21 มิถุนายน 2546 16:54 น.
The life of Radiance.
เสียดาย กับห้าปี ที่ผ่านพ้น
เสียดาย ฉันเป็นคน ไม่เอาไหน
เสียดาย ที่ต้อง ปล่อยเธอไป
เสียใจ วันนี้เธอ ไม่รักกัน
ที่เธอทำ เหมือนรัก ในวันนี้
ที่ทำดี เหมือนเธอ เป็นของฉัน
ที่พูดคุย เหมือนเรา เป็นของกัน
ที่ผ่านมา สิ่งนั้น ไม่เป็นจริง
แต่ยังรู้ ว่าใจ รักเธออยู่
อยากมีเธอ มาคู่ กว่าทุกสิ่ง
อยากให้เธอ เป็นคน รักฉันจริง
อยากได้เธอ เป็นที่พิง พักหัวใจ
มาตอนนี้ เธอบอก ไม่รักฉัน
เรารักกัน ไม่ได้ มันไม่ใช่
ลองรักแล้ว มันฝืน ดวงหทัย
เธอจึงจาก ฉันไป ไม่กลับคืน
ปล่อยฉัน ให้เว้งว้าง และสับสน
ทำกับฉัน เหมือนเป็นคน คนอื่นอื่น
เธอย้ำนัก รักนั้น มิอาจคืน
ขอเธอจง อย่าฝืน มันอีกเลย
ฉันทำใจ ไม่ได้ เธอรู้ไหม
จากที่รัก หมดใจ ต้องเฉยเฉย
จากที่ฉัน รักเธอ ไม่ลดเลย
ต้องกลับมา เป็นคน เคยรักกัน
เธอที่รัก กลับมา จะได้ไหม
มอบหัวใจ ดวงนั้น มาให้ฉัน
กลับมาใช้ ชีวิต ร่วมแบ่งปัน
กลับมาเป็น คนรักกัน เหมือนผ่านมา
ฉันคงได้ แต่หวัง เพียงเท่านี้
เพียงแค่ที่ ทำอยู่ คือสรรหา
คำรัก คำหวาน พรรณนา
ให้เธอ ไม่ลา ไปจากกัน
ฝันเล็กเล็ก ไม่อาจ เป็นจริงได้
ฝันเอาไว้ ก็คง เป็นแค่ฝัน
ฝันให้พบ ไตรภพ ในซักวัน
ฝันว่าฝัน นั้นเป็นฝัน ที่เป็นจริง
23 พฤษภาคม 2546 21:29 น.
The life of Radiance.
เพราะต่างคน ต่างใจ ต้องเหินห่าง
เพราะต่างคน ต่างทาง ต่างความฝัน
เพราะต่างคน ต่างคิด ต่างต่างกัน
เพราะว่าฉัน และเธอ นั้นต่างไป
เธอไปซ้าย ส่วนฉัน หันทางขวา
เธอไปหน้า ฉันไปหลัง ไม่สงสัย
เธอบอกยืน ฉันบอกนั่ง จะทำไม
เธออยากไป หากแต่ฉัน อยากจะมา
ฉันบอกเธอ ฉันรักเธอ ไม่แปรเปลี่ยน
เธอบอกฉัน พูดเลี่ยนเลี่ยน มีปัญหา
เธอบอกฉัน เธอไม่รัก ฉันนี่นา
รอเวลา เธอจะบอก ว่ารักกัน
ก็ต่างคน ต่างใจ ต่างกันนี่
เราจึงคง ไม่มี เรื่องสังสรรค์
ช่วยไม่ได้ ก็เรา ไม่รักกัน
มีแต่ฉัน รักเธอ รักข้างเดียว
เวลาผ่าน เนิ่นนาน เริ่มมัวหมอง
อยากจะร้อง เพราะใจ เริ่มห่อเหี่ยว
อยากให้รู้ ว่าหัวใจ มันซีดเซียว
ไร้เรี่ยวแรง จะดูแล จะเยียวยา
พยายาม เลิกล้ม ความตั้งมั่น
เธอกับฉัน อยู่กัน อย่างหรรษา
ก็เป็นไป ไม่ได้ อยู่สิน่า
อยากจะลา ลาไป พักหัวใจ
คนอดทน คนหนึ่ง เริ่มท้อแท้
ขาดคนคอย ดูแล เอาใจใส่
เหนื่อยแสนเหนื่อย อยากลืมเธอ แทบขาดใจ
แต่สุดท้าย อยู่ไม่ได้ ถ้าขาดเธอ
12 พฤษภาคม 2546 00:37 น.
