5 พฤษภาคม 2548 15:15 น.
sweety
.. ทะเลงามยามแสงอาทิตย์ส่อง ..
คลื่นละล่องฟองขาว .. ราวแก้วใส
ดั่งเกร็ดแก้วแพรวเพริศ เลิศพิไล
ชวนให้ใครต่อใคร .. หลงใหลกัน
ยามพิโรธโกรธขึ้ง .. ตะบึงโหม
กลับถาโถมแรงกระหน่ำย่ำเหยียดหยัน
ไม่ราลด หมดสิ้น .. ทุกสิ่งพลัน
กลับดึงดันคลื่นกวาด .. ซัดสาดไป
ใยทะเลแปรปรวน .. เรรวนนัก
ยากจะหักใจเชื่อ .. เผื่อใจไหว
.. ด้วยไม่รู้ฤทธิ์วันอันตราย ..
.. จะเกิดขึ้นคราใด .. ในทะเล ..
คงเหมือนคนใจรวน ชวนขยาด
หากพลั้งพลาดหลงไหลใจคงเฉ
.. เพราะไม่รู้วันใด .. ใจรวนเร ..
จะพัดโหมดั่งทะเล เพ-ลา เมา
เหมือนดั่งเจอใจเร้นซ่อนกะล่อนหลอก
ใจอีกดวงคงชอกช้ำ .. ระกำเหงา
ด้วยแรกหลงคารมหวาน .. พาลหูเบา
แต่สุดท้ายโดนบาดเข้า .. จนร้าวใจ
ยามอารมณ์ลุกแรง แฝงความโกรธ
ยิ่งกว่าฟ้าดินพิโรธ .. เป็นไหนไหน
.. คลื่นอารมณ์โถมถา .. เวลาใด ..
หนักกว่าภัย คลื่นทะเล .. เพ-ลา เมา
++**++**++**++**++**++
5 พฤษภาคม 2548 00:44 น.
sweety
.. แม้อ่อนล้าเท่าใด .. ใจยังสู้ ..
ยังยืนอยู่ไม่หวั่น พรั่นลมฝน
แม้รู้ว่าพายุร้าย .. หมายปลิดตน
ก็ยังทน ยืนทาน .. ต้านกำลัง
บอกตัวเองทุกครั้งที่พลั้งพลาด
อย่าขยาดขลาดกลัวมัวถอยหลัง
ล้มก็ลุกขึ้นใหม่ ... ถ้าใจยัง
มีไฟหวังจะก้าวต่อ .. ไม่ท้อใจ
หากพายุโหมแรง .. แข่งกระหน่ำ
ตอกใจช้ำจนเจ็บ เก็บไม่ไหว
อย่าต้านลมโหมพัดปัดแกว่งไกว
ทำตัวให้โอนอ่อน ..ผ่อนแรงลม
.. อย่าเฉยชาพาใจให้เหงาเศร้า ..
อย่าให้เงามืดหมอง .. จ้องถาโถม
ปล่อยอดีตปิดตาย .. คลายโง่งม
เลิกติดจมให้ความเศร้ารุมเร้าใจ
แล้วจะพบฟ้ากว้าง ... หลังร้างฝน
เปิดใจตน .. ไขว่คว้า .. ฟ้าสดใส
ยืนให้แกร่ง ด้วยแรง .. แห่งหัวใจ
ก้าวต่อไป .. พร้อมไฟฝัน .. อันมั่นคง
+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+