30 มิถุนายน 2548 11:17 น.
sun strom
ใคร่ขอเรียนให้เพื่อน ๆ ร่วมเว็บบ้านกลอน
ว่า
มัดหมี่ขอลาพักรักษาตัวซัก 3 เดือนนะคะ
ด้วยระยะนี้งานหนักมาก อาการที่เคยปวดหลัง
เริ่มก่อกวน อีกทั้งอาการปวดหูก็เริ่มถามหา
อีกทั้งปริมาณไขมันในเลือดก็เกินมาตรฐาน
คงต้องขอลาพักซัก 3 เดือน ฝากความคิดถึงมายังเพื่อน ๆ ทุกคนด้วยค่ะ
ใคร่ขอฝากบ้านหลังนี้ได้โปรดช่วยกันดูแลให้ด้วยนะคะ
งดรับโทรศัพท์
งดเล่นเน็ท
บ๊าย จ้า ไว้เจอกันอีก 3 เดือนข้างหน้า
สังขาร เรานั้น ไม่เที่ยง
ขอเพียง จิตใจ เข็มแข็ง
หยัดยืน ค้ำฟ้า กล้าแกร่ง
ด้วยแรง กายใจ ทั้งมวล
ทุกข์ด้วย โรคภัย รุมเร้า
ขอเข้า บำบัด ทั่วถ้วน
รักษา อาการ ทั้งมวล
ก่อนมา ก่อกวน เพื่อนเอย
บายก่อนค่ะ
รักษาสุขภาพทุกคนนะคะ
พี่พายุ
ขอโทษครับ..ผมเมา
คุณอัลมิตรา
เจ้ากาลาแม
คุณผู้เฒ่า
คุณรักษ์รัก
คุณหมอวฤก
คุณฤกษ์
พี่ชัยชนะ
พี่ก่อพงษ์
คุณหญิงตูน
ยศ
น้องไอน์ ตาโต
คุณดาวอังคาร
คุณลุงแก้วประเสริฐ
คุณกุ้งหนามแดง
พี่นิ่ม
พี่ปราย
พี่แคร์
พี่ดอกแก้ว
พี่ทิกิ
พี่พุดคนงาม
พี่ดา
พี่อุ๊
พี่ราชิกา
น้องแอ้ม
น้องกานต์
น้องลูกเป็ด
น้องกิกี้
น้องวิสกี้
น้องซอนย่า
และคุณปีกฟ้า
อีกทั้งเพื่อน ๆ คนอื่นที่ไม่ได้กล่าวนามในที่นี้
ด้วยรักและคิดถึงทุกคนค่ะ
มัดหมี่ยังมีเรื่องติดค้างคุณผู้เฒ่าอยู่นะคะ
สัญญาว่าจะยังไม่เป็นอะไร
จนกว่าจะได้ชดใช้ค่ะ
ฝากข่าวนี้มายังชาวยาฮูด้วยค่ะ
พี่เสือ ลุงหมู คุณมุ่น พี่ตาล คุณอาย น้องบอย พี่วิว พี่นันท์ คุณย่าน้อย ยมฑูตเจ้าสำราญ น้องขนมครก ขนมเข่ง ขนมใส่ไส้ ขนมผิง พี่ก้อง พี่มาดี พี่ดอนคนจน คุณอ๋อย น้องอร ป้าบี คุณษา คุณยาดา และเพื่อนที่ร่วมร้องเพลง ในห้องกระถินริมรั้ว ทุกคนค่ะ ไว้เจอกันตอนที่มัทสุขภาพแข็งแรง พร้อมที่ลุยจนถึงสว่าง ยังคิดถึงทุกคนนะคะ เห็นห่างหายไปคงไม่ลืมกันค่ะ
27 มิถุนายน 2548 04:43 น.