The life of Radiance.
หนุ่มน้อย เดินล่องลอย กลางสายฝน
ผ่านหมู่คน มากหน้า และหลากหลาย
ได้พบหน้า เจรจา ทั้งหญิงชาย
คนมากมาย ได้มา เป็นเพื่อนกัน
แล้วก็มี หนึ่งนารี ที่เดินผ่าน
ให้หยุดอยู่ เนิ่นนาน เกินใครนั่น
เธองามใส ทั้งจิตใจ และผิวพรรณ
กว่าใครอื่น ที่ฉัน ได้พบเจอ
จากตอนนั้น ถึงตอนนี้ เนิ่นนานพ้น
แต่ใจคน ยังคิดถึง อยู่เสมอ
ยังอยากพบ อยากเห็น เจอหน้าเธอ
เพราะได้เผลอ เทใจ ไปรักกัน
ฝนก็ตก กระหน่ำ พายุซัด
ให้เห็นชัด ว่าซ้ำเติม กระหน่ำฉัน
วันนี้ที่ เราไม่ได้ อยู่ด้วยกัน
เหล่านี้นั้น ล้วนให้ฉัน ยิ่งช้ำใจ
อยากให้ฝน หยุดร่วงโรย โปรยจากฟ้า
อย่าได้มา ซ้ำเติมฉัน จะได้ไหม
ที่เป็นอยู่ ตอนนี้ ก็เกินใคร
ขอเถิดหนา โปรดอย่าได้ ตอกย้ำกัน
อยากจะขอ ท้องฟ้า ช่วยอวยให้
เราได้พบ กันใหม่ เธอกับฉัน
ขอให้ฟ้า สดใส เรารักกัน
เหมือนเช่นวัน ที่เคย ที่ผ่านตา
ช่วยให้ฝัน นั้นเป็นจริง จะได้ไหม
ขอให้ได้ พบคู่เคย เสน่ห์หา
ขอให้เธอ คิดถึง และกลับมา
อยากขอฟ้า แค่นั้น แค่นั้นเอง
5 พฤษภาคม 2546 21:54 น.
The life of Radiance.
เมื่อสองรัก รานร้าว เพราะต่างจิต
ต่างคนคิด ต่างทาง แยกห่างสอง
ไม่ยอมปรับ ความเข้าใจ ในทำนอง
ต่างก็ต้อง ช้ำใจ ไปอีกนาน
ง้อกันหน่อย อย่าปล่อย ให้เศร้าหมอง
หันมามอง กันนิด เอ่ยคำขาน
เพื่อเราสอง ได้อยู่กัน ไปเนิ่นนาน
เพราะเราไม่ ต้องการ จะร้างรา
5 พฤษภาคม 2546 15:56 น.
The life of Radiance.
ความมืด ครอบคลุม ทั่วท้องฟ้า ความสว่าง ครอบคลุม ทั่วท้องฟ้า
ปิดนภา ที่สดใส ให้มืดหม่น เปิดนภา ให้สดใส ไม่มืดหม่น
จากเมฆน้อย ลอยสวย ดูมืดมน มองเห็นเมฆ ลอยสวย อยู่เบื้องบน
กล่อมผู้คน ที่ตื่นอยู่ ให้หลับนอน ปลุกผู้คน ที่หลับอยู่ ให้ตื่นนอน
ธรรมชาติ สร้างคน สร้างชีวิต
คอยลิขิต ให้คนคิด คอยสั่งสอน
คนทั้งหลาย มีตื่น มีหลับนอน
เหมือนมีตอน กลางวัน และกลางคืน
ทั้งหลาย เป็นกำหนด เป็นปกติ
อย่าได้ริ บังอาจ ไปขัดขืน
ทำตามกฎ ตามกำหนด จะยั่งยืน
ใครที่ฝืน ต้องกล้ำกลืน ต้องทุกข์ทน
ความสว่าง เริ่มครอบคลุม ทั่วท้องฟ้า ความมืด เริ่มครอบคลุม ทั่วท้องฟ้า
ให้นภา สดใส ไม่สับสน ถึงเวลา ต้องพักผ่อน อย่าสับสน
ให้คนได้ ทำงานบ้าง อย่างอดทน ทำงานมา ต้องพักบ้าง อย่าฝืนตน
เพื่ออนาคต ไม่อับจน ไม่สิ้นทาง เพื่อตื่นมา เวียนวน วันถัดไป
หน้าส่วนตัว
969
