28 สิงหาคม 2550 17:06 น.
tacha
กำสรวลครูใต้
โอ้โหยหวลชวนไห้อาลัยเหลือ
ยอมสละเนื้อเลือดทั้งชายหญิง
ถูกยิงทิ้งเข่นฆ่าตายเป็นเบือ
อนาถเหลือนักสู้เหล่าครูไทย
ยอมอุทิศชีวิตเพื่อชาติดำรงไว้
นักรบไร้ทางสู้ผู้ตั้งมั่น
สู้ไม่ถอยแม้จะถึงซึ่งทางตัน
สู้เพื่อฝันสร้างเด็กไทย ให้ สร้างไทย
ยี่สิบเจ็ดสิงหาจารึกศพที่หกสิบเก้า
เมื่อไรเล่าจะสิ้นสุดการเข่นฆ่า
ขอชีวิตครูใต้เถิดโปรดเมตตา
เลิกไล่ฆ่าคุณครู หนูวิงวอน
เสียงร่ำไห้จากใจเด็กไทยร้อง
พ่อแม่พี่น้องครูใต้โปรดรับรู้
ทุกศพทุกโศกของเพื่อนครู
จารึกอยู่ตราบสิ้น..แผ่นดินไทย
6 สิงหาคม 2550 19:03 น.
tacha
ยามเย็นย่ำ ตะวันเตรียมลับฟ้า
มองท้องฟ้าสีหม่นแบบคนเหงา
เดี๋ยวอีกนิดก็จะมีหมู่ดวงดาว
คงหายเหงาใช่ไหมคนไกลแฟน
มองหมู่ดาวพรายพร่างช่างไกลแสน
คนไกลแฟนยิ่งเหงามองดาวฉาย
ตรงขอบฟ้าตรงที่มีดาราพราย
อยากสบตาชายผ่านดาวดวงเดียวกัน
ฝากดวงดาวบอกด้วยช่วยย้ำเตือน
อย่าลืมเลือนสัญญาที่เคยให้
ระยะทางแม้ห่างใช่รักคลาย
อีกไม่นานเท่าไรคงได้เจอ
3 สิงหาคม 2550 19:44 น.
tacha
ฉันยังนั่งอยู่ตรงนี้นะที่รัก
ส่งใจภักดิ์สื่อสารกันในวันเหงา
ระยะทางห่างไกลกันสองเรา
ใจเหงาเหงาส่งไปกอดถึงยอดรัก
ฝากหัวใจให้ลมไปห่มรัก
ฝากเอาตักแทนหมอนให้นอนหนุน
ฝากนวลแก้มริมปากแย้มละมุน
ฝากไออุ่นไปด้วยช่วยดูแล
นั่งมองดาวฝากดาวไปถึงด้วย
ดาวจ๋าช่วยดูแลรักให้ได้ไหม
เป็นห่วงเขาเกรงจะไม่สบาย
เจ็บป่วยไข้ไม่มีใครคอยเช็ดตัว
สื่อสารใจถึงใจคงไปถึง
หัวใจหนึ่ง คร่ำครวญหวญไห้หา
นั่งมองดาวอยากฝากดาวไปสบตา
นั่งมองฟ้าฟ้าช่างไกลไกลลิบตา
ในคืนนี้ก่อนนอนขอวอนฝาก
ในวันจากไกลกันฉันสุดเหงา
ฝากให้เธอมีแค่..เรา..และ.เรา
อย่ามี..เขา..หรือใคร..ในใจเธอ
1 สิงหาคม 2550 19:50 น.
tacha
.......เห่เอ๋ยเห่กล่อมให้นอนหนุนตัก
หลับตาพักตรงนี้มีความหมาย
หลับตาเสียพักผ่อนนอนสบาย
อุทิศใจพร้อมตัก ให้พักนอน
.....เหนื่อยวันนี้แสนเหนื่อยทั้งเมื่อยล้า
ยื่นแขนขามาน้องจะนวดให้
ปวดสมองนวดขมับเบาสบาย
ปวดหัวใจ..พร้อมอาทรป้อนใจแทน
...........
หน้าส่วนตัว
2518
