2 มีนาคม 2545 10:48 น.
Tawan
ในดวงตาเธอคู่นั้น
ไม่มีฉันอยู่อีกแล้วใช่ไหม
สายตาเธอนั้นช่างดูห่างไกล
เหมือนเธอไม่เคยมีใครอยู่ใน -- หัวใจเธอ
ในหัวใจเธอดวงนั้น
ไม่มีฉันอยู่อีกแล้วใช่ไหม
ทำไมทุกอย่างถึงแปรเปลี่ยนไป
กลายเป็นเธอไม่มีหัวใจ -- ให้เหมือนเคย
บอกกันทีสิว่า ทำไม
1 มีนาคม 2545 13:26 น.
Tawan
ไม่มีคำพูดหวานไหวจากเธอคนดี
ไม่ว่าวันนี้ วานวานหรือวันไหนๆ
ไม่เคยเลยที่จะรู้สึกว่าฉันมีใคร
ที่คอยเป็นห่วงเป็นใย และรักกัน
แล้วจะให้เรียกเธอว่าเป็นใคร
เป็นคนรักหรือว่าคนห่างไกลจากใจฉัน
เพราะไม่เคยทำอะไรให้รู้สึกว่ารักกัน
แล้วอย่างนี้จะให้ฉันคิดอย่างไร...
28 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.
Tawan
ตั้งแต่วันที่เธอ - ฉันเอ่ยคำลา
ก็รู้ตัวเลยว่าฉันไม่มีค่าแค่ไหน
ไม่มีค่าแม้กรวดทรายที่เธอเหยียบย่ำไป
ไม่มีค่าแม้เพียงเสี้ยวใน -- หัวใจเธอ
แต่ก็ดีแล้วใช่ไหม ที่ได้รู้
คงดีกว่าต้องฝืนอยู่กันไปอย่างนั้น
แม้จะเสียใจที่รู้ว่าตลอดมาเธอหลอกกัน
แต่ก็คงดีกว่าต้องเจ็บช้ำต่อไป -- เสียน้ำตา
ขอบคุณเธอนะ ต้องขอบคุณมากๆ
กับบทเรียนที่เธอผ่านมา ฝากเอาไว้
กับความหมายของคำว่ารักที่ค้างอยู่ในใจ
กับความไว้ใจ ที่สุดท้ายได้คืน-- แค่น้ำตา --
28 กุมภาพันธ์ 2545 14:24 น.
Tawan
ไม่อยากบอกเลยว่ายังรักเธออยู่
กลัวเธอรู้แล้วจะว่าฉันไม่เอาไหน
ทำเป็นเก่ง เริงร่าตอนเธอมาจากไป
แท้จริงแล้วหัวใจฉันแทบขาดรอน
แต่จะให้ฉันทำอย่างไรได้ล่ะเธอ
ก็ไม่อยากเผลอเผยความรู้สึกจริงๆนั้น
ไม่อยากบอกเธอว่าไม่อาจลืมและวัน
เพราะรู้ดีว่าเป็นคนที่เธอนั้น -- ไม่เคยแคร์ --
จึงต้องจำใจ จำเป็นให้เธอเดินจาก
ถึงไม่อยากให้เธอจากหรือห่างฉันไปไหน
แต่ที่สุดแล้วฉันต้องแสร้งทำเป็นเข้าใจ
ทั้งที่ในหัวใจ เจ็บมากมายเสียเหลือเกิน
** /// ** /// **
21 กุมภาพันธ์ 2545 13:12 น.
Tawan
บอกกับตัวเองว่าจะไม่รักเธอแล้ว
เสียงหัวใจเต้นแผ่วๆ แทบไม่เคลื่อนไหว
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร
เป็นเพราะฉันขาดเธอไม่ได้ หรือไรกัน
แต่เธอก็รู้มันถึงเวลาแล้ววันนี้
เมื่อเธอเองไม่มีทางเลือกใดที่ให้ฉัน
เพราะหัวใจและความรักได้มาถึงทางตัน
และแล้วจึงถึงวันที่ฉันต้องตัดใจ -- ไปจากเธอ --