14 ธันวาคม 2545 20:35 น.
SWEET`Eyes
ไม่เข้าใจทำไมเราเมินเฉย
แสร้งเป็นละเลยทำเหมือนไม่เคยใส่ใจ
ต่างวางท่าทีทำทีไม่มีอะไร
แท้จริงก็หวั่นไหวแอบมีใจให้กัน
เจอกันก็ชวนทะเลาะ
ไม่มีอ้อนออเซาะกันสักคืนวัน
แต่เมื่อเธอหายตัวไปในวันนั้น
ชีวิตฉันเหมือนมีอะไรขาดหายไป
กลับมาอีกครั้งได้ไหมเธอที่รัก
หยุดตีกันสักพักเธอว่าจะดีไหม
นั่งลงมองตาแล้วพูดความในใจ
ก่อนที่คนหนึ่งคนใดจะมีใครคนใหม่ผ่านเข้ามา
14 ธันวาคม 2545 20:31 น.
SWEET`Eyes
อย่าถามว่าเสียใจไหม
เมื่อรู้ว่าเธอปันใจให้กับเพื่อนคนนั้น
มันเจ็บปวดอย่างไม่เคยคาดฝัน
ว่าคนที่ไว้ใจกันจะทำได้ลงคอ
เพื่อนคนหนึ่งที่กอดคอกันไปทุกที่
กับเธอที่แสนดีที่ฉันเฝ้ารอ
ไม่อยากพูดคำใดเป็นการตัดพ้อ
ไม่มีอะไรจะถามต่อให้เธอต้องอึดอัดใจ
รู้ตัวว่าฉันควรถอยห่าง
เป็นฝ่ายอ้างว้างแล้วปล่อยเธอไป
เหตุผลข้อเดียวที่ฉันยอมรับได้
3คน3หัวใจมันเป็นไปไม่ได้เลย
14 ธันวาคม 2545 20:22 น.
SWEET`Eyes
หยุดกังวลว่าฉันมีใครซุกซ่อน
และจะไม่ย้อนกลับไปหาใครคนไหน
ณ.เวลานี้มีเธอเป็นที่หนึ่งในดวงใจ
อย่าผลักไสให้กลับไปหาใครเลย
การเป็นคนที่เธอไม่ไว้ใจ
รู้ไหมมันทรมานจนสุดเอ่ย
การเป็นคนที่ถูกเธอเมินเฉย
มันปวดร้าวเหลือเกินอย่างที่ไม่เคยเป็นมา
ฉันยอมปิดสี่ห้องหัวใจทั้งหมด
เพื่อล้างภาพพจน์ที่เธอกล่าวหา
คนเจ้าชู้หลายใจไร้ราคา
จะพิสูจน์ให้เห็นว่าฉันเกิดมาเพื่อรักเธอ
14 ธันวาคม 2545 20:15 น.
SWEET`Eyes
ฉันเป็นฉันที่รอคนมาค้นหา
คือตำราสามก๊กน่าอ่านซ้ำ
เป็นปริศนาในใจให้จดจำ
ผ่านถ้อยคำพันเกี่ยวเหนี่ยวใจเธอ
เป็นคืนวานวันหวานให้ชุ่มชื่น
เป็นวันนี้ที่ทำให้เธอเริงรื่นได้เสมอ
เป็นวันรุ่งที่เธออยากจะเจอะเจอ
คือลมละเมอทุกจังหวะการเต้น..ของหัวใจ
อย่าเสี่ยงเดินเข้ามาเพื่อเรียนรู้
อย่าลองดูเพียงเพราะเธอแค่หวั่นไหว
อย่าคิดลงสนามประลองแข่งกับใครใคร
เพราะฉันอาจ..ทำเธอเจ็บ..ปวดใจเสียน้ำตา