9 ตุลาคม 2547 16:25 น.
TANOI_ZA
ขึ้นชื่อว่ารักมักจะตามมาด้วยพันธนาการเสมอ
น้อยคนนักที่จะรักโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนหรือครอบครองสิ่งใด
หากมากบ้างน้อยบ้างตามแต่ความบริสุทธิ์ในหัวใจเท่านั้นเอง
ยิ่งความรักเฉกเช่น คนรัก ยิ่งแล้วใหญ่
ใครหรือที่รักแล้วไม่ต้องการครอบครองใจเขาผู้นั้นที่เราเฝ้าฝันหา
ใครหรือที่รักแล้วไม่คิดให้เขาหันมามอง ทางนี้ บ้าง หากสักวันที่นั่งข้างกายเขาไม่มีใครจับจอง
อย่าโกหกตัวเองเลย
.
.
ฉันไม่เชื่อหรอก
ความรักไม่ใช่เรื่องเสียหาย
แล้วไยต้องกลัวว่ารักของเธอจะสร้าง ความเหินห่าง หรือ ความเฉยชา ระหว่างเธอกับเขาคนนั้น
เหตุใดไม่บอกไปเล่า รักเธอนะคนดี อีกกี่ปีจะมาสน
ไยไม่บอกเขาให้ทราบ
ให้เขารู้หน่อยเถอะว่า มีอีกคนที่รักเขาอยู่ตรงนี้
บอกเขาสิว่า เธอรักเขามากขนาดไหน
ทำให้เขาหันมามองทางนี้สิ!
ไยได้แต่เก็บความนัยไว้เพียงก้นบึ้งของจิตใจ
เพื่อตอกย้ำความผิดพลาดอันใหญ่หลวงของตัวเอง
เมื่อเขาคนนั้นเปิดทางให้ใครอื่นมาทดลองนั่งเก้าอี้ข้างกายเสียแล้ว
.
.
เธอเสียอีกที่ไม่เคยทำให้เขารับรู้เลยว่า เราก็อยากเป็นผู้โชคดีที่ได้ทดลองนั่งเก้าอี้ตัวนั้นบ้างเหมือนกัน
หลังจากนั้นรักในใจจะไปทางไหนต่อได้?
นอกจากกักขังไว้ในใจ 'ที่เดิม' 'คนเดียว' และเฝ้าแต่ปลอบใจตัวเองไปวัน ต่อ วัน
เธอรักเขาเพียงแค่อยากให้เขามีความสุข
เธอพอใจแน่แล้วหรือกับ รอยยิ้มตามมารยาท
เธอดีใจแน่แล้วหรือถ้าเขา ช่วยเธอเพราะน้ำใจ
.
.
แน่ใจแล้วหรือว่าเธอต้องการเพียงแค่นั้นจริงๆ
ในโลกของความจริง เธอรอวันที่เก้าอี้ตัวนั้นจะว่างอีกครั้งต่างหากล่ะ
หากแต่เธอต้องพันธนาการหัวใจรักของตัวเองไว้ ที่เดิม คนเดียว อยู่ร่ำไปเชียวนะ
เธอต้องกลับมาเริ่มนับหนึ่งเสมอไปทุกครั้งที่เขามีรักใหม่อย่างนั้นหรือ
.
.
เธออ้างว้างไหมเมื่อเห็นเขาจับมือใครอื่น
เธอเหงาไหมหากเห็นเขาคนนั้นส่งยิ้มให้คนอื่นที่ไม่ใช่เธอ
เธอหนาวใช่ไหมที่เห็นเขาอยู่ด้วยกัน
ปลดปล่อยตัวเองเสียเถอะ
อย่าพันธนาการตัวเองไว้ด้วยรักข้างเดียวอย่างนี้เลย
ชีวิตเธอไม่ได้มีแค่วันนี้นะ
เธอยังมีพรุ่งนี้ มะรืนนี้ มะเรื่อง หรือแม้แต่ปีหน้าเธอก็มี
ถ้าหากวันนี้ไม่ดีพรุ่งนี้ก็เริ่มใหม่ได้
ถ้าหากเขาไม่รักก็ยังมีอีกหลายล้านคนที่รอให้เธอได้ทำความรู้จัก
อย่าขังตัวเองไว้อย่างนี้สิ
ขึ้นอยู่กับเธอนะ
ว่าจะเลือกทางไหน
จะขังตัวเองไว้กับพันธนาการ*รักข้างเดียว
หรือ
จะเปิดโอกาสครั้งยิ่งใหญ่ให้ตัวเองได้มีโอกาสทดลองเก้าอี้ตัวที่เธอฝันถึง
หรือ
จะเปิดโอกาสให้วันนี้ผ่านไปเพื่อรออรุณรุ่งของวันใหม่ที่ผ่านเข้ามา
หากเธอยังคงเก็บความในใจไว้อย่างนี้ล่ะก็
อย่าว่าแต่พรุ่งนี้เลย
วันนี้เธอก็เลือนลางเต็มที
4 ตุลาคม 2547 10:57 น.
TANOI_ZA
สำหรับใครบางคน ที่กำลังเป็นทุกข์เพราะ
"รักห่างไกล"
และเปรียบ (ความห่างไกลจากคน) รัก เป็นดั่ง
"ลม"
ที่เราไม่สามารถบังคับมันได้อย่างใจ
"ลม"
ที่รู้สึกได้เพียงความเย็นกาย สบายกายาเท่านั้น
หากไม่ว่าจะเอื้อมมือไขว่คว้าเท่าไร
กลับไม่สามารถรู้สึกถึงสัมผัสได้อย่างถ่องแท้ แนบแน่น
"ลม" เองก็รู้สึก "ร้อนร้น" ยิ่งนัก
ในยามที่แรงลมโหมพัดกลับสร้างความ "หนาวเหน็บ" ให้กับคนที่ได้สัมผัส
เพราะนั่นไม่ใช่ความต้องการของ "ลม"
"ลม" ต้องการมอบเพียงความสุขกาย สบายกายาเท่านั้น
แต่ในเมื่อบางเรื่องราว
กลับผันแปรเจตนาดีของ "ลม" ให้กลายเป็นแรงพายุโหมกระหน่ำซ้ำความหนาวเหน็บแก่ "ใคร"
........
......
....
..
วันนี้ "ลม" จึงสำนึกแล้วว่า
"สักวัน" แรง "ลม" ที่พัดโหมดั่งพายุ
จะหนักแน่น อย่าง "หินผา" ในความรู้สึก
เพียงเพื่อเขาคนที่ "ลม" ต้องการมอบความสุขให้
รู้สัมผัสได้ถึงความสุขที่มีตัวตน
หาก "ความห่างไกล" ที่เคยทำให้แรง "ลม" หนาวเหน็บเมื่อต้องผิว
จะแปรเปลี่ยนเป็นสาย "ลม" แสนแผ่วผิว
ที่ "เรา" สัมผัสไม่ได้
อีกต่อไป
JUST ~~~~~~~~~~ ME & YOU ~~~~~~~~~~
หน้าส่วนตัว
750