sun strom
ยี่สิบเจ็ด มิถุนา เวียนมาถึง
เป็นวันซึ่ง คล้ายวัน เกิดของพี่
ใคร่ขอกล่าว อวยพร ในสิ่งดี
แด่พายุ คนนี้ คนใกล้ใจ
ขอพรดี ที่สุด ในโลกหล้า
ทั้งสติ ปัญญา ความผ่องใส
ก่อเกิดเป็น สุขล้ำ เกินสิ่งใด
ไร้ทุกข์สุข หัวใจ นะพี่ยา
หากต้องการ สิ่งใด ได้สิ่งนั้น
หากนอนฝัน เห็นแบงค์ เป็นจริงหนา
หากนอนตื่น เห็นเงิน ไหลเทมา
ที่เคยนอน ผวา ให้หนีไกล
ขอพระพุทธ คุ้มครอง ทั้งผองด้วย
ขอพระธรรม จงช่วย ให้สดใส
ขอพระสงฆ์ ให้พร พ้นทุกข์ภัย
สิ่งใดใด หากต้องการ โปรดได้มา
ขอตั้งจิต อธิษฐาน ประการนี้
ยามมัดหมี่ ยกมือ รับพรพระ
ใคร่ขอส่ง ผลบุญ ที่ได้มา
ให้พี่ยา ไว้ด้วย ช่วยรับเอย
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดครบ 4 รอบกว่า ๆ ของพี่พายุ
ขออวยพรให้พี่พบแต่สิ่งดีดีนะคะ
20 มิถุนายน 2548 13:06 น.
sun strom
รัก..ในอดีต
รักคืออะไรใคร่กล่าวขาน
มีมานานตั้งแต่ครั้งพระเจ้าเหา
ครั้งก่อนโน้นความรักทำให้เศร้า
ยามที่เข้าวิวาห์รักไม่มี
ไม่เคยเห็นหน้าตาคนเคียงข้าง
แต่ก็ยังวางตัวสมศักดิ์ศรี
เป็นหญิงไทยรักเรือนและรักดี
ถึงไม่มีความรักจักอดทน
ความเห็นใจก่อเกิดตามมานั้น
ความผูกพันยิ่งมีให้ท่วมท้น
พ่อแม่ลูกอิ่มเอมเปรมกมล
เพราะทุกคนทำหน้าที่ไม่เกี่ยงงอน
รัก.ในปัจจุบัน
เจอหน้ากัน ไม่ถึง ครึ่งวันค้า
ที่รักจ๋า ว่างไหม ค่ำวันนี้
มือจับมือ จับขา จับเสียนี่
จากนั้นคง ถึงที่ อันสำราญ
อิสระ สิ่งนี้ ที่เฝ้าหา
ทั้งเวลา แหล่งเที่ยว มีเล่าขาน
แม้เสียตัว ยังยิ้ม อย่างเบิกบาน
สุขสำราญ บานตะไท ในเรื่องราว
ไม่มีหละ รักนวล สงวนร่าง
จากเด็กหญิง เป็นนาง ข้ามนางสาว
นี่หรือโลก ปัจจุบัน สังคมเรา
ยึดถือเอา เร็วเข้าไว้ ไร้อาทร
มองภาพแต่ เก่าก่อน ย้อนอดีต
หากนำมา เขียนขีด เป็นอักษร
คงสวยงาม อ่อนไหว ในวรรคตอน
อ่านแล้วมี คำสอน ให้ทำดี
รักรักรัก ปัจจุบัน ฤาอดีต
ย่อมมีขีด จำกัด ในทุกที่
รักมีค่า หากเรา ทำกรรมดี
ถนอมรัก ที่มี ให้ยาวเอย
รักเอย จริงหรือที่ว่าหวาน..
17 มิถุนายน 2548 10:51 น.
