2 พฤศจิกายน 2551 03:31 น.

วาสนา......เมียน้อย

เป็นดอกทอง ร่านสวาท แต่ขาดอึ๋ม
รักจึงซึม เป็นเบี้ยล่าง ถ่างขาฟรี
ใจง่ายเห็น ผัวเขาหล่อ หวังล่อปี้
เบียดสักที สองที คงมีใจ
ถึงไม่สวย ใช้เป้าล่อ ขอความรัก
สะกิดทัก ยามสาย หงายเต้าใส่
นรกหรือ ช่างหัว หากลัวไม่
ขอเพียงได้ อิงแอบ แนบเป็นชู้
ใครจะว่า สำส่อน ร่อนหว่างขา
งิ้วหนามหนา แค่หมาเห่า ขอเข้ารู
เป็นโอกาส สุดท้าย คานทองหรู
จะเดียวดาย ไร้คู่ ให้รู้ไป
ยุให้เมีย มันแตก แยกไปข้าง
ส่งสาส์นหวัง สะกิด ให้ผิดใจ
ส่งเพื่อนช่วย ยุยง ให้สงสัย
เพื่อนที่ไร้ คุณธรรม ค้ำจุนเรา
แต่นานวัน ยิ่งท้อ ทรมาณ
รูปหล่อล่อ ไม่สงสาร บ้านนอกเหงา
ไม่ถึงปี ตีตัวห่าง เหมือนดั่งเงา
ทั้งที่เฝ้า โทรตามติด ก็ปิดสาย
มันคงเบื่อ เราแล้ว ไม่แคล้วหนี
ทั้งที่ให้ ฟรีๆ ยังหนีหาย
เพื่อนเคยช่วย ก็ทิ้งไป ให้เดียวดาย
หอยก็ลาย แถมไร้ค่า หมายังเมิน