4 พฤศจิกายน 2546 00:59 น.
Sydney
เราเอ่ยคำร่ำลากันแล้ว..ฉันจำได้
หนึ่งคืนผ่านไป..กับน้ำตาเปียกหมอน
หนึ่งเดือนผ่านไป...ฉันยังแอบร้องไห้ก่อนนอน
หนึ่งปีผ่านไป..หัวใจยังไหวอ่อน...ไม่คลอนคลาย
ฉันยังจำสัมผัสที่แสนอบอุ่น...
มองเห็นภาพที่เคยคุ้น...ใกล้ใกล้
ได้ยินคำว่ารักเบาเบา...จากที่แสนไกล
ยังพบเธออยู่ตรงกลางใจ...ทุกวัน
กี่นาที กี่เดือนปี ผ่านไป
อีกนานแค่ไหนที่ใจฉัน
จะไม่เหลือความรู้สึกใดให้ผูกพัน
หรือว่าวันนั้น..จะไม่มีวันผ่านมา
เธอจะรู้ใหม...คนเคยรัก
ว่าการลืมเธอมันยาก...นักหนา
ความรักไม่อาจลบได้ด้วยน้ำตา
ฉันจึงปล่อยใจให้คิดถึงเธอตลอดมา..และอาจจะ..ตลอดไป
หน้าส่วนตัว
704