sun strom
เย้เย้เย้ โห่หิ้ว หิ้วโห่โห่
อพิโธ เป็นไง เอ้า..นั่งนั่ง
วันนี้น้อง ดีใจ มากเสียจัง
ขอเสียงเพลง ให้ฟัง บ้างปะไร
พี่เสือตอบ วันนี้ พี่มีเพื่อน
อยู่ในเรือน ร้องเพลง คงไม่ได้
ขอนั่งฟัง นักร้อง ให้สุขใจ
มัดหมี่น้อง ร้องไป พี่จะฟัง
จึงเปล่งเสียง เหน่อ ๆ ร้องให้ขำ
เป็นหมอลำ สาวดำ รำพันหวัง
โอ้ยแสนเหนื่อย แต่เรา สุขใจจัง
ด้วยเพื่อนนั่ง หน้าสลอน ตอนฟังลำ
พี่นันท์นั้น ชักทน ไม่ไหวแล้ว
ส่งเสียงแซว จุ๊บมา ช่างน่าขำ
เสียงปรบมือ กราวเกรียว เชียร์โด่งนำ
สาวหมอลำ ยิ้มแป้น ขึ้นแท่นรอ
คนต่อไป พี่นันท์ พลันรีบกด
ด้วยกลัวอด ขาดไมค์ ไม่ได้ร้อง
จบเพลงหวาน น้องปลา ขึ้นร้องคลอ
ส่งเสียงพ้อ เพื่อนมา ซาหนุกจริง
คุณโจเจ้า ขับกล่อม ด้วยเพลงซึ้ง
ฟังแล้วติด ตราตรึง แต่ขำกลิ้ง
เพราะเสียงท่าน โซเซ เมาเสียจริง
คงจะโดน ใครทิ้ง ให้เสียใจ
คิวต่อไป พี่อร อ้อนเพื่อนบ้าง
โอ้ยเสียงพี่ เพราะจัง ทั้งสดใส
จบเสียงเพลง เพื่อนร่วม ให้ดอกไม้
เสียบเอาไว้ อย่าให้ หล่นหายนา
ย่างเข้าถึง ตีสาม ยังไม่ง่วง
เพลงพุ่มพวง ถูกจัด มาแล้วหนา
พี่นันท์ก่อน มัดหมี่ ติดตามมา
ส่งเสียงร้อง เริงร่า แข่งขันกัน
นั่นพี่วิว ลุงหมู ก็มาแล้ว
ส่งเสียงทัก เสียงแซว ให้เพื่อนขัน
จะขอตัว เข้านอน ก็ไม่ทัน
จึงอยู่ต่อ สานฝัน ในเสียงเพลง
ตีสี่แล้ว หนังตา มันหนักหน่วง
หาวแล้วง่วง ง่วงแล้วหาว แทบหงายเก๋ง
ขอตัวก่อน นะเพื่อน หยุดบรรเลง
จบเสียงเพลง เสียงกรน พ่นพรั่งพรู
คร๊อก คร๊อก คร๊อก ฟี่ ฟี่ มัดหมี่หลับ
แต่ไม่นาน ต้องจับ ผ้าปิดหู
เพราะมีเสียง อะไร ดังฟู่ฟู่
พี่มัดหมี่ จุ๊กกรู ตื่นเสียที
น้องน้ำขิง มาปลุก สดุ้งตื่น
ด้วยเมื่อคืน อยู่ดึก เป็นแบบนี้
นานนานครั้ง เจอกัน กับเพื่อนดี
เพราะต่างคน ต่างที่ ไกลกันเอย
15 มิถุนายน 2548 16:03 น.
sun strom
หิวววววววววข้าวแย้ว
บ่ายสามสี่สิบเก้า
เกิดหิวข้าวท้องร้องจ๊อก
หยิบเงินให้เจ้าป๊อก
ไปซื้อฮอทดอกกับซาลาเปา
นั่งหม่ำพอเพลิน ๆ
คนก็เดินเข้ามาหา
ถามไถ่ได้ความว่า
ตามหาเพื่อนเรียนปีหนึ่ง
ถามเค้าว่าชื่อไร
ตอบมาได้ชื่อลืมแล้ว
ฮ่วยแบบนี้เหมือนมาแซว
เด๋วได้แจวไม่ต้องเดิน
เคยไหมอยู่เฉย ๆ
ร่างกายเกยกับต้นเสา
นี่ขนาดยังไม่เมา
เด๋วเตะเอาเข้าก้านคอ
ฮ่วย ๆ คนกำลังหิว ๆ อยู่ด้วย เด๋วจับแกล้มซาลาเปาเสียนี่
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
หน้าส่วนตัว
940
