ฉันเป็นแค่คนผิดหวัง คนที่พบกับความอ้างว้างมานานเกิน เจ็บจนชิน..กับความห่างเหิน จนไม่อาจกลับมาเดินในทางสายเก่า ไม่ว่าเธอจะรู้ตัวหรือไม่ เธอคือต้นเหตุที่ทำให้ใจเปลี่ยวเหงา ฉันร้องไห้กับตัวเองเบาเบา โบกมือลาความรู้สึกเก่าเก่าที่ผ่านไป ฉันจากไปแล้วในวันเวลา ขออย่าได้ถามหา...ว่าจากไปไหน ก็แค่คนคนหนึ่งซึ่งเธอไม่ห่วงใย จะอยู่ที่นี่หรือจากไป...ไม่มีสิ่งใด...ต่างกัน