23 มีนาคม 2548 07:34 น.
sun strom
ใจว่าง กายว่าง วางทุกสิ่ง
หยุดวิ่ง ดิ้นรน วันนี้
ทิ้งสุข ทิ้งทุกข์ ที่มากมี
สู่ที่ เย็นใจ ได้ร่มเย็น
ตัวตรง ใจตั้ง นั่งนิ่ง
จมดิ่ง ดื่มด่ำ มองเห็น
ผ่อนคลาย ทุกสิ่ง ที่เป็น
หลีกเร้น สิ่งที่ รุงรัง
สัมผัส กลิ่นหอม ของธูป
โปรยปราย คล้ายลูบ เนื้อหนัง
จิตตาม กลิ่นนั้น ไกลจัง
สติรั้ง ต่อติด กลับคืน
เนิ่นนาน นานเนิ่น แต่สุข
จึงลุก จากที่ ไม่ฝืน
มองสิ่ง ที่ทำ เมื่อคืน
เช้าตื่น สดใส ไร้กังวล
23 มีนาคม 2548 06:58 น.
sun strom
คำมนุษย์ เป็นสัตว์ สุดประเสริฐ
ที่เลอเลิศ มากมี ด้วยสมอง
แสวงหา สิ่งดี มาทดลอง
เพื่อสนอง ตัณหา ว่าสุขจริง
ต้องการรัก โกรธเกลียด เบียดเบียนจิต
ใส่จริต โถมทับ เนิ่นนานยิ่ง
คอยสะสม บ่มเลี้ยง ไปทุกสิ่ง
ห่างความจริง ของธรรม ไม่นำพา
สนองจิต สนองใจ ให้เร่าร้อน
ทั้งออดอ้อน เสียใจ ทั้งโหยหา
ทั้งตัดพ้อ หงุดหงิด ไปทุกครา
อยากจะสม น้ำหน้า มนุษย์เรา
ความต้องการ ช่างมาก unlimit
ต้องการสิทธิ์ เสรี ที่โง่เขลา
ทั้งนรก สวรรค์ ล้วนคิดเอา
คอยรุมเร้า กล่อมจิต คิดมากมาย
แท้แท้แล้ว เป็นเพียง คำกล่าวอ้าง
เป็นหนทาง ให้จิต คิดเสียหาย
ไร้วาระ ไร้ทิศทาง ห่างออกไป
เราจึงได้ เสพแต่สุข ที่ไม่จริง
จะหาสุข แท้แท้ คงยากยิ่ง
หากยังวิ่ง ตามใจ ไม่หยุดนิ่ง
ลองปล่อยวาง ให้ว่าง มองเรื่องจริง
ลดละทิ้ง ทุกอย่าง แล้วหันมอง
ยามเราเกิด ไร้สิ่ง ติดมาด้วย
ยามเราม้วย ย่อมไร้ ทุกสิ่งของ
ก็แค่นั้น ทั้งที่เรา เฝ้าจับจอง
ท้ายสุดต้อง ใดใดล้วน....อนิจจัง
22 มีนาคม 2548 15:31 น.
sun strom
เขียนด้วยรัก ลบด้วย หยดน้ำตา
รักร้างลา แรมไกล ไปจากฉัน
เพราะเราสอง ต้องอยู่ ห่างไกลกัน
สุขเพียงฝัน นั้นไม่ซึ้ง ถึงใจเธอ
เพียงพอแล้ว หรืออย่างไร ในรักนี้
ทุกสิ่งที่ ผ่านพ้นมา แค่พลั้งเผลอ
สิ่งตอกย้ำ ให้จดจำ คำของเธอ
รักเพ้อเจ้อ ที่เธอให้ ร้ายเหลือทน
สวยแต่รูป จูบครั้งใด ไม่เคยหอม
ดอกไม้ปลอม ที่ไร้กลิ่น แมลงไม่สน
รักเล่นเล่น เช่นสัตว์เลี้ยง มิใช่คน
เบื่อปล่อยพ้น ไม่สนใจ ไม่เหลียวมอง ...
21 มีนาคม 2548 06:44 น.
sun strom
อ้อนพี่ปราย คนสวย รวยเพื่อนฝูง
ใจมั่นมุ่ง เที่ยวไป ในสยาม
พาผองเพื่อน สาว ๆ รุ่นลายคราม (.....เหอ ๆ ๆ ๆ ลายครามน่ะ มีคุณค่านะเจ้าค่ะ)
ท่องเที่ยวตาม หุบเขา หายเหงาใจ
อ้อนพี่ภู ตะวัน ว่าคิดถึง
ทำตาซึ้ง ส่งหา พาหวั่นไหว
พี่สบตา ร้องร่ำ ทำตกใจ
แคะขี้ตา เร็วไว ค่อยสบกัน( หุ หุ สงสัยต่างคนก็ต่างนอนดึกตื่นสายเหมือนกันเน้อ เลยไม่มีเวลาแคะขี้ตาอะค่ะ)
อ้อนพี่เมก คนดี ของน้องฟ้า
จึงโผล่หน้า สวย ๆ ให้พี่ฝัน
จะได้ลืม ฟ้าใส ในเร็ววัน
โป๊ก...แล้วกัน หัวตู ทำไมโน(ฟ้าผ่ากบาลแล้วอ่าค่ะ เหอ ๆ ๆ ๆ ๆ)
อ้อนคนดี เอื้องสวย รวยน้ำมิตร
คอยสะกิด เตือนใจ ได้สุขโข
แสนแง่งอน ดื้อรั้น ไม่ยักโต
ยามโมโห น่าตี เจ้าเรนจัง ( แต่น่าร๊ากกกกกกกกกกก มาก ๆ เลยอะ)
อ้อนพี่แคร์ ว่ารัก คิดถึงมาก
ให้หายจาก โรคภัย อย่างที่หวัง
อยู่ทางนี้ ส่งใจให้ เป็นพลัง
น้องรอฟัง ข่าวคราว ทุกโมงยาม (หายแล้วมาแต่งกลอนเพราะ ๆ ให้อ่านด้วยนะคะ)
21 มีนาคม 2548 06:27 น.
sun strom
ขออ้อนวอน ท่านผู้เฒ่า โปรดรู้ไว้
อยู่ใกล้ไกล คิดถึง และห่วงหา(จริง ๆ นะคะ )
เหล่าลูกศิษย์ ในไทโพม คิดฮอดค่ะ
เมื่อไหร่ท่าน จะกลับมา หาซักที
หากธุระ การงาน ท่านเสร็จสรรพ
โปรดรีบกลับ ไทโพม เร่งเร็วรี่
เหล่าลูกศิษย์ มิตรสหาย คอยมากมี
และมัดหมี่ คนนี้ รอ...อ้อนใจ (ตะบะจะแตกป่าวเนี่ย ...เหอ ๆ ๆ ๆ )
อ้อนพี่ที คนดี ของธรรมชาติ
เล่าเรื่องสัตว์ นานา และต้นไม้
อ่านแล้วเพลิน คล้ายเดิน ท่องเที่ยวไป
สุขหัวใจ ยามได้ฟัง นกตะวัน
แวะมาอ้อน คนงาม นามดอกแก้ว
ใจผ่องแพ้ว ยามได้อ่าน กาพย์ กลอน ฉันท์
แฝงธรรมะ อิ่มเอิบ ใจกายพลัน
พี่แบ่งปัน เรื่องราว ให้เห็นจริง
หน้าส่วนตัว
968
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟsun strom
