26 กันยายน 2546 17:10 น.
The sun
เราเคยสงสัยว่าว่าเราคิดมากไปหรือเปล่า
ใครสักคนให้ความใส่ใจกับเรา
หมายถึงเขาห่วงเราจริงใจ
และพร้อมจะเรียนรู้ใจกับเรางั้นหรือ
คิดมากไปเองมั้ง
บางวันก็ดูเอาใจใส่ดูแลดี
มีเสียงหวาน ๆ มาให้รู้สึกดี
หรือมีเสียงกวน ๆ มาให้ต้องโต้เถียงกันบ้าง
แต่มันก็เป็นเรื่องราวที่เรารับรู้ได้
แต่กลัวเป็นการเข้าใจไปเอง
ความเข้าใจไปเองยังรวมถึง
การที่เราปันใจ คิดถึงคนโน้นคนนี้
ไป ไป มา มา
ก็กลายเป็นเป็นเราคิดไปเอง
ที่จริงหากเราอยากรู้
ทำไมเราไม่ถามตรง ๆ
ไม่กล้า หรือ กลัวเปลี่ยนแปลง
ตอบตัวเองไม่ได้
ว่ากลัวอะไร
ใครตอบได้ช่วยตอบทีนะ
24 กันยายน 2546 15:36 น.
The sun
หลายครั้งที่เรากลับมารู้สึกเสียใจกับคำพูด
ที่ขาดการไตร่ตรอง ก่อนจะหลุดจากปาก
เมื่อเรารู้ว่า คนที่รับฟังเรา เขาร้องไห้เพราะคำพูดของเรา
แต่ถึงจะสำนึกอย่างนี้ มันก็สายเกินไปแล้ว
บางคราว ความห่วงใยของเรา
ก็กลายเป็นอาวุธ ที่ทำร้ายคนอื่นให้เจ็บปวด
เพราะความเปาะบางความรู้สึก
ไม่อาจแก้ไข กลับคืนมาได้
เราพูดแล้วเราสบายใจ
ในเวลาที่คนอื่นนั่งน้ำตาตกใน
เราเอาขยะในความรู้สึกของเรา
ไปใส่ในความรู้สึกของคนอื่น
เหมือนฆ่าโดยไม่เจตนา
และมีดโกนอาบน้ำผึ้ง
ตัดสินใจก่อนทำอะไรสักอย่าง
คำว่า เสียใจ คงไม่เกิดขึ้น
อย่าทำร้าย ใครที่คำว่ารัก และหวังดี
ด้วยความปรารถนาดี ที่เคลือบยาพิษ
ทำลายขยะ ด้วยไฟแห่งความดีเถิด
แต่หากจะคิดใหม่ทำใหม่
ก็ต้องค่อย ๆ คิด แล้วกลั่นกรองให้ดี
ตัดสินใจก่อนจะพูด
และไตร่ตรองต่อไปว่า
เมื่อพูดแล้ว คิดว่าจะเกิดอะไรต่อไป
หากว่าตัดสินใจพูดแล้ว
เคารพต่อการตัดสินใจของตัวเอง
และเชื่อในสิ่งที่ตัวเองทำเถิด
หน้าส่วนตัว
992
