21 มิถุนายน 2546 16:54 น.
The life of Radiance.
เสียดาย กับห้าปี ที่ผ่านพ้น
เสียดาย ฉันเป็นคน ไม่เอาไหน
เสียดาย ที่ต้อง ปล่อยเธอไป
เสียใจ วันนี้เธอ ไม่รักกัน
ที่เธอทำ เหมือนรัก ในวันนี้
ที่ทำดี เหมือนเธอ เป็นของฉัน
ที่พูดคุย เหมือนเรา เป็นของกัน
ที่ผ่านมา สิ่งนั้น ไม่เป็นจริง
แต่ยังรู้ ว่าใจ รักเธออยู่
อยากมีเธอ มาคู่ กว่าทุกสิ่ง
อยากให้เธอ เป็นคน รักฉันจริง
อยากได้เธอ เป็นที่พิง พักหัวใจ
มาตอนนี้ เธอบอก ไม่รักฉัน
เรารักกัน ไม่ได้ มันไม่ใช่
ลองรักแล้ว มันฝืน ดวงหทัย
เธอจึงจาก ฉันไป ไม่กลับคืน
ปล่อยฉัน ให้เว้งว้าง และสับสน
ทำกับฉัน เหมือนเป็นคน คนอื่นอื่น
เธอย้ำนัก รักนั้น มิอาจคืน
ขอเธอจง อย่าฝืน มันอีกเลย
ฉันทำใจ ไม่ได้ เธอรู้ไหม
จากที่รัก หมดใจ ต้องเฉยเฉย
จากที่ฉัน รักเธอ ไม่ลดเลย
ต้องกลับมา เป็นคน เคยรักกัน
เธอที่รัก กลับมา จะได้ไหม
มอบหัวใจ ดวงนั้น มาให้ฉัน
กลับมาใช้ ชีวิต ร่วมแบ่งปัน
กลับมาเป็น คนรักกัน เหมือนผ่านมา
ฉันคงได้ แต่หวัง เพียงเท่านี้
เพียงแค่ที่ ทำอยู่ คือสรรหา
คำรัก คำหวาน พรรณนา
ให้เธอ ไม่ลา ไปจากกัน
ฝันเล็กเล็ก ไม่อาจ เป็นจริงได้
ฝันเอาไว้ ก็คง เป็นแค่ฝัน
ฝันให้พบ ไตรภพ ในซักวัน
ฝันว่าฝัน นั้นเป็นฝัน ที่เป็นจริง