20 กุมภาพันธ์ 2551 10:54 น.
tacha
อยากกลับบ้านในวันที่แสนเหงา
กลับไปอย่างไร้เงาคนเคียงข้าง
จำไออุ่นอ้อมกอดไม่เคยจาง
สุดอ้างว้างตั้งแต่วันที่จากกัน
จากบ้านหนึ่งไปยังอีกบ้านหนึ่ง
จากคนหนึ่งยังคงมีเพียงหนึ่ง
จดจำซึ้งเต็มสองใจในมิ่งขวัญ
ยังรำพึงโหยหาอยู่ทุกวัน
สัญญามั่นฝังใจไม่เคยลืม
บ้านหลังน้อยหลังนั้นมีฝันอยู่
คงคอยคู่ร่วมฝันนั้นเสมอ
หลายปีผ่านพ้นไปยังคอยเธอ
หรือจะเก้อฝันค้างช่างลางเลือน
พี่ชอบดอกจำปีกุหลาบแก้ว
ปลูกรอแล้วรอพี่ร่วมเคียงขวัญ
พี่ชอบบุหงาทั้งอัญชัญ
ปลูกแล้วนั่นรอพี่ชมภิรมย์เคียง
พี่เคยบอกชอบกลิ่นวาสนา
โอ้พี่ยาวาสนาออกดอกหอม
ทั้งประยงค์มุกดาและพยอม
ปลูกไม้หอมรอพี่หอมพร้อมแก้มนวล
7 กุมภาพันธ์ 2551 18:39 น.
tacha
รอนรอนรุ่มร้อนโอ้ใจหาย
จำต้องลาร้างไกลขวัญแก้ว
อีกหนึ่งเดือนต้องร้างลาแล้ว
ใจแป้วแป้วห่วงหวงดวงใจ
ลาลาจำลาต้องลาแล้ว
ขวัญแก้วดวงใจให้ห่วง
ลาลาต้องลาจากพุ่มพวง
สุดห่วงสุดหวงคนดี
รักรักพบรักเมื่อสาย
เสียดายแทบตายขวัญพี่
ความรักทำไมเป็นเช่นนี้
พบคนดีเมื่อจำต้องลาไกล
ฝากฝากอยากฝากก่อนลา
เธอจ๋าสัญญาโปรดจำไว้
วันนี้จำต้องร้างลาไกล
ถนมอหัวใจไว้เพื่อรักกัน