22 ธันวาคม 2545 13:36 น.
SWEET`Eyes
จะให้ฉันเฝ้าบอกสักกี่หน
เธอคือคนที่ฉันมอบหัวใจให้
จะเหนื่อยแรงอ่อนล้าสักเพียงใด
ยิ่งนานไปกำลังใจยิ่งเพิ่มพูน
ร้อยวันพันปีไม่มีเบื่อ
ศรัทธาเชื่อรักมั่นไม่ดับสูญ
ไม่ไหวหวั่นพรั่นชีวิตคิดอาดูร
จะเกื้อกูลแบ่งสุขร่วมทุกข์..กันและกัน
จะประคองความรักให้ราบรื่น
ให้สมกับวันคืนที่เคย..ร่วมสร้างฝัน
มอบหัวใจแลกเปลี่ยนเป็นเดิมพัน
ให้สวรรค์ยืนยันเป็นพยาน
21 ธันวาคม 2545 01:31 น.
SWEET`Eyes
ความผูกพันที่เคยมี
ถึงวันนี้อาจห่างหาย
อาจมีบางสิ่งรอบกาย
ที่คล้ายๆแยกเราให้ห่างกัน
14 ธันวาคม 2545 20:49 น.
SWEET`Eyes
ฉันกอดหมอนพร่ำเพ้อละเมอหา
วาดฝันไปว่าในไม่ช้าจะพบใครบางคน
แต่ละวันมันเหมือนเหมือนทุกวันอันสับสน
วุ่นวุ่นอลวนร้อนรนกับสังคมรอบตัว
จึงปล่อยใจไปวันวันอย่างหงอยเหงา
เดินโดดเดี่ยวเปลี่ยวเศร้าเงาสลัว
แล้วดวงตาก็พาใจฝ่าความพร่ามัว
ใจเต้นระรัวยืนลืมตัวเมื่อเธอเดินเข้ามา
เธอเดินผ่านฝูงชนคนแล้วคนเล่า
นี่หรือคนที่สวดมนต์เช้าค่ำให้เดินทางมาหา
ความรักใกล้เริ่มต้นในไม่กี่วินาทีข้างหน้า
ขอบคุณฟ้าที่ชักพามาให้เราได้เจอกัน
14 ธันวาคม 2545 20:46 น.
SWEET`Eyes
เหนื่อยหน่ายเต็มที
กับความรู้สึกดีๆที่พากันมีให้
ฉันเองมีเพียงหนึ่งห้องหัวใจ
แล้วจะยกให้ใครคนไหนดี
คนที่ฉันชอบก็ไม่มารัก
คนที่เดินเข้ามาทักฉันกลับวิ่งหนี
คนที่มีใจทำไมไม่แสดงท่าที
ความรักมันช่างไม่มีความพอดีเอาซะเลย
14 ธันวาคม 2545 20:35 น.
SWEET`Eyes
ไม่เข้าใจทำไมเราเมินเฉย
แสร้งเป็นละเลยทำเหมือนไม่เคยใส่ใจ
ต่างวางท่าทีทำทีไม่มีอะไร
แท้จริงก็หวั่นไหวแอบมีใจให้กัน
เจอกันก็ชวนทะเลาะ
ไม่มีอ้อนออเซาะกันสักคืนวัน
แต่เมื่อเธอหายตัวไปในวันนั้น
ชีวิตฉันเหมือนมีอะไรขาดหายไป
กลับมาอีกครั้งได้ไหมเธอที่รัก
หยุดตีกันสักพักเธอว่าจะดีไหม
นั่งลงมองตาแล้วพูดความในใจ
ก่อนที่คนหนึ่งคนใดจะมีใครคนใหม่ผ่านเข้ามา