24 มิถุนายน 2550 19:24 น.
sun strom
... พายุพัด พายุหาย ใจคิดถึง ....
พายุพัด โหมกระหน่ำ ทำสั่นไหว
ทั้งร่างกาย ทั้งจิตใจ ให้ไหวหวั่น
หนาวสะท้าน ร้อนวูบวาบ บาดใจกัน
อกใจสั่น หวั่นไม่หาย คลายจากจร
พายุหาย ใจซึมเศร้า เหงาดวงจิต
คอยแต่คิด เหมือนถูกตรึง ด้วยปลายศร
อาลัยหา พายุหาย ไม่อาทร
พายุงอน จรจากไกล ไม่ใยดี
ใจคิดถึง พายุใย ไม่มาหา
วอนกลับมา หาฉันด้วย ช่วยเติมสี
กกกอดไว้ ให้ไออุ่น นะคนดี
ทุกนาที มีเธอนั้น ฉันมั่นใจ
พายุจ๋า ช่วยพัดมา ทางนี้ด้วย
พัดให้น้อง มอดม้วย ได้ไหมหนอ
พัดให้หาย จากคิดถึง เสียให้พอ
พัดให้นวล ละออ ได้เย็นกาย
พายุพัด โหมหระหน่ำ ทำหวั่นไหว
เหงาหัวใจ ซืมเศร้า เพราะเจ้าหาย
แสนคิดถึง อาลัยหา คนแนบกาย
ป่านนี้เจ้า เป็นอย่างไร หนอคนดี
กลับมาแล้ว นะคะ พี่พายุ
กลับมาคู่ มาเคียง ข้างกายพี่
กลับมาอ้อน ซุกอก ที่เคยมี
กลับมาด้วย จิตใจดี มีห่วงใย
24 มิถุนายน 2550 16:44 น.
sun strom
เหงา สุด ใจ .........
ชีวิตนี้ มีแต่เหงา เฝ้าเป็นเพื่อน
: เหงาคอยเยือน เหมือนเพื่อนตาย ไม่ไปไหน
ชีวิตเรา คงเหงาเศร้า ไปจนตาย
แม้ชีพวาย เหงาคงตาม ข้ามเวลา
: น้องพี่จ๋า อยากกระซิบ ติดริมหู
อยากเปิดดู หัวใจเธอ แน่วแน่ไหม
: ถึงไม่โสด ถึงไม่สด แต่จริงใจ
ร่างกายไซร้ ไม่สำคัญ เท่ารักจริง
คิดไปเรื่อย ว่าอยู่ใกล้ คงได้ชิด
คงต่อติด ได้เติมใจ ให้คลายเหงา
เนื้อแนบเนื้อ กายแนบกาย อย่างบางเบา
คลุกเคลียเคล้า เล้าโลมลูบ จูบเนื้อนวล
ในวันนี้ ทำไมพี่ ถึงเหงานัก
อยากหนุนตัก ซุกหน้าแนบ แอบอกสาว
แอบไออุ่น กรุ่นไอรัก นอนพักยาว
สักสามเช้า สาวคนนี้ ที่พักใจ
แสนสงสาร คนดี คนขี้เหงา
อยากแบ่งเบา มาบ้าง ซักครึ่งโหล
เหงาเพราะคิด คิดเพราะเหงา จนผอมโซ
น้องมาแล้ว ขอโอ๋ ให้ผ่อนคลาย
ไม่ได้บอก ได้ลา ว่าไปไหน
ด้วยจนใจ เป็นงานลับ ใช่หนีหาย
อยากจุ๊บจุ๊บ ซักร้อยครั้ง ก็จนจาย
พลอยทำให้ พี่กังวล ขออภัย
โอ๋...พี่จ๋า คนดี สุดที่รัก
มานั่งพัก ข้างน้อง จะพัดให้
หรือจะนอน หนุนตัก นุ่มละมัย
หลับตาพริ้ม อิ่มหัวใจ นะพี่ยา
มือลูบผม ลูบหน้าผาก ปากก็พูด
คิดถึงพี่ ที่สุด .....นะพี่จ๋า
หายงอแง ใช่ป่าว ยิ้มทั้งหน้า
เป็นไงร่า.... หายโกรธ หายงอนเอย
.
22 มิถุนายน 2550 14:49 น.
sun strom
.
คนรักฉันนั้นหายไปไม่ส่งข่าว
นั่งคอยเฝ้าอยู่หน้าจอพร้อมรอสาย
หลายวันผ่านยังไม่เห็นเป็นเช่นไร
เงียบหายไปใจแสนห่วงดวงฤดี
เป็นอย่างไรใยไม่บอกให้ได้รู้
แม่ยอดชู้ห่างหายไปไม่บอกพี่
รู้บ้างไหมว่าเป็นห่วงนะคนดี
ทุกนาทีคิดถึงเจ้าเฝ้าแต่รอ
โทรติดต่อไม่รับสายเลยสักครั้ง
ออนเอ็มยังไม่เจอเธออยู่ไหนหนอ
ส่งข้อความย้ำแมสเสทว่าพี่รอ
แต่งกลอนต่อรอเธออยู่คู่ไทยโพม
22 มิถุนายน 2550 13:17 น.
sun strom
... เศร้าเดียวดาย ....
นั่งนิ่งนิ่งพิงเก้าอี้ไม่มีเพื่อน
จิตย้ำเตือนเพื่อนร้างลามาห่างหาย
ยามเพื่อนทุกข์ยามเพื่อนเศร้าเหงาใจกาย
เพื่อนร่วมตายไม่เคยทิ้งมิ่งมิตรดี
มาวันนี้ไม่มีเพื่อนมาเยือนเย้า
เพื่อนทิ้งเราเพราะเพื่อนมีที่สุขศรี
ลืมคำมั่นสัญญาใจไม่ใยดี
ถ้อยวจีที่ให้กันมันแค่ลม
บอกให้รอขอเวลาว่าไปเรื่อย
รอจนเหนื่อยกาลผ่านไปไม่เคยสม
จิตนึกคิดผิดคำพูดเพียงคำคม
หวังลมลมจมความเหงาเศร้าเดียวดาย
22 มิถุนายน 2550 11:22 น.
sun strom
.......... คนดีอย่างพี่ ไม่มีขาย ในเซเว่น ...........
คนดีอย่างพี่ไม่มีขายในเซเว่น
หากเธอเห็นเป็นเศษหินก้อนดินหล่น
หรือเป็นเพียงแค่เครื่องเล่นของหน้ามล
โยนทิ้งพ้นไม่สนใจเบื่อหน่ายมัน
ไม่มีเยื่อไม่เหลือใยอาลัยเศร้า
ลืมว่าเราเป็นมิตรแท้แด่จอมขวัญ
หลงของใหม่ทิ้งของเก่าไม่แลกัน
คนอย่างฉันนั้นยังรอขอมีเธอ
ขายอะไรพอขายได้ไม่ใช่ยาก
ขายรักฝากจากลากันเพราะฉันเซ่อ
ยินดีด้วยของเล่นใหม่ที่เธอเจอ
เขาทิ้งเธอเจอฉันใหม่ได้แล้วกัน