28 มิถุนายน 2545 18:42 น.
Tawan
แล้วมันก็ผ่านไปอีกหนึ่งวันของฉัน
ที่ไม่มีเธออยู่ตรงนั้นเหมือนก่อนเก่า
ย้ำบอกตัวเองให้ลืมสิ่งที่เคยเป็นเรา
เพราะจากนี้จะไม่มีเงาของเค้าอยู่ข้างกาย
แต่มันก็ยากเหลือเกินกับคืนนี้
ข่มตาให้หลับก็มีแต่ภาพเธอตรงหน้าให้หวั่นไหว
เจ็บปวดเหลือเกินแล้วกับความเป็นจริงของหัวใจ
กับการต้องยอมรับว่าเธอได้เดินจากไป--ทั้งน้ำตา--
28 มิถุนายน 2545 17:27 น.
Tawan
เหมือนว่าวันนี้ฉันยังไม่ลืมเรื่องราวในวันวาน
และยังเป็นคนเดียวที่อยู่กับความร้าวราน จนอ่อนไหว
ทั้งที่มันก็ผ่านมานานเหลือเกินแล้ว ลืมได้ไหมหัวใจ
หวังว่าจากนี้ไปจะเลิกห่วงใย คิดถึงใจของใครเสียที
เพราะรู้ว่าเธอไม่เคยมีให้เลยความรู้สึกที่ดี
ไม่ว่าฉันจะพยายามทำเพื่อเธอคนนี้มากมายแค่ไหน
ในที่สุดก็ปฏิเสธความจริงไม่ได้ว่าเธอไม่เคยมีเลยหัวใจ
และทุกสิ่งที่ผ่านไปก็เป็นแค่ความหวั่นไหวของใจ ใครหนึ่งดวง
21 มิถุนายน 2545 17:11 น.
Tawan
ฉันยืนยันว่าจะเป็นของฉันแบบนี้
แม้เธอไม่เคยคิดมีหัวใจดีๆมอบให้
มันคงไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่อาจไม่ใช่คนของหัวใจ
เพราะถ้าคิดรักใครฉันก็ไม่หวังอะไรตอบแทน
เธอจะยังคงเป็นคนที่ฉันรักวันพรุ่งนี้
และไม่มีวันที่คิดจากหรือห่างเธอไปไหน
สัญญากับเธอนะว่าฉันยังเป็นคนที่ห่วงใย
ถึงไม่ใช่คนของหัวใจ ฉันก็ยังเป็นใคร -- ที่รักเธอ
20 มิถุนายน 2545 18:08 น.
Tawan
นิยายรักเรื่องเศร้า --
เป็นเรื่องที่เราจะจบ จะจากกันใช่ไหม
เป็นเรื่องที่จบลงเพราะเธอหมดรัก หมดเยื่อใย
และเธอก็พร้อมจะเดินจากไป จนลับตา
นิยายรักเรื่องใหม่ --
เธอพร้อมจะเปิดฉากด้วยหัวใจกับใครอีกคนนั้น
เป็นเรื่องที่เธอจะเติมเต็มด้วยความรัก ความผูกพัน
และจบลงที่เธอสานฝันให้เป็นความสัมพันธ์ที่เป็นจริง
นิยายรักเรื่องเก่า --
ไม่ช้าก็เป็นแค่เรื่องของเราที่ผ่านไปนานนักหนา
ไม่ช้าก็คงเหลือแค่ร่องรอยของความเศร้าและหยาดน้ำตา
และคนที่สร้างนิยายรักขึ้นมา ก็จะจากลา -- ชั่วนิรันดร์
20 มิถุนายน 2545 18:01 น.
Tawan
หากว่าเธอคือท้องฟ้าที่แสนกว้าง
ฉันขอเป็นตะวันส่องนำทางเธอได้ไหม
สัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างเธอพร้อมอุ่นไอ
และจะไม่จากเธอไปไหน แม้สักนาที
ฉันขออยู่ตรงนี้ต่อไปนะคนดี
ไม่ว่าวันนี้ วันหน้าหรือช่วงเวลาไหนๆ
เพราะรู้แล้วว่าเธอคือท้องฟ้าที่จะโอบกอดหัวใจ
และฉันคือดวงตะวันคอยให้อุ่นไอจากหัวใจ ด้วยรักเธอ