2 มกราคม 2552 02:42 น.
tha39
นอนสวน มาเป็นปี
เหลิงราคี ปี้ยังบ๊วย
กิ๊กก๊อก บล็อกความสวย
ก็เลยซวย เป็นของฟรี
คาใจ ที่โดนหลอก
ให้ปอกลอก ก็ยังหนี
ม่านรูด จ่ายทั้งปี
ปิกนิกดี ปี้ยังลืม
แหวนน้อย กลอยสวาท
หลงบาดใจ เคยได้ปลื้ม
จึงถลำ ให้ด่ำดื่ม
กลับแค่ยืม หลอกถ่างขา
ถามรัก ไม่เคยได้
ยังทนให้ แบบด้านชา
ใครมอง เลวไม่ว่า
ขอเพียงค่า ความเห็นใจ
ยามพล่าน ได้อารมณ์
อยากสู่สม ก็ยอมให้
กลับไม่ เคยจริงใจ
ซ้ำสอดใส่ ด้วย,,,,,,ยาง
เครื่องแบบ แนบเต็มยศ
ยอมให้ลด เกียรติตัวสร้าง
ศีลสาม กามขาถ่าง
กรรมอ้างว้าง อยู่เดียวดาย
ทำเรื่อง เพียงภายใน
สว.ให้ เซ็นต้องย้าย
สุขเอ๋ย เคยเคียงกาย
ต้องเดียวดาย เพียงฝ่ายเดียว
อกหัก เพราะมักง่าย
ถูกเซ็นย้าย สลายเสียว
คืนแหวน สวาทเกลียว
หวังเพียงเสี้ยว ความเห็นใจ
มองข้าง แค่หางตา
ไม่เหลียวหน้า มาดูใจ
หันกลับ น้ำตาไหล
นั่งร้องไห้ อยู่ท้ายห้อง
ลาก่อน ชู้คนดี
ไม่ขอลี้ เป็นที่สอง
ผ่านช้ำ เป็นสำรอง
ไม่ร้องขอ ขอลาเอย
หน้าส่วนตัว
1137
