9 มิถุนายน 2549 11:50 น.
sunnyfunny
มองท้องฟ้าคืนนี้
ด้วยความรู้สึกที่มีน้ำตาก็เอ่อไหล
หัวใจเหงาเห็นดาวกับฟ้ายิ่งเหงาใจ
มองตัวเองอยู่ห่างจากฟ้าแสนไกลราวกับดิน
เอื้อมเท่าไหร่ก็ไม่ถึง
ฟ้าที่ไหนจะมารวมเป็นหนึ่งกับก้อนหิน
อิจฉาดวงดาวส่องแสงพราวกระทบดิน
เหมือนจะเตือนให้ได้ยินว่าห่างไกล
เป็นแค่หินอยู่ตรงนี้
ความสำคัญเท่าที่มีไคว่คว้าไม่ไหว
ทำได้แค่มองและร่ำร้องว่าต้องตัดใจ
ฟ้าไม่อาจลดต่ำและหินไม่อาจบินขึ้นไปจึงไกลเกิน
9 มิถุนายน 2549 11:40 น.
sunnyfunny
สายน้ำเธอเคยเศร้าบ้างไหม
ดัยหารเมินเฉยไม่ใส่ใจของก้อนหิน
ทุกครั้งที่น้ำผ่านไหลเรื่อยริน
หินก็ยังเป็นหินที่เฉยชา
เธอคงไม่รู้สึกอะไร
เพราะฉันรู้สึกได้มากกว่า
เมื่อเขาคนนั้นช่างเป็นหินที่เฉยชา
สายน้ำจากความรักของฉันจึงไม่มีค่าอะไรเลย