17 เมษายน 2545 12:57 น.
Tawan
ก็ไม่ได้สำคัญอะไรนักหนา -- --
กับร่องรอยของหยาดน้ำตาที่ฉันมีให้
รู้ว่าเป็นแค่เพียงเศษเสี้ยวหนึ่งในหัวใจ
ที่ไม่ว่าจะทำดีอย่างไร ก็ไม่สะเทือนหัวใจเธอ
จะไม่ขออะไรอีกแล้ววันนี้ -- --
แม้แต่สายตาแห่งความหวังดีหรือห่วงหา
ไม่ต้องมีอีกแล้วถ้าฉันไม่เคยอยู่ในสายตา
เพราะความรู้สึกที่มีไม่ช้าก็โรยรา และหัวใจที่อ่อนล้า
-- ก็จะหายดี --
10 เมษายน 2545 13:40 น.
Tawan
>
เธอคิดถึงฉันหรือเปล่าในวันนี้
ฉันยังคงคิดถึงเธอคนดีคนนี้อยู่เสมอ
แม้ว่าเราจะอยู่แสนไกลห่างไม่อาจเจอ
แต่ความคิดถึงก็ไม่เคยห่างไปจากใจ
เธอคนนี้ยังอยู่กลางดวงใจฉัน
ฉันยังมีความรักความผูกพันยังมีให้
ฉันยังมีแต่เธอคนเดียวในหัวใจ
ฉันไม่อาจมีใครอีกได้นอกจากเธอ
>
สำหรับคนดีของฉัน
ความจริงก็ยังคิดถึงกันอยู่รู้บ้างไหม
แต่ด้วยหน้าที่ความจำเป็นที่ต้องดำเนินไป
เธอจึงเป็นได้แค่ -คนดีของหัวใจ-ที่ไกลเกิน
อย่าเสียใจเพราะฉันต่อไปอีกเลยวันนี้
เพราะความรู้สึกห่วงใยดีๆยังคงมีให้
เพียงแต่วันนี้ฉันไม่อาจทำตามหัวใจ
แต่ขอให้เธอเข้าใจ ไม่ว่าอย่างไร --
-- เธอจะเป็นคนดีของหัวใจ -- เหมือนอย่างเคย
8 เมษายน 2545 16:19 น.
Tawan
... จดหมายเก่า .... Cool-Hearted
เป็นลายมือที่คุ้นเคย
บนข้อความเฉย เฉย -- ที่มีความหมาย
บนกระดาษเก่าเก่า -- น้ำหมึกจางจาง มากมาย
อ่านแล้วน้ำตาไหล คิดถึงใครคนไกลเหลือเกิน
ค่อยค่อยแกะจดหมายเก่า ทีละแผ่น
ความรู้สึกโลดแล่น ไปกับตัวหนังสือ ไปกับความทรงจำสะสม
อ่านข้อความทีละบรรทัด ทีละตอน ด้วยความรู้สึกชื่นชม
บรรจุทุกๆอารมณ์ -- ความรัก -- ของคนสองคนร่วมกัน
ค่อยๆเก็บค่อยๆเรียงซ้อนไล่ตามวันและเวลา
จดหมายที่เธอเขียนหา และทุกทุกคำว่ารัก -- มีความหมาย
ไม่ว่า -- จดหมายเลห่านั้นจะเก่า รักจะจืดจาง -- จากวันที่ผ่านพ้นไป
ก็จะเก็บไว้ -- เป็นสมบัติล้ำค่า เพื่อบอกกับหัวใจว่า ....
ครั้งหนึ่งเธอเคยผูกพันธ์ เคยให้ความสำคัญ เคยรักฉันยิ่งกว่าใคร
-- จดหมายฉบับสุดท้าย -- Tawan
จดหมายฉบับเก่า เก่า --
กับเรื่องราวหวานเศร้าที่ยังคงมีความหมาย
อยากบอกเธอว่าฉันเองยังคิดถึงมากมาย
แม้ทุกอย่างจะกลับกลาย และเราต่างเป็นใคร -- ที่ไกลกัน
อยากบอกกับเธอว่าฉันยังรู้สึก
และในใจส่วนลึกๆก็ยังไม่คลายไหวหวั่น
ไปกับทุกตัวอักษร ทุกข้อความและเรื่องราวของคืนวัน
ทุกๆถ้อยคำยังคงเป็นความทรงจำที่ไม่มีวันลืมเลือน
จดหมายฉบับสุดท้าย ฉบับนั้น --
เธอยังคงเก็บรักษามัน ที่ฉันส่งหา
หยิบมาอ่านครั้งใดรู้ว่าเธอต้องเสียน้ำตา
ฉันเองก็เสียใจกับสิ่งที่ผ่านมา และอยากบอกเธอว่า --
-- จะไม่ลืมความรักที่เธอให้มา -- เช่นกัน --
6 เมษายน 2545 10:33 น.
Tawan
ฉันยังคงหัวเราะเริงร่า -- --
ซ่อนน้ำตาแห่งความปวดปร่าเอาไว้
เพราะรู้ตัวดีว่าฉันไม่อาจจะตัดใจ
และไม่อาจลืมเธอออกจากหัวใจดวงเดิมๆ
ฉันยังคงยิ้มให้กับเธอได้ -- --
แม้หัวใจจะเจ็บปวดเยินยับสักแค่ไหน
สิ่งที่ปรารถนาแค่เธอยิ้มคืนมาก็ชื่นใจ
เพียงเท่านี้ก็เติมเต็มหัวใจได้แล้วจริงๆ
4 เมษายน 2545 13:26 น.
Tawan
ฉันยังเจ็บปวดกับความรู้สึกในวันวาน
ทั้งที่ไม่อยากเป็นคนเดียวที่ร้าวราน อ่อนไหว
เพราะรู้ดีว่าเธอไม่เคยเลยที่จะรู้สึกเสียใจ
และไม่เคยรู้สึกอะไรกับการแยกทางไปของเรา
ความจริงฉันไม่ควรเสียใจอีกแล้วใช่ไหม
เมื่อเธอไม่มีหัวใจก็ไม่ต้องไปห่วงใย ห่วงหา
คิดถึงเธอต่อไปก็มีแต่จะเสียใจ -- เสียเวลา
คงต้องเก็บคำร่ำลาของเธอเพื่อเตือนใจว่า
-- เราจบกัน --
หน้าส่วนตัว
785
