2 พฤศจิกายน 2551 03:31 น.
tha39
เป็นดอกทอง ร่านสวาท แต่ขาดอึ๋ม
รักจึงซึม เป็นเบี้ยล่าง ถ่างขาฟรี
ใจง่ายเห็น ผัวเขาหล่อ หวังล่อปี้
เบียดสักที สองที คงมีใจ
ถึงไม่สวย ใช้เป้าล่อ ขอความรัก
สะกิดทัก ยามสาย หงายเต้าใส่
นรกหรือ ช่างหัว หากลัวไม่
ขอเพียงได้ อิงแอบ แนบเป็นชู้
ใครจะว่า สำส่อน ร่อนหว่างขา
งิ้วหนามหนา แค่หมาเห่า ขอเข้ารู
เป็นโอกาส สุดท้าย คานทองหรู
จะเดียวดาย ไร้คู่ ให้รู้ไป
ยุให้เมีย มันแตก แยกไปข้าง
ส่งสาส์นหวัง สะกิด ให้ผิดใจ
ส่งเพื่อนช่วย ยุยง ให้สงสัย
เพื่อนที่ไร้ คุณธรรม ค้ำจุนเรา
แต่นานวัน ยิ่งท้อ ทรมาณ
รูปหล่อล่อ ไม่สงสาร บ้านนอกเหงา
ไม่ถึงปี ตีตัวห่าง เหมือนดั่งเงา
ทั้งที่เฝ้า โทรตามติด ก็ปิดสาย
มันคงเบื่อ เราแล้ว ไม่แคล้วหนี
ทั้งที่ให้ ฟรีๆ ยังหนีหาย
เพื่อนเคยช่วย ก็ทิ้งไป ให้เดียวดาย
หอยก็ลาย แถมไร้ค่า หมายังเมิน
หน้าส่วนตัว
1851
