..คนกันเอง...เตรง เตรง เตรง เตร็งงงง เตรงๆๆๆๆ เตรงๆๆๆๆๆบ
หน้าส่วนตัว
2434
คนโคลงเคลงค่อยคุ้ย..........เขียนคำ
คิดใคร่ครวญคงค่ำ.........คั่งค้าง
เขียนขัดค่องคนขำ..........โคลงค่า เขินนอ
ขีดคำคมขาดข้าง..........ขุดค้นเค้าโครง
׺°˜`°º× ׺°˜`°º×׺°˜`°º× ׺°˜`°º×
ทบทวนทุกท่วงถ้า..............ทดแทน
ถูกผิดบ่ดูแคลน................อ่อนด้อย
เห็นโคลงจึ่งหวงแหน........สมบัติ ชาตินา
แวะอ่านเพียงเล็กน้อย......สืบถ้อยสานคำ
׺°˜`°º× ׺°˜`°º×׺°˜`°º× ׺°˜`°º×
นั่งขีดคำเขียนโคลงยากโยงแท้
ต้องคอยแก้เพราะใจยังไหวหวั่น
แม้นผิดพลาดขออภัยอย่าลงทัณฑ์
เอ็นดูฉันสักนิดอย่าคิดเคือง
׺°˜`°º× ׺°˜`°º×׺°˜`°º× ׺°˜`°º×
